Inner peace

Geplaatst: 10 Jul 2009 07:30:18

Niet door oefenen wordt je wijzer maar door beproevingen.
Het leven zelf leert je gaandeweg om weer mens te worden,niet de ik-mens maar de Ware mens, het waarachtige licht wezen die je in wezen al bent; Goddelijk dus.

Als het leven je zo om de oren heeft geslagen, je het niet meer weet...waarom en waartoe....en je uit innerlijk
armoede opstaat om het 'Levenswater' te gaan zoeken, die komt in de eenzaamheid, "wordt weggevoerd in de woestijn"
en daar beproefd.

Waarop kan die beproeving zijn?
Slechts op de waarachtigheid van onze inzet!

Hoe wordt je beproefd? Alleen door ons te brengen in een situatie, waarin alleen de waarachtigheid en diepte van die inzet ons doet standhouden?

Zonder steuntjes of houvast, niet met schranderheid of fijngevoeligheid,ook niet met enige weerstand van traagheid kan worden gecorrigeerd of getriomfeerd.

Juist omdat dit zo moet zijn, zal een beproeving zich nooit voltrekken zoals wij het willen, zoals wij hopen, zoals wij rechtvaardig vinden.
Het is van groot belang dat je dit inziet en daarvan doordrongen blijft.

Bekend is het gezegde: Daemon est Deus inversus (Satan is God omgekeerd)
het is gemakkelijk de duivel te beschouwen als een gevaarlijk mormel, die je gelukkig niet ziet, dat niet bestaat, of die een beetje rondzwerft in ziels gebieden waar fatsoenlijke mensen niet komen.

God is voor ons onvoorstelbaar,onbegrijpelijk. Hij openbaart zich, wordt ervaarbaar voor ons, door zich te begeven in de paren van tegenstellingen, waarin we zijn gevangen door onze 'val', door onze zogenaamde kennis van Goed en kwaad. Daarom kan God zich voor ons nooit al??n openbaren als"de goede God".
Daarom beleven we Hem ook als "God omgekeerd".
En alle kerkelijke bekrompenheid ten spijt, hebben eeuwenlang mensen met meer inzicht dit begrepen.

eerst wanneer je tot dit inzicht bent gekomen, opent zich onze ziel voor de zin van de prachtige beschrijving van beproeving in het boek Job.

Zal proberen enig inzicht daar in te brengen door korte stukjes hier te plaatsen.
Ook jullie inbreng is natuurlijk van harte welkom, delen van.........

Inanna

Geplaatst: 10 Jul 2009 07:30:18

Geplaatst: 10 Jul 2009 08:03:05

"eerst wanneer je tot dit inzicht bent gekomen, opent zich onze ziel voor de zin van de prachtige beschrijving van beproeving in het boek Job.

Zal proberen enig inzicht daar in te brengen door korte stukjes hier te plaatsen.
Ook jullie inbreng is natuurlijk van harte welkom, delen van........."

Moedig van jou ,Inanna en zinvol

Beproeving en ook lijden is niet het doel,maar wel een middel om dieper af te dalen in je zelf en in het leven,waar de 'schat' is

Idea

piet

Geplaatst: 10 Jul 2009 08:34:18

Inderdaad Piet Very Happy

Fijn dat je het ook zo ziet en begrijpt.

Alles heeft zin.

harte groet

Geplaatst: 10 Jul 2009 08:37:14

Juist omdat Job in zijn braafheid helemaal ingesteld was op de Almachtige, juist omdat hij alleen de 'goede' God eerde, daarom kon hij niet anders worden opgeheven tot geestelijk leven, tot 'zien' van God-Almachtig, dan door hem God-omgekeerd, door de duivel te laten beleven, even ten volle, net zo diep als hij "de goede God"ervaren had.
Het kan niet anders.

Zoals het Job gegaan is, zal het ieder gaan, die tot inkeren komt. (Wending)
Ieder naar zijn eigen aard, overeenkomstig zijn eigen krachten.

