rugklachten

[suus]

Hoihoi,
Ik heb sinds dat ik een maandje 16 was rugklachten. inmiddels 3x geopereerd aan een hernia waarvan de laatste afgelopen februari.
Eigenlijk is de pijn steeds een paar maanden weg. de langste tijd was 8 maanden dat de pijn wegwas.
en nu loop ik weer met een ze noemen het een hele kleine hernia en daarnaast littekenweefsel en scoliose. Datlaatste is nu pas voor t eerst ontdekt of gezegd, dat weet ik niet. niemand heeft het me in ieder geval vertelt.
Morgen moet ik voor de eerste keer naar de pijnpoli toe. Best spannend.
Ik weet nog niet welke behandeling eruit gaat komen, eerste morgen een heel lichamelijk onderzoek en gesprek en dan beslissen we samen.

Wat ik me afvraag is, of deze lichamelijke klacht veroorzaakt voor de iets psychisch. Ik kan t me haast niet voorstellen in mijn situatie (ook al heb ik wel jaren gesprekken met een psycholoog gehad) want het zat er al voordat ik begon bij de ggz en nu was ik alweer een tijd gestopt en begon t weer.
de fysiopeut zegt dat je eerder psychische klachten krijgt door al die rugklachten in mijn geval.

Ik heb heftig aan t zoeken wat nu een oorzaak kan zijn want ik wil er gewoon vanaf. word er moedeloos van.

[Jacqueline]

Hoi Suus

Het verhaal van de kip en het ei??

Ik weet het niet hoor. Als er aantoonbaar een hernia zit dan is dat toch puur iets lichamelijks?
Wat anders is of psychische klachten, de stress, deze klachten kunnen versterken? Zelf denk ik dat spanning een verhoogde spierspanning geeft en daardoor meer klachten geeft.

Dan heb je nog pijnbeleving, iedereen ervaart de pijn anders.
Als je niet lekker in je vel zit, versterken de klachten.

In jouw geval heb je al heel wat achter de rug, aantoonbare hernia's, scoliose (ontstaan door het anders lopen door de pijn?) Allemaal hele plausibele en verklaarbare lichamelijke klachten, die ook verklaarbaar zijn voor je psychische gesteldheid.
Gemis van vitaliteit, je toekomst die je er op aan moet gaan passen naast de constante pijn..zijn genoeg om depressief van te worden, lijkt mij.

Goed dat je morgen naar de pijnpoli gaat om te kijken wat ze voor je kunnen doen.
Heb je daarnaast ook nog psychische begeleiding of wordt dat ook van daaruit geregeld??

Lijkt me een hele zware last, die zo op je drukt en niet bevorderlijk voor je lichamelijke en geestelijk welzijn.

Sterkte

[suus]

klopt wat je zegt over spanningen, ik weet zeker dat spanningen de pijn verergeren maar idd zoals je ook zegt zijn de hernias en alles eromheen steeds aangetoond.

de pijnbeleving....als iemand t alleen al maar over pijnbeleving heeft denk dat diegene vind dat ik een lage pijngrens heeft. stom natuurlijk maar dat gaat zo automatisch dat denken.
ik heb al heel wat pijn moeten doorstaan.

[Jacqueline]

Suus, ik begrijp dat het ongelofelijk lastig voor je is om op jonge leeftijd beperkt te zijn en constant pijn te hebben.
Natuurlijk zijn er altijd mensen die ergere dingen hebben... maar voor jou is dit erg.
Je vergelijken met anderen, die het erger hebben, zorgt ervoor dat je je eigen pijn en verdriet wegschuift.
Dat is m.i. niet goed. Je pijn, je gemis aan een onbeperkt leven dat moet verwerkt worden.. daar mag je verdriet over hebben.. daar moet je ook ruimte aan geven.
en natuurlijk helpt het soms om te kijken dat er heel veel mogelijkheden voor je zijn.... maar nu even niet...

Verwerken heeft alles te maken met het verdriet doorleven, het uiten en je zal zien dat het op een gegeven moment minder wordt... je kan het vergelijken met een rouwproces..het heeft tijd nodig... Dus niet wegschuiven, je niet groter voordoen... maar toelaten...

Sterkte met de onderzoeken!

[suus]

vandaag intake en lichamelijk onderzoek gehad. toch uitgekomen op een zenuwblokkade. ik krijg er trouwens 2 tegelijk omdat t met 2 zenuwen te maken heeft.
Hij heeft alles heel uitgebreid uitgelegd, ook over de mri en het blijkt dat er dus wel degelijk een hernia zit, kleiner dan de vorige maar goed zichtbaar. maar hij zit behoorlijk in t midden. had dus net zo goed last kunnen krijfgen van mn rechterbeen ipv linker of allebei.
de scoliose ook goed kunnen zien, er zit echt een knik in mn wervelkolom.

maargoed. 10 nov een dagbehandeling. word opgenomen, operatiejasje aan, pijnstilling innemen en dan richting OK. behandeling en daarna nog een paar uur in bed liggen en dan met de rolstoel naar de auto en naar huis. want ik kan nog niet zo goed lopen door de verdoving zeiden ze.

ik hoop dat ik die dag erna gewoon weer naar school toe kan, maar dat weet ik pas tegen die tijd.

t was een heftig onderzoek. alle kanten op buigen, benen zover mogelijk in de lucht steken, hij ging op alle plaatsen op mn rug drukken. ik had t toen niet meer. zoveel pijn. en hij drukte maar heel zacht zei mn moeder.

ik moest daarna nog naar huis rijden want mijn moeder rijd niet op snelwegen en in andere steden. best lastig met die pijn en kreeg steeds een slaapbeen.
thuis meteen mijn bed ingegaan. heb ook enorme koppijn erdoor.
nu ff een tijdje eruit geweest maar ga nu alweer slapen. kan niet opblijven, alles doet zeer.

morgen eerste en enige toets van dit blok.

aankomend weekend een weekendje weg met een vriendin van vrijdag t/m zondag naar centerparcs. was een flinke aanbieding en omdat ik mijn verjaardag toch niet vier kreeg ik dit. er even lekker tussenuit, weg van alle zorgen.

