FAQ   Zoeken   Gebruikersgroepen   Registreren   Profiel   Log in om je privéberichten te bekijken   Inloggen

Eckhart nu

Filosofieforum Forumindex » Boeken

Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp

Eckhart nu

Geplaatst: 26 Jun 2024 21:12:09
Bericht
Leon Site Admin Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 113 Het boek “Eckhart nu” vormt voornamelijk commentaren op Meister Eckhart, maar de bundel bevat ook drie preken van Meister Eckhart zelf. De laatste van de drie preken gaat over afgescheidenheid die door Eckhart als positief gezien wordt, zelfs boven de liefde en deemoed gesteld wordt. Afgescheidenheid staat zo dicht bij de leegte, en leegte is door God altijd opgevuld, dat je om gegarandeerd te zijn van God’s liefde, je de leegte en dus afgescheidenheid positief moet waarderen. Op internet wordt afgescheidenheid vooral als negatief gezien, dus dan denk ik dat de boodschap niet goed begrepen is. Maar goed ik snap wel dat God dwingen tot liefde (wat Eckhart beschrijft) voor de kerk misschien de reden was zijn leer als ketters te bestempelen. Misschien dat we echter nu een herwaardering kunnen vinden van afgescheidenheid. Laatst aangepast door Leon op 27 Jun 2024 15:35:41; in totaal 1 keer bewerkt

Geplaatst: 27 Jun 2024 12:40:47
Bericht
Hopper Apprentice Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 55 Wie Eckhart zegt, zegt afgescheidenheid en leeg maken. Deze afgescheidenheid is een stille tocht, een eenzame tocht. Een tocht welke de mens maakt terwijl hij gewoon midden in het leven staat. Onvermijdelijk komt de mens in die terugtocht uit bij zijn eigen gevoelsleven. Wie Eckhart (en anderen) verstaat weet dat het over het leeg gevaste hart gaat: daar waar je gevoelsleven is. Het hart dient van ieder gevoel ontdaan te worden, zodat het hart leeg en dood is. Dan is het hart afgescheiden en leeg, maar ook ontvankelijk voor God. God tot liefde dwingen klinkt wat cru, maar dat is wel wat er gebeurd. Maar daar dient niet te veel op vooruit gelopen te worden, God is geen tegenspeler. Wie het hart leeg heeft gevast is van alle private gevoelens ontdaan. Dit lege hart dwingt het menselijk kenvermogen om het brandpunt van zijn aandacht naar 'de ander' te verleggen. Alleen met een leeg hart kunnen we 'de ander' als uitnemender als onszelf beschouwen. De act van daadwerkelijke naastenliefde kan alleen plaats hebben als onze eigen gevoelens zijn gedoofd. Omdat we de ander als uitnemender beschouwen kunnen we ons zelf ook als 'een ander' gaan beschouwen. Wie Eckhart verstaat dient wel te beseffen dat hij niet angstig dient te zijn voor de eenzaamheid. In afgescheidenheid treden zware depressieve gevoelens naar voren en gevoelens van eenzaamheid en verlorenheid. In dat leeg gevaste hart ben je namelijk eenzamer dan toen je nog met 'jezelf' verkeerde. Want in de daadwerkelijke act van naastenliefde verlies je ook jezelf. En dat is naar. https://nl.wikipedia.org/wiki/Donkere_nacht_van_de_ziel Verder is afgescheidenheid, gelatenheid, verlatenheid, en de wereld laten zijn.

Re: Eckhart nu

Geplaatst: 27 Jun 2024 12:46:34
Bericht
Hopper Apprentice Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 55 Leon schreef: Maar goed ik snap wel dat God dwingen tot liefde (wat Eckhart beschrijft) voor de kerk misschien de reden was zijn leer als ketters te bestempelen. De toenmalige kerk begreep het Evangelie niet, afgescheidenheid staat ook gewoon in het Evangelie. De eerste brief van Johannes 2:15-16 Hebt de wereld niet lief en hetgeen in de wereld is. Indien iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet in hem. Want al wat in de wereld is: de begeerte des vlezes, de begeerte der ogen en een hovaardig leven, is niet uit de Vader, maar uit de wereld. Afgescheidenheid beoogt een scheiding aan te brengen tussen 'jou' en de wereld. Maar omdat je als 'jezelf' in de wereld leeft dien je van jezelf af te komen. Jijzelf kunt niet mee naar 'de andere kant' waar Christus zich bevindt.

