Inner peace

Geplaatst: 8 Jun 2009 14:54:18

Welkom Carolien op dit prille forum.Wat fijn dat je lid bent geworden, alweer even geleden, op butterflywings.

Zo ontmoeten wij elkaar weer, hoe gaat met je, ik hoop dat alles goed met je is. En de hondjes, zij zullen wel blij met je zijn.

groetjes

ammananda

Geplaatst: 8 Jun 2009 14:54:18

Geplaatst: 8 Jun 2009 21:59:00

Hey Ammananda,
Lekker druk met de eigen honden en met de puppygroepen waar ik de bazen begeleid bij het omgaan met hun hond.
Ongelooflijk dat er steeds weer puppy's aangemeld worden, afgelopen seizoen al weer zo'n 70 voorbij zien komen.
De laatste groep waren er 4, maar inmiddels al gesplitst want 10 puppy's. Voor de zomerstop moeten we de jonge honden vooral socialiseren, opvoedoefeningen en zij mogen samen tussendoor rollebollen. Met de bazen 'lees' ik dan hun houding en gedrag.
Honden liegen niet en hebben zo hun eigen manieren om je duidelijk te maken wat ze willen.
Elke zaterdagochtend is opnieuw een klein feestje!
De leukste hobby die er is, vind ik!

Daarnaast begeleid ik nog steeds twee kinderen met een autistische stoornis in het omgaan met hun hond. Dat doe ik nu een jaar en de kinderen hebben enorme vorderingen gemaakt.
Het meisje van constant gillen naar oefeningen en spelletjes doen met de hond en... ze durft bij iemand in huis te komen waar ook een hond woont.
Kinderen helpen om uit te groeien, angsten te overwinnen. Daaraan meewerken is zo prachtig

Geen woorden voor! Very Happy

Hoe is het met jou?
Je bijdragen op butterflywings raakten me dikwijls.
Elkaar aan het denken en beleven zetten, spiegels voorhouden, hebben we nodig, vooral om ons ego niet zo belangrijk te laten zijn.

Ik hoop dat deze site lang mag bestaan, er is behoefte aan.

Warme groet, Carolien

Geplaatst: 8 Jun 2009 22:50:47

Blij dat het goed met je gaat, dat je van alles bereikt met authistische kinderen is geen verrassing, dat is je meest innerlijke natuuur. Ooit zelf in een kindertehuis gewerkt ( antroposofische benadering (. Eerst 7 jaar in de huishouding ) daarna even een ravijn, toen ik weer de rand aan de andere kant was opgeklommen een half jaar assistent groepsleider geweest. Voordeel was dat ik mijn crediet al had opgebouwd toen ik nog aan het dweilen was, want een ding heb ik wel gedaan in die 7 jaar, gesproken met iedereeen , artsen, therapeuten etc, allemaal een opleiding dus. Soms ging ik tegen alle reges in, my way. Later kwam dat van pas, assistent groepsleider alweer zonder opleiding, soms liefdevolle medewerking, vaak weerstand vooral van de leiding. Ja lieve Carolien ik ben eeen revolutionair, toch heb ik en daar herken ik jou dingen bereikt met authistische kinderen waar anderen al jaren zaten te zweten, zo mooi, een voorbeeld. Na school ( alles was op het terrein ) thee drinken etc, wat ga je doen. Op een keer het zelfde, maar ik gooide een balletje op, er werd niets gezegd, alle kinderen uit de groep lachten, de groepsleider vroeg nog, heb je dat gezien, gemerkt.
Ja zei ik, mooi he, zo kan het ook, absolute stilte, de hele groep kinderen, spontaan.
Zo heb ik nog wel meeer dingen uitgeprobeerd in de pauzes, na de maaltijd, maar goed de weerstand was groot, niets tegen antroposofie, maar heilige huisjes, stel je eens voor. Ze konden zich ook niet voorstellen wat ik las, van steiner heb ik de kern gelezen, ooit in een heel oud boekje van hem een paar zinnnen gevonden, daar stond precies waar het alleeen maar om ging, jezus had het ook kunnen zeggen, de kern. Al het andere is overbodig, daarom lezen zij het vijfde evangelie van steiner ook niet, dank je de koekoek.
Maar goed ik heb het weer over mijzelf, hoe kan het he, in vrede en toch noch even jezelf eeen schouderklopje geven. Ach wat is daar nu op tegen, niemand doet het, daarom doe ik hetzelf.
Ga zo door Carolien, je talenten zijn onuitputtelijk, wat ben je toch een mooi mens, altijd maar vol zijn van anderen, je bent eeen pareltje onder de nensen, een mens die haar eigen lijden een prachtige nieuwe creatie heeft gegeven, geschonken, vergeet nu niet dat je hetzelf bent. Het bewustzijn doet dat, voor mij heb jij dat gedaan omdat je het bewustzijn zelf bent. Je hebt het moeilijk gehad, maar ja, er zijn er genoeg die aan jou kunnen vragen, hoe doe je dat. Je weet het antwoord allleen diep in je ziel, laat het daar maar lieve carolien, of het moest zijn dat je iemand ontmoet die er om vraagt, en dat gebeurt nu spontaan, je kinderen, je honden, alles zonder woorden......

