"Onthechting"

mariakat

Van: mariakat11 (Oorspronkelijk bericht) Verzonden: 12-6-2008 4:35
Ik las ergens iets, in een reactie op het semi moderne woord "onthechting"

<<<<<<<
Op een zeker moment,kom je er achter, dat het je allemaal
niet meer zo veel kan schelen. Is dat geen gevolg van?
Inplaats van oorzaak.>>>>>>>>>>

Ik vond dit eigenlijk heel eerlijk en heel vernieuwend, daar dit woord te pas en te onpas gebruikt wordt, ook zonder te weten, wat er eigenlijk mee bedoeld wordt.
De meeste mensen, die er geen voeling mee hebben zwijgen hierover en laten anderen hierover verder "zweven".
Want voor velen hoor dit bij zwerig denkende mensen.
Wat of wie ook mogen zijn.

Ik vind alle praat ronds onthechting allemaal prima voor mensen, die zeer gevoelig zijn voor hun omgeving en voor wie het allemaal wat teveel wordt.

Als je een vrij normaal relatie hebt met alles om je heen (wat is normaal?), en je gaat voor onthechting, dan gaat het het erg naar onverschilligheid rieken.

Soms, als ik kijk naar ellende om me heen, dan zou ik graag onthechten.
Soms , als ik naar deze wegwerpmaatschappij kijk, onthecht ik me spontaan van de meeste materiele dingen.
Maar andere keren, als ik dagen in mijn eigen huisje opgesloten zit, dan betrap ik me erop, dat mijn omgeving me onverschillig begint te laten.
Ik heb ook niet zo veel belang meer bij de meeste materiele zaken.

Ben ik dan onthecht?
Niet zo'n leuk gevoel.
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: virtuarchi Verzonden: 12-6-2008 8:22

Onthechting heeft niets met onverschilligheid te maken. Het is ook niet voorbehouden voor asceten, monniken in ge?soleerde kloosters?. . Juist staand ?midden in de wereld?, bij voorbeeld met een verantwoordelijke bestuursfunctie of binnen een gezin enz.. werpt ?onthechting? zijn vruchten af omdat het toelaat heldere beslissingen te nemen, het beste uit het potentieel van het moment te halen;? Onthechting betekent dat men precies - niet verblind door gehechtheden ? vrij in het leven kan bewegen, in staat is te ontvangen en los te laten en precies daardoor ten volste het leven te beleven. Onthechting stompt de zintuigen niet af maar verhelderd juist de waarneming.
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: 3040Marmot Verzonden: 12-6-2008 10:55

Het eerste waar ik bij het begrip onthechting aan denk is de hechting aan personen, bijn nader beschouwing besef ik dat er veel meer is waar ik aan ben gehecht.
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: mariakat11 Verzonden: 12-6-2008 11:57

Bij het woord "hechting" denk ik aan mijn emotioneel gevoel, dat hoort bij zaken, die ik belangrijk vind.

<<<<<<<<<<
Onthechting betekent dat men precies - niet verblind door gehechtheden ? vrij in het leven kan bewegen, in staat is te ontvangen en los te laten en precies daardoor ten volste het leven te beleven. Onthechting stompt de zintuigen niet af maar verhelderd juist de waarneming. >>>>>>>>>>>>>>

Helemaal met je eens, als je het hebt over verblinding.
Die ontstaat als het gevoel het verstand gaat overrulen.
Dan kun je inderdaad nog moeilijk spreken over een heldere waarneming.

Echter om een adequate handeling te verrichten heb ik een drijfveer nodig.
Zonder drijfveer ook geen ontwikkeling van talenten, die in iedereen latent aanwezig zijn.
En dus geen ontwikkeling van de volledige potentie van de mens.

Op het moment dat ik iets belangrijk vind, is er een drijfveer en een vorm van hechting.
Ik heb het nu over het "normale" menselijke leven van alle dag.
Niet over die momenten, waarin we niet willen staan in die realiteit, maar alleen nog oog hebben voor een geestelijk leven, wat geheel gericht is op "het al".

