Inner peace

Geplaatst: 8 Aug 2009 19:13:26

Zalig zijn de reinen van hart want zij zullen God zien.

Iedere grote geestelijke leraar heeft onderwezen dat de mens God moet bereiken en daardoor geestelijk herboren moet worden. In de bergrede wordt het bereiken van dit ideaal uitgedrukt als volmaakt zijn in God.

Weest dan gijlieden volmaakt,gelijk uw vader, die in de hemelen is, volmaakt is. (Math. 5:48 )

Wat christus ons leert om dit te verwezelijken, is zuivering van ons hart, want deze leidt tot die volmaaktheid.

Maar wat is dat voor zuiverheid die we moeten hebben voordat God zich openbaart?
Er zijn zat mensen die we, wat hun zedelijk gedrag aangaat, zuiver zouden kunnen noemen.
En toch hebben zij God niet gezien. Waarom niet?

Zedelijk-heid, de voortdurende beoefening van de morele deugden, is inderdaad nodig als een voorbereiding voor geestelijk leven en daarom is het fundamenteel in iedere godsdienst. Maar toch stelt het ons niet in staat om God te zien. Het is als een fundament van een huis; het is niet de bovenbouw.

Hoe kan men de zuiverheid testen? Tracht op dit moment aan God te denken. Wat vinden wij dan? De gedachte aan Zijn aanwezigheid komt in ons op, misschien zelfs als een bliksem-schicht. Vervolgens worden wij op vele manieren afgeleid en dan denken wij aan alles in de schepping behalve aan God. Deze afleidingen tonen ons dat de geest nog steeds onzuiver is en daarom nog niet klaar om God te zien.

Deze onzuiverheden bestaan uit de vele verschillende indrukken die de geest gedurende vele levens, van geboorte tot geboorte, heeft opgezameld. Deze ideeen hebben wij zelf geschapen en vervolgens opgeslagen in ons “onderbewustzijn” en zij zijn het gevolg van onze eigen gedachten en handelingen.

In hun totaliteit vertegenwoordigen zij de persoonlijkheid en het karakter van ieder mens. Deze indruk-ken moeten volledig worden opgelost voordat de geest ooit als zuiver beschouwd kan worden. Paulus doelt op deze revisie van de geest wanneer hij in zijn brief aan de Romeinen zegt (12:2): “Maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds.”

Volgens de yoga-leer zijn er vijf bronnen aan te wijzen voor deze ideeen in de geest. In de eerste plaats is er onwetendheid ten aanzien van onze goddelijke oorsprong. God woont in ons en om ons heen, maar wij zijn ons er niet van bewust. In plaats van God te zien, zien wij een schepping bestaande uit vele namen en vormen en wij geloven dat die de werkelijkheid zijn, evenals de man, wanneer hij in het schemerdonker een touw op de grond ziet liggen, zou kunnen denken, in het schemerdonker van zijn onwetendheid, dat het touw een slang is. Ten tweede is er ons eigen, afgescheiden ego dat door deze onwetendheid geschapen en geprojecteerd is. Dit ego maakt dat wij onszelf als afgescheiden zien van God en van elkaar.

Verder is het de oorzaak van zowel gehechtheid als afkeer; door het ene worden wij aangetrokken, door het andere afgestoten. Beide zijn hinderpalen op de weg die naar God leidt. Ten vijfde is er ons vasthouden aan het leven, hetgeen Buddha tanha noemt en waar Christus op doelt wanneer hij zegt: “Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen.” (Markus 8:35). Dit vasthouden aan het leven of vrees voor de dood heeft een ieder, goed of slecht, van nature meegekregen. Alleen de verlichte ziel kent geen onwetendheid, geen afgescheiden ego, geen gehecht-heid, geen afkeer en geen vrees voor de dood. Bij hem zijn de ideeen verdwenen.

