|
doorstart 50plusser/ouderenforum contact en uitwisseling
|
Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp |
Auteur |
Bericht |
Keesvi
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 179 Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug
|
Geplaatst: 4 Dec 2024 16:34:39 Onderwerp: |
|
|
Dan lijken onze wegen zich hier te scheiden. <LOL> Ik kook evenals Pien graag en ik ben er ook vrij goed in. Meestal gaan die twee samen, iets leuk vinden en het goed kunnen waarbij je oorzaak en gevolg kunt omdraaien, net als bij beweging, die slanke mensen om begrijpelijke redenen prettiger zullen vinden dan mensen met overgewicht. Nu zet ik heus niet dagelijks een gangendiner op tafel waarbij ik de ingredienteen van heinde en verre betrokken heb om maar het beste van het beste in huis te halen. Een gekookt aardappeltje, andijvie of bloemkool en een gehaktballetje bijvoorbeeld vind ik prima. Maar er gaat wel een bechamelsausje over de bloemkool en het gehakt is absoluut niet secuur van iedere mm aan vetrandjes ontdaan voor het de gehaktmolen ingaat, hetgeen ik bij voorkeur zelf doe, dat draaien van gehakt. Dat we in staat zijn om te kiezen voor eten dat niet alleen maar voedzaam is maar ook lekker kan smaken onderscheidt ons juist van de dieren, die overigens weinig te kiezen hebben. Volwaardige verzadigt beter, waardoor je er minder van nodig hebt en de smaak speelt zeker ook een rol bij een voldaan gevoel.
Mensen zijn geen auto's dus is eten niet hetzelfde als benzine tanken. Er is niets op tegen om rustig de tijd te nemen voor je maaltijden en er gezellig van te genieten met familie en vrienden. Integendeel, want ook de tijd ervoor nemen leidt eerder tot een verzadigd gevoel, hetgeen ook pleit voor de Franse eetcultuur. Dat ook in Frankrijk obesitas toeneemt is niet te wijten aan de Franse eetcultuur maar juist aan het verlaten ervan. Het is wereldwijd in zo goed als alle culturen een teken van gastvrijheid om eten met je gasten te delen en waarom ook niet? Niet zelden heeft je visite een reis achter de rug en dan vind ik het niet meer dan normaal om ze iets fatsoenlijks voor te zetten waarbij overdaad heus niet nodig is. Het staat iedereen natuurlijk vrij om achter een bordje soberheid te gaan zitten maar ik doe daar dus niet aan mee en zeker niet als ik visite heb.
Dat topkoks vooral gerechten bereiden die druipen van het vet en mierenzoet zijn lijkt me een karikatuur. Vanzelfsprekend gebruiken ze volwaardige ingredienten en suiker is in gerechten die zoet mogen zijn een smaakversterker, evenals zout, kruiden en specerijen de smaak van gerechten vervolmaken. Een goed dessert bijvoorbeeld hoeft helemaal niet stijf te staan van de suiker waardoor je verder niets meer proeft dan alleen maar zoet. Juist niet dus. Het is niet verplicht om borden vol weg te werken en het is evenmin verboden om in plaats van of naast dat glaasje wijn een karafje water op tafel te zetten.
Geef de spijsvertering de tijd en de aandacht die nodig zijn. Bij haast zal het lichaam ook prioriteiten stellen door voorrang te geven aan snel opneembare calorieen zoals suikers die het makkelijkst omgezet worden in lichaamsvet. Dat is trouwens ook zo'n wijdverbreid misverstand, dat vooral voedingsvet wordt omgezet en opgeslagen als lichaamsvet. Die snelle opname van geraffineerde koolhydraten zorgt voor een snel stijgende insulinespiegel die een hongergevoel veroorzaakt waardoor de cirkel rond is.
Tenslotte is vetarm eten helemaal niet goed voor je humeur. Met andere woorden zou wat vet in je eten zelfs goed kunnen zijn om depressies te voorkomen. [A.S. Wells et al.: Alterations in mood after changing to a low-fat diet. British Journal of Nutrition q998/79/S.23] Het gaat hier voor de duidelijkheid om een 'blind' onderzoek, dus waarbij de proefpersonen niet wisten wat ze voorgeschoteld kregen.
Laatst aangepast door Keesvi op 4 Dec 2024 16:59:10; in totaal 1 keer bewerkt |
|
Terug naar boven |
|
|
|
Geplaatst: 4 Dec 2024 16:34:39 Onderwerp: |
|
|
|
|
Terug naar boven |
|
|
Dagmar57
Geregistreerd op: 22 Aug 2024 Berichten: 229
|
Geplaatst: 4 Dec 2024 16:53:44 Onderwerp: |
|
|
Keesvi schreef: | Een gekookt aardappeltje, andijvie of bloemkool en een gehaktballetje bijvoorbeeld vind ik prima. Maar er gaat wel een bechamelsausje over de bloemkool.....
Dat dus........persoonlijk vind ik dat dus niet lekker, door het sausje proef je niets meer van de bloemkool, geef mij maar de pure bloemkool.
Er is niets op tegen om rustig de tijd te nemen voor je maaltijden en er gezellig van te genieten met familie en vrienden. Integendeel, want ook de tijd ervoor nemen leidt eerder tot een verzadigd gevoel, hetgeen ook pleit voor de Franse eetcultuur. Het staat iedereen natuurlijk vrij om achter een bordje soberheid te gaan zitten maar ik doe daar dus niet aan mee.
Als je gematigd of simpel eet, wil dat niet zeggen dat je niet de tijd neemt om rustig te eten.
Tenslotte is vetarm eten helemaal niet goed voor je humeur. Met andere woorden zou wat vet in je eten zelfs goed kunnen zijn om depressies te voorkomen.
