|
|
|
Hoogbegaafd in de zin dat het weleens een probleem zou kunnen zijn bij kinderen is een vrij nieuw begrip.
even als trouwens alle vormen van stress.
Pas de laatste decennia is men af van de gedachte dat een kind geen stress zou kennen.
Men is niet gewend in bedenken, dat een gave weleens een vloek zou kunnen zijn.
Een hoogbegaafd kind is geen doorsnee kind, maar verder in alle opzichten wel.
Een hoogbegaafde moet er rekening mee houden, dat hij leeft in een wereld, die minder begaafd is.
Eenhoogbegaafd kind kan dat niet.
Een hoogbegaafd kind voelt zich, precies zoals een minderbegaafd kind, een uitzonderling, zo niet een freak.
Het gevaar zit erin dat het kind, dat dat wel doorheeft in een scheve verhouding met zijn omgeving groot groeit.
Dat zijn zicht op zijn omgeving sterk gekleurd is, dat hij niet alleen op intellectueel niveau, maar ook op andere niveaus de meerdere zou zijn.
Zich daar ook de meerdere voelend, terwijl zijn emotionele en sociale niveau vaak juist achter blijft.
Dat is voor de hoogbegaafde zelf net zo moeilijk te bevatten, als voor zijn omgeving.
Er valt over dit onderwerp heel veel te zeggen.
Maar jouw specifieke "waaroms", zul je alleen zelf en samen met medehoogbegaafden kunnen bespreken, maar ook daarin is iedereen weer uniek.
Je zult op bepaalde gevoelens een medestander kunnen vinden, maar die heeft dan weer een heel andere opvoeding gehad, dus ook heel andere ervaringen.
In veel gevallen van HB is er een sterk bemoeilijkte situatie tot het leren van gezonde intersociale contacten.
Al met al lijkt het erop dat dat jou in jouw jeugd ook parten heeft gespeeld.
Hulpverleners zijn gewend te zoeken naar achterstanden en leemten.
Daar kunnen ze wat mee.
En niet op begaafdheid. Begaafde kinderen hadden vroeger geen hulp nodig. Die redden zichzelf wel, helpen zelfs anderen.
Hulpverleners zullen zich dan noodgedwongen meer richten op de zaken waarop de HB achter is, dan op datgene waarop hij voorlijk is.
Zoals ik begrijp waren er duidelijk problemen van intermenselijke aard.
Hulp bij begaafdheden heb je niet nodig, wel specieke begeleiding, weet men nu.
Maar die hele ontwikkeling is nog heel erg prematuur.
Ik kan veel begrijpen omdat ik in mijn jeugd ook intellectueel ver boven de top presteerde en daar op heel veel punten ook last van had en veel last van had in mijn verdere leven.
Maar troost je.
Op latere leeftijd wordt dat vanzelf minder. 
NB:
Als je direct antwoord geeft op iemand, hoef je niet te quoten.
_________________
Groet Mariakat
Laatst aangepast door mariakat op 29 Jan 2009 16:06:27; in totaal 1 keer bewerkt |
|