Het is dwaasheid om in het boek Job het te gaan zoeken in de stoffelijke rijkdommen vooral.
En heeft dan ook alles te maken met het ziele leven. Een mens wordt aangetast in zijn sterkte, die zijn zwakheid is, wat het ook is.

laten we eens kijken naar Job wanneer God-omgekeerd (Job 1:6) het horizontale doorwandelt en ons daar de goede God laat zien vanuit het relatieve comfort van ons stoffelijk bestaan, vanuit een welbehagen. Kan hij dat dan aanvaarden als "een oprecht en vroom zijn, God vrezende en wijkende alle kwaad"?

Zal hij dan niet terecht tarten:

"Strek nu eens uw hand uit en tast alles wat hij bezit,- zo hij u dan niet in uw aangezicht vloeken!" (1:11)

Dan komen de 'boden' met hun slechte tijdingen. En op zijn best scheuren wij onze mantel en buigen ons voor Gods wil. " De Heer heeft gegeven, de Heer heeft genomen"(1:20)

Maar dat IS niet God's liefde en God's wijsheid kennen.
Het Boek Job gaat verder en gaat dieper.

God-omgekeerd krijgt machtiging om hem aan te tasten in zijn gebeente en zijn vlees, maar zijn leven moet hij verschonen.

Juist om dit leven zijn wij bang, genomen wordt alleen dat, wat wij onontbeerlijk achten voor dit leven! daarin worden we beproefd.

Inanna

Geplaatst: 10 Jul 2009 10:08:41

"Een mens wordt aangetast in zijn sterkte, die zijn zwakheid is, wat het ook is. "

Ja...Gods kracht kan zich alleen in mijn/jouw zwakheid openbaren
Dat wil zeggen : als wij niet meer in de weg staan of in andere woorden : als wij het kanaal, wat we zijn, niet blokkeren

Idea

piet

Geplaatst: 11 Jul 2009 05:05:21

Dan hangt zijn huisvrouw aan hem door haar moedeloosheid en haar ongeloof en adviseert hem alles op te geven, God te vloeken en te sterven....Is zij in wezen wel zijn 'vrouw'?

Is zij niet die Stem, die in ons van dag tot dag, beoordeelt wat wij beleven?
Waardoor wij 'dialogiseren' in ons hart, in wat wij 'twijfel' noemen?

Met het tot zwijgen brengen van die Stem is Job gekomen tot het dieptepunt. En daarom 'kennen' zijn vrienden die hem komen troosten, niet.
Dit dieptepunt is als een afgrond, die hem voor zijn medemensen onbereikbaar maakt.
En in dit dieptepunt geeft onze ziel een waardigheid, die anderen doet zwijgen tegenover ons.

zoals het Job gaat, gaat het ons.

Inanna

Geplaatst: 11 Jul 2009 08:36:33

inanna schreef:

Dan hangt zijn huisvrouw aan hem door haar moedeloosheid en haar ongeloof en adviseert hem alles op te geven, God te vloeken en te sterven....Is zij in wezen wel zijn 'vrouw'?

Is zij niet die Stem, die in ons van dag tot dag, beoordeelt wat wij beleven?
Waardoor wij 'dialogiseren' in ons hart, in wat wij 'twijfel' noemen?

Met het tot zwijgen brengen van die Stem is Job gekomen tot het dieptepunt. En daarom 'kennen' zijn vrienden die hem komen troosten, niet.
Dit dieptepunt is als een afgrond, die hem voor zijn medemensen onbereikbaar maakt.
En in dit dieptepunt geeft onze ziel een waardigheid, die anderen doet zwijgen tegenover ons.

zoals het Job gaat, gaat het ons.

Inanna

Het is dus de stem van moedeloosheid,ongeloof,gebrek aan vertrouwen. Het is de stem die ons zegt : stop er maar mee,geef het maar op. Daar tegenover staat de stem die zegt : hou vol..."volhard tot het einde en je zult Mijn verlossing zien"

Idea

piet

Geplaatst: 11 Jul 2009 13:52:21

Niet alleen volharden Piet, maar ook vooral het begrijpen van; waarom.

