Leonard Xavier.

[Karelkuismuis]

Naam: Leonard
Achternaam: Xavier
Geslacht: Man
Geboortedatum: Ergens rond 1300
Soort: Vampier
Transformatiedatum: Rond 1300, op 24 jarige leeftijd.
Transformatiebron: Een toevallig passerende vampier.
Leeftijd voor het oog: 24
Leeftijd in jaren: Rond de 700 jaar.
Haarkleur: Bruin
Oogkleur: Bruin toen hij mens was, nu Rood/Geel en als hij dorst heeft zwart.
Karakter: Hij is een lieve, open man, al veranderd dit meteen zodra hij een prooi ziet, hij heeft een hekel eraan dat als zijn jacht onderbroken word en kan hier dus ook enorm kwaad over worden. Hij geeft zich altijd volledig voor een doel, wat hem de rest meestal doet vergeten.
Gave: Hij kan ontdekken welk soort iemand is, en deze zijn 'geur' voor altijd onthouden en volgen.
Relatie: Geen.
Opleiding: Hij weigert een opleiding te doen, omdat hij nog altijd trouw is aan zijn oude werk, het jagen op weerwolven.
Hobby's: Hij verzamelt wapens en voorwerpen die te maken hebben met de heksenvervolging, de weerwolven en vampier jacht.
Sport: Het jagen op weerwolven, zowel Shapeshifters als kinderen van de maan.

Achtergrond verhaal:

Leonard werd vanaf jongs af aan al geleerd dat hij later een jager werd, iemand die op vampiers, heksen en weerwolven joeg. Hij deed dit met plezier, en dit was uiteindelijk het enige wat hij kon. Naarmate de sterfgevallen door vampiers langzaam daalde, merkte hij dat de doden door weerwolven, in het dorp werden beide meestal verzuiverd door middel van het woord 'beest', steeds hoger werd. Op een volle maan ging Leonard het bos in, hier vond hij zijn laatste tegenstander. Het gevecht duurde de hele nacht door, Leonard wist het beest een paar keer te raken, maar het gaf er weinig om. Het werd dag, en hij zag dat het beest veranderde in een normale man, woedend van het feit dat hij het beest niet dood kreeg achtervolgde hij de man, verder het bos in, waar de man woonde, bestormde hij hem weer. Het gevecht duurde weer uren, Leonard liep verwondingen op, maar hoe vaak hij de andere man ook stak, of beschoot, de man bleef in leven. Dit ging zo een paar dagen door, zowel 'S nachts als overdag. Leonard was moe, en zwaar gewond, de weerwolf stond op het punt hem in de nek te bijten om hem af te maken toen hij het gegrom van een ander beest hoorde. Dit was een 2de, ze waren aan het vechten om hem als prooi. Hij pakte zijn kruisboog en richtte moeizaam op het 2de beest. Hij schoot de pijl af, maar deze kletterde tevergeefs weg. Hij viel flauw, na een tijdje voelde hij de vlammen beginnen in zijn hals. Hij was er geweest, zijn jaaggedrag op de demonen had de duivel boos gemaakt, en hier zou hij voor moeten boeten. 3 dagen later werd hij wakker naast de mooiste vrouw die hij tot nu toe had gezien. Ze legde hem alles uit, van wat hij nu was, tot wat hij nu kon. De weerwolf leefde nog, maar iets in Leonard trok hem naar deze weerwolf toe. Hij wist dat hij hem nu kon pakken. Diezelfde dag zocht hij de weerwolf op en doodde deze. Hij dronk van het bloed. Leonard wist zich van minuut 1 al af te wijzen van het standaard patroon van een vampier. Het enige bloed dat hij zou drinken was het bloed van deze 'Kinderen van de maan.' En hij zou zich pas aan mensen wagen tot dat elk van deze misbaksels van deze planeet af is.[/img]