flikken - Zone Stad

[Tati - Merel]

Waarschuwing: Het is wel wat heftig

“Laat me toch eens met rust!” “Berber neemt een knuppel en slaat keihard in zijn buik. En ze slaan elk om de keer met de knuppel in zijn buik. Schoppen hem tot hij niet meer kan opstaan. Wolfs begint te huilen. Ze lachen alleen maar. “Aaaahhhhh.” “Eva wat is er?” “Wolfs. Dit is te gek voor woorden.” “Wat bedoel je?” “Ik voel de pijn die Wolfs voelt. Hij huilt en heeft pijn.” Eva is aan het huilen. Mirelle en Maxime en Fleur weten niet echt wat ze kunnen doen. Wolfs leidt pijn en eva voelt het. Dit is toch gek. Ze troosten Eva. Maxime: “Kom Eva je moet sterk zijn voor Wolfs.” Eva krijgt dan moeilijkheden met ademen. “Eva! kom. Rustig ademhalen.” na een tijdje ademt ze weer normaal. “We moeten Wolfs zo snel vinden.”

Ze zoeken dag en nacht maar vinden doen ze hem niet. Bij wolfs. Daan slaat Wolfs zijn hoofd keihard tegen de muur. Blijft het doen. “Heerlijk is dat. Vind je het niet lekker de pijn?” “Laat me toch. Wat wil je toch?” “Jouw leven een hel maken.” Het bloed stroomt over Wolfs zijn hoofd. Ze smijten hem dan keihard tegen de muur. Lisa: “Pijn leiden zal je Wolfs. Je verdient het.” Wolfs kan alleen maar huilen van de pijn. Eva blijft zoeken. Ze moet en zal Wolfs vinden. Maxime,Mirelle en Fleur zoeken ook mee en de rest van het team ook. Bij Wolfs. Peer pakt een brander. Lisa en Berber houden hem vast en Peer plaats de brander tegen het lichaam van Wolfs. Hij gaat heel zijn lichaam over. Wolfs schreeuwt het uit van de pijn. Heel zijn lichaam is verbrandt en dan laten ze hem vallen. Het hele team vinden Wolfs dan in 1 of andere loods. Lisa,Berber,Daan en peer zijn even weg.

“Wolfs! Wolfs! Wat zie je eruit man” Hij huilt alleen maar. “Bel een ambulance.” Het is vreselijk om Wolfs zo te zien. Paar maanden later zijn alle wonden van Wolfs genezen en we zijn heel wat dicht bij elkaar gegroeid. We hebben ondertussen al eens het bed met elkaar gedeeld waardoor ik nu zwanger ben van hem. Op een avond. Ik ga Deponti binnen en opeens sta ik oog in oog met Lisa,Berber,Daan en Peer. Daan heeft Wolfs vast. “Daan laat hem los!” “Nee, het is het beste dat hij dood gaat.” “Nee! Laat de vader van mijn kind met rust!” Peer steekt Wolfs in zijn arm. Wolfs schreeuwt het uit van de pijn. “Ik zei laat hem!!” Eva voelt zich hulpeloos. Ze kan niets doen want Lisa en Berber hadden haar vast. Ze probeert zich los te rukken maar het lukt haar niet. Ze begint te huilen. “Laat hem toch met rust” “Nee Eva je bent beter af zonder hem.” Peer steekt in zijn andere arm en Wolfs schreeuwt het weer uit van de pijn. Zijn geschreeuw gaat door merg en been bij Eva en ze kan alleen maar huilen. “Wolfs ik hou van je.” “Ik ook van jou Eef” Ook met tranen zei hij het.
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Deze stukken zijn best ook heftig!! De volgende stukken zullen niet meer zo heftig zijn

