Inner peace

Geplaatst: 26 Aug 2009 07:32:46

Wanneer we de proeven hebben doorstaan waarvoor we naar de Aarde zijn gezonden, maken we de overtocht; We mogen ons lichaam afleggen dat onze ziel gevangen houdt op de manier waarop een cocon de latere vlinder omsluit, en wanneer de tijd daar is kunnen we het loslaten. Dan zullen we vrij van pijn, vrij van angst en vrij van zorg zijn…vrij als een mooie vlinder terugkeren naar huis bij God….een plaats waar we nooit alleen zijn, waar we doorgaan met groeien, waar we zingen en dansen, waar we samen zijn met degenen die we liefhebben gehad en waar we omringd worden door meer liefde dan we ons ooit,kunnen voorstellen.

Wees niet bang. Er is geen reden voor, als je bedenkt dat de dood niet bestaat. Ken daarentegen jezelf en zie het leven als een opgave waarbij de moeilijkste keuzes de belangrijkste zijn, die welke rechtvaardigheid zullen uitstralen en de kracht en het inzicht zullen verlenen van Hem, de Allerhoogste. Het grootste geschenk dat God ons heeft gegeven is de keuzevrijheid. Er bestaat geen toeval. Alles in het leven gebeurt om een positieve reden. Als je de canyons zou beschutten voor de wind, zou je nooit de schoonheid van hun kloven zien.

Het enige doel van het leven is te groeien. De voornaamste les is te leren onvoorwaardelijk lief te hebben en bemind te worden.
Er zijn miljoenen mensen op aarde die omkomen van honger. Er zijn miljoenen die geen thuis hebben. Er zijn miljoenen die aids hebben. Er zijn miljoenen mensen die slecht behandeld zijn. Er zijn miljoenen mensen die worstelen met handicaps. Elke dag roept er weer iemand anders om begrip en medeleven. Luister naar die klank. Hoor die roep alsof het mooie muziek was. Ik kan je verzekeren dat de grootste beloningen in je hele leven komen van het openstellen van je hart voor hen die in nood zijn. De grootste zegeningen komen altijd door het verlenen van hulp.
Alle mensen komen uit dezelfde bron en keren terug naar dezelfde bron.
We moeten allemaal leren onvoorwaardelijk lief te hebben en bemind te worden.
Alle problemen die je in het leven overkomen, alle beproevingen, alle nachtmerries, alle dingen die je ziet als straffen van God, zijn in werkelijkheid als geschenken. Ze zijn een mogelijkheid om te groeien, wat het enige doel van het leven is.
Je kunt de wereld niet genezen als je niet eerst jezelf geneest. Als je toe bent aan geestelijke ervaringen en je bent niet bang, dan krijg je ze ook. Je hebt geen goeroe of Baba nodig om je te vertellen hoe je dat doet.
Wij zijn allemaal , toen we voortkwamen uit de bron die ik God noem, begiftigd met een vonk van goddelijkheid. Daardoor weten we van onze onsterfelijkheid.
Je moet leven tot je sterft.
Niemand sterft alleen.
Iedereen wordt bemind op een wijze die je begrip te boven gaat.
Iedereen wordt gezegend en geleid.
Het is heel belangrijk dat je alleen doet wat je graag doet. Dan kun je arm zijn, je kunt hongerig zijn, je kunt leven in een smerige buurt, maar je zult in elk geval compleet leven.. En aan het eind van je dagen zul je je leven prijzen,omdat je hebt gedaan waarvoor je bent gekomen.
De moeilijkste les om te leren is onvoorwaardelijke liefde.
Sterven is niet iets om bang voor te zijn. Het kan de mooiste ervaring van je leven zijn. Het hangt er helemaal van af hoe je hebt geleefd.
De dood is slechts een overgang van dit leven naar een ander bestaan waar geen pijn en moeite meer is.
Alles is te dragen wanneer er liefde is.
Ik zou graag zien dat je probeert meer mensen meer liefde te geven.
Het enige wat altijd blijft is de liefde."

Uit 'De cirkel van het leven'
Elisabeth Kübler-Ross

Geplaatst: 26 Aug 2009 07:32:46