| Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp |
| Auteur |
Bericht |
Dagmar57
Geregistreerd op: 22 Aug 2024
Berichten: 431
|
 Geplaatst: 27 Nov 2024 12:03:39 Onderwerp: Toekomstvisie voor aankomende 30 jaar |
 |
|
Dit topic overlapt ook een beetje het andere topic over overgewicht, maar dacht maak er toch een apart topic van.
| Citaat: | In 2050 worden we met zijn allen nog een stukje ouder dan dat we nu zijn: de levensverwachting stijgt naar 86,5 jaar. Goed nieuws, maar het betekent ook dat er steeds meer ouderen met gezondheidsproblemen zijn. Dat vergroot de druk op mantelzorgers – én de zorg.
Een waarschuwing klinkt in het rapport door: zorg van mantelzorgers kan wegvallen als zij zelf ook zorg nodig hebben. De vraag naar 'formele zorg', zoals ziekenhuisopnames, kan daardoor toenemen. "Het verschil in de gezondheid en kwaliteit van leven tussen zelfredzame en niet-zelfredzame mensen kan hierdoor groter worden."
|
https://www.rtl.nl/nieuws/binnenland/artikel/5482416/rivm-gezondheid-onderzoek-2050-vergrijzing-zorgvraag-scherpe
https://www.rivm.nl/nieuws/scherpe-keuzes-maken-voor-gezonde-toekomst-onvermijdelijk
Is het eigenlijk belangrijk dat we steeds ouder worden?
Is kwaliteit van leven niet veel belangrijker?
Ik wil best graag oud worden, maar dat is wel inherent aan hoe gezond ik ben.
Ik ben persoonlijk niet voor het behandelen van ziekten als ze mijn leven niet kwalitatief verbeteren zoals b.v. enkel levensverlengde behandelingen waarbij je niet geneest van de kwaal.
En hoe moet het met de verzorgstaat?
Het is nu al duidelijk en ook een trend dat familie en mantelzorgers veel meer betrokken moeten worden omdat het niet meer op te brengen is anders goede zorg te leveren door personeels tekorten.
En wat dan voor mensen die geen familie of mantelzorgers meer hebben? |
|
| Terug naar boven |
|
 |
|
| Geplaatst: 27 Nov 2024 12:03:39 Onderwerp: |
|
|
|
|
|
| Terug naar boven |
|
|
Klaas
Geregistreerd op: 20 Aug 2024
Berichten: 379
|
| Geplaatst: 27 Nov 2024 15:10:07 Onderwerp: Re: Toekomstvisie voor aankomende 30 jaar |
|
|
| Dagmar57 schreef: |
Is het eigenlijk belangrijk dat we steeds ouder worden?
Is kwaliteit van leven niet veel belangrijker?
Ik wil best graag oud worden, maar dat is wel inherent aan hoe gezond ik ben.
Ik ben persoonlijk niet voor het behandelen van ziekten als ze mijn leven niet kwalitatief verbeteren zoals b.v. enkel levensverlengde behandelingen waarbij je niet geneest van de kwaal.
En hoe moet het met de verzorgstaat?
Het is nu al duidelijk en ook een trend dat familie en mantelzorgers veel meer betrokken moeten worden omdat het niet meer op te brengen is anders goede zorg te leveren door personeels tekorten.
En wat dan voor mensen die geen familie of mantelzorgers meer hebben? |
Op je laatste vragen is 'de' robot waarschijnlijk het antwoord Dagmar, 'de' omdat die er in talloze soorten en maten zal komen of er zelfs al is hier en daar en ik kan me goed voorstellen: in volle tevredenheid van de client.
Op je eerdere vraag klinkt je eigen antwoord zeer beslist maar in de praktijk zullen mensen de grens vaak een stukje verleggen, en vinden ze het achteraf helemaal niet zo bezwaarlijk om als het dan echt niet anders kan in een scootmobiel ofzo door het leven te gaan.
