Pandinus imperator (Keizerschorpioen)

[Marc]

Officiele naam: Pandinus imperator (1841, C. L. Koch)
Veel gebruikte naam: Keizerschorpioen
Familie: Scorpionidae
Distributie: Guinea, Liberiё, Sierra Leone, Ivoorkust, Ghana, Benin, Togo en Nigeria
Habitat: Vooral gevonden in de warme, vochtige tropische bossen en savannen van West-Afrika
Giftigheid: Mild giftig, niet gevaarlijk voor mensen

Temperament en gedrag:

Eén van de grootste schorpioenen ter wereld, welke een lengte kan bereiken tot zo’n 20 cm. Ondanks dat ze zo groot zijn en gebouwd als een gepantserde tank kunnen deze dieren zeer zachtaardig zijn. Pandinus imperator is één van de meest rustige soorten van de schorpioenen die in de hobby worden gevonden. Deze soort gebruikt zijn sterke scharen voor de verdediging en het vangen van prooien. Hun angel gebruiken ze maar zelden omdat hun sterke scharen de prooi dood kunnen knijpen en vijanden af kan schrikken.
Pandinus imperator is een groepsdier, ze kunnen zonder veel moeite in groepen worden gehouden. Soms zal er een kleine strubbeling optreden, maar meestal is dit maar van korte duur. Echter het kan gebeuren dat ze een groepsgenoot doden en opeten. Zeker in een groeps terrarium waar maar weinig schuilplekken zijn is het risico groot op gevechten om schuilplekken. Om dit soort problemen te voorkomen is het verstandig om per schorpioen in een terrarium ook een schuilplek te maken. Persoonlijk heb ik een groepterrarium met daarin 15 Pandinus imperator van verschillende leeftijden, ze maken allemaal gebruik van één schuilplaats maar soms willen ze weleens van schuilplek wisselen.

Verschil man en vrouw:

Het is niet erg moeilijk om het verschil te zien tussen man en vrouw bij deze dieren.
Over het algemeen zijn de mannen slanker gebouwd en meestal kleiner dan de vrouw. Wanneer er echter maar één dier aanwezig is, is het verschil te zien aan de pectine (kammetjes) en het genitale opperculum. Beide zijn te vinden aan de onderkant van de schorpioen net achter de basis van de looppoten.
De pectine van de man zijn slank en relatief lang en hebben 14 tot 17 tandjes. De pectine van de vrouw is kort en breder gebouwd en hebben 14 tot 16 tanden. Het tellen van de pectine tanden heeft weinig nut, aangezien deze elkaar overlappen.
Wanneer men kijkt naar het genitale opperculum is er een duidelijk verschil te zien, bij de mannen is deze ovaal en bij de vrouwen meer “hart”-vormig.

Kweken:

Deze dieren zijn niet heel moeilijk te kweken, wel is het dan nodig om een man en vrouw van de juiste leeftijd te hebben. Zorg ervoor dat beide goed doorvoed zijn voor ze bij elkaar worden gezet. De paring kan in gang worden gezet door de man of door de vrouw.
De promenade-a-deux (of paringsdans) zal de volgende gebeurtenissen bevatten; man die gaat trillen, scharen in elkaar vast grijpen, seksueel steken, “kussen”, pectine van de man die heftig bewegen, vrouw wordt rondgeleid en uiteindelijk kan het gebeuren dat na de paring de vrouw de man doodsteekt en opeet. Dit laatste is te voorkomen door erbij te blijven en de man meteen na de paring te verwijderen. Zorg ervoor dat de bak groot genoeg is, dan kan de man mogelijk zelf wegkomen.
De draagtijd is bij deze soorten relatief lang, zo’n 9 tot 11 maanden. Dit wordt mogelijk beïnvloed door de leefomstandigheden waarin de dieren worden gehouden. Zie de behuizing sectie voor meer informatie hierover.
Pandinus imperator geeft gemiddeld 11 scorplings per nest, met een minimum van één en een maximum van ongeveer 25 jongen. De scorplings zijn makkelijk groot te brengen, de sleutel tot succes is warmte en hoge luchtvochtigheid. Zorg ervoor dat er altijd iets te drinken staat.

