Hooggevoelig

[Hipparchia]

Nog even, ik schrijf je vol totdat het op zwart gaat.
Jij forum......zo'n nieuwe stap voor iemand die digibeet is.
Voor iemand die weer probeert contact te zoeken met de mens.
Met jou daar aan de andere kant.
Die onbekende, zoveel onbekenden.
Bij wie je komt binnenvallen...........
Eerst maar zoeken bij pijlers, verhalen lezen, ervaringen......
Herkenning.............
Angstig nog, met ook wat weerstand...om wat ga ik tegenkomen.
Hoe gaat men hier met elkaar om?
Langzaam zak ik wat af op het forum......naar beneden.
Een bloghoek.
Ook dat moet ik nog leren, wat dat is.
Wat doe je dan en hoe?
Behoedzaam lees ik jullie verhalen............en voel me soms een indringer.
Maar ik raak ook gefascineerd erdoor.
Voorzichtig ga ik hier en daar wat reageren.
Ga ook zelf schrijven.
Openhartig maar met bonzend hart vaak, onzeker......
Wat kan ik wel en niet............
Alle stadia maak ik door met mijn eigen schrijven, met het volgen van anderen.
In steun, in conflicten, in nabijheid en in afstand...........
Begrepen en misbegrepen in wederzijdse contacten.
Met een constante in alles; dagelijks wat kleur brengen, maken, geven.
In schrijven, letters, plaatjes, in hartelijkheid, betrokken willen zijn.


Het wordt mijn veilige plek en soms wordt ook die weer onveilig.
Ik leer de mensen een beetje kennen............
Want wanneer ken je iemand nu helemaal.
Regelmatig struikel ik ook.......
Of totaal van slag als er reuring is op de site.
En toch............waar het ook mis is gegaan van mijn kant, van die ander
ik bleef terugkomen.
Ik ging weg en kwam ook steeds weer terug.
Soms met schaamte om mijn eigen 'grillig' gedrag of zelfs vluchtgedrag.
Leren grenzen te stellen..........

Langzaam durfde ik wat meer te reageren ook in de openbare pijlers.
Mijn mening te geven of meer vooral veel vragen te stellen waar anderen zelf hopelijk wat kunnen.
Een mening, de mijne althans is niet altijd een constante.
Die verandert naarmate ik groei en bloei.
Maar sommige meningen staan standvastig en sterk als een boom overeind.
Die vallen niet om te hakken

Waar we ook doorheen dwaalden, waadden...........worstelden....we
weer in rustiger vaarwater terecht kwamen, elkaar respecteerden,
ondersteunde, meeleefde en mee huilde....
De lach en de traan...
Het lichte en het zware.......
In verhoudingen die voor eenieder verschillend zijn........
Alle feedback............
De mensen die kwamen....
De mensen die gingen...........
De sommigen die ik ook liever zag gaan..
De mensen die ik in het echt mocht ontmoeten......
Wat een rijkdom....................
Een plek om steeds weer terug te keren....
Te mogen terugkeren.........
Waar ik van mensen leerde houden.....
Waar ik van jongere mensen leerde.....
Veel een plekje hebben in mijn hart, herinnerd worden, actief of in stilte aan terugdenk met een glimlach op mijn gezicht.
Of met spijt omdat het contact stopte.
Dat nu eenmaal zo gaat en niet met iedereen contact kunt blijven houden.
Soms moet je een gebouw tot monument maken om de schoonheid van het betrekkelijke proberen te vereeuwigen.
Dat zouden ze ook met forums moeten doen.
En daarmee levenslange bescherming te verkrijgen.
Ik zou nog zo veel langer kunnen doorgaan.........
Maar ik heb ook geleerd met de werkelijkheid om te gaan, tot me te nemen...
En gelukkig, ook al zal het anders zijn kunnen we deels van het verleden meenemen
naar die andere plek van de toekomst..........waar we ons misschien ook kunnen nestelen...
omdat de contacten te waardevol zijn.


Domenique Himmelsbach de Vries
_________________
perhaps the butterfly is proof that you can go trough a great deal of darkness, yet become something beatiful like stars in the sky

[GroenDraakje]

Ook hier: heel mooi Hippa.

[GroenDraakje]

Pappa

Bij jou op schoot,
Mag ik letters in jouw puzzel schrijven
Met het puntje van mijn tong uit de mond,
Wat voelde ik me groot.

Samen spelen,
Mens-erger-je-niet met zes kleuren,
Mama brengt koffie en limonade,
Het lekkers samen delen.

Lange tochten op de fiets,
Den Haag – Den Helder Door De Duinen.
Ook elk jaar weer de Duinenmars.
Of zelf wat door de duinen struinen.

Papiertjes werden hergebruikt,
Een auto heb je nooit gehad,
Mooi taalgebruik kon je waarderen,
Je hebt me zoveel kunnen leren.

XOXOX
_________________
compassie!

[Hipparchia]

Voor al die momenten......
_________________
perhaps the butterfly is proof that you can go trough a great deal of darkness, yet become something beatiful like stars in the sky

[GroenDraakje]

_________________
compassie!

[Hipparchia]

?zo is het maar net, een om boven je bed te hangen, of in de keuken, of in de woonkamer op de muur te zetten ?
_________________
perhaps the butterfly is proof that you can go trough a great deal of darkness, yet become something beatiful like stars in the sky

[Goudvanstro]

Ja.

Het blijft een mooie, en een grappige.

[maanelfje]

Kende ik nog niet. Inderdaad goed geschreven.

[GroenDraakje]

Deze had ik een tijdje geleden ook op FB gedeeld:


_________________
compassie!