En eerlijk gezegd vind ik het allemaal bijster interessant en vind ik dat het goed is om naast ons gewone leven ook ons geestelijke leven niet te verwaarlozen, maar dat kan op oneindig veel verschillende manieren.

Ik begrijp wat mensen bedoelen, als ze het hebben over onthechting, maar het is niet mijn gedachte van een normaal leven.
Wel, zoals ik al aangaf, als de omgeving wat al teveel tol gaat eisen van ons eigen ik.
Is het goed om te weten waar je belangen liggen en waar niet.
En dus van alle overtollige ballast te onthechten.
En dan heb ik het over zowel materiele als over geestelijke zaken.

Mijns insziens moet er een evenwicht bestaan tussen ons lichaam, geest en ziel.
Als 1 van allen de rest overruled, kun je dat afdempen, maar je kunt ook het andere stimuleren.
En ik ben eerder voor stimuleren, dan voor afremmen.
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: yatim Verzonden: 12-6-2008 13:47

Gaat het bij veel van de mensen die proberen te onthechten niet enkel om materi?le zaken die zij wel (denken te kunnen of ) willen loslaten maar zoeken zij niet tegelijkertijd naar een hechting aan (bijvoorbeeld) het verhevene, het spirituele ?
Ofwel: gaat het bijna niet altijd om loslaten en vastklampen tegelijk?
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: virtuarchi Verzonden: 12-6-2008 14:13

Staand in het gewone dagelijkse ?materiele? leven kan je mijns inziens het best het ?spirituele? aspect scholen.
Onthechten is niet hetzelfde als vluchten. Als je met klem probeert te onthechten riskeer je het tegengestelde te oogsten. Ascese betekent naar mijn visie vaak een ontkenning van het enorme potentieel dat in het gewone dagdagelijkse leven verscholen ligt.
Als men vrij is van een hoop mentale remmingen, voortkomend uit herinneringen en verwachtingen, is men pas echt in staat tot volledige overgave. Als men midden in een hectische situatie zijn mentale rust kan bewaren, is men in staat adequaat beslissingen te nemen. Als men daarentegen wordt afgeleid door een hard woord, een schunnige opmerking, een tegenvaller maar evenzeer door uitdrukkingen van waardering en ervaringen van succes? is men nog niet vrij van gehechtheden.
Een adequate handeling verreist dat het onderwerp van de handeling de volledige aandacht geniet. Je kan je slechts volledig geven als je niet afgeleid wordt door storende herinneringen, verwachtingen, associaties.
Onthechting staat een gedreven en doortastende handeling niet in de weg. Onthechting werkt niet afstompend, in tegendeel. Het is niet hetzelfde als ?onverschilligheid?. Het zijn precies herinneringen, associaties, verwachtingen die afstompend werken, een mens ?uitgeblust? doen terugtrekken in een cocon, doen teren op een verleden of wachten op een uitblijvende toekomst. Wie geen verwachtingen koestert, zijn herinneringen een plaats heeft kunnen geven waar zij geen claim leggen op de beoordeling nu, kan naar mijn visie optimaal functioneren en precies talenten ontdekken.
Emotionaliteit impliceert gehechtheid. Emotionaliteit wordt vaak verward met gevoeligheid. Een summum van gevoeligheid impliceert het vermogen tot volledige overgave, en dat kan mijns inziens slechts vanuit een volledig onthechte (gelouterde) toestand. Dit is ook wat ik onder ?eenvoud? versta. Het is geen synoniem voor simpel en na?ef. De kunst ligt erin het leven van alledag naar waarde te schatten, de spiritualiteit ervan in te zien.
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: virtuarchi Verzonden: 12-6-2008 14:25

Anders uitgedrukt, onthechten naar mijn visie is niet het ene loslaten om het andere te bezitten. Vanuit een spirituele visie kan je ? alles bezitten wat je niet toe-eigent?
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: yatim Verzonden: 13-6-2008 13:45