Gezond eten wil helemaal niet zeggen dat je vetarm, zoutloos, koolhydraatarm, eiwitarm of iets dergelijks moet eten, het gaat met name om gematigd zijn met eten. |
|
|
Terug naar boven |
|
|
Keesvi
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 179 Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug
|
Geplaatst: 4 Dec 2024 17:50:38 Onderwerp: |
|
|
Dagmar, ik richtte me niet speciaal op jou en smaken, gelukkig beschik je daarover , verschillen nu eenmaal. Tip: probeer eens gebakken bloemkool en dat geldt ook voor (gehalveerde) spruitjes. Het is ook nog eens weinig werk.
Veel mensen nemen niet de tijd voor hun maaltijden en fast food en kant-en-klaar werken dat nu eenmaal in de hand. Ik was er, dacht ik, ook al duidelijk over dat je je bord niet hoeft te overladen, ongeacht wat er precies op ligt. Die zogenaamde nouvelle cuisine, waarbij het aantal haricots verts geteld werd, hoeft van mij ook weer niet maar een overvol bord vind ik wansmakelijk. Schep dan desnoods nog eens op. Bovendien eet ik alleen al een stuk minder omdat ik de jongste niet meer ben. Maar het oog wil ook wat dus ik kan een zorgvuldig opgemaakt bordje wel waarderen. |
|
Terug naar boven |
|
|
Pien
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 55 Woonplaats: Frankrijk
|
Geplaatst: 4 Dec 2024 20:12:13 Onderwerp: |
|
|
Hahaha met mijn post heb ik onbedoeld een soort chisma bewerkstelligd. Dagmar, Klaas enerzijds, Willemijn, Kees en ik anderzijds (lol ). Ik ben het dus met Willemijn en Kees eens.
Wat ik bedoel over verschil tussen dieren en mensen is niet goed begrepen. Bv een hond pakt eten gerust uit een zakje, of likt het van de grond en pakt vaak wat er is. Wij mensen, althans die luxe en keuze hebben we, maken ons eten met aandacht, eten/ koken met vrienden, dekken de tafel netjes en delen met elkaar genietend hapje voor hapje. Dat mag je beschaving noemen. Eten is ook voor mijn man en ik een sociaal iets . Daar nemen we tijd voor en genieten.
Het heeft niets te maken met veel en overeten. Wij eten altijd elk een bordje met smaak en aandacht. Het hoeft niets met alcohol te maken. Wij drinken geen alcohol door de week en alleen als er iets bijzonders is. Ik vind het grappig die gevolgtrekkingen.
Vanmiddag met Nl vriendin gevulde speculaas gemaakt. Van te voren was de spijs al klaar. We zijn drie uur bezig geweest samen en dat geeft zoveel vreugde. Morgen gaan we dan ons koor uitleggen wat Sinterklaas avondje is en dat je gevulde speculaas kunt kopen. Ik ga proberen om een foto hier te plaatsen van vooral heel veel plezier. Ook van plagerijtje want mijn man is teleurgesteld dat het "alleen" voor het koor is, niet wetende dat ik morgen na het koor ook voor ons nog een stuk heb dat mijn vriendin als het uitgehard is morgen voor me mee neemt. Dit is veel meer als eten. Dit is traditie binnen een cultuur, dit is herinnering ophalen, creatief zijn en sociaal ook nog.
https://boktimg.nl/img/m/srpv91.jpg |
|
Terug naar boven |
|
|
Klaas
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 201
|
Geplaatst: 5 Dec 2024 06:56:09 Onderwerp: |
|
|
Persoonlijk houd ik geweldig van koken maar of iemand daar nu een liefhebber van is of niet heeft weinig met het onderwerp te maken zou ik denken. Ik zie dan ook geen enkel schisma want het lijkt me duidelijk dat we er al pagina's lang allen voor pleiten gezonde natuurlijke kost te eten en junk-food zoveel mogelijk te vermijden.
Maar de voorbeelden op tv zijn vaak erg slecht hoor, wie Heel Holland Bakt kijkt die snapt maar al te goed dat Half Holland met obesitas te kampen heeft en ook de tv koks geven vaak een heel slecht voorbeeld
Citaat: | 'Maaltijden van televisiekoks zijn helemaal niet zo gezond'
Vanuit menig bushokje lacht hij ons deze dagen toe: topkok Jamie Oliver. De Britse chef is het gezicht van de nieuwe Albert Heijn-kerstcampagne. Voor de supermarktketen presenteert hij diverse feestrecepten, zoals Jamies romige paddenstoelensoep, Jamies favoriete kerstkip en Jamies Rocky Mountain, vol popcorn en gehakte noten.
Klinkt lekker, maar is het ook gezond? Uit maandag gepubliceerd onderzoek in het British Medical Journal blijkt dat menu's van tv-koks opvallend veel calorieën en verzadigde vetten bevatten, en weinig vezels. Zo bezien zijn de creaties van de tv-chefs ongezonder dan een magnetronmaaltijd.
Onderzoekers van Newcastle University vergeleken honderd willekeurige kant-en-klaarmaaltijden met honderd willekeurige populaire menu's van tv-koks, onder meer uit Jamie Olivers kookboek Jamie in 30 minuten.