[Jacqueline]

Lijkt me voor jou een heerlijk vooruitzicht dat je over anderhalve week geen pijn meer zult hebben.

Die hernia die er zit, gaat die vanzelf weg?
Zit het gevaar er niet in dat als de zenuwen geblokkeerd worden, je meer gaat doen? Want dat lijkt me niet bevorderlijk voor de hernia...
Pijn geeft ook een signaal van stop... snap je?
Lijkt me lastig allemaal hoor.

Lekker een weekendje ontspannen... mag je en kan je zwemmen? Een sauna? Hoop dat je ondanks alles ervan kan genieten!
Veel plezier!!

[suus]

[Jacqueline]

Dat het zolang duurt voordat je de werking merkt..poeh, dus je hebt nog even.

Zit inderdaad wel wat in dat door minder pijn de spieren meer ontspannen en dat dit beter is voor de hernia... er komt dan meer ruimte tussen de wervelschijven.. waardoor de tussenwervelschijf niet naar buiten gedwongen wordt en op zenuwen drukt.
In principe is dit tegenwoordig ook vaak de behandeling, dus op natuurlijke weg genezen als dit natuurlijk kan

Hoe dan ook het blijft ook na de pijnbehandeling oppassen, denk ik.

Nogmaals veel plezier!!

[Jacqueline]

Hoe was je weekend? Wat tot rust gekomen en toch kunnen genieten??

Groetjes!

[suus]

hoihoi,
ja was erg leuk het weekend, we hebben best veel gedaan maar ook lekker een beetje uitgerust.
heb nu alleen superveel pijn, bijna niet geslapen vanacht helaas.

volgende week ben ik al in t ziekenhuis op de OK brrrrr

hoe is t met jou? fijn weekend gehad?

[Jacqueline]

Je hebt dit weekend weer in de pocket.
Meer last nu dus rustig aan?
Volgende week heb je het misschien al achter de rug...
Schiet nu lekker op!
Mijn weekend was rustig!

Groetjes

[suus]

sow lekker uitgebreid: mijn weekend was rustig

de pijn duurt een hele tijd voordat ie verdwijnt na die zenuwblokkades. ik vind t erg eng en krijg er 2 brrr.
komt omdat er in dat gebied 2 zenuwen zitten en omdat ik uitstraling heb tot in mn voet moet die tweede ook.
hoop dat daarmee ook de andere pijn door de verzwikking in mei daardoor weggaat, zou wel fijn zijn.

en hopen dat ik daarna me volledig op mn studie kan gaan richten.

over iets meer dan een half uur ben ik 22

[Jacqueline]

Allereerst hartelijk gefeliciteerd met je 22 ste verjaardag en wens je ee hele fijne dag!!!. Dat je maar lekker verwend mag worden!!!!




Suus ik heb de pijnblokkades wel meegemaakt op de operatiekamer. Wat ik me kan herinneren is dat men geen pijn had. Het klinkt allemaal erg eng h? maar die mensen viel het allemaal reuze mee..behalve soms het liggen..dat was nog het ergste als je al pijn hebt.

Nou vandaag maar genieten van je verjaardag!!

Groetjes!

[suus]

Hey meis, waren die zenuwblokkades ook met stroomschokjes om de pijnprikkels niet meer door te laten komen ofzo.
ik heb helemaal geen foldertje of iets gekregen en vind t lastig om er iets over te zoeken op internet.

weet jij hoe het dan in zn werk gaat? en zou je me daar iets meer over willen vertellen.

ik weet dat ik een uur van tevoren aanwezig moet zijn, dat het op de OK gebeurd en daarna nog een paar uurtjes moet blijven. en gewoon mag eten en drinken. maar verder over de ingreep, iets met electriciteit maar verder is t 1 groot vraagteken.

ik heb in een andere kliniek paar jaar geleden wel 2x een spuit in mn rug gehad. die eerste deed me eigenlijk niks, wist niet dat ze meteen de eerste afspraak al zouden gaan spuiten. dit waren spuiten met ontstekingsremmers en nog wat. maar die 2e hebben ze pas goed geprikt en dat heb ik geweten, toen heb ik zooveel pijn gehad. toen gebruikte ze geen verdoving.
ik heb liggen janken bij die 2e en in de auto op de terugweg ook. en dat heb ik niet snel dat ik jank van de pijn. maar wist niet wat ik metmezelf aan moest.

[Jacqueline]

Suus, een prik met een ontstekingsremmer is toch even iets anders.

Je gaat nu naar de operatiekamer waar de arts een anesthesist misschien noet een verpleegkundige en iemand voor de rontgendoorlichting.
De plek waar ze de zenuw willen blokkeren wordt daar plaatselijk de huid verdoofd. Daarna wordt de zenuw met een naald en mbv rontgen doorlichting opgezocht. Vlgs. mij spuiten ze dan wat verdovende vloeistof in om een soort proefblokkade te weeg te brengen.
Ik weet niet of ze bij jou daarna ook de zenuw dmv warmte blokkeren of dat je daar een vervolgafspraak voor moet maken maar het gaat vlgs hetzelfde principe.

Suus laat je niet van de kook brengen door de hele entourage. Het ziet er indrukwekkender uit dan de ingreep is.

Sterkte hoor!