Is het h e c h t e n aan beschouwen met diepgang zoals een goed filosoof betaamt niet in tegenspraak met wezenlijke onthechting?
Ik denk dat de als kluizenaar (ascetisch en celibatair) levende vrijgezel die zijn brein zelfs niet wil vermoeien met lezen en nadenken dichter in de buurt komt.
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: virtuarchi Verzonden: 15-6-2008 10:41

Onthechting als levenshouding is niet hetzelfde als apathie uit luiheid, gebrek aan zelfvertrouwen, levensmoeheid, verbittering, psychopathie?. Onthechting kan zowel uitdrukking geven aan een eenheidsvisie als aan een dualistische visie op het leven. Dualistisch voor diegenen die geloven in het re?el bestaan van tegenstellingen als lichaam ? geest en resoluut voor ??n aspect van het bestaan kiezen. Monistisch voor diegenen, waartoe ik mezelf reken, die in alles de uitdrukking van ??n onnoemelijk en ondeelbaar geheel vermoeden. In dat geval is onthechting een innerlijke constitutie die precies uiting geeft aan een absoluut zelfvertrouwen (we zijn in deze visie immers zelf deel en uitdrukkingsvorm van het ondeelbaar geheel), een vertrouwen dat toelaat in alle omstandigheden zichzelf optimaal te geven, het optimum uit het potentieel van het moment te halen. Bezit is dan een illusie. Onthechting van bezit, van welke vorm ook, materieel of immaterieel stelt een mens onafhankelijk van specifieke levensomstandigheden of bepaalde informatiebronnen, tenzij deze,?. een absoluut vertrouwen in het potentieel van elk moment en elke omstandigheid. Dergelijke onthechting sluit dogma?s, fanatisme en sluitende concepten uit maar verwerpt ze evenmin Het geeft uitdrukking aan het besef dat kennis relatief is, geen absolute zekerheden bestaan. Vooral betekent het een onthechting van elk idee over zichzelf? Precies die associatie met ?niets? open een onbeperkt potentieel. Ascese kan dan wel uitdrukking zijn van of een oefening op weg naar onthechting; een onthecht mens is niet afhankelijk van een ascetische levenwijze.
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: mariakat11 Verzonden: 15-6-2008 11:29

<<<<<<<<<<<<
Monistisch voor diegenen, waartoe ik mezelf reken, die in alles de uitdrukking van ??n onnoemelijk en ondeelbaar geheel vermoeden. In dat geval is onthechting een innerlijke constitutie die precies uiting geeft aan een absoluut zelfvertrouwen (we zijn in deze visie immers zelf deel en uitdrukkingsvorm van het ondeelbaar geheel), een vertrouwen dat toelaat in alle omstandigheden zichzelf optimaal te geven, het optimum uit het potentieel van het moment te halen. Bezit is dan een illusie. Onthechting van bezit, van welke vorm ook, materieel of immaterieel
>>>>>>>>>>
Dit kan niet samengaan met denken als ondeelbaar geheel, want dan begin je al te onderscheiden.

Dit doet voor mij aan denken aan een holistisch beeld van alles, alleen, als het goed is, dan weet je wel, waarover je spreekt.(het onderwerp, datgene, waaraan we hechten en moeten onthechten)
Maar op het moment, dat we onderdelen gaan benoemen, zoals bijv. bezit of gehechtheid aan een persoon, ga je al in details treden.

Doe je dat niet, dan wordt het gezweef in de ruimte, waarbij de toehoorder, absoluut niet kan weten, waarvan hij moet onthechten en waarom.
Bij aanname, dat we moeten onthechten, dan ga ik me toch wel afvragen:
Ben jij of ik misschien al op een hoop punten ont-ge-hecht?
Misschien ben ik wel nooit gehecht geweest aan dingen, waarvan jij het zo belangrijk vindt te onthechten.
En als ik niet mag onderscheiden, hoe weet ik dan, wat ik moet doen?

