Gerd
Geregistreerd op: 08 Mei 2015
Berichten: 4151
Woonplaats: Hulshout
|
 Geplaatst: 8 Okt 2015 08:05:45 Onderwerp: Van Fila vanuit Lesbos |
 |
|
Een vrouw uit de boekenclub woont elk jaar 6 maanden op Lesbos (Griekenland) en schreef vandaag weer een bericht , ik volg het dus al maandenlang.
Was maandag weer ongelooflijk druk hier.
Na een aantal dagen storm op zee toen er wat minder bootjes kwamen met vluchtelingen, kwamen ze daarna in file aan toen de zee weer wat rustiger was, behoorlijk heftig.
Met die storm hier voor de kust ook weer wat kinderen en vrouwen verdronken.
Eén kindje van een jaar ongeveer wordt dan ook niet eens niet gemist, niemand kende haar, dus die is zonder naam begraven, wellicht was die met een moeder die ook is verdronken.
Och, och ik vergeet dit soort dingen echt nooit meer, als ik het jullie zo schrijf begrijp ik dat jullie zich dit haast niet voor kunnen stellen. Je moet er echt midden in zitten, meemaken, voelen en ruiken.
Ik krijg er gelegenheid genoeg voor. Maandag was een vreselijke dag, er waren zoveel mensen aangekomen dat er minstens 5000 vluchtelingen op de been waren (mensen in de kampen niet meegeteld),
Sommigen in bussen maar die waren er uiteraard niet genoeg dus heel veel lopend die weer allemaal langs ons kwamen. Honger, dorst.
Dames , ouderen en zwangeren met pijn in hun buik, ik kan dan echt geen nee zeggen en ze hebben ons toilet gebruikt. mijn tuin zat vol, was de wachtkamer.
Dat knulletje (eerst zonder muts, kater met) was een lekker ding en ik had wat voor hem. Van de week was er hier in Petra ook een bootje vluchtelingen aangekomen en de natte kleding wordt dan achtergelaten
met alle zwemvesten en de boot.
Tussen de spullen lag een bodywarmertje en een muts. Heb ik mee naar huis genomen en gewassen. Hergebruik dus, dat doen we veel. hij was helemaal blij.
Er kwam ook nog een Duitse vrijwilligster langs met een auto vol met bananen en nieuwe schoenen en sokken.
Aangezien die groep vluchtelingen hier toch stonden te wachten, en tegelijkertijd van de douche gebruik maakten buiten, zijn we maar uit gaan delen.
Viel niet mee, ze waren moe gestresst en het zijn leeuwen en leeuwinnen voor hun kinderen (zo logisch), ze trokken de spullen bijna uit mijn handen en uit de handen van elkaar.
Op een gegeven moment waren we uitverkocht en dat was maar goed ook want er kwamen nog veel meer vluchtelingen aan en ze zijn dan met teveel en moeilijker te handelen.
Meestal probeer ik er eentje uit te pikken die engels spreekt en die een beetje de leiding te geven en die moet dan zorgen dat ze in de rij gaan staan anders is het geen doen om overzichtelijk uit te delen.
Houden ze zich daar niet aan dan is het pech en stop ik en hebben ze pech, hoe sneu ook.
en die twee blije meiden met nieuwe schoenen en shirts, waar ik dan een enorme knuffel van krijg maken mijn dag helemaal goed
Toen deze hele groep was verdwenen ben ik op mijn fiets gesprongen en naar zee gegaan waar ik heerlijk heb liggen lezen in het zonnetje.
Man kwam een paar uur later ook en hebben we wat gegeten en gedronken op het terras daar.
|
|