Geplaatst: 27 Jun 2024 15:33:18
Bericht
Leon Site Admin Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 113 Het vastende hart, mooi, maar ik denk wel dat naastenliefde pas mogelijk is als het hart vervuld is, niet als het nog leeg is, of nog (gedeeltelijk) gevuld met eigenliefde.

Geplaatst: 27 Jun 2024 20:07:34
Bericht
Hopper Apprentice Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 55 Leon schreef: Het vastende hart, mooi, maar ik denk wel dat naastenliefde pas mogelijk is als het hart vervuld is, niet als het nog leeg is, of nog (gedeeltelijk) gevuld met eigenliefde. https://mystiekfilosofie.com/2016/06/01/zuiver-gestemd-hart/ Bij het hart kun je denken aan uitdrukkingen als "Alles hebben wat je hartje begeert" , het begeren is een hartstocht. Eckhart beschouwde het hart als een denkorgaan. Dat moet je niet opvatten als dat het fysieke hart 'denkt', het is een denken wat 'hebben' kan bevatten (het gevulde hart), het lege hart is vrij van hebzucht. Citaat: Het hoogste vernemen, dat van de waarheid zelf, is een zaak van het hart. Het niet-cognitieve van dit vernemen blijkt uit de veelzeggende raad waarmee hij de preek Beati pauperes spiritu besluit: ‘Wie deze woorden niet begrijpt (enverstât), die moet zijn hart daarmee niet bekommeren.Want zolang de mens niet aan die waarheid gelijk is, kan hij deze woorden niet begrijpen (verstân) .Want dit is een waarheid die niet is te weten, direct uit het hart van God is zij gekomen. Het hoogste vernemen is het vernemen van 'dat' wat verneemt. Wat Eckhart hier eigenlijk zegt is dat de waarheid kenbaar is met het hart. Jezus zegt: Ik ben de waarheid. Dat wat 'de waarheid' wordt genoemd is dan ook universele waarheid. Paulus was bekend met 'de waarheid' , in Galaten 2 zegt hij eigenlijk: Daarom leef ik zelf niet meer, maar 'de waarheid' leeft in mij. Maar zoals Eckhart ook zegt, als je het niet begrijpt dan moet je je er niet om bekommeren. Doch mijn visie is dat Eckhart (even als vele anderen) bekend waren met het diepste geheim van de mens. Eckhart tekent een weg uit van het leeg vasten van het hart, waarmee ik bedoel dat je hart niks meer hoeft te begeren. Als private gevoelens uitdoven komt de daadwerkelijke naastenliefde bijna vanzelf, het enige wat je dan nog hoeft te doen is niet tegen spartelen.

Geplaatst: 27 Jun 2024 20:23:21
Bericht
Leon Site Admin Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 113 Ik had het boek van de Visser, maar was er toen niet klaar voor, en heb het doorgegeven. Gelatenheid is mijn modus van existeren, toch dwingt het niets af, het laat alleen maar. Waarbij de situatie erg dubbel van waardering kan zijn. Ach woorden. Eckhart heeft het ook over “staan in duisternis” als iets positiefs, hij speelt een beetje met andersom oordelen, om het falen van de ratio te laten zien. Nooit is het denkoordeel volkomen juist. Eerder andersom.

Geplaatst: 27 Jun 2024 23:25:37
Bericht
Hopper Apprentice Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 55 Leon schreef: Ik had het boek van de Visser, maar was er toen niet klaar voor, en heb het doorgegeven. Gelatenheid is mijn modus van existeren, toch dwingt het niets af, het laat alleen maar. Waarbij de situatie erg dubbel van waardering kan zijn. Ach woorden. Eckhart heeft het ook over “staan in duisternis” als iets positiefs, hij speelt een beetje met andersom oordelen, om het falen van de ratio te laten zien. Nooit is het denkoordeel volkomen juist. Eerder andersom. Wat Eckhart daarmee bedoeld is om de innerlijke onrust niet te doven met de ratio. Er staat geschreven: Het licht schijnt in de duisternis, als je dan de duisternis wegredeneert, waar moet dat licht dan nog in schijnen?! Alles moet doorleefd worden. Ik wil met alle soorten van genoegen ieder mens helpen op dit gebied. Maar dan ontneem ik hem of haar de praktijk. Ik kan mijn eigen vrouw of kinderen niet eens bijstaan wat dat betreft, ergens in een mens moet de zielenvonk tot leven komen. De smalle weg is een autodidactische weg, Leon. Het eeuwige credo is toch dat we voorwaarts leven en achterwaarts leren. Het is niet zo dat ik van Eckhart zoveel heb geleerd, het genoegen in zijn preken is de herkenning van de wijsheid achteraf. Zijn uitleg over bepaalde parabelen of passages over Jezus had ik exact hetzelfde ook bedacht/geinterpreteerd.