Ik zit nu weer hier uitgebreid te schrijven, daarom mag iedereen dat, als het te gek wordt, dat is nu het voordeel van , ik kan altijd berichten verplaaatsen, misschien moet ik wel beginnen met deze, ach wat zou het. Je doet zo veel goeds, dat raakt mij nu....

Carolien ik heb het gezien, zo zien de de sterren wat je doet, het stroomt door je bloed, het is goed.

ammananda

Geplaatst: 9 Jun 2009 15:22:14

Tja, Ammananda, ik heb geluk gehad!
Dat ik Bij Piet Stuitje terechtkwam toen ik volstrekt vast zat. Ook hij durfde buiten gebaande paden te gaan. Het was een enorme strijd, nog steeds realiseer ik me hoe slecht ik eraan toe was. Geen enkel vertrouwen, in niemand, mijzelf incluis. Piet was niet bang om met en tegenover mij mee te strijden. Jarenlange strijd. Ook de haptonoom en homeopathische arts waren keer op keer bereid om mij bij te staan.
Aan mij hebben zij de hemel verdiend!

Geluk, ook omdat ik nu als vrijwilliger kan werken. Mijn partner heeft een betaalde baan en ik doe wat ik wil. Dat maakt dankbaar en blij.
Zo kan ik tijd nemen voor hetgeen ik van belang vind.

Een paar weken geleden gingen mijn partner ik met de twee autistische kinderen en vier honden het bos in, daar rende het meisje naar een klimboom vier honden renden met haar mee. Ze juichte van plezier, haar angst geheel overwonnen (terwijl een van onze honden niet echt gemakkelijk is). Dat geeft zo veel!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ik begrijp heel goed wat je schrijft over het niet in een systeem passen. Ook ik liep als leerkracht wel eens naast het gebaande pad, op een school voor zeer moeilijk lerenden werd dat veelal geaccepteerd. De kinderen ontwikkelden zich en hadden plezier en op die scholen zitten meer leerkrachten die meer op hun gevoel werken.

Vorig jaar wilde ik het diploma kynologisch instructeur halen. Het basisdiploma had ik al dus het vervolg. De cursus vond ik niet prettig, heel veel stress. Ze wilden van ons een soort zombies maken die lesgaven volgens hun methodiek, zo kwam het op mij over. Nog nooit zo veel huilende cursisten gezien tijdens een cursus, als een bizar toneelstuk.
De theorie haalde ik glansrijk (9.3). De praktijk echter................ een 5 en een 6, gezakt! Hun methode vond ik niet goed, dat heb ik hen laten weten en ik paste hem aan. Ik weiger mensen 'de vonk' te ontnemen door ze alles voor te kauwen. Kijken en besluiten en baas en hond in/met hun eigen waarde(n) laten werken (mits hondvriendelijk). Het moest volgens het boekje.
Ik moest van hen maar stage gaan lopen en het vervolgens dit jaar opnieuw proberen. Nou, dacht het niet.
Hun reactie was onder meer: ik kon niet methodisch werken volgens hun normen en ze twijfelden of 'het' er wel inzat.
Op de hondenschool waar ik de puppy's + bazen lesgeef, waren ze zeer verbaasd, zo veel tevreden cursisten, lessen gaan goed en gezakt???
Op dat moment had ik wel de pest in, maar aanpassen?, dan zou ik mezelf verloochenen.
Je niet laten chanteren en je eigen idee volgen, dat houd ik vast.

Warme groet, Carolien