Ontwikkeling via woord of beeld of beide?

mariakat

Van: mariakat11 (Oorspronkelijk bericht) Verzonden: 14-8-2008 13:27

Worm Bericht 1
http://groups.msn.com/Filosofiecommunity/metadiscussies.msnw?action=get_message&mview=1&ID_Message=89072&all_topics=1

Volgens Parsam zijn romanschrijvers 'wegbereiders die de mensen via de roman in hart en nieren kunnen ervaren.'
Geldt hetzelfde voor audiovisuele tractaten?Interessante vraag.

naamenadresbekend Bericht 6
http://groups.msn.com/Filosofiecommunity/metadiscussies.msnw?action=get_message&mview=1&ID_Message=89121&all_topics=1
Uit onderzoek (tests) blijkt dat de huidige generatie jongeren veel zwakker scoort (men spreekt zelfs van - 20%) dan de oudere generatie voor analytisch en logisch denken, maar dat zij visueel veel slimmer zijn (mens spreekt, inderdaad, zelfs van + 20%).
Vandaag nog lees ik in HP De Tijd: "(...) Wat zijn stijl en presentatie betreft, gaat Keller ervan uit dat moderne, jonge mensen niet meer het zitvlees en de capaciteiten hebben om een strak gecomponeerd boek van, zeg maar C.S. Lewis te lezen (...). Diens lange betogen vol logische argumentatie en redeneringen spreekt hen niet meer aan. Moderne apologetiek moet persoonlijker zijn, sneller en directer toegankelijk."

Bijzonder interessante gegevens, maar duidelijk niet voldoende om conclusies te trekken.
Is de nieuwe generatie kinderen anders? eE zo ook de nieuwe generatie volwassenen?
Hebben we het nu over kinderen uit het rijke westen of over de nieuwe generatie overal op de wereld?

Enkele gedachten van mijzelf

Mensen worden geboren met bepaalde eigenschappen, nu in dit geval speciaal vernoemd de eigenschappen, waarmee hij de buitenwereld het beste kan ervaren en daar ook nog wat mee kan doen.
De een is heel erg visueel ingesteld en de ander heeft veel meer met geluid en weer anderen zijn tactiel heel goed uitgerust.
Wat wij onze kinderen willen leren, is datgene wat wij, als volwassen cultuur mens belangrijk vinden.
Mi. word te weinig de tactiele eigenschappen gestimuleerd in ons onderwijs.
Ons onderwijs is vooral gericht op "leren en weten"
En hoe wij dat kinderen willen leren is daar dus van afhankelijk.
En daar zit nog wel eens variatie in:
Verschillende onderwijs methoden zijn al uitgeprobeerd en ook weer herhaald.
Grof weg ingedeeld in video en in audio.
Maw.
Onderwijs het kind en stimuleer zijn ontwikkeling via:
beelden of woorden.
Plaatjesboeken of leesboeken dus.
Video's waarbij het gaat om beelden (schoolTV) of video's met lezingen. (de leraar)

Daarom denk ik, dat iedere methode zijn voor en nadelen heeft voor de verschillende soorten geaardheid.
Een gemiddeld of hoger begaafd kind zal beiden tot zich nemen.

Blijft:
Datgene, waar de specifieke begaafdheid zit, zal het hoogste scoren en zal de beste hulp zijn voor de ontwikkeling van een mens, waarin hij dan ook het beste zal kunnen functioneren.

Conclusie van mijn verhaal:

Waar en hoe wij onze ontwikkeling halen is niet van essentieel belang.
Alleen voor de speciale wel of niet begaafde kinderen is het van belang om te beantwoorden aan hun specifieke eigenschappen voor een optimale ontwikkeling.
Wel is het van belang een gevarieerd aanbod aan te reiken.
Eenzijdige ontwikkeling krijg je door alleen te beantwoorden aan de verlangens en de neigingen van het kind zelf, (en dat vaak in bepaalde periodes), daar je vrij snel een vorm van verslaving krijgt en daardoor ook een zeer eenzijdige ontwikkeling.
Alleen maar woorden en het kind kan lees-verslaafd worden
Alleen maar beelden en het kind zal video-verslaafd worden.
Deze termen zijn hiermee in de meest ruime zin bedoeld, want zo bestaan ze ook in de realiteit.
In beide gevallen kan men wonderkindjes kweken, maar ook kunnen in beide gevallen andere broodnodige eigenschappen achter raken in ontwikkeling.
_________________
Groet Mariakat

toqloq · Geregistreerd op: 07 Nov 2008 Berichten: 43

Of kinderen begaaft zijn (wat dat ook is want volgens mij word dat vooral bepaalt door de nut van die gave in de hedendaagse maatschapij ) is een moeilijk iets.
In hoevere de opvoeders dit zien of zich kunnen voorstellen , de mate waarin ze zelf begaaft zijn of ontwikkelt bepaalt voor een deel de ontwikkeling .
Echter denk ik dat er mensen zijn die zich ook als de omstandigheden niet ideaal zijn toch goed zullen ontwikkelen.
Imagionar vermogen is iets wat je hebt en niet kan aanleren.
Het maximale hieruit halen door dit vermogen te stimuleren is volgens mij een must.
Helaas zie ik vooral onder religeuse stromingen juist onderdrukking hiervan.
Wat een berg verknipte en losgeslagen jeugd oplevert.

mariakat

Ik begrijp dat dit juist voor jou een boeiend onderwerp is met jouw dislexie.

Voor de jaren 70 wist men nauwelijks wat dit inhield.
Speciaal onderwijs was er slechts op BLO niveau en daar werden kinderen heel node door hun ouders heengestuurd.
En dat werkte door alle lagen van de bevolking.
Rijk of arm of gelovig of niet.

Ik geloof niet dat dit laatste er over het algemeen iets toe deed.
Kun je dit met algemene cijfers aantonen of is het een indruk uit je eigen beleving?
Wel konden er plaatselijke verschillen zijn, vnl. bepaald door de accuratesse van het onderwijzend personeel.
Die zagen dat deze kinderen een bijzonder goed beeldvermogen hadden en dat er qua intellect niets mankeerde.

Ook moest vroeger bijles uit eigen zak betaald worden en hadden ouders de keuze om deze extra lessen te betalen of niet. (al dan niet gedwongen door de kosten)
Meestal vonden alleen de hoger opgeleiden het belangrijk genoeg om daar extra geld uit te geven. En degenen waarvoor het geld geen probleem was natuurlijk.

Nu (naar ik weet sinds de jaren 70 meer algemeen) wordt aan oa. dislexie dmv. remedial teaching op de gewone basisschool extra aandacht gegeven.
Door kinderen via speciale technieken te leren lezen.
Eenmaal het lezen machtig hebben deze mensen meestal geen noemenswaardige problemen meer.
_________________
Groet Mariakat