Simon Howard, hoogleraar volksgezondheid, was verrast door het resultaat. 'Veel tv-koks spreken zich in hun shows openlijk uit tegen ongezond voedsel. Dan zou je verwachten dat ze bij het opstellen van hun eigen menu's ook rekening houden met problemen als overgewicht.'
|
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/maaltijden-van-televisiekoks-zijn-helemaal-niet-zo-gezond~b3c6a580/
Ik kijk overigens graag naar kookprogramma's maar de altijd en eeuwig geraffineerde ingrediënten en hun verhoudingen zal ik zelden overnemen voor mijn eigen baksels
Overigens, gister in het nieuws:
De BBC is voornemens vanaf okt volgend jaar reclames voor ongezond voedsel van tv te weren
Citaat: | Vanaf oktober 2025 mag er vóór 21.00 uur geen reclame meer worden gemaakt voor voedingsmiddelen met een hoog vet- of suikergehalte op televisie of in betaalde online advertenties.
Maar de beperkingen in de nieuwe regelgeving, die gericht is op het aanpakken van obesitas bij kinderen, gelden alleen voor de herkenbare producten in een advertentie.
Dat betekent dat er geen beperkingen gelden voor reclames van bijvoorbeeld fastfoodketens, zolang ze geen producten als hamburgers of friet promoten.
(...)(...)(...)
Meer dan één op de vijf kinderen in Engeland is te zwaar of obees tegen de tijd dat ze naar de basisschool gaan, zo blijkt uit overheidsstatistieken. Dit loopt op tot meer dan één op de drie tegen de tijd dat ze de basisschool verlaten.
Minister van Volksgezondheid Wes Streeting zei in een toespraak toen de nieuwe regels dinsdag werden gepubliceerd dat obesitas “onze kinderen de best mogelijke start in het leven ontneemt, hen blootstelt aan levenslange gezondheidsproblemen en de NHS miljarden kost”.
"Deze regering onderneemt nu actie om een einde te maken aan de op kinderen gerichte reclame voor junkfood, zowel op tv als online", voegde hij toe.
Door het verbod gelden er beperkingen voor advertenties als een product in een van de 13 categorieën valt en bovendien als 'minder gezond' wordt geclassificeerd in een beoordelingssysteem van de overheid , na een analyse van de voedingsstoffen, waaronder zout, vet, suiker en eiwitten.
(...)(...)(...)
Een woordvoerder van het ministerie van Volksgezondheid en Sociale Zorg zei dat het verbod betrekking zou hebben op "ongezonde voedselproducten die buitensporig veel suiker, vet of zout bevatten".
"Dit reclameverbod verbiedt merken niet om reclame te maken, zolang de producten die ze promoten voldoen aan de gestelde voorwaarden", voegden ze toe. |
https://www.bbc.com/news/articles/c5ydwnywvxjo |
|
Terug naar boven |
|
|
Willemijn
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 106
|
Geplaatst: 5 Dec 2024 09:44:36 Onderwerp: |
|
|
Ik ben het met je eens Klaas. Dat je eten gezellig vindt en koken leuk betekent nog niet dat je veel en ongezond eet. Integendeel misschien, want het maakt ook dat je veel beter weet wat je eet en je kunt kunstmatige kleur- en smaakstoffen bijvoorbeeld veel makkelijker vermijden.
Heel Holland bakt vind ik leuk om naar te kijken, maar inderdaad het zijn wel regelrechte caloriebommen die daar worden geproduceerd. Wel heel knap overigens. Zelf bak ik nauwelijks zoetigheid en toetjes eten we alleen op zondag, als mijn moeder bij ons eet. Zij is dol op zoet en daar doe ik dan wel mijn best op, zoals een pepernotentiramisu afgelopen zondag .Ze geniet daarvan en dat vind ik ook leuk om te maken: al jarenlang elke zondag een ander toetje, ik kan er al een kookboek van maken, hahaha.
Verder gebruik ik altijd verse produkten en ben terughoudend met koolhydraten. We eten wel vlees en vis en als we vegetarisch eten haal ik de noodzakelijke voedingsstoffen uit eieren, zuivel, bonen en zaden. Nepvlees kan me niet bekoren, dat is vaak helemaal niet zo gezond. En verder weten we allemaal wel waar we dik van worden. We vermijden zoveel mogelijk tussendoortjes en na een dagje "zondigen" genieten we daarvan en daarna doen we weer een paar dagen verstandig. Ik vind koken leuk en tot verbazing van enkele vrienden kook ik ook op de camping graag. Niks leukers dan over de plaatselijke markt te slenteren en produkten te kopen. We hebben geregeld vis gegeten die ik echt niet kende maar ik vraag dan aan de marktkoopman hoe ik het moet klaarmaken en hoeveel ik nodig heb. Dan koop ik de helft en smullen maar. |
|
Terug naar boven |
|
|
Klaas
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 201
|
Geplaatst: 5 Dec 2024 16:17:27 Onderwerp: |
|
|
Ik denk dat we het allemaal wel eens zijn met mekaar Willemijn. Je hebt gelijk dat het zelf bereiden van je voedsel aan de hand van vooral natuurlijke niet geraffineerde ingrediënten veel controle geeft over wat je binnen krijgt. En wat mij betreft is het ook altijd een erg leuke bezigheid.
Ook wat vleesvervangers betreft deel ik je mening, niet gezond, veel te veel toevoegingen, niet lekker. Een volstrekt onnodig produkt dat de consument vooral aangepraat wordt naar mijn idee.
edit aanvulling: Af en toe zondigen moet natuurlijk kunnen, daar zal niemands gezondheid onder te lijden hebben, en het geeft misschien wel extra pret ("nu mag het best wel eventjes"), pret die op zichzelf van enorme waarde is en ook heel gezond
Kreeg zojuist deze mail binnen die ik hier graag met jullie delen wil. Misschien wel zinvol om te ondertekenen hoewel ik net als jullie waarschijnlijk altijd sterk mijn scepsis heb over de verwaarloosbare invloed van zulke acties, maar is het niet bijna misdadig te noemen hoe bedrijven zich juist op kinderen als prooi richten om hen afhankelijk te maken van produkten die beter softdrugs dan levensmiddelen genoemd kunnen worden en zo fnuikend voor hun gezondheid en sociale leven zijn:
Valt er nog te ontsnappen aan junkfoodmarketing?