Geplaatst: 28 Jun 2024 17:49:06
Bericht
Leon Site Admin Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 113 Leegte is voor het lichaam wat duisternis is voor de geest? In leegte is ook duisternis? Dan moet je dus altijd de leegte (lees duisternis) vinden.

Geplaatst: 28 Jun 2024 23:23:35
Bericht
Hopper Apprentice Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 55 Leon schreef: Leegte is voor het lichaam wat duisternis is voor de geest? In leegte is ook duisternis? Dan moet je dus altijd de leegte (lees duisternis) vinden. Jij -Leon- bent zelf de duisternis. Eckhart nodigt uit tot een uiterste vorm van passiviteit. De diep ingesleten idee dat op het geestelijk pad vorderingen gemaakt wordt door mijn inspanningen, dient verlaten te worden. Natuurlijk is het begin een initiatief van mijn kant, hoewel ook dit gerelativeerd kan worden door de vraag of ik mij niet eerder geroepen voelt, aangesproken door iets buiten mijn eigen wil om. Maar goed, dan nog word ik verondersteld iets te ondernemen. Ik moet besluiten op geestelijk gebied actief te worden. Maar eenmaal dit doende, dien ik verder te gaan dan het initiatief van mijn kant. Ik moet mij leren over te geven aan iets wat ik niet weet. Ik moet gaan staan in duisternis en onwetendheid. Ik moet mijzelf leeg maken als een woestijn en hoe onwetender, om zo meer nader ik Hem. Met als conclusie: als ik bereid ben om heel stil te zijn en volkomen leeg, dan kan God niet anders dan te werken en zichzelf in te gieten in mij. Maar als ik dat niet ervaar, er niets van bespeur? Niets aan de hand. Want die ervaring ligt niet in mijn macht. Wanneer het God past, toont hij zich, maar Hij kan zich ook verbergen als Hij dat wil. De mens mag zich geen enkel beeld maken van God. De mens dient zich te begeven in duisternis en onwetendheid, want dan zijn alle aangeleerde conditioneringen uitgeschakeld. Eckhart maakt de vergelijking met een woestijn , niet omdat God een woestijn is, maar omdat jij zelf die woestijn betreedt als je jezelf vrij maakt van beelden en alles wat werelds is. Voor jou is het een verschrikking, Jezus vertolkte dat met de woorden: Mijn God, mijn God, waarom heeft U mij verlaten? Het laat zich niet uitleggen, omdat het woord 'woestijn' bij jou al weer een beeld oproept. Omdat jij -Leon- zelf die duisternis bent, heeft het licht de duisternis nodig om in te schijnen. Jij treedt terug en het licht treedt in. Maar onthoudt: het is de dief in de nacht, als er niets gebeurd dan heeft God anders besloten. De mens dient zich vrij te maken van verwachtingen.

Geplaatst: 28 Jun 2024 23:34:30
Bericht
Hopper Apprentice Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 55 Het begrip 'Leegte' dient meer gekoppeld te worden aan "Leeg van zelf", d.w.z. dat er in de 'Leegte' geen ruimte is voor private gevoelens. Als je iemand haat, als je jaloers bent, als je afgunstig bent dan is de 'Leegte' gevuld met private gevoelens. Leeg van zelf is radicale afgescheidenheid. Slechts zelden is het een mens vergund om de Leegte te ervaren. Het is de Leegte welke Godsontvankelijk is. Waar 'zelf' is, daar is God niet. Maar vat het niet te radicaal op. Leegte is de tabula rasa, het zijn als de kinderen. In de praktijk is het niet statisch, soms veert het 'zelf' weer even op. Gewoon die private gevoelens 'laten zijn'. Dan dooft het vanzelf weer uit. We mogen niet oordelen, dus ook voorzichtig met het zelf-oordeel.

Geplaatst: 29 Jun 2024 09:25:55
Bericht
Leon Site Admin Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 113 ik voel geen behoefte meer aan het uitzoeken. Heb het idee dat 'eigen licht' de duisternis niet verlicht.

