Red Runners als voedseldier

[Marc]

Sinds de kakkerlakken aan een opmars zijn begonnen als voedseldier binnen de reptielenhobby strijden een aantal verschillende soorten kakkerlakken in de race tot favoriete soort. Samen met Blaberus craniifer en Blaptica dubia is Shelfordella tartara oftewel de red runner een goede kanshebber. Steeds meer mensen ontdekken de goede eigenschappen die deze soort tot een gewillig voederdier maakt. Zoals het echter zo vaak betreft, heeft Shelfordella tartara echter niet enkel goede eigenschappen. Sterker nog, zijn beste eigenschappen vormen ook direct de meest nadelige eigenschappen. Steeds meer mensen lijken er achter te komen dat deze kleine kakkerlakken soort wellicht toch niet zo ideaal is als in het begin wel het geval leek te zijn. En hoewel ik er van overtuigt ben dat kakkerlakken betere voedseldieren zijn dan krekels in zowel kweek als voeding van je reptiel, ben ik er ook zeker van dat de red runner GEEN geschikte kakkerlakken soort is om te gebruiken als voedseldier.
Belangrijkste eigenschappen van Shelfordella tartara
Shelfordella tartara is een relatief kleine kakkerlakken soort waarbij de volwassen dieren ongeveer 3 cm in lengte bereiken. De pas uitgekomen jongen zijn ongeveer even groot als stofkrekels en plus minus 2 mm in doorsnede. Bij hogere temperaturen van ongeveer dertig graden groeien deze kakkerlakken erg snel naar volwassen formaat, gemiddeld genomen binnen een tweetal maanden. In een kweek zijn slechts een klein aantal mannen al voldoende om een grote kweek op te zetten. Een volwassen vrouwtje legt gemiddeld 1 eicocon per dag.

De cocoonen liggen bij een temperatuur net beneden de dertig graden ongeveer zes weken voordat ze uitkomen. Per cocon worden er ongeveer dertig jonge red runners geboren. Vooral de eerste paar dagen zijn ze nog erg gevoelig voor uitdroging. Daarna kunnen ze makkelijk een aantal dagen zonder additionele vochtbron.

Shelfordella tartara heeft geen directe waterbron nodig. Al hun benodigde vocht kunnen ze uit hun voedsel halen. Het is aan te raden om minimaal één maal per week wat verse groenten of fruit te voeren. Vooral komkommer is een goede bron van vocht. Zoals het echte kakkerlakken betaamt kunnen ze ook makkelijk en aantal weken zonder vocht, echter stagneert de kweek dan wel.

Een kweek opzetten van Shelfordella tartara is niet zo heel erg ingewikkeld. Deze kakkerlakken die van oorsprong uit Egypte komen stellen niet zoveel eisen aan hun onderkomen. In een droge bak gedijen ze het beste en dan voornamelijk bij hogere temperaturen (+/- 30 graden) Voor ongeveer 100 volwassen red runners is een simpele faunabox van 40*20*20 groot genoeg mits je er een aantal lege eierdozen in opstapelt. Voer kun je op twee verschillende manieren aanbieden. Voer kan worden aangeboden middels speciale voerbakjes waar je een gat in maakt, ofwel door gewoon het voer tegelijkertijd als bodembedekking te gebruiken. Wanneer je graag de jongen gescheiden wilt opkweken van de ouders heeft de eerste methode de voorkeur daar het dan een stuk minder ingewikkeld wordt om de gelegde cocoonen verzamelen.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld Blaberus craniifer en Blaptica dubia gaat het opzetten van een succesvolle red runners kweek behoorlijk snel. Al binnen een drietal maanden kun je een zeer goed lopende kweek opgezet hebben, waar je bij B. craniifer en B. dubia vaak toch wel wat meer maanden geduld moet hebben.

Maar wat zijn nu dan de nadelen?
Als je zo naar de algemene kenmerken van red runners kijkt zou je zeggen dat red runners ideale voederdieren zijn. Aan de hand van deze eigenschappen zijn ze ook lang zo gepropagandeerd. Echter ben ik er, samen met een heleboel anderen, al snel achter gekomen dat hun grootste voordelen ( het snelle en makkelijke kweken) ook gelijk hun grootste nadeel is.

In december 2004 kreeg ik van mijn vriend een leuke kweekgroep Shelfordella tartara. Ik hield deze dieren oorspronkelijk in een open hoge bak, aangezien ze niet tegen gladde oppervlakten aan kunnen kruipen. Al snel vond ik echter toch een aantal loslopende red runners in mijn slaapkamer. Hierna ben ik er toe overgegaan om de dieren in faunaboxen te houden, met een goed sluitend deksel. Tot mijn verbazing bleef ik echter rond lopende red runners tegenkomen. Het mag duidelijk zijn dat red runners ware meesters in ontsnappen zijn. Zodra er een klein beetje kalkaanslag tegen de zijkant van de bak aan zit, lopen ze toch de gladde wand op. Ze passen door kleinere gaatjes dan je denkt, en zijn razendsnel.

Onder anderen op laste van mijn ouders had ik een tweetal maanden later besloten om helemaal met de kweek te gaan stoppen. De laatste kweekdieren werden opgevoerd of mee terug gegeven aan mijn vriend zodat hij de rest kon opvoeren. In huis heb ik toen zelfrijzend bakmeel gestrooid om de loslopende red runners mee om te brengen.

Helaas heeft dit niet afdoende gewerkt. Een aantal weken later ( Ten tijde van hevige sneeuwval!) vond ik de eerste baby red runners op zolder. Inmiddels zijn we maanden verder ( oktober 2005) en heb ik de tweede lichting baby red runners ontdekt, zij het al niet meer zo vol in getale als de eerste keer. Hieruit blijkt dat red runners makkelijk meerdere generaties kunnen overleven binnenshuis en buiten de bak.

Ook op de meerdere reptielenfora is terug te lezen dat inmiddels meerdere mensen deze problemen hebben ondervonden. De meeste mensen zijn inmiddels gestopt met hun kweken om degelijke praktijken te voorkomen. Ook lopen er inmiddels meerdere onderzoeken naar de red runner. In Duitsland zijn er zelfs enkele bedrijven die er voor vrezen dat Shelfordella tartara de nieuwe plaagsoort gaat worden in Europa.

Conclusie
Al met al hebben de red runners wel bewezen dat ze een erg sterke en snel kwekende soort zijn. Voor mensen die erg veel hagedissen te voeren hebben en het risico wel willen wagen misschien een ideale soort om op grote schaal te kweken, maar voor de meeste mensen is het aan te raden om bij Blaberus craniifer en Blaptica dubia te blijven.

Kakkerlakken blijven ideale voedseldieren, maar Shelfordella tartara hoort hier niet bij.
_________________
Life is all about finding people that are your kind of crazy.