Wordt dit bericht niet goed weergegeven? Klik dan hier
Logo Foodwatch
Beste foodwatcher,
Mijn zondag startte rustig, ontbijtje, kopje koffie, maar dan begint mijn zoontje zich te vervelen. Waarom gaan we nooit naar McDonald’s? Hoe oud moet hij zijn voor een blikje Redbull? Waar komt dát nou weer vandaan? Hoe kan ik hem beschermen tegen deze ongezonde eetgewoonten en hoe kan ik zijn smeekbede weerstaan? Gelukkig ben ik directeur van Foodwatch, en weet ik inmiddels dat het niet zomaar mijn schuld is: op slinkse wijze worden mijn zoon en ik beïnvloed door reclameboodschappen.
Ja, ik ook. Mijn favoriete spelletje Candycrush wordt tegenwoordig gesponsord door KitKat. Ik erger me dood maar kan er niet aan ontsnappen.
3VraagtDoor
Kunnen we niets doen aan de overvloed aan reclames voor ongezond eten? Ik ben niet de enige met die vraag. Luisteraars van de NPO podcast 3VraagtDoor zaten hier ook mee in hun maag. Ik werd daarom uitgenodigd door 3VraagtDoor om in debat te gaan met marketeer Willem Albert Bol.
In deze nieuwsbrief ga ik in op vier vragen die aan bod kwamen in de podcast.
LUISTER HIER DE PODCAST TERUG ››
Luister hier de podcast terug
1. Is het echt zo slecht gesteld met die reclame?
Ja, er is een waar offensief aan reclames voor junkfood. Er valt nauwelijks aan te ontsnappen. Pointer berekende dat er in Nederland tussen 2018 en 2023 voor 4,2 miljard euro was ingekocht aan reclame voor ongezond voedsel, tegen 640 miljoen voor gezond voedsel.En zijn kinderen dan wel beter beschermd tegen junkfoodreclames? Nee, jaarlijks, zo berekende onderzoeksinstuut Panteia, gaat er 1,6 miljard euro naar marketing speciaal gericht op kinderen.
Het gaat hierbij niet alleen om bedrijven als McDonald’s (284 miljoen euro) of Red Bull (46 miljoen euro), maar ook onze supermarkten adverteren vooral voor ongezond eten. Volgens de Superlijst Gezondheid is maar liefst 83% van de promoties ongezond.
Dus, je ziet, kosten nog moeite worden bespaard om jou aan het eten van junkfood te krijgen.
2. Goed, er is veel reclame, maar we weten toch best wat gezond voor ons is?
Het is een misvatting te denken dat we allemaal hele rationele wezens zijn, die altijd voor de gezonde keuze gaan. Zelfs als we heel goed weten wat gezond voor ons is, bezwijken we vaak toch voor vet, zout en zoet voedsel.
We maken zo’n 200 eetbeslissingen per dag en reclame verleidt ons om te eten wat niet goed voor ons is. Kinderarts en obesitasdeskundige Felix Kreier legt het ook uit in onze docu over kindermarketing: er zit een hamster in ons hoofd, ons oerbrein, die vooral vet, zout en zoet wil eten. Die hamster wil zelfs in deze tijd van overvloed op zoek naar eten. Andere gebieden in onze hersenen (de prefrontale cortex) helpen ons juist met weloverwogen beslissingen maken om die hamster te temmen. Maar als dat rationele gedeelte is afgeleid of, zoals bij kinderen, nog niet uitontwikkeld is, neemt de hamster het over. En voor je het weet ligt er weer iets zoets in je mandje of loop je toch binnen bij de snackbar.
De hamster in het hoofd van volwassenen zal niet meteen opspelen bij de eerste de beste reclame, maar door de gigantische overvloed aan marketing voor slecht voedsel heeft reclame wel invloed op ons. Het normaliseert ongezond voedsel. Kinderen worden daarbij wel degelijk direct geraakt door marketing: reclames kunnen hun voedselvoorkeuren en eetpatronen blijvend beïnvloeden.
3. Maar is het niet de verantwoordelijkheid van de voedselindustrie om te minderen met die reclames?
Tja, dat zou fantastisch zijn en de overheid heeft tot nu toe ook sterk ingezet op zelfregulering, maar keer op keer is gebleken dat we niets van de voedselindustrie hoeven te verwachten.
De industrie keurt haar eigen vlees als het op het opstellen en handhaven van de reclameregels aankomt. De Nederlandse Reclame Code, waar we al dikwijls over schreven in andere nieuwsbrieven, is mede geformuleerd door de industrie en zou kinderen extra moeten beschermen.
Toch hebben we klacht na klacht moeten indienen om ongeoorloofde kindermarketing aan de kaak te stellen zonder structurele veranderingen te zien.
Zelfregulering werkt dus niet! Het is tijd voor stevige wettelijke maatregelen om het schip nog te keren. Een reclameverbod op ongezond eten, helemaal voor kinderen, zou een goede start zijn.
TEKEN OOK VOOR EEN VERBOD OP KINDERMARKETING ››
Teken ook een verbod op kindermarketing
4. Een verbod? We zijn toch geen dictatuur?
Nee natuurlijk niet! Maar nu gaan we juist gebukt onder een stortvloed aan reclames, waar niet aan te ontkomen valt. Dat is pas een aantasting van onze vrijheid. Een verbod op marketing voor ongezond eten zou onze vrijheid op geen enkele manier inperken, integendeel: we kunnen nog steeds eten wat we willen maar mét meer keuzevrijheid, zonder dat reclamedictaat.