“Laat hem toch. Hij heeft een dochter die veel van hem houdt. Een tante en een zus die veel van hem houdt en ik hou van hem. Wil je mij dat geluk echt afpakken Daan en peer.” “Hij is het jou niet waard.” Peer steekt in zijn been en ook in zijn andere been. Het geschreeuw gaat weer door merg en been bij Eva. “Hou op!! Zakt op haar knieën. “Laat hem toch met rust.” “Daan zet het mes op Wolfs zijn keel. Ze staat op. “Niet doen Daan. Ik smeek het je.” Maar voor Eva haar zin af heeft snijdt Daan de keel van Wolfs over en dan liepen ze met z’n vieren weg. “Wolfs!!” Ze loopt naar hem toe en bedekt zijn keel met haar handen. Ondertussen waren Maxime, Mirelle en Fleur aangekomen. Ze willen de ambulance bellen. “Laat maar. Het is te laat. Hij is dood.” Met haar bebloedend handen sluit ze zijn ogenEva schreeuwt van verdriet. Haar pijn gaat door merg en been door Mirelle, Maxime,Fleur. Na een halfuur was heel het politiekorps er. Ze willen Wolfs meenemen

“Nee, haal hem niet weg bij mij” Ze bleef huilen. Marion ging naar haar toe. “Eva hij is er niet meer.” ze kijkt met heel veel pijn naar Marion.” “Ik kon niets doen Marion. Ik heb hem voor mijn neus zien sterven.” Woedend maar nog steeds met tranen in haar ogen staat ze op. “Ik maak ze af!! Ik maak ze alle vier af!!” “Eva, rustig.” “Niets te rustig!!” Eva begint met helse zoektocht naar de moordenaars van Wolfs. Ze rust niet. Een week later is het de begrafenis van wolfs. Bij het graf van Wolfs zegt Fleur iets. “Pap, ik zal altijd van je houden. In het begin vond ik je maar een spermadonor maar dat ben je niet je bent mijn pap. “ Dan zeg ik iets. “Lieve Wolfs, het spijt me dat ik zolang aan je getwijfeld heb. Ik hou van je Wolfs en je zal altijd in mijn hart zitten. Ondertussen weet ik het geslacht van ons kindjes. Jaja, het is een tweeling een jongen en een meisje. Ik weet ook perfect de namen. Florisje en Floriane. Zo ben je toch nog bij mij. Ik.. ik..” Ik zak huilend op mijn knieën. “Het spijt me dak niets heb gedaan om je te redden.”

Marion pakt me vast. Ik ga kapot van verdriet vanbinnen. Niemand weet hoe het voelt. Ik besef dat hij mijn ware liefde is. Hoe moet ik nou verder zonder hem? Geef me je hand en houd me vast want het is nu zo donker om me heen. Ik voel me soms zo mateloos alleen het leven draag ik als een last. Wees stil, want woorden gaan verloren in een orkaan die mij nu overspoelt. Ik weet dat je het goed bedoelt maar soms kan ik die woorden niet meer horen. Geef me je schouder om op uit te huilen en luister naar mijn eindeloos verhaal. Vertaal mijn tranen in onuitgesproken taal geef me je armen om in weg te schuilen. Wanneer je mij met warmte blijft omringen dan zal de wereld niet zo koud meer zijn en zal ik - ondanks alle pijn - toch op een dag weer vogels horen zingen. Weet Wolfs ik zal er gauw genoeg bij jou zijn. Opeens zie ik ze daar staan. Woedend ren ik er naar toe. Ze lopen weg en ik ren ze achterna maar ik ben ze te snel weer kwijt. Ik schreeuw: “Wacht maar als ik jullie in mijn handen heb!” Marion pakt me weer vast en begin weer te huilen. “Wat moet ik nou Marion? Wat moet ik nu zonder hem?”
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Maanden gaan voorbij en Eva blijft bezig met een helse zoektocht naar de moordenaars van Wolfs. Ze slaapt niet meer,drinkt en eet niet meer. Ze is gewoon een hoopje ellende. Niemand weet wat ze kunnen doen. De Eva van Dongen is er gewoon niet meer. Maar dan bevalt Eva en is ze helemaal anders. Ze bevalt van een zoontje en een dochtertje en zoals ze al zei op de begrafenis noemt ze haar kindjes Florisje en Floriane. Ze zorgt heel goed voor de kindjes. Ze lijken enorm veel op Wolfs en daar is Eva blij om. Zo is Wolfs altijd bij haar. Ze krijgt heel veel steun van Marion,Romeo en Ellis. Ze staat er niet alleen voor.