Geplaatst: 30 Jun 2024 13:08:26
Bericht
dombo Novice Geregistreerd op: 16 Mei 2024 Berichten: 13 Beste Hopper. Als agnost sluit ik me aan bij jouw woorden. Behalve Jezus en God, etc. Maar het mechanisme geloof ik ook Het afwezig zijn van belangen vanuit het EGO, maakt plaats om 'verstandig'/'logisch' te handelen. Maar ik moet er wel eerlijk bij zeggen, dat ik niet echt geloof dat er mensen 100% zo EGO-loos kunnen zijn. Maar een heel stuk die kant op gaan, kan natuurlijk wel. Wat me wel te binnen schiet. Een baby heeft lijkt me geen EGO. Zien religieuze mensen het dan ook zo, dat God later het kind verlaat, nadat het EGO het begint over te nemen ? @Leon Hopper stelt, je bent de duisternis. Ook ben je zelf de 'content creator'. M.a.w. alleen eigen licht, kan licht in de duisternis brengen. Externe factoren kunnen alleen aanzetten tot, maar we moeten alles (helaas) zelf doen. Diepe internalisering, anders blijft het maar een setje loze woorden, opgeslagen ergens in het geheugen. Maar ook mijn woorden hebben weinig betekenis. Echte verandering lijkt regelmatig/vaak buiten de eigen invloedsfactor te liggen. Hier lopen we allemaal tegenaan, wanneer er een intern probleem is.

Geplaatst: 30 Jun 2024 23:13:41
Bericht
Hopper Apprentice Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 55 dombo schreef: Beste Hopper. Als agnost sluit ik me aan bij jouw woorden. Behalve Jezus en God, etc. Maar het mechanisme geloof ik ook Het afwezig zijn van belangen vanuit het EGO, maakt plaats om 'verstandig'/'logisch' te handelen. Maar ik moet er wel eerlijk bij zeggen, dat ik niet echt geloof dat er mensen 100% zo EGO-loos kunnen zijn. Maar een heel stuk die kant op gaan, kan natuurlijk wel. Wat me wel te binnen schiet. Een baby heeft lijkt me geen EGO. Zien religieuze mensen het dan ook zo, dat God later het kind verlaat, nadat het EGO het begint over te nemen ? - Trek je niks aan van woorden als Jezus en God. Eckhart had uitspraken zoals: ‘Ik bid God om mij leeg te maken van God.’ Of deze: ‘Je moet God liefhebben als een niet-god, een niet-geest, een niet-persoon.’ - Klopt, het ego kan niet goed nadenken. Maar het ego is nooit je vijand, je bent immers zelf het ego. - De duisternis kan nooit egoloos zijn. Het licht is altijd egoloos. Daar tussen leeft de mens. Ik en mijn schaduw, we zijn een mooi stel.

Geplaatst: 30 Jun 2024 23:20:52
Bericht
Hopper Apprentice Geregistreerd op: 04 Mei 2024 Berichten: 55 dombo schreef: Een baby heeft lijkt me geen EGO. Dat klopt, de mens wordt als onbeschreven blad geboren. Citaat: Zien religieuze mensen het dan ook zo, dat God later het kind verlaat, nadat het EGO het begint over te nemen ? Ik weet niet of ik een religieus mens ben, maar het is niet zo dat God het kind verlaat. Wij als mens verlaten het onbeschreven blad. En het beschreven blad (Ego) neemt het over. Dat de mens in het licht wordt geboren staat beschreven in Joh 1:9. Je begrijpt wellicht dat ik geen standaard gelovige ben die alles voor zoete koek slikt. Het Evangelie gaat over het innerlijke van de mens. Uit de beelden en voorstellingen weg. Hetgeen ook aansluit bij een filosoof als Kierkegaard.

Filosofieforum Forumindex » Boeken

Pagina 1 van 1		Tijden zijn in GMT + 2 uur

Berichten van afgelopen: Alle berichten1 Dag7 Dagen2 Weken1 Maand3 Maanden6 Maanden1 Jaar Oudste eerstNieuwste eerst

Ga naar: Kies een forum Algemeen----------------Dit forumEven voorstellenGewenste aanpassingen Filosofen----------------BoekenGeschiedenis Filosofie----------------Eigen filosofieAndere filosofieArtificial filosofie  Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum Je mag niet stemmen in polls in dit subforum

Wil je ook een eigen gratis forum? - Direct online - Gratis je eigen logo - Filmpjes en video mogelijk! Klik hier om onmiddellijk jouw eigen forum aan te maken