Hooggevoelig

[Lila&&]

Een veelbesproken onderwerp: 'verlichting'.
Wat is het ? en hoe bereik je het ?

Het zou gaan om het overstijgen van je ego, of het oplossen van je ego, maar hoe doe je dat in het leven van alledag.

[Neo]

Mijn visie op basis van eigen ervaring en studie is dat er heel veel verwarring is over het onderwerp. Onder andere omdat het zo vaak aan religie en spiritualiteit gekoppeld wordt. En nog meer omdat allerlei goeroes en andere idioten beweren verlicht te zijn. Iemand kan niet verlicht zijn.

Eigenlijk gaat het om een veranderd realiteitsbewustzijn. Of een bijkomend realiteiisbewustzijn. Je bent enerzijds een persoon in de wereld, waarbij je in relatie tot anderen en de dingen staat. Tegelijk ben 'jij' dat bewustzijn van alles-wat-is.

In het boeddhisme wordt dit de dubbele waarheid genoemd, relatief en absoluut. 'Onze' realiteit kent die twee aspecten. Relatief ben je een persoon (waarnemer) die kijkt (waarneemt) en een boom ziet (het waargenome). Maar in absolute zin is er geen onderscheid te maken tussen waarnemer, waarnemen en waarneming. Geen van die drie dingen bestaat op zichzelf. Neem de waarnemer weg en er is geen (waargenomen) boom meer.

Zo kinderlijk eenvoudig is verlichting eigenlijk. Een koe die verder staat in de wei staat niet verder, maar is kleiner. En het is geen koe want koe is een zelfstandig naamwoord en koeien bestaan enkel als koeien in de menselijke geest. Geen koe die zichzelf als koe ziet. Laat staan dat ze zich zo zou noemen.

Bewustzijn is alles-wat-is. Wij kunnen niet buiten treden uit wat we zijn. We kunnen, relatief, wel vermoeden dat er los van onze realiteit (alles wat via bewustzijn ervaren wordt) een 'real reality' bestaat. Een realiteit die er al is zonder dat mensen of koeien ze op hun unieke wijze ervaren.

[Hipparchia]

Verlichting.
Heb erover nagedacht.
Sinds ik een ontwikkeling heb meegemaakt waarin ook de laatste restjes
'geloof' in me zijn opgelost ben ik veel anders gaan zien.
Mede de discussies op hooggevoelig hebben mij wat inzichten gegeven, die voor mij gelden.
Vooral dat ik met alle geloven moeite heb met bijvoorbeeld boetedoening, karma,verlichting, hemel, vagevuur en hel.
Wie er in de hemel komen, bij Allah....of bij andere geloofsstromingen reïncarnatie en wedergeboorte .
De voorwaarden waar mensen dan aan moeten voldoen. Of te maken heeft met hoe je je leven hebt geleefd.
Ook bij reïncarnatie en wedergeboorte.
Het 'grote' oordeel....

Verlichting is dan ook zo'n term waarbij ik dat gevoel krijg dat degenen die zich verlicht noemen boven de anderen zouden staan?
Beter zouden zijn? Uitzonderingen?
Wat ik zelf vooral denk is dat het onbegrijpbare van ons enorme heelal, bestaan, mensen al eeuwen en eeuwen geleden angst heeft ingeboezemd.
Dat wellicht de mens heeft aangezet om geloven te creëren.
Als houvast.
Omdat het zo groot is en niet te bevatten.
Zelfs met alles wat we ontdekken denk ik dat het overgrote deel onontdekt en onbekend blijft.

Wat ik tegenwoordig ook veel hoor is dat mensen van alles menen te moeten ondernemen om een betere versie van zichzelf te worden. 2.0
Geloof dat toch mensen zelf voorwaarden gesteld hebben. In plaats van dat dit van 'bovenaf' zou komen.
Waarbij het ook vreemd is dat gezien de ontwikkeling die we als mensheid meemaken dezelfde principes blijven gelden?

Als er al zoiets is als verlichting dan zou ik dat omschrijven als je bewust worden van het grootse.
Aanvaarding dat we nooit zullen weten hoe het allemaal in elkaar zit.
Verlichting iets is van je bewust zijn van jezelf, je eigen gedragingen, de wisselwerkingen op anderen, op de natuur enzovoort.