Eerder heb ik ook jongen van deze soort grootgebracht, ik hield ze in groepjes van 4 in een bak met een diameter van ongeveer 20 cm. Hierin een schuilplaats, drinkbakje en een dikke laag (10 cm) substraat. Het substraat bestond uit cocopeat. In de zij- en bovenkanten van de bak maakte ik ventilatie gaten. Dit voorkomt over het algemeen de vorming van schimmel.



Deze schorpioenen zijn trage groeiers, het kan tot 2 jaar (soms zelfs langer) duren voor ze volwassen zijn. Dit terwijl in het wild verhalen zijn bekend van Pandinus imprators die al na een jaar volwassen waren.
Moeder imperators zijn erg goed voor hun jongen, ze vangen en verscheuren prooidieren voor ze en bieden bescherming wanneer nodig. Zelfs als de jongen langere tijd bij de moeder blijven zouden er geen problemen hoeven te ontstaan. Zolang er maar voldoende voedsel aanwezig is. Persoonlijk kies ik ervoor de jongen na een bepaalde tijd eruit te vangen, op deze manier is makkelijker te zien of alle jongen eten en gezond zijn.

Behuizing:

Deze schorpioenen komen uit de warme en vochtige tropische bossen en savannen van Westelijk Afrika, zorg er daarom voor dat ze in een vochtige omgeving (80% luchtvochtigheid) en bij zo’n 30 oC overdag worden gehouden. In de nacht mag de temperatuur dalen tot ongeveer 20 oC. De bakgrote moet voor een enkele volwassen dier zo’n 50x30x30 cm zijn. Grondoppervlak is belangrijker dan de hoogte. Voor een paar zou de bak al een afmeting moeten hebben van ongeveer 60x40x30 cm.
Het substraat wat ik persoonlijk gebruik is cocopeat omdat dit goed vochtig kan worden gehouden en de luchtvochtigheid in de bak redelijk hoog blijft.
Indien nodig kan gebruik worden gemaakt van de valse-bodem methode om de vochtigheid hoog te houden, zie hiervoor de desbetreffende sectie.
Geef deze dieren een dikke laag van zo’n 10 cm substraat. Ze houden ervan om te graven en zouden dus ook de mogelijkheid hiertoe moeten hebben. Een ander belangrijk iets om neer te zetten is een waterbak. Deze dieren drinken veel en vaak. Verder zou in een groepsbak voldoende schuilplaatsen aanwezig moeten zijn.


Schorpioenen hebben een hekel aan zonlicht en andere bronnen van fel licht. Zorg er dus voor dat ze ten alle tijden in een donkere schuilplek zich kunnen verschuilen voor fel licht.
Schuilplekken kunnen worden gemaakt van steen of hout, belangrijker is om te zorgen dat deze stevig staan en niet om kunnen vallen en hierbij de schorpioen kunnen verwonden.

Valse-bodem methode:

Dit is een op zich makkelijke en handige manier om een hoge luchtvochtigheid te verkrijgen, zeker indien het substraat door de hoge ventilatie snel uitdroogt.
Om te starten, vul een bak met een laag grind van ongeveer 1 cm diep. Plaats hierop een holle buis. Vul de bak verder met een laag substraat, zorg ervoor dat de buis hierboven uitsteekt en niet verstopt raakt. Door via de buis water op het grind te laten lopen wordt de bodem met water gevuld. Het water wordt door het substraat omhoog getrokken en zorgt ervoor dat de bodem altijd vochtig is. Zorg ervoor dat er geen water blijft staan, dit kan een bron zijn van bacteriën. Het is dus even spelen met de hoeveelheid water die moet worden toegevoegd.

Voeding:

Zoals alle schorpioenen eet Pandinus imperator bijna alles wat ze kunnen vangen, van krekels tot zelfs kleine hagedissen.
Soms eten ze zelfs dode insecten. Maar bij voorkeur zullen ze alleen levende prooidieren pakken en opeten. Voer deze dieren gemiddeld 2 keer per week indien het jonge dieren zijn en 1 keer per week indien het een volwassen dier is. Volwassen dieren pakken vaak makkelijker een sprinkhaan of andere grotere prooien dan bijvoorbeeld krekels.
_________________
Life is all about finding people that are your kind of crazy.