Schendt een verbod op reclame dan de vrijheid van meningsuiting? Handelsreclame valt niet onder de vrijheid van meningsuiting, zo staat in de grondwet artikel 7. Weet je wat wél in de grondwet staat? Dat de overheid zich moet inspannen voor de volksgezondheid. Sla artikel 22 er maar op na.
Elders heeft zo’n verbod trouwens al tot positieve ontwikkelingen geleid. In Chili bijvoorbeeld is reclame voor ongezond voedsel al heel sterk aan banden gelegd. En wat blijkt? Consumenten maken gezondere keuzes in de supermarkt en de voedselindustrie zet meer in op reclames voor gezond voedsel.
In Chili kan het, waarom hier niet?
Met vriendelijke groet,
Nicole van Gemert, Directeur Foodwatch
Je kunt deze nieuwsbrief ook delen op social media: |
|
Terug naar boven |
|
|
Dagmar57
Geregistreerd op: 22 Aug 2024 Berichten: 229
|
Geplaatst: 6 Dec 2024 17:47:11 Onderwerp: |
|
|
Ik heb de petitie ondertekend.
Citaat: | Een deel van de bevolking heeft mogelijk bepaalde darmbacteriën die gemiddeld meer voedingsstoffen halen uit voedsel dan de microben in de darmen van anderen, blijkt uit onderzoek van de universiteit van Kopenhagen. Het zou kunnen verklaren waarom de een veel sneller aankomt dan de ander, terwijl het eetpatroon hetzelfde is.
De wetenschappers dachten dat degenen bij wie het het langst duurde voor het voedsel verteerd was, ook de mensen waren bij wie de meeste voedingsstoffen uit hun voedsel werden gehaald. Er was immers meer tijd om alle energie aan het eten te onttrekken. Maar het tegendeel bleek waar.
“We dachten dat een langere duur van de vertering ook zou beteken dat er meer voedingsstoffen uit voedsel werden gehaald. Maar wij zagen juist dat de deelnemers met het B-type darmbacteriën, die de meeste energie uit eten haalden, ook de snelste passage hadden van het voedsel door het spijsverteringsstelsel”, legt Roager uit.
|
https://scientias.nl/kom-je-veel-te-snel-een-paar-kilo-aan-mogelijk-ligt-het-aan-je-darmflora/
https://dx.doi.org/10.1186/s40168-022-01418-5
Grappig wel, dat juist mensen waarbij de passage van voedsel snel gaat, de meeste energie en voedingsstoffen uit voedsel halen. |
|
Terug naar boven |
|
|
Dagmar57
Geregistreerd op: 22 Aug 2024 Berichten: 229
|
Geplaatst: 6 Dec 2024 18:34:04 Onderwerp: |
|
|
Citaat: | Periodiek vasten, of intermittent fasting, is al lange tijd enorm populair. Je zou er niet alleen van afvallen, maar ook gezonder door worden. Veel bewijs was er echter tot nu toe niet. Is het dan niet gewoon een modegril, zoals zoveel diëten? Het antwoord: daar lijkt het niet op.
Een nieuwe studie van King’s College London toont aan dat eten gedurende tien uur op een dag – en dus niets eten in de overige veertien uur – goed is tegen je hongergevoel, plus voordelen heeft voor je energieniveau én je humeur. En vooral dat laatste is natuurlijk wonderlijk: de meeste mensen worden toch op zijn zachtst gezegd een tikje chagrijnig van te weinig eten. Er is zelfs een Engelse term voor: ‘hangry’. |
https://scientias.nl/je-verwacht-het-niet-maar-14-uur-vasten-per-dag-verbetert-je-humeur/
https://scientias.nl/vasten-heeft-grote-voordelen-maar-er-komen-ook-heftige-risicos-naar-voren-uit-nieuw-onderzoek/
Vasten kan op heel veel manieren en is al heel oud.
Persoonlijk kan ik zeggen dat ik het echt heel opvallend vond dat als ik gevast had (deed het vroeger wel, nu niet meer) ik na een dag of 4 me heel erg helder voelde mentaal en ook geen honger meer had.
Ik deed het wel rigoreus moet ik zeggen, ik deed het 7 dagen met enkel drinken (water en kruidenthee).
Ik deed het niet om af te vallen (heb nooit overgewicht gehad, zit eerder aan de onderkant) maar om "schoon" te worden, dus om afvalstoffen af te voeren. |
|
Terug naar boven |
|
|
Willemijn
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 106
|
Geplaatst: 6 Dec 2024 19:21:44 Onderwerp: |
|
|
Vasten is helemaal niet verkeerd volgens mij. Eén á twee dagen per week alleen wat drinken is ook een manier om je gewicht onder controle te houden. Mijn man doet dat regelmatig, al jaren. Voor mij werkt het niet, ik wordt dan in de avond zo flauw en hongerig dat ik juist ongezond naar snacks ga grijpen. Ik ben het meest gebaat bij matig eten, maar wel drie maaltijden per dag. Na de overgang ben ik 7 kilo aangekomen, tot mijn schrik, maar eigenlijk is dit een prima gewicht, daarvoor was mijn BMI aan de lage kant, nu precies gemiddeld. Ik houd het wel in de gaten, komt ik 1 of 2 kilo aan, dan matig ik me tot die er weer af zijn. Ik voel me daar prima bij. |
|
Terug naar boven |
|
|
Pien
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 55 Woonplaats: Frankrijk
|
Geplaatst: 6 Dec 2024 19:50:16 Onderwerp: |
|
|
Volgens mij zijn we het inderdaad gewoon met elkaar eens! |
|
Terug naar boven |
|
|
Keesvi
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 179 Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug
|
Geplaatst: 7 Dec 2024 10:11:42 Onderwerp: |
|
|
Genetische aanleg is een niet te onderschatten factor bij verslavingen en dus ook bij obesitas. Als je er in slaagt om verre te blijven van de verslavende stoffen dan is er niets aan de hand maar bij eten is dat een stuk ingewikkelder dan bij alcohol, nicotine en heroïne. Sinds ik me in deze problematiek verdiep heb ik altijd een broertje dood gehad aan 'dan moet je maar maat houden' of 'je moet meer bewegen' en 'eet gewoon wat minder'. Natuurlijk, maar zo simpel is het niet en iedereen kent wel iemand die echt niet veel eet maar er niet in slaagt af te vallen of er absoluut niet in slaagt om minder te eten. Daarom ben ik wel blij met meerdere recente onderzoeken die duidelijk maken wat de rol van genetische aanleg en van een verstoorde hormoonhuishouding kan zijn bij obesitas. Dat biedt mogelijkheden voor een veel meer gerichte behandeling, zoals heel simpel een spotgoedkoop dagelijks tabletje levothyroxine bij een te trage schildklierwerking (terzijde als persoonlijke ervaring, wat ben ik daar van opgeknapt!). Bij obesitas zou dat leptine kunnen zijn.