Misschien zie ik verlichting juist in pasgeborenen schepsels die op zich allemaal moeten overleven en leren van hun ouders, voorvaders en moeders hoe dat te doen.
Of vanuit instincten.
De puurheid die ons allemaal week maakt bij pasgeboren schepsels, de verwondering bij het ontstaan van bomen en planten.

De vraag blijft of we als levende schepsels tijdens het leven wel 'beter' (moeten) worden?
Misschien zijn we goed zoals we in basis op de wereld komen.
Waar wellicht vanuit de verwachtingen van buitenaf veel meer van ons wordt gevraagd dan kan en/of nodig is.
Als verlichting al zou bestaan dan heeft het volgens mij iets te maken met loslaten.
Doen met wat je echt nodig hebt, het overbodige terzijde schuiven?
Leren hechten maar ook onthechten om anderen ruimte te bieden op hun eigen manier hun leven invulling te geven, waar wij zelf dat ook met goed of kwaad/verkeerd betitelen.
Zonder oordeel?
(zeg ik, die zelf daar dagelijks mee worstel)

_________________
perhaps the butterfly is proof that you can go trough a great deal of darkness, yet become something beatiful like stars in the sky

[Neo]

[Hipparchia]

[Neo]

Eerder dan waarneming (zelfstandig naamwoord) zou ik dan waarnemen (werkwoord) zeggen. Waarnemen zonder onderscheid tussen waarnemer en waarneming.

Taal hoeft geen probleem te zijn. Wel het idee dat 'dingen' in taal te vangen zijn.

Verlichting schept taal en taal schept verlichting. Als volgt te begrijpen: taal kan als een vinger zijn die naar de maan wijst. Of als doorn gebruikt worden om een doorn mee te verwijderen.

[Hipparchia]

[Neo]

Dat lijkt me onvermijdelijk. Vanaf het moment dat er over iets gesproken wordt gaat ons brein er automatisch mee aan de slag. We proberen ons er een voorstelling van te maken.

Eigenlijk is verlichting dan ook een misleidend woord omdat het verwijst naar een ding (wellicht een ervaring). Een ervaring die nieuwe inzichten kan geven, maar uiteindelijk gewoon een ervaring is. Iets dat net zoals alle dingen voorbij gaat.

Door ervaren te 'verzelfstandigen' tot ervaring, wordt het al snel iets om na te streven, te bereiken. Een dwaalspoor. Een zoektocht naar wat er al is.

Hier-en-nu is onbegrensde aanwezigheid (van niet-iets of niet-iemand).

[maanelfje]

[Lila&&]

Dank voor je beschrijving, zittend op een bankje, los van de identificatie dat jij daar zit, maar opgaand in het moment. Zodat zien, horen en ervaren een zijn, een gevoelde aanwezigheid.

Ik wist niet dat Jezus gezegd heeft dat hij het levende water is. Zegt hij dat hij helder bewustzijn is, aanwezigheid.

al googelend op levend water kom ik op een stukje uit het evangelie van Johannes: Jezus zegt hier duidelijk: Iedereen die van het levende water drinkt zal in eeuwigheid geen dorst meer krijgen en integendeel het water dat Ik hem geef, zal in hem een waterbron worden, opborrelend tot overvloedig en eeuwig leven.

[maanelfje]

[Hipparchia]

[maanelfje]

De weg waar naartoe?

Ervaringen komen en gaan.

Ervaren is zonder komen en gaan.

[Hipparchia]

[maanelfje]

Daarom wordt weleens gezegd dat verlichting ervaren niet zo moeilijk is; verlichting weer vergeten of loslaten is veel moeilijker.

Het belangrijkste van de verlichtingservaring is dan ook niet de ervaring op zich maar het inzicht dat er uit te halen valt.

In de context van bovenstaande bijvoorbeeld:

Alles is nieuw. Herhaling bestaat niet.

En vanuit dat inzicht kan ervaren transparanter worden en meer glans krijgen. Als levend water.