Zelfs als God ons op dit moment geestelijke verlichting zou geven, zouden wij weigeren het te aanvaarden en zelfs als we God voortdurend gezocht hebben, zouden wij tijdelijk in paniek kunnen raken wanneer wij op het punt staan Hem te zien. Instinctmatig houden wij vast aan ons leven aan de oppervlakte en aan het oppervlakkige bewustzijn en zijn wij bang dat op te geven, zelfs als het zou betekenen dat wij door het op te geven in oneindig bewustzijn zouden be-landen. In vergelijking met dit bewustzijn lijken onze gewone gewaarwordingen, zoals de Bhagavad Gita zegt, plaats te vinden in dichte duisternis en diepe slaap.

Het principe om ons leven op God te richten, wordt door alle heilige mensen uit de joodse, christelijke en hindoe tradities onderschreven. “God is ons een Toevlucht en Sterkte”, zegt de Psalmist (46:2). In de Navolging van Christus lezen wij: “Gij zijt mijn hoop, Gij zijt mijn vertrouwen, Gij zijt mijn kracht. . . Buiten U is alles krachteloos wat ik zie.” Swami Brahmananda onderwees zijn discipelen hetzelfde: “Blijf de pilaar van God vasthouden.” In India bestaat een spel waar de kinderen een stok die stevig in de grond is geplaatst, allereerst vastgrijpen en er dan heel snel omheen lopen zonder te vallen. Op dezelfde wijze kunnen wij inzien dat zolang wij ons aan God vastklampen, de ervaringen van plezier en pijn door hun eigen aard onstandvastig zijn en naarmate wij ons meer en meer aan God vastklampen en Hem toegewijd zijn, verliezen onze harts-tochten en verlangens, die de aanblik van God in de weg staan, hun kracht.

Een manier om de geest tot rust te brengen en in zuiverheid te groeien is te trachten in te zien dat we reeds zuiver en goddelijk zijn. Dit is in het geheel geen misleiding. God schiep ons naar Zijn beeld en gelijkenis; zuiverheid en goddelijkheid behoren daarom van het begin af aan tot onze natuur.

Als wij ons leven lang uitroepen dat wij zondaren zijn, zullen wij onszelf langzamerhand verzwakken. Sri Ramakrishna placht hiervan te zeggen dat wanneer men voortdurend herhaalt: “Ik ben een zondaar”, men ook werkelijk een zondaar wordt. Het is van groot belang het geloof en vertrouwen op te brengen waardoor men in staat is te zeggen: “Ik heb Gods heilige naam bezongen. Hoe kan er enige zonde in mij zijn?” Sri Ramakrishna houdt ons voor: “Beken uw zonden aan de Heer en beloof ze niet meer te herhalen. Zuiver uw lichaam, geest en tong door Zijn naam te zingen. Hoe meer ge u naar het licht beweegt, des te verder raakt je verwijderd van de duisternis.”

Een beetje erg lang geworden Wink

Inanna

Geplaatst: 8 Aug 2009 19:13:26

Geplaatst: 9 Aug 2009 06:23:55

6. zij wier harten rein zijn (Ned Bijbelgenootschap: zalig de reinen van hart)

Wanneer Jezus het heeft over ‘rein van hart zijn’, moet ik meteen denken aan de ontelbare maskertjes die wij mensen gebruiken om bij onze medemensen – en ook bij God, alsof we Hem zouden kunnen misleiden of bedonderen – aardig en goed bevonden te worden.

We bidden elke dag en gaan op zondag naar de kerk, omdat het zo in de Wet (10 geboden) staat en om niet in de hel te belanden, terwijl we op dat moment in feite veel liever iets anders zouden doen.

Wij doen ‘goede werken’, omdat we dan ‘goede’ mensen zijn in het oog van onze medemensen.

We helpen onze naasten, omdat het zo hoort voor een goede christen.

Vaak glimlachen we en spreken of schrijven we lieve woorden, terwijl we eigenlijk zouden willen huilen of vloeken – maar we moeten nu eenmaal ‘aardig’ zijn!

Dit zijn allemaal voorbeelden van wat er ‘niet’ bedoeld wordt met ‘reinen van hart.’