Citaat: | ‘We leverden het eerste directe bewijs dat een defect in de menselijke genen obesitas kan veroorzaken’
‘Er is te vaak beweerd dat mensen met obesitas lui en ongemotiveerd zijn. Ik voel het als een missie om dat negatieve beeld tegen te spreken’
Een cruciale ontdekking: zo noemt de Britse hoogleraar Metabolisme en geneeskunde Sadaf Farooqi het moment waarop zij een genetische oorzaak van obesitas vaststelde. Sindsdien strijdt zij voor een beter begrip van mensen met zwaar overgewicht. Farooqi haalt haar kracht uit de persoonlijke verhalen van patiënten, vertelt ze in een bevlogen interview in Cambridge. In november spreekt ze in Amsterdam de 30e Anatomische Les uit.
“Het voelt eervol en ook nederig zodra je je realiseert dat door het werk van jou en je team, je een groot verschil hebt kunnen maken in iemands leven. Een bijzonder voorbeeld is het meisje met obesitas dat de eerste patiënt was bij wie we het ontbreken van het hormoon leptine vaststelden. Leptine reguleert je appetite, de mate van honger die je hebt. Als dat mechanisme niet functioneert, heeft je lichaam voortdurend honger. Hetzelfde meisje was ook de eerste die we vervolgens behandelden door het toedienen van datzelfde hormoon. Ze genas uiteindelijk volledig en leidt al lange tijd een normaal leven. Sterker: ze is als eerste van haar familie gaan studeren, is nu apotheker en heeft een gelukkig gezin. Ik heb nog regelmatig contact met haar. Behalve dankbaar is ze zich er ook heel erg van bewust dat zij de eerste was bij wie we deze ontdekking deden. Ze voelt zich een pionier, die het pad heeft gebaand voor de behandeling van andere patiënten.”
Cruciale ontdekking
Wetenschappelijk gezien een ‘groots moment’, noemt Farooqi de ontdekking van het verband tussen enerzijds het niet-functioneren van het hormoon leptine en anderzijds de oncontroleerbare zin in eten bij deze groep patiënten. Een ontdekking die ze eind jaren 90 deed als jonge PhD onderzoeker. “Het was het eerste directe bewijs dat een defect in de menselijke genen obesitas kan veroorzaken. Hetzelfde effect was eerder bij muizen vastgesteld en daar bleek het toedienen van leptine succesvol. Er was goede reden om te denken dat het bij mensen ook zo werkte. Maar dat moet dan altijd nog wel blijken: de ontdekkingen die we deden bij dit meisje waren cruciaal.” Farooqi vergeet nooit het moment waarop het jonge meisje eten weigerde dat haar werd aangeboden. “Het was de eerste trial waarin we iemand leptine toedienden en dus waren we ongelofelijk voorzichtig. Ik zat de hele dag aan haar ziekenhuisbed om te zien of ze ok was, en wat er met haar gebeurde. Op de vierde dag begon de leptine zichtbaar te werken: het meisje duwde een bord met eten weg dat de verpleegkundige haar aanbod. Haar moeder barstte in huilen uit. Dit had ze nog nooit meegemaakt. Ik was zelf ook emotioneel; het was ons gelukt om natuurlijk menselijk gedrag ten goede te veranderen. Mijn drijfveer als arts is altijd geweest: wat kan ik doen om patiënten te helpen, om hun levens beter te maken? Als je dat dan zo tastbaar voor je ziet, geeft dat een bijzonder gevoel.”