Ik ken in ieder geval wel een aantal voorbeelden van mensen die eerder zeiden als 'dat' me overkomt hoef ik niet verder meer en toen puntje bij paaltje kwam daar eigenlijk toch weinig moeite mee hadden.
Maar goed dat is hier niet aan de orde. We willen niet oud worden maar wat we nog minder willen meestal is doodgaan.
En, als we dat wèl willen is daar weer geen mogelijkheid toe.
Dat laatste daar zou ik zelf heel graag verandering in willen zien. Ik zou heel graag in het bezit van een 'Drionpil' willen zijn (voor het geval dat...) maar das echt nog niet zo eenvoudig te regelen. Dat zou uit de sfeer van de criminaliteit gehaald moeten worden, maar heel lastig dat maatschappelijk goed te regelen natuurlijk.
Tot wanneer het leven de moeite van het leven waard is geleefd te worden, dat is moeilijk te zeggen, dat merk je vanzelf. Op voorhand vind ik dat heel moeilijk te formuleren
Bijzonder topic weer Dagmar! |
|
| Terug naar boven |
|
|
Willemijn
Geregistreerd op: 20 Aug 2024
Berichten: 203
|
| Geplaatst: 27 Nov 2024 18:11:06 Onderwerp: Re: Toekomstvisie voor aankomende 30 jaar |
|
|
| Klaas schreef: |
Tot wanneer het leven de moeite van het leven waard is geleefd te worden, dat is moeilijk te zeggen, dat merk je vanzelf. Op voorhand vind ik dat heel moeilijk te formuleren
|
Dat ligt er maar aan. Ik weet zeker dat wanneer ik de diagnose Alzheimer of een andere vorm van dementie krijg, ik in een vroeg stadium, bij mijn volle verstand en bewustzijn, mijn leven zal willen beëindigen. Ik maak van dichtbij mee hoe deze ziekte alles wie je was vernietigt.
Vwb de fysieke kant ben ik niet zo stellig, weet ik niet waar ik de grens zal leggen. Oud worden op zich is voor mij geen doel om naar te streven. |
|
| Terug naar boven |
|
|
Keesvi
Geregistreerd op: 20 Aug 2024
Berichten: 289
Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug
|
| Geplaatst: 28 Nov 2024 00:59:34 Onderwerp: |
|
|
De zorg voor en ook door ouderen is een toenemend probleem. Innovatie zal in mijn ogen nauwelijks een oplossing zijn, in weerwil van wat Agema hierover bij elkaar fantaseert. Het is en blijft grotendeels mensenwerk en buiten dat er voldoende personeel voor zal moeten zijn hangt er een prijskaartje aan. Arbeidskosten ziin nu eenmaal de grootste kostenpost, ook in de gezondheidszorg. Mantelzorg gaat in de praktijk al jaren tot het uiterste van die mantelzorgers zelf en die kan niet nog meer uitgerekt worden. Er wordt vaak al veel te veel aan professionele vaardigheden van hen verlangd maar vrijwel iedereen weet dat ook wel uit eigen ervaring dan wel in de naaste omgeving. Een voorlopige oplossing om de zorglasten te verlichten zou de inzet van immigranten kunnen zijn, breder gezien sowieso nodig om de maatschappij enigszins in evenwicht te houden, maar dat mag ook weer niet van de zittende regering. Andere oplossingen heb ik niet voorhanden maar ik ben wel heel benieuwd naar creatieve ideeen, niet in de laatste plaats voor wat inspiratie..
Of we, zeker onder deze omstandigheden het leven steeds meer moeten oprekken? Tja, dat is dus wat innovatie teweeg brengt. Zolang er kwaliteit van leven is dan vind ik dat je niet van iemand mag verwachten om 'vrijwillig' afscheid van het leven te nemen. Als het genoeg is dan is het genoeg maar iedere casus zal individueel beoordeeld moeten worden. Het is eigenlijk niet mogelijk om bij voorbaat een aantal criteria vast te leggen als er nog geen sprake van of zicht is op eindeloos lijden. Iedereen zal zich weleens afvragen hoe het is om niet meer te kunnen lopen, horen of zien of om dagelijks afhankelijk te zijn van fysieke zorg, te dementeren, incontinent van ontlasting en urine te zijn. Mee eens dat je dat pas weet als het zover is.