Ik denk dat Jezus met die zaligspreking wilde zeggen dat we zodanig met Christus moeten verbonden zijn, dat de goddelijke Liefdeswet in onszelf tot leven komt, en we niet anders meer kùnnen handelen dan vanuit die Liefde.

Ik schrijf liefde hierbij met een hoofdletter, omdat het om een totaal ander soort liefde gaat dan wat men er, over het algemeen mee bedoelt: "Als jij van mij houdt, dan zal ik ook van jou houden."

Niet omdat het nu eenmaal zo moet, maar omdat ons bewustzijn zodanig is veranderd dat we niet anders kunnen en wensen, zelfs niet in ons aller-diepste denken.

Dan zijn we geen ‘wit-gekalkte-graven’ meer, die rein schijnen te zijn, maar echt rein van hart en daardoor ook zalig.

Het mysterie der Zaligsprekingen Citaat:

Sommigen hebben gemeend dat reinheid alleen een toestand van het lichaam is; anderen waren van mening dat reinheid een kwestie is van zielestaat; enkelen hebben gezegd: reinheid is een toestand van bewustzijn, mystiek-abstract begrepen. Doch wij zeggen: reinheid is het gevolg van bloedsvermogen. Dat sluit alles in zich, zowel begrepen naar bewustzijn als naar ziel en lichaam.

Het assimilatievermogen van uw bewustzijn, uw verstandelijke begrip, uw vermogen tot oordelen en veroordelen; het overzien van diverse situaties in al hun aanzichten en hun samenhang; de juiste hulp die u moet verlenen aan mensen en toestanden; het weten wanneer u spreken en wanneer u zwijgen moet - dat alles is afhankelijk van uw bloedsvermogen.

De impressies die u als leerling op het pad ontvangen zou door middel van de negatieve zielebinding, worden gezeefd of weerkaatst door uw bloedsvermogen, en de positieve zielebinding is geheel afhankelijk van het beeld dat het bloed op uw bewustzijn weerkaatst.

Een gevlekte lens kan geen juist beeld geven, een beslagen spiegel kan men niet gebruiken.

Dat is de reden waarom de leerlingen op het pad, en intuïtieve mensen in het algemeen, steeds met schade en schande tot de ontdekking komen dat, wanneer zij varen op het kompas van hun intuïtie, van hun impressies, zij bij herhaling met hun levensschip op klippen stoten.

Daarom is reinheid des harten, reinheid en uitbreiding van het bloedsvermogen, een eerste vereiste.

Alleen op dit kompas zult u veilig kunnen varen; want reinheid des harten betekent: God zien.

En «God zien» beduidt: zulk een bewust-eerstehandse binding bezitten met het Godswezen,

met het Godsplan, met het goddelijke doel van het al, dat een impressie, een intuïtie die in deze toestand ontvangen wordt een volledig begrip schenkt en een juiste reactie waarborgt.

«God zien» beduidt dat er geen enkele belemmering meer is tussen de wereld van God en de leerling. Deze toestand wordt bereikt door reinheid des harten, dat is: zuivering en uitbreiding van het bloedsvermogen dat in het hartheiligdom zijn brandpunt, zijn kern, zijn toegangspoort bezit.

Daarom is het goed nauwgezet te overwegen op welke wijze u deze reinheid des harten kunt bewerkstelligen of gunstig beïnvloeden, want het heeft weinig zin in mystieke vervoering te mediteren over een waarde Gods die in het mensenleven moet worden ingeplant, zonder moeite te doen deze waarde te veroveren.

bron: spirituele vrienden.

Geplaatst: 12 Aug 2009 11:02:41

Reinheid van hart, zodra God in je leven werkt door Zijn Liefde, dan loutert dit je gehele bestaan en ga je God ook zien.
Reinheid impliceert ook het niet volgen van de normen der wereld, maar integendeel het zich terugtrekken en op de bodem van de Liefde blijven en hier als maar dieper in wortelen ...
Het is een soort eenzaamheid die te preferen is boven alles wat deze wereld te bieden heeft.
Wat dan begint op te doemen is dan wel dat de wereld je zo langzamerhand gaat uitkotsen.

Gjalt