Flashback

[Midnight]

'Mikael.

''Elijah zoon, wees eens lief en vertel Rebekah het verhaal dat ik je zojuist vertelde.'' ik keek Rebekah streng na toen ik de plaats verliet.
''Vergeet niet, wees op je hoede!''
_________________

[Rebekah]

Rebekah

Ik keek Elijah aan.
'Wat is er Elijah?' vroeg ik wat angstig.
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥

[Elenasalvatore]

Elijah:

Ik keek Rebekah er verdrietig aan,
"ik weet niet zoo goed waar ik moet beginnen Rebekah het is een hele erg schrok voor je!"
"maar goed, Klaus stamd af van de maan ofte wel weerwolf als hij iemand vermoord word hij zoon beest, iedere maand met vollemaan moeten we dan vluchten voor hem, en moeder is met iemand naar bed geweest die dus van de maan afstamd moeder bedriegt dus ook alles bij elkaar!"
"Zoo nu weet je het, dat Klaus onze half broer is en volgens vader een mislukkeling en een monster"
_________________

[~LapisBlue~]

Het spijt me vreselijk dat ik er niet was de vorige dagen ik moest beter verwittigen ;s maar ik beloof dat het niet meer gebeurd, alleen moet ik dit weekend eventjes naar het ziekenhuis voor wat testen, en moet overnachten,omdat ik snel moe ben en slecht slaap en mijn mama is wat ongerust.. jwz, moeders :) ik denk dat ze me maandag of dinsdag laten gaan, i hope :)

Tatia

Ik ging terug naar boven en ging zachtjes naast Niklaus zitten.
'Mijn heer',zei ik zachtjes. 'U kunt aan tafel, als u wat wilt eten',zei
ik zachtjes terwijl ik over zijn haar wreef. Ik begreep nog steeds niet
waarom zijn vader zo boos was.. Ik wachte beleefd op antwoord,
en ging rechtstaan en trok de gordijnen toe. Het was ondertussen al
donker buiten, zo meteen is het volle maan en zullen we ons snel
moeten verstoppen voor de andere bewoners van het kamp.

[Midnight]

Klaus

ik knikte even naar de beeldschone Tatia en liep met haar mee.
''Bedankt miss Petrova voor het warme ontvangst dat u en Tatia mij geven.''
Zei ik welgemeent tegen haar.
ik deed als een echte heer de stoel aanschuiven waar Tatia op was gaan zitten en glimlachte vervolgens lief naar haar.
Ik moest eerlijk toegeven dat ik me erg veel zorgen maakte om hoe alng het zou duren tot mikael me zal vinden en deze lieve vrouwen de stuipen op het lijf zal jagen.


_________________

[Rebekah]

Mijn ogen kregen tranen.
Ik kon geen woord meer zeggen.
Ik huilde een paar tranen en storte neer op mijn knieen.
Ik huilde en huilde.
'Hoe kon moeder ons dat aandoen? Hoe kon ze het Vader aandoen?'
Ik keek Elijah recht aan.
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥

[Elenasalvatore]

Elijah:

ik zag dat rebekah in storte ging naast der zitten op me knieeen en pakte haar stevig beet. "Rebekah lieverd alles komt goed geloof me en zo niet dan zal ik er altijd voor je zijn wat er ook gebeurt, "Zei ik medelevend
"Ikk ... k.. ik heb er zelf ook moeite mee al die jaren heb ik gedagt dat het me broer was maar toch verkeerd gedagt"
Ik stond op en liep wegg, ik moet nu naar Niklaus toe hij heeft me nodig dagt ik in eens bij mezelf, ik hoorde Rebekah nog roepen naar me maar deed net zo als of ik niks hoorde.

