|
|
|
Basale menselijke behoeften zoals de behoefte om zich verbonden, geliefd, beschermd en gewaardeerd te voelen worden ontwikkelingsbehoeften genoemd omdat het uitblijven van bevrediging daarvan in de eerste levensjaren de psychologische ontwikkeling bedreigt.
Dit kan leiden tot ontwikkelingspathologie die te onderscheiden is van conflictpathologie.
Ontwikkelingspathologie betreft veelal het niet tot stand komen van een gezond gevoel van eigenwaarde, min of meer sterke minderwaardigheidsgevoelens dus. Of het leidt zelfs tot zelfhaat en masochistische - dus zelfondermijnende ? persoonlijkheidstrekken en gedragspatronen.
Bij conflictpathologie is er sprake van al dan niet onbewuste innerlijke conflicten tussen de verschillende instantie in de persoonlijkheid. Conflicten dus tussen een vaak overmatig streng geweten enerzijds en verdrongen gevoelens, behoeften, wensen of impulsen anderzijds.
Dit onderscheid is belangrijk want ze vereisen een andere aanpak.
Conflictpathologie vraagt om een interpreterende, inzichtgevende aanpak. Inzicht dus in het innerlijke conflict. Ontwikkelingspathologie vraagt om een gratificerende, d.w.z. steunende aanpak, ook wel re-parenting genoemd. Dat wil dus zeggen dat de bevrediging van genoemde behoeften alsnog in de therapeutische relatie tot stand moet komen.
Het onderscheid is in de praktijk niet altijd gemakkelijk, want veel cli?nten vertonen zowel het ene als het andere type pathologie, zodat vaak beide wegen bewandeld moeten worden.
Overigens zijn interpretatie en steunverlening kwantitatieve en geen kwalitatieve verschillen.
M.a.w. afhankelijk van de aard van de pathologie krijgt het een of het ander meer nadruk.
_________________
een gebrekkig gevoel van eigenwaarde is vaak de kern van het probleem |
|
