Hooggevoelig

[maanelfje]

Begin vorig jaar was dit een thema in Filosofie magazine.

Wanneer iets chaos is en wanneer orde, is al een discussie op zich, maar die laat ik hier even voor wat het is. Als ik me goed herinner was de conclusie in het artikel dat chaos nodig is om tot creativiteit te komen, dat creativiteit aldus uit de chaos voortkomt.

Het eerste waar ik aan dacht bij het woord chaos had te maken met wat ik ooit van een oorlogsreporter las; dat chaos nog erger is dan een dictatuur. Of dat altijd klopt weet ik niet maar ik kan me er iets bij voorstellen. In een dictatuur weet je mogelijk beter waar je aan toe bent als je je aan bepaalde voorwaarden houdt.

Hoe dan ook, het is hoogstwaarschijnlijk zo dat uit de onleefbaarheid van chaos de drang naar orde scheppen ontstaat en orde scheppen is creëren. Maar tijdens het wandelen bedacht ik, met de dictatuur in het achterhoofd, dat creativiteit zeker ook voortkomt uit een teveel aan orde. Als de orde beklemmend is, dan helpt creativiteit om zich te bevrijden.