|
|
|
RKnieuws.net
Lees verder
http://www.rorate.com/nws.php?id=52293
?Schade kan groot zijn?
De gok van Benedictus
Geplaatst door Theo Borgermans op woensdag 4 februari 2009 om 00:05u (Bron: Tertio)
VATICAANSTAD (RKnieuws.net) - De nieuwe stap in de toenadering tussen Rome en de volgelingen van de schismatieke Franse bisschop Marcel Lef?bvre veroorzaakt consternatie, blijkt uit de vele reacties die de redactie binnenkrijgt. Nadat hij eerder de oude, preconciliaire mis in ere herstelde, maakte de paus nu de excommunicatie van de vier bisschoppen van de Pius X-broederschap ongedaan.
Top van de ijsberg zijn de waanzinnige uitspraken van de Brit Richard Williamson, die de Holocaust minimaliseert en de nazigaskamers ontkent. Terecht wekken die overal afschuw op. In de media en bij het grote publiek blijft nu alleen hangen: ?Paus rehabiliteert negationist en antisemiet?, terwijl dat eigenlijk allesbehalve het geval is.
Het verschil tussen het opheffen van de excommunicatie en herstel van de volledige eenheid, is wellicht voer voor specialisten. Wel getuigt het van kwade wil om Ratzinger enige affiniteit met Williamsons laakbare gedachtegoed aan te wrijven. Deze paus heeft al vaak genoeg zijn vriendschap en respect voor het joodse volk betoond en beleden.
Maar het Vaticaan moet toch geweten hebben wie die Williamson is? Kan het dat delicate toenaderingsproces met de integristen niet wat beter voorbereiden en duiden, zowel intern als extern? Romeinse communicatie en diplomatie lijkt nu dikwijls op ?damage control?, zoals Vaticaanwatcher John Allen opmerkt. Dat was ook al het geval bij de rel na de pauselijke toespraak in Regensburg.
Een tweede bron van ongerustheid, ernstiger nog dan de vorige, betreft de finaliteit van de re-integratie van de Lef?bvristen. De Franse bisschop Jean-Michel di Falco verwoordde treffend de vrees van veel gelovigen: ?Sommige integristen maken van de Latijnse mis de vlag van hun extreemrechtse ideologie waarvan het racistische, antisemitische en xenofobe discours haaks staat op het evangelie.? Het gaat hier inderdaad om de kern van Jezus? boodschap en, in kerkelijke termen, om de erfenis van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965). Zijn de integristen bereid hun afwijzing van belangrijke mijlpalen zoals de godsdienstvrijheid, de oecumene en de interreligieuze dialoog in te trekken? Tot nog toe wijst niets daarop. De vrees bestaat dat Benedictus XVI, ter wille van het herstel van de eenheid, ook bereid zou zijn op dit punt water in de wijn te doen. Zelf heeft hij altijd het tegendeel verklaard.
De katholieke kerk mag dan een huis zijn met vele kamers, het is toch ondenkbaar dat een onderdeel ervan zou mogen doen alsof het Concilie nooit plaatsvond. Dat punt moet absoluut worden uitgeklaard vooraleer van verdere toenadering sprake kan zijn.
Vijftig jaar na de aankondiging ervan heeft de kerk geen behoefte aan minder, wel aan meer Vaticanum II. Toegegeven, daarbij dringt een betere onderscheiding zich op tussen de ware, evangelische geest van het Concilie en de tijdgeest van de jaren 1960. Benedictus XVI neemt een stevig risico. Wellicht vertrouwt hij erop dat de traditionalisten hun extreme kanten verliezen zodra ze weer zijn opgenomen in de moederschoot van de brede katholieke kerk ? mensen als Williamson worden dan geen bisschop ? en dat de kerk ondertussen haar voordeel kan doen met hun geloofsijver en overtuiging. Maar als het misloopt, kan de schade groot zijn, zowel buiten als binnen de kerk.
_________________
Groet Mariakat |
|
geheten.
