Inner peace

Gouden Roos Geregistreerd op: 20 Jun 2009 Berichten: 307 Woonplaats: Baambrugge

Over buiten en binnen het volgende.
Ik vat "buiten" niet slechts op als betrekking hebbende op de stoffelijke wereld of blinden die blinden begeleiden of iets dergelijks.
Nee, buiten betekent voor mij vooral het wezenlijk contact, gemeenschap met mensen, engelen, met God.
Dus "buiten" is voor mij vooral geestelijk.
Dus met het woord "buiten" geef ik aan dat juist omdat die goddelijke kiem in je nog zo zwak is, nadat deze zich door Gods Liefde heeft laten vinden, dat we voeding nodig hebben, het Brood des levens, en wat lees je in het evangelie?
Daar waar zij in Zijn naam vergaderd zijn, vindt de broodvermenigvuldiging plaats.
Dáár is Christus, niet in de woestijn en niet in de binnenkamer!
Nu staat er geschreven dat wij Christus kunnen vinden daar waar twee of drie in Zijn naam zijn vergaderd en dit is precies in overeenstemming met wat ik bedoel weer te geven met binnen en buiten.

***

Het zichtbare brengen we gewoonlijk in verband met wat buiten is en het onzichtbare met wat binnen is.
Het wezenlijke van alle dingen is onzichtbaar.
Nu volgt hier logisch uit dat je datgene wat onzichtbaar is ook aan zou moeten duiden als zijnde binnen.
Bijvoorbeeld: binnen in jezelf.
Laten we dit nader beschouwen.
Wanneer we de radio aanzetten en bijvoorbeeld luisteren naar een prachtig stuk klassieke muziek in het programma “Vroege vogels” komt de muziek dan uit de radio?
Voor een inboorling uit een of ander oerwoud, die nog nooit met de westerse “beschaving” in aanraking is gekomen, is dit inderdaad zo.
Maar voor een inboorling is het niet in woorden uit te drukken waar de muziek in werkelijkheid vandaan komt.
Uiteindelijk komt het er toch op neer dat alles wat we zijn en/of hebben ooit is ontvangen.
En het getuigt van ondankbaarheid door steeds maar te blijven roemen op jezelf.
De ingewijde Paulus waarschuwt hier ook voor in zijn brieven.
Voor zover wij van de wereld zijn betrekken we wat we nodig hebben ook uit deze wereld: voeding, drank, de lucht die we inademen.
Ook een buitenaards element, namelijk licht.
Wat in ons niet van deze wereld is behoeft eveneens voeding.
En die komt ergens vandaan.
En hier begint de spraakverwarring over de begrippen binnen en buiten.
Ten opzichte van de zichtbare werkelijkheid kunnen we alles wat onzichtbaar is natuurlijk binnen of innerlijk blijven noemen, dat is ieders goed recht, net zoals iedereen van mening kan blijven dat de zon om de aarde draait.
Het komt er op neer dat het relatief is, dus hoe je het ook benoemt het is in beide gevallen op een bepaalde manier waar.
Daarom is het ook zo nuttig om relativistisch te leren denken, want anders houden we de spraakverwarring in stand, en dat willen we toch niet?

***

Het zichtbare nemen we om ons heen waar als de natuurrijken, de fauna, de flora en de mineralen, die lager staan dan de mens.
We kunnen ze zien als aftakkingen van de boom der menswording, vertegenwoordigende de stadia die wij achter ons hebben gelaten.
In zekere zin zien wij in het zichtbare ons verleden.
Dit verband tussen het zichtbare en verleden wordt nog eens versterkt door het feit dat hoe verder we het heelal in kijken hoe verder we ook terug gaan in de tijd, in het verleden.
Wanneer wij dus uitsluitend af gaan op onze fysieke zintuigen als kennisbron, dan moeten wij concluderen dat wij de toekomst niet kennen.
Zoals hetgeen lager staat dan de mens zich kenbaar maakt via de fysieke zintuigen, zo kunnen we er van uit gaan dat wat hoger staat dan de mens onzichtbaar is.
Zo onzichtbaar als de toekomst ons onbekend is.
Zoals wij achter ons naar het lagere ziende overal vertakkingen en aftakkingen zien ofwel veelvuldige differentiatie, zo kunnen we ons af vragen wat ons voor de geest komt te staan zodra wij opzien naar het hogere.
De eerste gedachte die bij je opkomt is die van synthese, harmonie, eenheid.

Een volgende keer iets over de wil als kenvermogen van de toekomst, de kunstenaarsziel, het profetisch bewustzijn …

Gjalt

"Daar waar zij in Zijn naam vergaderd zijn, vindt de broodvermenigvuldiging plaats.
Dáár is Christus, niet in de woestijn en niet in de binnenkamer!
Nu staat er geschreven dat wij Christus kunnen vinden daar waar twee of drie in Zijn naam zijn vergaderd en dit is precies in overeenstemming met wat ik bedoel weer te geven met binnen en buiten."

Heel mooi,Gjalt : er zijn slechts twee of drie nodig,die in Christus' naam bijeen zijn...dan is er de 'broodvermenigvuldiging' d.w.z : dat er dan uitwisseling is onderling van het 'Levende brood'...van het Christusbewustzijn dat vrij baan heeft

piet