Eenmaal bij Tatia haar huis ik klopte aan der moeder deed open, "goede avond zou ik naar Niklaus mogen Ikk... Ik..k hij heeft me denk ik op dit moment wel nodig" Gelukkig liet ze me binnen boven zijn ze ga er maar heen hoorde ik haar zeggen....

ik kwam boven en zag Tatia gebukt over Niklaus zitten ze hadden me niet door... Ik had het er wel beetje moeilijk mee maar voor haar kom ik hier niet! "Hummm.... Heej Broer, hoe gaat het met je" Ik zag dat Tatia om keek en ze schrok! Maar waar voor? dagt ik...
"Tatia Zou ik even moment met mijn broer mogen...? "
Keek haar vragend aan...
_________________

[Elenasalvatore]

Mezelf:

Sorry had ff druk, hoop dat iedereen weer gezellig mee doet?

^^
_________________

[Rebekah]

Rebekah

Ik bleef op mijn knieen zitten en staren naar de deur.
Ik zag dat Elijah de kamer verliet.
Ik bleef de deur aanstaren totdat Moeder binnen zou komen.
Geen reactie.
Ik bleef een hele lange tijd wachten.
Na die tijd viel ik in slaap op de grond.
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥

[~LapisBlue~]

Tatia

Ik knikte en liep naar de deur.'Natuurlijk, Mijn heer',zei ik beleefd tegen
Elijah en ik buigde uit beleefdheid. Ik liep naar beneden en hielp
moeder met afruimen enzo. Wat zou er aan de hand zijn? hopelijk niks
ernstigs.. dacht ik bij mezelf en ik hield mezelf even bezig want ik zou
gek worden van bezorgdheid als ik nu heel de tijd aan Heer Elijah en Nilaus
en hun vader zou denken. en ik ruimde de tafel af.

[Elenasalvatore]

Elijah:

"Klaus, Waarom heb je mij het nooit verteld? Ik had je kunnen helpen mijn broer!"
Ik keek hem aan en legde een hand op zijn schouder....
_________________

[Midnight]

Klaus

Ik keek op naar Elijah en probeerde me te bedenken war hij het over had.
Zal hij iets van mikael hebben gehoord? wat zal er nu weer zijn verteld.
''Ik weet niet wat je bedoeld broer, ik ben in orde geloof ik. alleen beetje een vreemd gevoel van binnen maar zal wel door de heldere kille nacht komen.''
Ik wist niet hoe ik erop moest reageren.
Zou hij het weerwolven verhaal hebben gehoord? ik geloofde het zelf amper waarom hij dan wel? de vollemaan doet me toch niks, dat zou hij moeten weten.
_________________

[Elenasalvatore]

Elijah:

"Ik weet alles mikael heeft alles verteld, alles over de maan vloek, over dat we..... W..e half broers zijn! " zei ik zachtjes zo dat ze benden niks hoorde en met een brok in mijn keel.
" En je weet dat het waar is Niklaus, kijk alsjeblieft uit met Tatia dat je haar niet in gevaar brengt!"
En ik wachte vragend af wat Niklaus te zeggen had...
_________________

[Rebekah]

Rebekah

Mijn ogen opende en niks van Esther te bekennen.
Ayana kwam binnen en omhelsde me, Esther was even uit de stad.
Ik werd kwaad en kroop naar een hoekje.
Ik weet niet wat ik moet doen.
1. Niklaus is een wolf en 2. Moeder bedroof vader.
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥

[Midnight]

Klaus

Ik keek Elijah wat moeilijk aan en slikte even.
''Ik zal jonkvrouwe Tatia nooit pijn doen, ze is lief mooi en heel zorgzaam.'' Zei ik rustig tegen hem.
''Het was beter als je dit allemaal niet had geweten broeder, het maakt alles alleen maar ingewikkeld.''
ik zuchten even en keek roekeloos voor me uit. Ik vroeg me ondertussen of of Tatia nog zou terug komen.

Ik voelde me waardeloos, verstoten.. het voelde vreselijk dat mijn eigen broer nu wist hoe het zat.
Hij moest haast wel zijn verward geraakt nu hij weet dat Mikael me daarom afstoot.
Opnieuw zuchten ik. ''Ik zal uitkijken.''
_________________