En als jij daar geen belang aan hecht Wink

, wat moet ik daar dan mee?
Vandaar de uitdrukking "gezweef".

Mijn zienswijze van te denken in een evenwicht van een paar onderdelen van het zijn, is mijns insziens dan toch reeeler.
Zeker zo moeilijk, want wat is evenwicht?
Doe je dat niet, dan is er geen communicatie mogelijk over onderdelen.

Dan is er slechts gezweef in de ruimte.
Leuk voor een praatje.
Misschien.
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: virtuarchi Verzonden: 15-6-2008 17:22

Dit kan niet samengaan met denken als ondeelbaar geheel, want dan begin je al te onderscheiden.
Materieel en immaterieel zijn begrippen uit ons dagelijks taalgebruik, maar vanuit een monistische visie geven ze uitdrukking aan ??n en hetzelfde ondeelbaar geheel. De ?onmogelijkheid? waarover jij het hebt komt pas aan de orde wanneer de relatie tussen onderscheiden manifestatievormen wordt geloochend
En als ik niet mag onderscheiden, ???
Dat berust dus op een misverstand. In de visie die ik voor de gelegenheid vertolk kent de werkelijkheid wel degelijk onderscheidbare verschijningsvormen. Belangrijk bij die visie is het besef dat de verschijningsvormen aan mekaar gerelateerd zijn. Bij wijze van voorbeeld kan ik 100x mijn hoofd stoten aan dezelfde steen en telkens beweren dat de ?fout? niet bij mij ligt (=dualistisch). Bij een monistische visie zal ik de ervaring aan mezelf linken en mijn gedrag aanpassen. Met ?zweven? heeft dit niets te maken. In tegendeel, eerder met realiteitszin.
Bij aanname, dat we moeten onthechten,.....
Nee, waarom zouden we moeten ? Onthechting is geen opgave maar kan wel ?verlossend? werken. Het leven zelf met de ervaring van winst en verlies confronteert een mens in meer- of mindere mate met de gevolgen van eventuele gehechtheid. Vanuit een dualistische visie betekent verlies lijden. Vanuit een monistische visie is verdriet een gevolg van perceptie, een bepaalde voorstelling over bezit, over leven en dood enz... Het loslaten van die voorstelling is een vorm van onthechting. Onthechting kan een praktische opgave zijn voor zij die met verlies geconfronteerd worden, verlies van geliefden maar ook verlies van ooit geopperde overtuigingen, materieel bezit,? Met gezweef heeft het weinig te maken, in tegendeel, het brengt mensen terug tot de realiteit van nu in plaats dat men zich verliest in idee?n, ervaringen, toestanden uit het verleden. Het brengt mensen terug ?tot leven?.
_________________
Groet Mariakat

mariakat

Van: worm Verzonden: 15-6-2008 17:55

Ik probeer me soms te onthechten van dit forum. Maar dat lukt nooit langer dan een paar dagen.
_________________
Groet Mariakat

toqloq · Geregistreerd op: 07 Nov 2008 Berichten: 43

Ik kan me niet aan de indruk ontrekken dat katje gehecht is aan onthechting gezien de lijvige verhandelingen.
getver begin ik me ook al te hechten aan onthechting van de gehechte onthechting van katje.

toqloq · Geregistreerd op: 07 Nov 2008 Berichten: 43

Ik geloof in "KEEP IT SIMPLE STUPID " dit niet als in kritiek maar als een onthechte visie mijzelfe.
Ik ben er eens goed voor gaan zitten kop koffie erbij , maar ik kan er geen nut van inzien ,de maar en als en indiens vliegen om de oren een moeras dat hoe harder men spartelt u er dieper in doet zinken.
Wat het geen onzin maakt , maar onthecht als ik ben tijdverspiling, er is meer kennis dan een mens aankan dus maakt men keuzes .
En hier komt het duiveltje van de onthechting pas echt je in de billen prikken.
Is er ?berhaubt wel kennis die gewogen kan worden?