Alezar

[Karelkuismuis]

Naam: Alezar
Leeftijd: Hij is rond de 400 jaar oud, al heeft hij het lichaam van iemand van 19
Plaats van herkomst: De grote stad Vexus
Haarkleur: Hij heeft spierwit haar met wat grijze puntjes erin.
Kleur ogen: Zijn ogen zijn spierwit met een marmerkleurige laag eroverheen.
Uiterlijk: Hij is een prachtige verschijning, hij heeft een blanke huid en is licht gespierd. Zijn haar steekt omhoog en valt deels over zijn oren. Hij heeft spierwitte tanden die nooit lijken te verkleuren. Hij heeft een grote, zwarte plek waar zijn hart zit. Dit komt door de manier waarop hij zijn toverkrachten kreeg.
Karakter: Hij is een lieve, spontane jongen met een lichte vleug arrogantie. Hij heeft een zwak voor dieren, ook al moet hij ze met tegenzin soms doden. Hij houdt van vrouwelijk aandacht en laat dat ook merken. Hij beschermt diegene die hem dierbaar zijn, ook al kan hij er niet tegen als je hem kwetst of beledigd.
Soort: Alezar was ooit mens, maar is door het ritueel dat hij onderging een magiër geworden.
Relaties: Hij had ooit een goede band met zijn familie, maar tenzij die jaren geleden is overleden heeft hij nu vrij weinig mensen meer. De enige mensen waar hij mee omgaat en normaal mee praat zijn de andere mensen met krachten.

Geschiedenis:

Alezar was een normale jongen, al was zijn familie wat minder normaal, zijn vader, een man die maar niet ouder leek te worden, had iets vreemds over zich, het leek wel alsof hij leeg was, zowel gevoel als zijn lichaam zelf. Zijn lichaam was koud. Alsof het dood was. Toen Alezar 13 was ging het steeds slechter met zijn vader. Hij werd steeds dunner, steeds minder levensvol. Alsof hij iets nodig had wat hij niet kon krijgen. Op een dag werd het hem verteld, Alezar zijn vader was een Magiër, een Necromancer. Hij bestuurde de doden. Alezar, onder de indruk van dit alles, vroeg wat hij kon doen om net zoals hem te worden. De vader wou dat hij wat ouder werd, sterker, meer ervaring kreeg voordat hij hem aan deze vloek bond. Alezar begon zijn vader weer kracht te geven door het gene wat hij nodig had, naar hem toe te brengen, bloed. Dit heeft hij 5 6 jaar gedaan zonder ontdekt te worden. Tot Alezar een klein meisje probeerde te pakken. Hij werd gesnapt en ze joegen hem op. Hij kwam doodsbang bij zijn vader, vragend wat hij nu moest doen. Zijn vader legde zijn hand op zijn schouder en fluisterde de woorden, 'Het is tijd.' Zijn vader keek hem recht in zijn ogen aan toen zijn lichaam langzaam begon te smelten, te smelten in een rode vloeistof. Bloed. Het bloed kroop naar de dichtstbijzijnde bron die het kon krijgen. Alezar. Het bloed ging op elke mogelijke plek naar binnen en nam zijn lichaam over. Hij voelde een paar steken bij zijn hart. Het voelde alsof iemand zijn hart eruit aan het trekken was. Zijn huid scheurde langzaam open en al het bloed in zijn lichaam stroomde naar buiten en hing om zijn lichaam heen als een soort jas. Het gene wat te zien was was een enorme, zwarte kring die zich om zijn hart baande. Hij was nu sterk, maar hij wist dat hij nooit meer zou leven zoals hij deed. Naarmate hij meer bloed nodig had om zijn kunsten te vertonen viel hij steeds meer op, al durfden ze er nu niks tegen te doen. Na een tijdje kwam hij bij een groep terecht, The Chosen ones. De oudste magiër van toen hielp hem zijn controle terug te krijgen. Sinds dien dient hij het land, dit ziet hij meestal als de enige 'relatie' die hij heeft.
_________________