KROONVAARDERSKNSM

[Willem Visser]

De volgende 2 foto's plaats ik hier omdat het toch te maken heeft met dekwerk: Foto Paul Mattijsen


Moderne laadbehandeling via de zijpoorten
]

[Willem Visser]

Ook kleedje kloppen hoorde er bij a/b Baarn

[Willem Visser]

[Willem Visser]

Ja, ook dit hoorde bij je taak van matroos, het ontvangen van de loods aan boord. Deze foto is gemaakt aan boord van de Zuiderkerk in 1975 voor de kust van Yokohama - Japan. Mochten jullie je afvragen wie de persoon op de voorgrond is, in die vette kleding, dan ben ik. De 2e strm is Schreuder.

[Willem Visser]

1935-Onderhoud aan de gangway a/b van de Baloeran van de KRL

[Willem Visser]

Zo ging dat in onze tijd, zonder veiligheidslijnen de laadbomen schilderen

[Willem Visser]

[Willem Visser]

M/S "Samoa" 1969
Baas Timmerman schildert de markering op de ankerketting.

[Willem Visser]

Even bijpraten....

Dekhengst een mooie job, zo heb ik dit topic destijds genoemd..........
Alsof het de dag van gisteren is kan ik mij de dagelijkse werkzaamheden nog herinneren en voor de geest halen.
Toevallig ben ik op deze "lentedag" mijn betonnen trap aan het schilderen, een klusje wat ik elk voorjaar doe.
Ik woon op de tweede etage en heb vanaf de begane grond 4 trappen van 10 treden.

In het begin (25 jaar geleden) heb ik de betonnen constructie nog wel eens voorzien van vloerbedekking,
maar dat was van korte duur aangezien de medebewoners nog wel eens met een lekkende vuilniszak naar beneden
kwamen zonder zich te bekommeren om het stinkende zooitje wat er uit liep.
Een tijdje later kwam er bij mij een oplossing boven borrelen toen mij de schildersklusjes van
binnenboord te binnen schoten welke je meestal deed bij slecht weer op de oversteek.

Hoe vaak ik de gangen op de ES-schepen heb gedaan weet ik niet maar wel heel vaak.
Van de eerste Bootsman die ik trof op de Diogenes (Toon Christiaans) kreeg ik te horen hoe
dat aangepakt werd en het resultaat mocht er zijn.
Dacht dat het terracotta was met een zwart middenpad, terwijl het op de Ceres groen was........

In ieder geval heb ik dit "systeem "maar overgenomen bij mijn trappen schilder eerst de hele trap met
grijze betonverf waarna een paar dagen later het terracotta of zwarte middenstuk er op gepaint wordt.
Het resultaat is altijd zeer verfrissend en ook het schoonmaakwerk wordt vergemakkelijkt door de verf.

Even aanvegen en een mop erover heen en klaar is kees......
Zo schilderend tussen de bedrijven door denk ik dan aan die mooie vervlogen tijd dat ik in de midscheeps de gang
van de Diogenes aan het doen was en mij zo naar de kombuis toe werkte waar koksmaat Hans Weeda mij
op stond te wachten met een koud biertje.............hahaha.

Sommige dingen blijven je nu eenmaal je leven bij, zo ook als ik mijn aanhanger sta af te binden
of onder mijn werkzaamheden nog wel eens spullen naar boven moet hijsen en je toch automatisch
weer de knopen gebruikt die je ooit in die tijd hebt geleerd......
Zo mijmerend lees ik ook de artikelen die vandaag bijvoorbeeld werden geplaatst,
bijvoorbeeld het stukje met de vragenlijsten van Willem Visser.

Bij één van die vragen wordt er gevraagd waar de desbetreffende zeeman ooit is geweest........
Bij sommigen wordt de halve of zelfs de hele wereld opgenoemd...........prachtig, maar daar kom ik zo op terug....

Vroeger als kind zijnde dacht ik dat mijn vader als zeeman zijnde eigenlijk een soort avonturier
was die in al die verre landen misschien wel kans had om in de stoofpot van een stelletje kannibalen te belanden..........


Ik kan mij nog goed herinneren dat ik een blikje cola van hem kreeg en trots als een pauw dat blikje
mee naar school nam waar de andere kinderen heel verwonderd naar stonden te kijken....
Cola in blik.....hoe bestaat het...........wij konden hooguit alleen de groenten uit blik.
Het duurde nog jaren voordat ook in Nederland dit verkrijgbaar was.
Dit blikje moest je trouwens nog met zo'n punt opener open maken door er twee gaatjes in te maken.

