Inner peace

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

Lachen om niets

Ook een heel belangrijk hulpmiddel om te kunnen komen tot een mentaal ontspannen positieve toestand is de "lach-therapie".

Begin dan 's morgens meteen na het opstaan - eventueel na wat lichte rek- en strek-oefeningen - met lachen.
Gewoon even wat gekte maken met jezelf . . .

Ook al voel je je misschien wat miserabel, boos, chagrijnig of serieus.
In het eerste begin zul je dan natuurlijk eerst een zekere weer- stand voelen. Begin dan met het lachen vanuit een klein beetje discipline die je jezelf oplegt.

Je kunt gewoon beginnen met een theatraal ego-lachen, of event. zelfs met een boosaardig, gemeen, of agressief lachen.
Wanneer je dat even gedaan hebt kun je dat lachen gemakkelijk laten omslaan naar lachen uit gekte, waardoor al een zekere grappigheid ontstaat.

Vanuit een egocentrische toestand neigen we altijd tot een zekere serieusheid; en wanneer je jezelf kunt toestaan te lachen uit gekte, heb je dat serieuze ego al wat losgelaten, waardoor je authentieke gevoel voor humor weer de ruimte krijgt.

Dit "gekte-lachen" kun je als de situatie je dat toestaat ook nog combineren met wat "gekte-dansen".

Wanneer je gevoel voor humor opborrelt en er een zekere grap- pigheid ontstaat, probeer dan meteen hierop in te tunen en in je spontane lachen te komen.

Tegelijk hiermee ontstaat mentale ontspannenheid, en hiermee dan ook je natuurlijke innerlijke vriendelijkheid.

Kijk nu of je in dit min of meer spontane lachen kunt komen tot een "totaal" lachen, een lachen dat niets kunstmatigs of ingehoudens meer heeft. Een lachen waarin je je ego en alles wat ermee te maken heeft even totaal vergeet. Een lachen, waarin je even alles vergeet, en alles onbelangrijk wordt . . . . .

Wanneer je blijft doorgaan met lachen zul je na verloop van tijd je innerlijke barrieres gaan tegenkomen. Je denkt dan bijvoor- beeld: "Zo, en nu is het wel genoeg", of, "Ik heb hier eigenlijk geen tijd voor, want ik moet nog . . ." Dit zijn juist de momen- ten om door te gaan, want je zit dan tegen een innelijke barriere aan.

Wanneer je dan doorgaat met lachen en blijft zoeken naar nog totaler en nog minder ingehouden, ga je door een barriere heen, en kom je in een vrijer en totaler lachen terecht.

En wanneer je de volgende dag dit lachen gaat herhalen zul je zien dat je dan al zeer snel weer in je lach-totaliteit van de vorige dag zult kunnen terugkeren.

Echter na verloop van tijd ben je weer uitgelachen, en zit je weer tegen een diepere barriere aan.
Ook deze, en alle volgende barrieres kun je achter je laten door steeds weer door te gaan, en te blijven zoeken naar je meest totale en meest ongeremde lachen.

De beste methode om door je barrieres heen te gaan is, door tijdens je lachen steeds weer te kijken of je ook werkelijk plezier kunt beleven aan je lachen, en steeds weer op dat plezier in te tunen. (!)
Je zou dit ook kunnen noemen: "een subtiele zoektocht naar je meest intense plezier".

Telkens wanneer je door een barriere heen bent gegaan, zal je nieuwe lachen echter, spontaner en authentieker worden.
Echter na verloop van tijd zal er steeds weer iets kunstmatigs in je lachen komen, en een nieuwe barriere dient zich aan.

Door je barrieres heen gaan betekent eigenlijk steeds nog wat meer heel subtiele ego-negativiteit loslaten.
Deze innerlijke barrieres zijn in eerste instantie subtiele serieus- heids- of ego-barrieres; echter ook droefheids- of onverwerkte ellende-barrieres. Vaak reeds ontstaan in een ver verleden.

Daarom kan ons lachen op een gegeven moment dan ook gemakkelijk over gaan naar huilen; huilen van het lachen.

Wanneer het intens wordt, geef dit huilen dan ook even de ruimte, en zodra het wat minder wordt ga dan meteen weer verder met lachen; eventueel eerst even wat subtiel.

Er kan ook een mengeling ontstaan van lachen en huilen; blijf dan doorgaan met dat lach-huilen tot het vanzelf weer omslaat naar lachen.