Ons dieptepunt ligt nooit in de ontroostbaarheid van ??n enkel element of factor, maar in het leed om de mislukking van ons hele leven.

En wat anderen ons dan zeggen is goed bedoelt en zelfs gedeeltelijk waar; maar wat onze ziel als balsem en remedie nodig heeft, dat komt alleen van wie zelf door dit diepte punt gegaan is....en herrezen.

Dit onderscheid Job's vrienden van die Ene, die dan pas spreekt nadat anderen in hun beklag tot lering en van lering tot verwijt of oordeel zijn vervallen, zonder ons te kunnen wijzen op de verzoening en door die verzoening troost.

Zo komen we net als job tot bitterheid. En bitterheid is het bekneld zijn tussen hoog en laag.
Er is geen bevrijding uit bitterheid dan door opheffing in begrip.

Inanna

Geplaatst: 11 Jul 2009 14:39:37

inanna schreef:

Niet alleen volharden Piet, maar ook vooral het begrijpen van; waarom.

Ons dieptepunt ligt nooit in de ontroostbaarheid van ??n enkel element of factor, maar in het leed om de mislukking van ons hele leven.

En wat anderen ons dan zeggen is goed bedoelt en zelfs gedeeltelijk waar; maar wat onze ziel als balsem en remedie nodig heeft, dat komt alleen van wie zelf door dit diepte punt gegaan is....en herrezen.

Dit onderscheid Job's vrienden van die Ene, die dan pas spreekt nadat anderen in hun beklag tot lering en van lering tot verwijt of oordeel zijn vervallen, zonder ons te kunnen wijzen op de verzoening en door die verzoening troost.

Zo komen we net als job tot bitterheid. En bitterheid is het bekneld zijn tussen hoog en laag.
Er is geen bevrijding uit bitterheid dan door opheffing in begrip.

Inanna

Helemaal accoord,Inanna

In eerste versie schreef ik "volhard en je zult Mijn verlossing zien"
Dit heb ik gewijzigd in "volhard tot het einde en je zult Mijn verlossing zien"
dus inderdaad tot het 'bittere' einde...maar dan volgt Mijn (!) verlossing of zoals jij zegt,dan spreekt de Ene (!)

Het einde van het ego...dat is wat Nada zojuist ook schreef 'het einde of de dood 'van het ego

en zo worden Bijbel en Advaita met elkaar verzoend,hoera!
Beide voeren-natuurlijk- naar 'de Weg,de Waarheid en het Leven' ...maar :het kan wel even duren!!!

Idea

piet

Geplaatst: 11 Jul 2009 16:46:28

Ja Piet.

dat kan wel even duren, het is al een heel diep punt die wending alleen al.
Inkeren in jezelf. En dat is een begin.
Helemaal leeg drinken die beker.

Niet Jobs vrienden, ook niet onze vrienden die gaan 'spreken' in de dagen van beproeving, zijn in staat om onze bitterheid op te lossen in begrip.

pas als het uitputtende pleiten van de 'vrienden' in ons is verstomd; eerst als Job zelf, en dus ook onze ziel, tot zwijgen komt, dan pas gebeurt wat er altijd nog gebeurt.

Dan komt de Ongeziene, en breekt het starre zelfrechtvaardiging in tranen van berouw, tot echte ootmoed.
En dan daalt een lieflijk gevoel van vrede, dat ons alles goed en aanvaarvaardbaar maakt.

Door welke vorm dan ook gedragen, komt die stem, die ander spreekt dan onze 'vrienden' in of buiten ons, en anders dan wijzelf.

Dat is de stem van elhihu.

en elhihu betekend: Deze (is) mijn God.

Als deze begint te spreken, dan begint het weten, het ervaren van het onmisbare Goede, boven onze maat van goed en kwaad.
Dan vergaat de radeloze kramp van weerstand.
Niet in berouw alleen, niet in gebukt gaan onder zware schuld, maar in het stille neer zinken aan het Grote Hart.