Vijandige reacties
De boodschap dat obesitas deels ook een biologische, erfelijke oorzaak heeft, was eind vorige eeuw een heel nieuw geluid. Zowel in de maatschappij als in de academische wereld. De gevestigde mening was dat mensen met zwaar overgewicht de schuld konden geven aan twee zaken: zichzelf en de samenleving. Meer bewegen, minder eten en minder goedkoop aanbod van ongezond voedsel, dat waren de bekende oplossingen. “De algemene overtuiging in de medische wereld was dat voor het mondiaal snelgroeiende probleem van obesitas omgevingsfactoren de drijvende oorzaak waren”,
vertelt Farooqi. “Voor een biologische basis zou geen bewijs bestaan. Daarom kreeg ik bij de presentatie van mijn onderzoek regelmatig behoorlijk vijandige reacties. Terwijl je zou denken dat je zulke harde feiten niet in twijfel kunt trekken. Het leek soms alsof medici niet wilden geloven dat het echt was.” Als gevolg van deze scepsis werd haar aanvraag voor financiering van vervolgonderzoek in eerste instantie afgewezen. “Ze dachten niet dat we op dit gebied nog iets nieuws zouden vinden.” Daarom bedacht Farooqi een eigen, goedkopere route: ze vroeg artsen in het hele land die kinderen met obesitas behandelden hun gegevens te delen. Dit leidde uiteindelijk tot de databank GOOS (Genetics of Obesity Study). “Mede dankzij deze zelf verzamelde data vonden we nog meer genetische mutaties die een verhoogd risico geven op zwaar overgewicht.” In de loop der jaren zijn er inmiddels circa 35 van zulke ‘obesitas-genen’ opgespoord dankzij de research van Farooqi en anderen. De meest voorkomende daarvan is verbonden aan de melanocortine-4-receptor (MC4R). Die receptor speelt een sleutelrol in het handhaven van een stabiel lichaamsgewicht en de onderdrukking van eten. Mensen bij wie MC4R niet goed werkt, hebben een hoog risico op zwaar overgewicht, vaak al op heel jonge leeftijd. Dankzij onderzoek van Farooqi en collega's is het gelukt om een remedie te vinden: het medicijn setmelanotide activeert de werking van de receptor en kan daarmee de ‘onstilbare honger’ bij patiënten bestrijden.
Geen vrije wil
Farooqi benadrukt wat voor enorme impact obesitas heeft op het dagelijks leven van mensen. “Naast zware medische klachten, dragen ze ook sociaal gezien een grote last. Ze worden vaak gepest, vallen vaker uit op school, komen moeilijk aan werk. En dan krijgen ze ook nog eens vaak zelf de schuld van hun situatie.” Onterecht, vindt ze. “Ons werk toont dat bepaalde mensen beduidend meer risico op zwaar overgewicht hebben als gevolg van hun genetisch profiel. Dat geldt niet alleen voor de kleine groep die een aanwijsbaar genetisch defect heeft. Bij veel mensen heeft de samenstelling van hun DNA een effect op de kans dat zij een gezond of ongezond gewicht hebben. Dan kun je niet meer spreken van een vrije wil in dit opzicht, zoals veel beleidsmakers en artsen lang gedaan hebben. Er is te vaak beweerd dat mensen met obesitas lui en ongemotiveerd zijn. Ik voel het als een missie om dat negatieve beeld tegen te spreken, door te wijzen op de wetenschappelijke feiten.” Ze vertelt dat ze zojuist een mail heeft beantwoord van een Duitse collega-arts, die vroeg om haar advies. “Ze dreigden een jonge patiënt uit huis te plaatsen, omdat ze dachten dat de ouders door een slechte opvoeding verantwoordelijk waren voor zijn obesitas. Hij vroeg of ik in de genetische informatie wilde kijken of er biologische factoren meespelen.” In Engeland wist Farooqi samen met collega’s zo’n uithuiszetting te verijdelen in een gezin waar alle vier de kinderen dezelfde genetische afwijking hadden die leidde tot obesitas. “We hebben het beeld van dit gezin bij de hulpverlening en de autoriteiten compleet weten te veranderen. Door onze inzichten te delen en de situatie te verklaren, kregen de ouders juist extra hulp in plaats van dat hun kinderen werden weggehaald.”
Fastfood terugdringen
Hoezeer Farooqi ook een voorvechter is van het biologische verhaal achter obesitas, ze heeft zeker oog voor de grote maatschappelijke dimensie ervan. “Het is heel helder dat het grote aanbod van goedkoop, calorierijk voedsel in onze samenleving een enorme aanjager van obesitas is. Dus als je obesitas als gezondheidsprobleem wilt tackelen, moet je de toegang tot dit voedsel beperken. Het meest effectief is het duurder maken van ongezond eten via de belastingen. Tegelijk moet je de drempel voor fruit en ander gezond voedsel verlagen door het goedkoper en aantrekkelijker te maken.” Wat vindt ze van verdergaande maatregelen zoals het instellen van een wettelijk maximum van fastfoodrestaurants in kwetsbare wijken? Zo’n maatregel werd vorig jaar geopperd door public healthonderzoekers van Amsterdam UMC in een advies aan de gemeente Amsterdam. “Een interessant idee. We moeten zeker dit soort overheidsmaatregelen nemen. En soms moet je ook de vrije keuze van mensen durven beperken. We weten alleen vaak niet welk beleid precies werkt.” Wat werkt, en wat niet? Die vraag is de heilige graal van veel wetenschappers. Zeker in de medische wetenschap waarin veel concreet, toegepast onderzoek wordt gedaan. “De reden dat ik geneeskunde ging studeren en onderzoek ging doen, was dat ik een verklaring en wellicht ook een behandeling wilde vinden voor dingen die we nog niet begrijpen. Daarom heb ik me altijd gericht op ziektes en thema’s die nog niet goed in kaart waren gebracht, waar nog echt iets te ontdekken viel.” Dat lukte Farooqi al vroeg tijdens haar promotieonderzoek. Daarna is ze die academische ontdekkingsreiziger gebleven, die de vele nieuwe technieken en ontwikkelingen rond het genetisch onderzoek dankbaar omarmt en gebruikt: “Zo zijn nu we bezig met een bijzonder project om de werking van hormonen en cellen en de interactie daartussen in het menselijk lichaam minutieus vast te leggen. Met behulp van een zeer geavanceerde techniek kan dat nu op een veel grotere schaal. Daardoor komen er allerlei nieuwe verbanden aan het licht, en kunnen we grotere vragen beantwoorden. Die nieuwe verbanden blijken ook uit de zeer recente publicatie in het wetenschappelijke tijdschrift Cell, waarin Farooqi en anderen constateren dat het ontbreken van een bepaald gen niet alleen leidt tot obesitas maar ook tot postnatale depressie en andere psychische klachten.