Door steeds weer opnieuw door barrieres heen te gaan zal je lachen steeds totaler en steeds bevrijdender worden.

Vanuit een totaal, en bijna egoloos lachen kun je nu ook gemak- kelijk komen tot een werkelijk hartelijk lachen. Natuurlijk is het niet de bedoeling hartelijk te willen lachen, maar tijdens je spon- tane lachen te kijken of dit lachen ook hartelijk lachen is.
Het hartelijke lachen komt dan vanzelf.

En wanneer je dan tot een werkelijk hartelijk lachen gekomen bent, zul je hierin ook gemakkelijk je innerlijke integriteit kunnen gaan ervaren . . . . .

Voor de meeste mensen is het waarschijnlijk wat moeilijk deze lachtherapie van een tot zelfs drie uur per dag (!) een of meerdere weken vol te houden.

Daarom is het eigenlijk aan te raden het samen te doen met vrienden, partner of ook kinderen. Het is echter belangrijk nie- mand hierin te pushen; want dat wekt slechts weerstand en tegenzin.
Verleiding is hier de enige weg.

Wanneer kinderen of partner de uitwerking ervan zien, zullen zij al gauw mee willen gaan doen; en het werkt ook aanstekelijk.

Deze aanstekelijkheid vormt ook een zekere stimulans tijdens de lachtherapie; want wanneer je zelf tegen een barriere aan zit en het spontane totale lachen van anderen hoort, kun je soms ook je eigen spontane lachen weer vinden, en zo weer een barriere achter je laten.

Ook kan er soms een zeer subtiele wisselwerking ontstaan wan- neer je het spontane in het lachen van een ander herkent, en je daarop afstemt.
Pas dan echter wel op dat het geen subtiel ego-spelletje gaat worden. Dat er geen subtiele ego-controle ontstaat door die wisselwerking te willen creeren; want hierdoor verlies je juist die spontaniteit.

Soms hebben anderen ook een grappige manier van lachen, hetgeen ook weer op je "lachspieren" kan werken.

Wanneer je met meerderen gaat lachen, is echter wel belangrijk dat iedereen de opzet begrijpt. Dat iedereen begrijpt dat het hier gaat om het lachen om niets.
Te lachen om het lachen, te lachen om het plezier van het lachen, en het ervaren dat een mentaal ontspannen positieve toestand je natuurlijke toestand is.

Ook is het dan belangrijk met je aandacht zo veel mogelijk bij jezelf te blijven, niet te spreken met de anderen, en ook geen gebarentaal te gaan gebruiken.
De lachtherapie is zeer individueel; anderen kunnen daarbij echter wel een stimulerende en ook motiverende functie hebben.

Wanneer er tijdens je lachtherapie boosheid, negativiteit of agressie in je opborrelt, uit bijvoorbeeld een onvermogen tot lachen, kun je het lachen even vervangen door hardop een of andere taal te gaan spreken die je niet kent.
Wanneer je daar dan op een gegeven moment weer genoeg van hebt, of om jezelf moet lachen, kun je daarmee verder gaan of weer opnieuw gaan lachen.

En wanneer je even denkt nu echt niet meer verder te kunnen lachen, ga dan voor jezelf wat babytaal babbelen of uitkraaien etc.
Dus zonder echte woorden met een betekenis (babies oefenen ook vaak bepaalde letters of klanken etc.).

Vanuit het baby-babbelen kun je vervolgens weer met een subtiel plezier-lachen beginnen en in een nog weer vrijer en oorspronkelijker lachen terecht komen.

Zoals reeds gezegd kan ook wat "gekte-dansen" je helpen bij het lachen.
Dit gektedansen is een totaal ontspannen manier van intuitief "dansen", of eigenlijk meer bewegen, zonder muziek.

Je manier van dansen en bewegen wordt dan in eerste instantie zowel bestuurd door je intuitie, als door de kwaliteit van je lachen.
Echter je lachen wordt ook weer getriggered door het intense plezier dat je eruit kunt beleven, en de vrijheid die je ervaart door jezelf toe te staan spontaan allerlei rare, en ongecontro- leerde bewegingen te maken.

Het helpt je, je ego en allerlei belangrijk gemaakte onzin die ermee verbonden is even totaal te vergeten en in contact te komen met je spontaniteit en natuurlijkheid.