Inanna

Geplaatst: 12 Jul 2009 12:51:51

Alleen zo komen mensen tot verheffing boven de restricties van hun zelfgereide ziel:" Zo heb ik dan verhaald hetgeen ik niet verstond, dingen die voor mij te wonderbaarlijk waren, die ik niet wist." (40:3)

God-omgekeerd beproeft. Maar hij beproeft alleen met fiat van de Almachtige.

Dan voel je de tegenspoed, die je aanvaard. Dan de eenzaamheid,die zwaar is te dragen. Maar God-omgekeert houd vol, en dan beleef je de God-verlatenheid. Die niet te dragen is.
Gaat helemaal kopje onder in het levens water, zover dat je stikt. En een wrange klacht borrelt op..waarom.

De ware klacht, de reine klacht, de doodskreet die het Nieuwe leven in zich draagt en zich al reeds openbaart, luidt niet 'waarom'? Ze luidt:'WAARTOE?'

Wie ooit dit roepen van Johannes hoorde, Is tot stikkens toe ondergedopmpeld, alleen dan kan de wending plaatsvinden, en word je ook door zijn geest omhooggevoerd. Weg van de schijn gezelligheid.

Maar de verlokkingen blijven, wees waakzaam.
Om weer terug te keren tot de methodiek van zelf verzadiging, van eigenmachtig richten en van zelfverheerlijking.

Dat zijn de drie verzoekingen in de woestijn.

En dan ontmoeten we de bedelaar, en dwerg, een lijdend dier, een oude vrouw, die je niets geven, maar juist iets vragen.
Aan de hebzuchtige vragen zij je bezit, de hongerige je laatste boterham, de van zichzelf vervulde vragen zij om hartelijk meegevoel, de bangeling zijn laatste restje moed, hartverharde vragen zij om mededogen en de strever vragen zij om zijn geheim.

Maar als HIJ vraagt, herkennen we het niet! Altijd zijn we de rijke Job, de Rijke Jongeling, die door vergaping aan waarden van de tijd, de schat van de Eeuwigheid niet zien.

Altijd word ons gevraagd, wat we niet willen geven en niet willen doen. Want altijd is het dat wat we juist willen reserveren.

Toon de trouw, die juist daarin bestaat, dat we ons niet laten verleiden tot verslagenheid,tot oordeel en opstandigheid, maar in ons hhart de gloed van kindelijk beminnen en bemind zijn blijven dragen.

Wat is nu het geheim van alle twijfel en van alle wanhoop in beproevingen, dat een mens het heil van tijd gelijkstelt met het heil van eeuwigheid.

Luid schreeuwen alle tijdelijke waarden als bewezen feiten,maar het onvergankelijke zwijgt.
Totdat Job en zijn vrienden zwijgen.
Dan spreekt God.

Maar het doorstaan van een beproeving schenkt ons het bewustzijn, dat engelen van God ons dienen.

Toen liet God-omgekeerd Hem los.....en zie! hemelboden kwamen en bedienden hem. (Math. 4:11)

Geplaatst: 14 Jul 2009 10:33:46

Deze topic spreekt mij aan!
En alweer niet genoeg tijd om zinnig te reageren , bij te dragen, laat staan dat ik vandaag nog tijd heb voor topic over rassen.
Vandaag of morgen komt mijn uitkering en dan sta ik voor de beproeving om een fles port (Fine Red bij AH voor ?2,89) te kopen of niet.
Maar ja, geld, reden voor een feestje?
Of reden om karakter te vormen?
Ach, fietsen is ook wel gezond, maar je word er zoooo moe van!!!!
Leve Johannes Calvijn!!!!
Een echte calvinist was overigens paus Johannes XXIII.
Hij opende in het tweede Vaticaans concilie (1962) de dialoog tussen christenen, joden en ..... moslims!
Hij ging dus eigenlijk veel verder dan Calvijn!
Een echte bruggebouwer!!!

Gjalt

Geplaatst: 14 Jul 2009 10:45:20

en Jij dan Gjalt?

ook jij bent die brug, om die liefde op aarde te brengen, door jou heen.
Voor mij doe je dat je dat al Wink

liefs Inanna