Dat mijn vader zeeman was had wel iets stoers en vooral als ik de kaarten liet zien die hij mij van overal ter wereld stuurde...
Wie kreeg er nou kaarten vanuit Australië,Nieuw-Zeeland,Amerika en Afrika.......!?.....niemand toch!
Ja, als kind zijnde droomde ik wel eens weg en was benieuwd wat Pa allemaal zo meemaakte aan de andere kant van de wereld..........

Pa maakte vaak lange reizen, dat bleek dan ook wel dat hij mij voor de eerste keer zag
toen ik mijn eerste verjaardag al gevierd had.
De wilde vaart was hij gek op, besefte ik mij dan later ook toen ik over dit soort dingen
kon gaan nadenken toen ik zelf vaarde.
Mijn ogen gingen dan ook open toen ik mijn eerste reisje maakte naar Zuid-Amerika en mijn
verjaardag vierde in een hoerenkast in Cristobal.
Nog nooit gedronken of een sigaret gerookt voor ik op die schuit stapte,
maar na die reis kon ik beidde versnaperingen niet meer uit mijn leven bannen......

Het hoorde een beetje bij het stijltje "zeeman" zijn.....
Meteen een paar plakplaatjes bij Tatoo Peter laten zetten, want dat paste wel goed bij die grote oorring
die bij jou op de eerste oversteek bij het passeren van de Equator in het oor werd gewurmd na eerst in de
oorlel een gaatje met een roestige spijker te hebben gemaakt......wordt je hard van....pfffffff.

Jaja, het was me allemaal wat..........maar ik besefte mij ook dat Pa niet de ontdekkingsreiziger
was geweest die ik mij als kind zijnde had voorgesteld.
Dat de beste man in zijn 45-jarige vaar-carrière wel heel wat zal hebben meegemaakt staat als een
paal boven wat er en ook de tijd dat hij in Korea heeft gevochten en in een Jappenkamp terecht is gekomen
zal ook niet in de koude kleren zijn gekomen........

"De actieradius was niet zo groot"........

Toch begrijp ik NU wel waarom een scheiding tussen mijn ouders destijds (ik was 12) onvermijdelijk was en dit had niet als
reden dat mijn vader leuke uitstapjes maakte in die verre landen naar mooie bezienswaardigheden of door de jungle trok
en moest uitkijken dat hij niet bij een stam in de kookpot terecht kwam........nee, want daar was gewoon geen tijd voor.....
je moest gewoon iedere dag werken en helemaal als chefkok zijnde aangezien er iedere dag aan boord gegeten moest worden.....

Daar kwam ik dus zelf ook achter toen ik ging varen en er hooguit een keertje een voetbaltoernooi aan de wal werd georganiseerd.
Ooit wel een dag of twee naar Santiago in Chili geweest met een meisje, maar dat werd abrupt onderbroken door een staatsgreep.
Voor de rest bleef de actieradius maar beperkt tot enkele kilometers van het schip waar je dus hooguit
alleen maar de kroegen en meegeleverde hoeren kon bekijken.............zo zal het Pa dus ook wel zijn vergaan destijds, besef ik mij dan.

Niets mis mee hoor, ik heb daar heel veel van geleerd en zou het iedere jonge man gaarne aanraden om het te doen, daar doe je
veel levenswijsheid van op die je nergens anders kunt leren.
Wat ik dus wil zeggen met dit stukje:"Veel landen bezocht" hoeft niet te betekenen dat je ook maar iets begrijpt
van de cultuur van een land, of dat je veel kunt verhalen over dat land, aangezien jou actieradius niet zo groot was
en je gewoon elke dag aan de bak moest.
Voor hogere rangen was die kans er wel eens, helemaal als hun vrouw ook aan boord was die reis.

Door die verre reizen heb ik wel het "reisgevoel" in mij gekregen en beloofde mij destijds al dat ik "hier" zeker eens terug zou komen........
en dat is mij in ieder geval wel gelukt.

Groetjes Ron Swaab.

[Willem Visser]

Tja, ook dit is dekwerk

[Willem Visser]

[Willem Visser]

[Willem Visser]

Ik hoor nu nog dat geluid van die hamertjes als ik op de Diogenes de luikhoofden moest doen.
Zwart als een neger en gelijk doof voor de rest van de reis.
Maar ach,daar stonden wel weer andere leuke dingen tegenover.[/b][/color]

[Willem Visser]

1955-Matroos aan het lapzalven aan boord van de Nestor, misschien dat iemand de persoon herkent?

[Willem Visser]

KREON-ZWARE DEKLAST