Btw, helemaal mee eens dat je interessante topics neerzet, Dagmar! |
|
| Terug naar boven |
|
|
Dagmar57
Geregistreerd op: 22 Aug 2024
Berichten: 431
|
| Geplaatst: 28 Nov 2024 11:08:20 Onderwerp: Re: Toekomstvisie voor aankomende 30 jaar |
|
|
| Klaas schreef: | [
Dat laatste daar zou ik zelf heel graag verandering in willen zien. Ik zou heel graag in het bezit van een 'Drionpil' willen zijn (voor het geval dat...) maar das echt nog niet zo eenvoudig te regelen. Dat zou uit de sfeer van de criminaliteit gehaald moeten worden, maar heel lastig dat maatschappelijk goed te regelen natuurlijk.
Tot wanneer het leven de moeite van het leven waard is geleefd te worden, dat is moeilijk te zeggen, dat merk je vanzelf. Op voorhand vind ik dat heel moeilijk te formuleren
|
Ja het recht om zelf je leven te willen beeindigen bij uitzichtloos lijden (zowel fysiek als psychisch) zou veel beter geregeld moeten zijn.
Ik denk heel vaak we zijn vele malen humaner voor onze huisdieren dan voor ons eigen soort. Het is vele malen simpeler en meer aanvaard dat we ons huisdier verlossen uit zijn lijden door het bij de dierenarts te laten inslapen dan bij ons mensen. Dat is heel vreemd toch?? |
|
| Terug naar boven |
|
|
Dagmar57
Geregistreerd op: 22 Aug 2024
Berichten: 431
|
| Geplaatst: 28 Nov 2024 11:17:38 Onderwerp: |
|
|
| Keesvi schreef: |
Of we, zeker onder deze omstandigheden het leven steeds meer moeten oprekken? Tja, dat is dus wat innovatie teweeg brengt. Zolang er kwaliteit van leven is dan vind ik dat je niet van iemand mag verwachten om 'vrijwillig' afscheid van het leven te nemen. Als het genoeg is dan is het genoeg maar iedere casus zal individueel beoordeeld moeten worden. Het is eigenlijk niet mogelijk om bij voorbaat een aantal criteria vast te leggen als er nog geen sprake van of zicht is op eindeloos lijden. Iedereen zal zich weleens afvragen hoe het is om niet meer te kunnen lopen, horen of zien of om dagelijks afhankelijk te zijn van fysieke zorg, te dementeren, incontinent van ontlasting en urine te zijn. Mee eens dat je dat pas weet als het zover is.
|
Het gaat niet zozeer om vrijwillig afscheid nemen van het leven naar mijn idee, maar het eindeloos rekken van levens.
Om maar eens een voorbeeld te noemen:
Wat heeft het behandelen van b.v. kanker voor zin als je het leven daar slechts enkele maanden mee verlengd? ( en dat is vaak wel bekend dat de kanker niet geneest of verdwijnt) Is dat kwaliteit van leven terwijl de kosten voor die enkele maanden meer enorm zijn en de behandeling op zich niet als prettig kan worden ervaren?
Of altijd reanimeren?? Heel veel mensen denken hier niet over na en hebben dus geen -geen reanimnatieverkalring- en dus moet er als die er niet is altijd gereanimeerd worden, dat is verplicht, al is de situatie mensonwaardig als de reanimatie lukt............ |
|
| Terug naar boven |
|
|
|
FAQ
Zoeken
Gebruikersgroepen
Registreren
Profiel
Log in om je privéberichten te bekijken
Inloggen
