KROONVAARDERSKNSM

Willem Visser

Hier een fotocollage van Ad Otte van zijn trip naar Curacao.
Maar zijn vrouw heeft ook foto's genomen, eerlijk is eerlijk.
Eventueel nadere informatie zal Ad zelf geven.

Een grote tanker gaat onder de brug of er tegenaan?

Deze speelde in het huisje van Ad op Curacao.
Hoop niet dan ie in de nacht naast je komt liggen.

Hier dan de leguanen-killer van Curacao

]

En voor de nacht is hier de fluitkikker

Tot zover even de foto's van Ad.

Willem Visser

Nou nog een huisdiertje op Ad zijn vakantiebestemming

de eerste week verbleven Ad en lieve vrouwtje in deze villa

Maar er was enkel stromend water als het regende dus snel iets beters gezocht en gevonden. waarschijnlijk gebouw met ontwikkelingsgeld uit Holland.
hier was het beter uit te houden, want ze waren toch steeds op zoek naar C - A

Maar deze leguaan kijkt alleen maar of er nog wat te smikkelen is.
De foto genomen bij de deur van de dochter van Ad op Curacao.

Hier is meneertje nogmaals.
Het is gewoon de oude huisleguaan die even komt kijken of er
nog iets te bikken valt.
(oudere leguanen worden grijsachtig, de jongere zijn groener)
Zo dat weten we ook weer.

Willem Visser

Willem Visser

Willem Visser

KNSM etablissement te Willemstad - Curacao

Willem Visser

De aankomst van het S.S. Stuyvesant van de KNSM in Willemstad als eerste passagiersschip na de Tweede Wereldoorlog

Willem Visser

Schip van de KNSM in de baai bij Willemstad

Willem Visser

Ik kreeg een aantal foto's toe gestuurd van Pieter Westra.
Deze heeft hij gemaakt in 1965, dus niet zo oud als de foto's hiervoor geplaatst.
Maar toch goed dat iemand toen ook eeen swat foto's heeft gemaakt.
Na deze komen er nog een paar

Genomen op Curacao en we herkennen zelf wel wat het moet zijn.

Helaas kon ik niet meer mee krijgen van de Medon.

Willem Visser

Kwam nog wat tegen in de schoenendoos

De Punda tegenover de KNSM

Jan de Jong

Willem Visser

Curaçao. Begin Breedestraat Punda vanaf brug 1960

Gezicht op de Handelskade en Fort Amsterdam in Punda vanaf Otrabanda in Willemstad op Curaçao 1947

Ron Swaab

Willem Visser

Willem Visser

Vijftig jaar na de ramp durft ze nog steeds de nieuwe brug niet op

6 november 2017

De Julianabrug is nu een van de bezienswaardigheden van Curaçao, met een prachtig uitzicht.
Maar vijftig jaar geleden stortte hij in elkaar. Er vielen vijftien doden.

Petra Kleinmoedig (90) herinnert zich het instorten van de Julianabrug als de dag van gisteren
De paniek was groot, op de ochtend van maandag 6 november 1967 in Willemstad.
Om tien voor acht markeerde een verwoestend geluid van knarsend staal het einde van de Julianabrug in aanbouw.
"Een donderend geraas, de aarde trilde als bij een aardbeving", herinnert Petra Kleinmoedig (90) zich.
"Ik was aan het baden, bijna naakt rende ik naar buiten, met alleen een badjas aan."

Naast de arbeidersopstand van 30 mei 1969 wordt deze gebeurtenis nog steeds gezien als de grootste ramp uit de Curaçaose geschiedenis.
Vijftien mensen kwamen om, onder wie ook zes Europese Nederlanders.

Petra woont in Fleur de Marie, een wijkje dat onderdeel is van het stadsgedeelte Scharloo in Punda.
Ze kijkt uit over de Annabaai en ziet aan de overkant Otrobanda liggen.
Het wijkje ligt op het natuurlijke talud van de Julianabrug.

"Buiten renden mensen in paniek alle kanten op. Ik keek naar boven en zag dat de brug weg was."
Buurvrouw Mirna Martis (76) dacht ook aan een vliegtuig.
"Ik heb dat geluid nooit meer gehoord, verschrikkelijk. Heel Willemstad was in shock."

In de jaren zestig was de olie-industrie booming. Enorme tankers voeren in steeds hogere frequentie de Annabaai in en uit,
op weg naar Shellraffinaderij of terug de zee op.
De enige verbinding tussen Punda en Otrobanda was de beroemde drijvende pontjesbrug, de Emmabrug.
"Die stond meer open dan dicht. De verkeersdruk in de binnenstad was enorm", vertelt Jessica Smits van het Nationaal Archief in Willemstad.
Zij doet archiefonderzoek naar de ramp met de Julianabrug.
https://www.youtube.com/watch?v=TUIS0pxfyJ4
Curaçao was destijds welvarend: elf procent van de mensen op het eiland had een auto.
"Vergelijk dat met Nederland, waar maar vijf procent van de mensen een auto had."

]
De ingestorte Julianabrug in 1967
In 1962 werd begonnen met het grondwerk, onder verantwoordelijkheid van Rijkswaterstaat.
De brug bestond uit vijftig stalen secties. Die werden in Nederland gebouwd en per schip naar Curaçao vervoerd.
"Nadat de bruglandhoofden in 1966 waren afgebouwd, begon het werk om de 25 secties aan de Punda-zijde te monteren",
zo meldt het Nationaal Archief.
"Bij het aanbrengen van sectie 23, brak op 6 november 1967 de verankerde ophanging van deze brughelft
en kwam 1600 ton staal met donderend geraas naar beneden vallen."

De vraag naar de oorzaak en de schuldvraag zijn in de loop der jaren naar de achtergrond verdwenen.
"Toch zijn er drie rapporten verschenen die een antwoord geven", zegt onderzoeker Jessica Smit.
"Maar die zijn nooit publiek gemaakt."
Het derde rapport, van professor dr. A.J. Zuithoff, is heel expliciet.
Rijkswaterstaat heeft de brug met 28 dikke, lange staalkabels verankerd in een betonnen blok in de grond.
Zestien daarvan waren gebroken." Zuithoff concludeert na onderzoek dat er ter plaatse hechtlassen zijn aangebracht
om de kabels op hun plaats te houden tijdens het storten.
"Die hechtlassen hebben de treksterkte en de buigkracht van het hoogwaardig staal op noodlottige wijze beïnvloed", zo staat in het rapport.

Vandaag herdenkt Curaçao de ramp met de Julianabrug vijftig jaar geleden.
Donderdag publiceert Smits haar bevindingen en kunnen de geschiedenisboekjes worden herschreven.
Voor Petra Kleinmoedig maakt dat geen verschil, zij heeft de brug nooit op durven gaan.
"Ik heb nog steeds angst als ik terugdenk aan die dag in 1967."

De Julianabrug is een van de drie markantste punten van Curaçao, naast de huisjes op de Handelskade en de olieraffinaderij in het Schottegat.
Na de ramp werd de brug herbouwd. Hij was klaar in 1972, maar de aanleg van toegangswegen duurde toen nog twee jaar.
De brug is bijna 500 meter lang en met ruim 56 meter de hoogste in het Caribisch gebied.
De brug is alleen bestemd voor autoverkeer; vanwege de beweeglijkheid van de constructie is voetganger- en fietsverkeer verboden.

Willem Visser

2 KNSMers VOOR DE WAL

Willem Visser

WILLEMSTAD

Willem Visser

Oktober 1955 - Willemstad met 2 KNSMers voor de wal