Belangrijk is echter al je bewegingen steeds te laten voortkomen uit een zo veel mogelijk ontspannen lichaam.
En wanneer je in de totale ontspanningstechniek je levens- energie hebt leren ervaren, kun je nu ook al je bewegingen ongecontroleerd hierdoor laten besturen.
Vandaar ook het intense plezier dat je erdoor kunt ervaren; een heerlijke en wonderbaarlijke ervaring . . . . . .

In het begin kan het gektedansen misschien al gauw erg vermoeiend worden, afhankelijk van je conditie, leeftijd, etc.
Dit gektedansen hoeft echter niet per se uitbundig te zijn; het kan ook (of ook juist) heel subtiel zijn.
Bijvoorbeeld door bijna alleen met je handen te dansen.

Wanneer het intuitieve gektedansen je niet echt lukt is dat niet zo erg, je kunt tijdens het lachen ook wat heel ontspannen, slungelig en doelloos rondslenteren en je lichaam alleen laten besturen door het lachen.
Dit kan echter even goed wanneer je op de grond zit of ligt, en ook afwisselend met dat gektedansen.

Lachtherapie zonder gektedansen gaat ook heel prima; echter dit gektedansen vormt nog een extra toevoeging die het lach- gebeuren nog een extra dimensie geeft.

Al het hier beschrevene lijkt van buitenaf bezien natuurlijk vol- komen absurd; zo veel lachen om niets, babytaal, huilen om niets, gektedansen, etc., het lijkt volkomen maf.

Het is echter een geweldig medicijn tegen elke mentale spanning en ook stress, en ook tegen een al te sterk egocentrisme, dat alleen maar ongelukkig maakt.
Werkelijk totaal, en ongeremd lachen is eigenlijk een toestand van overgave van je (serieuze) ego.

En wanneer je het nauwkeurig en consequent een of meerdere weken achtereen kunt volhouden kan de uitwerking ervan wer- kelijk zeer krachtig en transformerend zijn.

Na verloop van korte tijd zal er reeds meer levensvreugde in je opborrelen gedurende de dag, alsook een mentaal ontspannen- ere manier van leven.
Je gevoel voor humor verbetert en verfijnt; en je wordt er ook spontaner en "goed-lachser" van.

Ook maakt de lachtherapie minder angstig; waardoor je echter ook gemakkelijk te ver kunt gaan in grapjes en speelsheid met anderen. (!)
En ook wordt het moeilijker te begrijpen waarom anderen zo serieus en agressief leven. Pas daarom ook op dat je anderen niet gaat provoceren, want die hebben niet dat gevoel voor humor waar je zelf in leeft.

Je toestand lijkt ook een klein beetje op dronkenschap; je voelt je onbevangen, bevrijd en ontremd. Echter niet zweverig, duffig of verdoofd zoals bij alcohol, maar glashelder en vrij.

Wanneer je je lachtherapie alleen doet, en 's morgens na het opstaan geen zin hebt om te lachen, kijk dan even wat voor onvrede of boosheid er in je is, en waar zij uit voortkomt.
Kijk dan even, of je ook blij kunt zijn dat je leeft; dat je er bent; dat je er weer mag zijn en weer mag genieten van dit wonder- baarlijke bestaan . . . . .

En kijk of je in dat moment ook kunt zien dat alles goed is, zoals het is . . . . . En of je kunt vrijkomen van je vijandigheid naar het bestaan . . . . .
Wanneer je je dan weer even afstemt op het spontane plezier dat je reeds ervaren hebt in de lachtherapie zal het lachen reeds in je opborrelen.

Wanneer je door omstandigheden of welke reden dan ook de tijd niet kunt vrijmaken voor je dagelijkse totale ontspanning op de grond kun je haar in die omstandigheden ook vervangen door jezelf een korte lachtherapie te geven.
Ideaal tijdens douchen, aankleden, ontbijtklaarmaken etc. . . . .
Ook wat gektedansen gaat prima onder de douche; pas dan echter wel op, dat je je niet stoot of uitglijdt of zo.

En, zoals ook reeds eerder beschreven, kun je je lachen ook gebruiken om intenser en onbevangener te kunnen genieten; ook van je douchen en alles wat je in die toestand ervaart of beleeft.
Hoe ongeremder en vrijer je lachen, hoe ongeremder en vrijer ook je genieten . . . . .