Mensen zoals jij
Durfde Farooqi over dit soort ambitieuze projecten te dromen in de tijd dat ze geneeskundestudent was? “Mijn beide ouders waren arts dus ik wist dat dat bereikbaar was. Toch was het zeker niet vanzelfsprekend dat ik zo ver gekomen ben in de medische wetenschap. Als vrouw en vooral als vrouw met een andere culturele achtergrond heb ik vaak weerstand ondervonden. En ik moest extra hard werken om te slagen. ‘Mensen zoals jij krijgen dit fellowship niet’, heb ik vaak gehoord. ‘Mensen zoals jij krijgen deze baan niet’. Zulke reacties motiveerden me alleen maar meer en ik kan je zeggen dat het uitermate veel voldoening geeft als het dan lukt”, lacht ze triomfantelijk. “Vorig jaar heb ik me in Cambridge aangesloten bij het Murray Edwards College waar alle leden vrouw zijn, vaak met een multiculturele achtergrond. Ik hoop dat zij zich in iemand zoals ik herkennen. Ik kan ze vertellen dat als ze tegenstand krijgen, ze gewoon door moeten gaan en in zichzelf moeten geloven. Dan is alles mogelijk.” |
Bron: Anatomische Les over de erfelijkheid van obesitas
Laatst aangepast door Keesvi op 7 Dec 2024 23:11:38; in totaal 1 keer bewerkt |
|
Terug naar boven |
|
|
Dagmar57
Geregistreerd op: 22 Aug 2024 Berichten: 229
|
Geplaatst: 7 Dec 2024 11:54:38 Onderwerp: |
|
|
Keesvi schreef: | Genetische aanleg is een niet te onderschatten factor bij verslavingen en dus ook bij obesitas. Als je er in slaagt om verre te blijven van de verslavende stoffen dan is er niets aan de hand maar bij eten is dat een stuk ingewikkelder dan bij alcohol, nicotine en heroïne. |
Hier ben ik het dus totaal, maar dan ook totaal mee oneens!!
Ik laat het hier verder bij want het gaat hier over eten en ik wil geen discussie binnen een discussie.
Ik miste trouwens de link in je vorige bijdrage over leptine. |
|
Terug naar boven |
|
|
Pien
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 55 Woonplaats: Frankrijk
|
Geplaatst: 7 Dec 2024 17:53:14 Onderwerp: |
|
|
Obesitas daarvan heeft het ene lichaam eerder meer last van als een ander. Dat zie je vaak in families terug. Dat heeft ook alles met spijsvertering te maken dat van moeder en dochter gaat, vader op zoon.
Ik kon mijn hele leven eten en drinken wat ik wilde en kwam geen spat bij. Zie ik ook terug bij mijn kleinkinderen.
Na de menopauze is dat , net als bij mijn moeder compleet veranderd. Ik ben nog steeds slank maar krijg dat echt niet meer cadeau. Ik laat er wel veel voor staan. Als ik kijk vandaag naar de Kerstmarkt waar ik heb gevrijwilligd dan ben ik de enige die geen suiker spin heeft gegeten, met als frietjes , snoept, glühwein (al om 11 uur dronken mijn collegas dat) en dat verbaasde me echt daar deze vrouwen enorm dik zijn. En toen ze aangaven dat ze niet begrepen dat ik niet meedeed heb ik gezegd dat ik er gewoon heel dik van word en het totaal niet moeilijk vind om niet te snoepen. Het is een lastig onderwerp. |
|
Terug naar boven |
|
|
Willemijn
Geregistreerd op: 20 Aug 2024 Berichten: 106
|
Geplaatst: 7 Dec 2024 19:56:57 Onderwerp: |
|
|
Pien schreef: | Obesitas daarvan heeft het ene lichaam eerder meer last van als een ander. Dat zie je vaak in families terug. Dat heeft ook alles met spijsvertering te maken dat van moeder en dochter gaat, vader op zoon.
Ik kon mijn hele leven eten en drinken wat ik wilde en kwam geen spat bij. Zie ik ook terug bij mijn kleinkinderen.
Na de menopauze is dat , net als bij mijn moeder compleet veranderd. Ik ben nog steeds slank maar krijg dat echt niet meer cadeau. Ik laat er wel veel voor staan. |
Exact mijn verhaal. Van mijn 18e tot mijn 52e woog ik 68 kg bij een lengte van 1.80 m. Ik kon eten wat ik wilde maar kwam geen gram aan. Ik had een snelle spijsvertering. Na de overgang veranderde dat drastisch en ik was er zo aan gewend dat ik altijd precies 68 kg woog dat ik serieus geloofde dat ik mijn broeken te heet had gewassen toen het opeens begon te knellen. Ik bedacht niet eens dat ik mogelijk was aangekomen.
Nu moet ik echt opletten wat ik eet.
Dat een eetverslaving moeilijker te overwinnen is dan bijvoorbeeld een nicotineverslaving is ook een gegeven. Tabak heb je niet nodig, kun je volledig laten staan, maar eten moet je wel elke dag. Dus je blijft blootgesteld aan de verleidingen wanneer je boodschappen doet. Ik ben het dus wel met Kees eens. |
|
Terug naar boven |
|
|
|
Geplaatst: 7 Dec 2024 19:56:57 Onderwerp: |
|
|
|
|
Terug naar boven |
|
|
|
|
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum Je mag niet stemmen in polls in dit subforum
|
|