Op een dag komt Lisa naar haar toe. Eva snapt het niet. “Hoi, kwam kijken hoe het met de kindjes gaat.” “Het gaat goed met ze behalve dan dat ze zonder vader moeten opgroeien dankzij jouw vriendje en vader!” “Het spijt me echt. Mag ik ze eens zien.” Eva twijfelt eerst maar laat het dan toe. “Wat zijn ze mooi en lief.” “Dank je.” Lisa komt sinds dien altijd langs en ik moet zeggen het doet me wel goed. Ze helpt me er ook doorheen. Ik denk dat ik verliefd aan het geraken ben op Lisa. Het is zo’n lieve meid. Ik snap echt niet wat ze in die Peer ziet. Twee maanden later. Ik ga uit met Lisa. Het is enorm gezellig en als we weer thuiskomen, kust ze me en ik kus haar trug. We gaan dan naar de slaapkamer en daar volgt een lange nacht.
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Het was een hele zalige nacht met Lisa. Ze is heel anders dan haar vader. Hij is een moordenaar en zij niet. Ik voel me heel goed bij haar en vertrouw haar ook. “Lisa wil je mij iets beloven?” “Ja natuurlijk.” “Als er iets met mij gebeurd hé wil je dan heel goed samen met Marion voor Florisje en Floriane zorgen?” “Ik beloof het.” Ik ben nu wel wat gerust. Weten dat mijn kindjes veilig zullen zijn als ik er niet meer zal zijn. Marion heeft me ook beloofd om goed voor ze te zorgen. Ik mis Wolfs nog steeds. Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik aan hem denk. Iedereen zorgt heel goed voor mij. Lisa en Marion het meest.
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

De volgende dag hebben we een gijzeling in een school. We gaan er naartoe. We proberen de gijzelnemer tot bedaren te brengen maar het lukt niet. Een uur lang proberen we op hem in te praten maar het helpt niet. We besluiten om binnen te vallen. Het lukt ons om de gijzelden mee te nemen maar dan merkt het de jongen en hij schiet recht richting Marion. “Marion nee!” Ik spring voor Marion en de kogel raakt mij. Ik hoor Marion mijn naam schreeuwen. “Eva kom op meis blijven vechten.” “Ik wil niet meer vechten Marion. Het is voorbij.” “Nee Eva zeg dat niet. Blijf bij mij. Eva blijf bij mij doe me dat niet aan.” “Het spijt me.” Ik voel de pijn door heel mijn lichaam maar ik weet dat het zo weer voorbij zal zijn. Dan heb ik eindelijk rust. Ik ben zo moe van al dat vechten. Misschien vinden jullie mij laf maar ik ben echt doodop. Hier eindigt het voor mij. Ik weet dat mijn dochters veilige zijn bij Lisa en Marion en zo kan ik nu met een rust gevoel sterven.

*Lisa*
Een week na de dood van Eva. Ik ga met Florisje en Floriane en met de rest van het team naar de begrafenis van Eva. De mis is prachtig. Na de mis brengen we Eva naar haar graf en die ligt naast die van Wolfs. Ik heb nooit begrepen wat ze in die Wolfs zag maar ik weet wel dat het haar ware liefde is en ja liefde maakt nu eenmaal blind. Lieve Eva dank je wel voor alles en ik zal je nooit vergeten. Jij bracht kleur in mijn leven. Kleur en zonneschijn. Met Florisje en Floriane in mijn hand verlaat ik het graf van Eva.

Einde
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen