flikken - Zone Stad

[Tati - Merel]

Hoi, ik ga nu een verhaal op mijn eigen maken. Ik schrijf heel graag verhalen en zeker over Flikken Maastricht Ik waarschuw jullie wel dat er een schokkende dingen erin kunnen komen maar ik waarschuw jullie op voorhand hoor. Schokkende dingen zoals verkraching in wat in detail vertelt, vrijscenes misschien maar ik zal het zo deftig mogelijk houden Als het te schokkend is dan zeggen jullie het maar hé dan pas ik het wel aan. Ik schrijf het verhaal ook in verschillende perspectieven, in verschillende gedachten van de personages. De meeste zal in de gedachte van Eva zijn maar het zal ook in andere personages hun gedachten geschreven zijn. Als jullie iets niet goed vinden mogen jullie dat bij de reacties zeggen hoor Ik kan wel tegen kritiek en ik hoop dat mijn schrijftaal wel goed leesbaar is. Het is eerste stukje gaat het langst zijn. Ik heb vandaag mega veel inspiratie dus daarom een lang stukje. De andere stukjes zullen wel iets korter zijn. Nou dan wens ik jullie veel leesplezier

Reacties

Hoofdstuk 1: Gaat Wolfs het redden? En wat gebeurt er met Eva? En voor wie kiest Eva?

Eva:
Ik ben op weg naar de boerderij Mergelzicht aan de Everheideweg. Ik wist natuurlijk waarom Daan Wolfs te grazen wou nemen maar ik vind niet dat Daan het recht heeft om Wolfs te vermoorden want hij heeft Marloes niet vermoord. Ze heeft zelfmoord gepleegd pas na drie jaar. Hoe kan dat Wolfs zijn schuld nog zijn? Man Daan is gewoon gek. Ik kom aan bij de boerderij en loop naar binnen en ren de trap op. Ik zie Wolfs daar hangen en ren ernaar toe. Wolfs schreeuw ik en ik doe dat nog een paar keer. Wolfs bij mij blijven. Ik pak zijn benen en hef hem naar boven en dan komt Daan tevoorschijn.
Eva: Maak hem nu los Daan!!!!
Daan: Nee
Hij stapt naar de trap
Daan: Laat dat stuk verdriet creperen. Hij is het niet waard.
Ik pak mijn revolver in mijn linkerhand en schiet maar ik heb hem niet geraakt. Ondertussen hoor ik buiten politiesirenes. Ik hoor iemand de trap afkomen en dan hoor ik dat het Marion is.
Marion: Eva!!!!
Eva: Hier boven!!!
Marion komt boven aan.
Eva: Vlug
Marion maakt het touw los en ik leg Wolfs heel voorzichtig neer.
Eva: Komaan Wolfs. Bij mij blijven.
Ik hoor Wolfs hoesten en ik weet dat hij het gehaald heeft.
Ik en Marion staan buiten en dan zie ik een ambulancebroeder met Wolfs afkomen en ik ga naar ze toe. Ik streel Wolfs zijn gezicht.
Wolfs: We moeten hem pakken
Eva: We gaan hem pakken maar we gaan eerst naar het ziekenhuis.
Wolfs: Je gaat toch mee in de ambulance hé
Eva: Tuurlijk yoh
Eva en Wolfs stappen samen in de ambulance. Ze komen aan in het ziekenhuis. Er komt meteen een dokter en neemt Wolfs mee.
Wolfs: Eva, ik wil dat je meekomt please.
Eva: Ik kom ook mee.
Wolfs pakt mijn hand vast en lopen achter de dokter. Het is eigelijk wel grappig. Wolfs is net als een klein kindje. Hij is bang om alleen mee te gaan naar de dokter. Hahaha, Ocharme ik zou niet zou met hem mogen lachen maar het schoot me te binnen. De dokter verzorgt hem. Na een paar uur mag hij naar huis. Wolfs en ik gaan naar buiten.
Eva: Ik bel even een taxi want die klootzak heeft mijn auto gestolen. Grrrr mijn autootje.
Wolfs: Je bent net even gehecht aan jouw auto dan ik aan mijn Lancia
Eva: Haha grappig Wolfs
Wolfs: Eva wil je in het ziekenhuis om een taxi bellen?
Eva: waarom?
Wolfs: Ik wil Fleur bellen en k heb geen gsm meer. Zou ik met de jouwe mogen bellen.
Eva: Maar natuurlijk Wolfs hier. Ik ben zo trug.
Wolfs:
Eva gaat naar binnen en ik toets de nummer van Fleur in haar gsm. Zou ik haar wel bellen? Zou ze nog kwaad op me zijn? Hoop van niet? Ik moet het maar proberen? Ik druk op het groen telefoontje en de gsm gaat af en dan hoor ik mijn lieve meid haar stem.
Wolfs: Hey lieve schat, het is met je vader.
Fleur: Pap? Waarom bel je? Ik wil je niet horen.
Wolfs: Sorry dat ik je beschuldigde maar ik wist het allemaal niet meer zo goed.
Fleur: Laat me met rust!!!! Ik wil je nooit meer zien!!!!
De verbinding is verbroken. Ik heb het nu echt verprutst. Ik kan er niet meer tegen en ik voel hoe mijn tranen over mijn wangen stromen. Man verman jezelf!!! Kom op dit ben jij niet!!! De grote Wolfs huilt niet maar wat kan het mij nog schelen. Het wordt me gewoon allemaal wat teveel. Het is toch doodnormaal. Oh nee nou moet Eva ook nog net op tijd komen. Ik wil niet dat ze me ziet huilen dus droog ik rap mijn tranen weg in de hoop dat ze niet ziet dat ik gehuild heb maar wat maak ik mezelf toch wijs. We hebben het hier over Eva die merkt alles op dus ja hoor je hoort hem al komen ze had al lang gezien dat ik gehuild had. Ze was niet blond.
Eva: Wolfs hey wat is er? Ging het gesprek niet goed met Fleur?
Wolfs: Nee, Ze zei dat ze me nooit meer wilde zien.
Mijn tranen stroomde weer over mijn wangen en Eva oh die zo lieve Eva pakt mij stevig vast. Dit heb ik juist nodig. Twee warme handen om me heen. Eva weet dan ook precies wat ik nodig heb.
Eva:
Mijn Wolfs ziet af. Nou ja was ook niet echt slim van hem om zijn dochter te beschuldigen maar in zijn plaats had ik het ook gedaan denk ik. Je bent in de war maar je weet niet wat je moet doen en je kan niemand meer vertrouwen. Ik praat wel eens met Fleur. Ik weet zeker dat ik haar op andere gedachten kan brengen maar eerst Wolfs troosten.
Eva: Wolfsje het komt allemaal in orde. Je zult zien.
Wolfs: Misschien heb je wel gelijk.
Hij droogt zijn tranen weg en dan zie ik de taxi.
Eva: Kom Wolfs tijd om naar huis te gaan.
Wolfs: Ja.
We komen thuis aan en we gaan naar binnen.
Eva: Ik heb honger.
Wolfs: zal ik koken.
Hij zei het op zo’n vrolijke manier als een klein kindje die zijn knuffelbeertje net trug gekregen had.
Eva: Nou als je het zo vraagt kan ik daar toch geen nee op zeggen.
Twee weken later. Wolfs mag weer gaan werken. Ik ben superblij dat ik mijn partner weer aan mijn zij heb. Het is zonnig en Wolfs rijdt naar de plaatst delict zelf weet ik niet wat er gebeurd is nou ga ik maar rap eens aan Wolfs vragen dan.
Eva: Euhm Wolfs waar is het lijk gevonden?
Hij geeft mij een briefje.
Wolfs: Dit is het adres. Zet je het even in de GPS want ik moet op de weg letten.
Eva: Ok. Bergmansweg 8 en wat is er gebeurd?
Wolfs: Ja weet je er is iemand dood en wij zijn er omdat op te lossen.
Eva: Grappig Wolfs. Ik bedoel eigelijk is het een man of een vrouw of Hoe is zij/hij vermoord?
Wolfs: oh. Het is een vrouw van 23 jaar en hoe ze vermoordt is weet ik nog niet.
Eva: Dank je en heb je Fleur nog gezien of gesproken.
Arme Wolfs ik zie zijn pijnlijke blik weer. Godverdomme Eva dat heb je weer prima voor elkaar gekregen. Ik had er gewoon niet over moeten beginnen Nou los je het ook maar op beveel ik mezelf.
Eva: Is ze nog altijd kwaad op je?
Wolfs: Ja
Eva: Nog altijd omdat je haar vals beschuldigde van de dingen die eigelijk Daan gedaan had.
Wolfs: Ja maar ik heb haar niet echt beschuldigt. Ik vroeg er gewoon naar.
Eva: Zij denkt dat misschien omdat je die vragen gesteld hebt.
Ik zie dat Wolfs zijn blik verandert in wat boosheid en ik wist meteen dat ik een uitbrander zou krijgen.
Wolfs: Dat is iets tussen mij en Fleur. Bemoei je daar verder er niet mee!!
Eva: Ik wil alleen maar helpen. Als je wilt dan praat ik wel eens met haar want tegen mij praat ze nog wel.
Wolfs: Doe nou geen dingen waar je later spijt van krijgt.
Eva: Waarom zou ik spijt krijgen omdat ik je help.
Wolfs: Ik hoop dat ze dan wel met mij wil praten.
Eva: we zullen zien. Ik zal vanavond met haar afspreken. Goed?
Wolfs: Is goed en we zijn er.
We stappen uit de auto en we stappen naar de wetsdokter.
Eva: Weet je al wanneer het slachtoffer is vermoordt?
Wetsdokter: Om half 12 is ze vermoordt met een messteek recht in het hart. De rest volgt nog op tafel.
Ik loop naar Romeo.
Eva: Romeo, weet jij al wie het slachtoffer is?
Romeo: Ze heet Brenda van Elzen.
Eva: Jij en Marion doe het buurtonderzoek en Wolfs wij gaan de familie en haar vriend inlichten.
Wolfs: Nou leuk, de slechte momenten van een groot verlies.
Eva: Wolfs dat moet ook gebeuren.
Wolfs: Ja weet ik ook wel.
We stappen in de auto.
Eva: Haar ouders wonen in Beukenhoven 32 en daarna gaan we naar haar vriend die woont in de Rozenstraat 20
Wolfs: Ok is goed.
Twee uur later
Eva: Dat is dan ook al weer achter de rug. We zullen nu eens trug gaan naar het bureau.
Wolfs: Ja, doet doen we maar want ik heb een hoop informatie gekregen waar ik meer van wil weten. Ik twijfel namelijk over haar vriend. Wat denk jij?
Eva: Ja, kvond ook dat hij zich wat verdacht gedroeg. Ga jij hem dan eens door de computer screenen?
Wolfs: Ja dat zal ik zeker doen.
Op het politiebureau.
Wolfs: Kheb iets gevonden in de databank.
Eva: Wat heb je gevonden over Peter Van Hooven?
Wolfs: Hij heeft in de bak gezeten voor mishandeling en diefstal.
Eva: Wolfs wie is Arnold Maes?
Wolfs: Geen idee, hoezo.
Eva: Ik heb in haar gsm gekeken en 9 van de 10 sms’jes zijn van Arnold Maes en kmoet zeggen dat ze nogal duidelijk zijn kijk.
Eva toont een paar sms’jes.
Eva: Ik zie je graag, ik mis je, ik wil je zien.
Wolfs: Ja, dat is inderdaad duidelijk. Blijkbaar heeft on Brendake 2 lieven. We gaan die Arnold Ondervragen.
Eva: Oke is goed, maar we gaan eerst haar appartement doorzoeken.
Wolfs: Nog leuker.
Als ze zijn aangekomen aan de appartement Van Brenda wilt Arnold iets in brand steken.
Eva: Heb je het zo koud?
Wolfs: Kom vriend, even je armen naar achter want we gaan niks aan bewijs verbranden.
Eva: Jezus man, die brieven zijn een stuk minder lief dan we eerst dachten. Die sms’jes kunnen misschien nog goed bedoeld zijn maar die brieven zijn regelrechte dreigtaal.
Wolfs: We gaan hem ook maar even dreigend aan de tand voelen.
Eva: Dat doen we. Pak hem maar mee naar ons bureau.
Op het politiebureau in de verhoorkamer.
Wolfs: Zo vriend wat wilde je met die brieven doen, lezen ofwa. Komaan gast waarom stalkte je Brenda?
Was ze lekker en wilde je haar maar wilde ze u niet. Kom op man praat!
Eva: Een onbeantwoorde liefde was dat het probleem.
Arnold: Beantwoord. Brenda en ik hadden tot 2 maanden geleden een relatie tot ze diene Johnny leerden kennen.
Wolfs: Wie is Johnny?
Eva: Ne Johnny diene Peter.
Wolfs: Zeg man. En moest ze daarom dood.
Eva: Moest ze dood omdat ze jou niet meer wou.
Wolfs: Het was niet slim om die brieven in brand te steken als wij inde buurt waren. Kom op vertel gewoon wat er gebeurd is.
Arnold: k heb Brenda niet vermoordt.
Eva: Waarom wou ge dan bewijsmateriaal vernietigen?.
Wolfs: Geef antwoord aan mijn collega waarom deed je het dan.
Arnold: Ik dacht als jullie die brieven vond dan zouden jullie mij verdenken.
Wolfs: En nu zeker wel.
Arnold: Die brieven zijn geen bewijsmateriaal.
Eva: Daar zullen wij wel over oordelen. Waar waart ge tussen half 12 en 12 uur.
Arnold: Thuis.
Eva: Kan iemand dat bevestigen?
Arnold: Mijn poes en de buren en ik ben om 00.15 in mijn bed gekropen.
Wolfs: Breng hem naar zijn cel. Wij gaan zijn alibi eerst controleren.
Arnold: Ik heb niks gedaan.
Wolfs: Wij gaan eerst uw alibi controleren,klopt het dan is het goed voor u zoniet dan blijf je in de cel.
Arnold: Ik ben ook even weg geweest om 23 uur.
Eva: Waar naar toe?
Arnold: Naar mijn moeder.
Eva: En waar woont uw moeder?
Arnold: 2 huizen verder dan waar ik woon.
Wolfs: Tot hoe laat?
Arnold: Half 12 ’s nachts.
Wolfs: Waar woont ge?
Arnold: Geef maar papier en pen.
Eva: Appelvinkstraat 18. Wolfs kom eens.
We gaan uit de verhoorkamer.
Wolfs: Wat is er?
Eva: Die straat ligt heel dicht bij waar Brenda vermoordt is. Hij kan haar nog altijd vermoordt hebben want ze is om half 12 vermoordt.
Wolfs: Ja, da kan maar hij was toch tot half 12 bij zijn moeder.
Eva: We gaan eens een klapke doen met zijn moeder. Kwil wel eens weten of hij echt tot half 12 bij zijn moeder was.
Wolfs: Gaan we op de koffie, gezellig.
Eva: Hebben we eens goeie koffie i.p.v. die slappe van ons
Ik lach en Wolfs moet ook wat lachen.
Wolfs: Hoop het.
Bij de moeder van Arnold Maes.
Moeder: Mijn jongen is inderdaad op bezoek geweest van half 11 tot 10 na elf.
Wolfs: Tot hoelaat mevrouw iets duidelijker.
Moeder: Awel tot 10 na elf.
Wolfs: Weet u dat zeker. Uw zoon zegt zelf dat hij hier was tot half 12 en dat hij om kwart na 12 in zijn bed lag.
Moeder: Nee meneer hij is maar tot 10 na elf gebleven.
Eva: Dank u wel mevrouw u hebt ons heel goed geholpen.
Wolfs: Wie liegt er nou Eva, de moeder of Arnold.
Eva: Arnold,waarom zou die moeder liegen. Zo’n braaf oud mensje. We gaan die Arnold nog eens op de rooster leggen. Ik bel naar Flamand voor een huiszoekingsbevel voor het huis van Arnold en kstuur Marion en Romeo.
Ja is goed.
In de verhoorkamer.
Eva: Waarom moest Brenda dood?
Arnold: Ik heb haar niet vermoord!!
Eva: Godverdomme gast we weten dat ge maar tot 10 na elf bij u moeder was en tis 10 minuten naar Brenda haar huis, ge hebt tijd genoeg gehad om haar te vermoorden!! Praten gast nu!!!!
Arnold: Ja zowat. Ik liep naar mijn eigen huis en niet naar het huis van Brenda.
Er wordt op de deur geklopt en ik loop naar de deur en doet open. Het is Marion.
Marion: We hebben het moordwapen gevonden.
Ik zeg dat tegen Wolfs en Wolfs legt het mes op de tafel.
Wolfs: Dus vriend we gaan eens kijken of uw vingerafdrukken erop staan.
Eva: Gaat ge nu bekennen gast of hoe zit het!!
Arnold: Ja kheb haar vermoord nu blij!!
Wolfs: Hehe.
Eva: Waarom?
Arnold: Zij wilde mij niet meer.
Eva: Ze wilde u niet meer en daarom moest ze dood klootzak!
Arnold: Niet alleen daarom.
Wolfs: Waarom dan nog?
Arnold: Ze heeft mij vroeger gepest en dat wilde ik even recht zetten.
Eva: Ah, eerst haar vertrouwen winnen en haar dan vermoorden laf das echt laf. Maar ze was u voor he, ze heeft u eerder gedumpt. Kom sluit dat crapuul op in de cel!
Arnold: Ik had ook niet zo gewild maar kmoest haar straffen om wat ze mij heeft aangedaan.
Wolfs: En dan nog hebt ge geen recht om haar te vermoorden.
Arnold: Het was niet mijn bedoeling.
Wolfs: Vertel eens wat er precies is gebeurd.
Arnold: Ik ging inderdaad om 10 na elf van mijn moeder naar Brenda en kwas bij haar om 20 na elf. Maar al snel schelde ze mij uit en het werd zwart voor mijn ogen. Ik pakte het mes en heb ik recht in haar hart gestoken. Verder ben ik naar mijn huis gegaan en mijn kleren heb ik in de vuilnisbak gestoken.
Wolfs: Breng hem weg.
We komen uit de verhoorkamer
Eva: Wolfs ik ga nu naar Fleur. Ik zie je vanavond ok.
Wolfs: Is goed.
Ik kom aan in het café en stap naar Fleur toe. Ik hoop dat ik haar kan overhalen.
Eva: Hey Fleur
Fleur: Hey Eva
Eva: Wat wil je drinken?
Fleur: Een cola. Ik zoek ondertussen een tafeltje uit
Eva: Ok is goed
Ik haal twee cola’s en ga dan aan het tafeltje zitten waar Fleur ook zit.
Eva: Alles goed met je?
Fleur: Ja hoor en met jou?
Eva: Ja het gaat goed tussen mij en Frank en Wolfs accepteert het dus geen probleem. Heb je nog met je vader gesproken?
Fleur: Nee waarom zou ik. Hij heeft me vals beschuldigt.
Eva: Hij heeft superveel spijt en hij was gewoon zo in de war begrijp je het is net alsof je wereld instort. Ik begrijp heus hoe jij je voelt maar Wolfs wist niet zo goed wat hij moest doen. Hij mist je praat gewoon met hem. Het gaat niet zo goed met hem nadat Daan hem bijna vermoordt had. Ik kwam net op tijd.
Fleur: Wat is er gebeurd? Is mijn vader ok dan?
Eva: Ja hij is ok maar wil met je praten.
Fleur: Ok nu begrijp ik het allemaal heel goed. Bel hem maar dat hij mag afkomen
Ik bel direct naar Wolfs en hij neemt op
Wolfs: Ja Eva
Eva: Kom maar af. Ze wil met je praten. Ze zit in het café de Single.
Ik leg af.
Eva: Fleur ik ga en veel plezier met je vader. Haya
Fleur: Doei.
Ik ga naar huis. Ik kom thuis aan.
Frank: Hey liefje
Eva: Hey Frank
Frank: Wat was er met Wolfs aan de hand?
Eva: Zijn dochter wou niet meer met hem praten maar ik heb haar weten te overtuigen en nu wil ze wel met hem praten
Frank: Wat goed van je liefje. Ga je mee naar bed
Eva: Ga maar al. Ik wacht op Wolfs. Ik wil weten hoe het is verlopen en dan moeten we het nog over Daan hebben.
Frank: Ok liefje is goed.
Frank geeft me een lange en intense kus op de mond en dan gaat hij naar boven. Frank is een hele lieve man en ik hou van hem maar de laatste tijd heb ik constant kriebels in mijn buik als ik bij Wolfs in de buurt ben ohjee ik ga moeten oppassen.
Vier uur later. Ik hoor geluid en dan verschijnt Wolfs in de keuken. Hij gaat ook zitten aan tafel.
Eva: Hoe was het met Fleur?
Wolfs: Super goed. We hebben goed gepraat en ze heeft het me vergeven.
Eva: Mooi
Wolfs: Dank je Eva echt je bent een schat.
Wolfs staat opeens op en geeft me een kusje op mijn wang. Ik voel hoe mijn wangen rood worden. Net voor de neus van Wolfs. Hij gaat er een opmerking opmaken. Ik ken hem.
Wolfs: Nou je bent schattig als je bloost.
Verdomme Wolfs nou laat je me nog harder blozen.
Wolfs: Heb je nog iets gehoord van Daan?
Eva: Nee, nog niets. We horen morgen wel meer op het bureau.
Wolfs: Hoop ik maar Eva ik ga slapen tot morgen.
Eva: Tot morgen maar wacht ik ga mee naar boven.
Samen gaan we naar boven en ik wens Wolfs nog een goeie nacht en geef hem een kusje op zijn wang en dan ga ik naar mijn kamer en kruip ik bij Frank in bed die al lag te slapen.
De volgende morgen op het bureau
Wolfs: Hebben jullie al nieuws over Daan?
Flamand: We hebben hem geseind. Meer kunnen we niet doen.
Eva: Hoop dat we hem snel vinden. Die klootzak gaat hier niet mee wegkomen. Niemand maar dan ook niemand komt aan mijn Wolfs!!!!!
Wolfs: En niemand aan jou. Hij zal mij eerst moeten passeren
Eva: Hij zal eerst voorbij moeten passeren als hij jou wilt hebben
Wolfs: Ik denk dat hij jou zo heeft maar mij krijgt hij niet meer klein
Eva: Mij ook niet Wolfsje. Ik kan mezelf wel verdedigen en zeker tegen Daan
Wolfs: Dat geloof ik wel. Laten we het maar gezellig houden.
Eva: Ok heeft niemand een spoor gevonden. Hij kan toch niet van de aardbol verdwenen zijn
Romeo: Ik denk dat ik iets heb. Kijk hij heeft hier voor het laatst gebeld
Eva: Maar dat is de buurt van de boerderij Mergelzicht aan de Everheideweg
Romeo: Ja klopt
Eva: Kom Wolfs we gaan er naartoe
Wolfs: Er moet wel versterking mee
Eva: Marion en Romeo en Flamand zou jij ook mee willen gaan
Flamand: Tuurlijk
We komen aan bij de boerderij en het is volledig afgebrand en ik zie net nog een auto voorbijrijden.
Eva: Marion,Romeo en Flamand ga achter die auto aan!!!! Ze rijden direct achter de auto aan.
Wolfs: Verdomme en wij dan?
Eva: Wij gaan hier eens rondkijken misschien vinden we wel iets om Daan te vinden
Ik zie een auto rijden en hij rijdt recht op ons af. Wolfs zie het ook en hij gaat voor mij gaan staan. De auto is heel dicht en ik duw Wolfs opzij Ik zelf ben net te laat om opzij te springen en wordt door de auto omver gereden. De auto rijdt achteruit. Ik ben dood denk ik. Hij gaat nog eens over mij rijden. Het is met Eva gedaan maar de auto rijd inderdaad achteruit maar ik lig juist goed zodat de wielen van de auto vlak naast mij rijden. De wielen raken me net niet. Ik voel mijn hele lichaam branden van de pijn. Ik zie Wolfs op me aflopen. Al huilend en hij zegt iets mar ik ben de zwak om het te horen. Ik hef mijn hand op om zijn tranen weg te vegen.
Wolfs:
Wolfs: Eva!!!!!!!!!!!!!Nee!!!!!!!!!!!!!!Bij mij blijven!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik bel naar de ambulance. Ik zeg dat het dringend is. Geef hun het adres en leg af. Ik voel Eva haar warme hand op mijn gezicht. Het is toch een ongelofelijke vrouw. Ze ligt hier te creperen maar het enige wat ze doet is mijn tranen wegvegen. Ze zou nu niet met mij bezig moeten zijn. Ik hoor zwakke stem iets zeggen.
Eva: Niet huilen. Je bent van mij nog lang niet af. Onkruid vergaat niet weet je wel.
Ik moet een Beetje lachen maar dan valt ze weg. Ik kan het niet aan en stort volledig in. Ik zie de ambulance en de ambulancebroeders nemen Eva mee. In het ziekenhuis nemen ze haar mee naar de operatiekamer. Na vier uur zijn ze klaar. Ik ren er meteen naartoe.
Wolfs: Dokter hoe is het met haar?
Dokter: Ze ligt in coma
Wolfs: In coma. God nee en zal ze er ooit eruit geraken?
Dokter: Dat kunnen we niet zeggen. Het is afwachten. Het spijt me meneer. Je kunt naar haar toe gaan. Ze ligt op kamer 206.
Wolfs: Dank u wel dokter.
Dokter: Graag gedaan.
De dokter gaat weg en dan springt het in mijn hoofd binnen. Fuck!!! Frank, Frank weet nog van niets. Ik moet hem bellen. Ik toets rap het nummer van Frank in en hij neemt op.
Frank: Wolfs hey leuk dat je belt.
Wolfs: Frank je moet naar het ziekenhuis komen. Er is iets vreselijks met Eva gebeurd.
Het is stil. Frank zegt niets trug
Wolfs: Frank ben je er nog?
Frak: Euhm, ja Wat is er gebeurd
Wolfs: Ze is omver gereden door Daan. Ze ligt in coma. Kom je naar het ziekenhuis?
Frank: Ja natuurlijk. Naar welke kamer moet ik komen?
Wolfs: Kamer 206
Frank: Tot straks.
Ik wil nog iets zeggen maar Frank had al neergelegd. Ik ga naar de kamer van Eva. Als ik in de kamer aankom dan beginnen te tranen weer over mijn wangen te stromen. Ik ga naasthaar op bed zitten en leg mijn hoofd op haar schouder.
Frank:
Nee, nee, nee,nee. Niet Eva. Toch niet Eva. Ik moet gaan zitten want ik draai weg. Mijn Eefje ligt in coma. Kan niet waar zijn. Het kan gewoon niet. Ik moet naar haar toe. Ik pak mijn jas en stap in de auto. Ik rij naar het ziekenhuis. Ik kom aan en ik ga naar binnen en zoals Wolfs zei ga ik naar kamer 206. Ik kom binnen en zie Wolfs huilend met zijn hoofd op Eva’s schouder liggen. Er komt een jaloerse steek in mij. Heb zin om te zeggen Hey makker het is wel mijn verloofde hé maar ik zeg niets Het moet voor hem ook moeilijk zijn hij was erbij toen het gebeurde. Mijn Eva werd voor zijn ogen omvergereden. Hij heeft het al moeilijk genoeg. We moeten elkaar steunen nu.
Frank: Hey Wolfs
Wolfs kijkt op en haalt zijn hoofd van haar schouder en gaat dan op de stoel naast haar gaan zitten.
Wolfs: Hey Frank. Het spijt me echt vreselijk
Frank: Wat spijt je?
Wolfs: Door mij ligt Eva in coma alleen door mij.
Dit kan ik toch niet toelaten. Het is helemaal niet zijn schuld maar allen van die Daan. Wolfs hoeft hem helemaal niet schuldig te voelen. Ik ga naar hem toe en pakt hem vast
Frank: Rustig maar Eva is sterk ze komt hier vast wel doorheen en het is echt jouw schuld niet maar alleen van die Daan ok. Oh man waarom nu. We gingen volgende maand trouwen.
Wolfs:
Het woord trouwen gaf een enorme steek in mijn hart. Gingen ze dan toch opnieuw trouwen? Na wat er de vorige keer gebeurt was? Ging Eva dat risico nog eens lopen? Trouwen met Frank. Ik kan dit niet meer aan. Ik vraag mijn overplaatsing aan dat kan ik niet aan. Als ze wakker wordt vertel ik het haar wel. Ik herhaalde het woord trouwen nog eens maar nu zodat Frank het kon horen. Ik spuugde het uit alsof het vergif was maar gelukkig had Frank niets door.
Wolfs: Trouwen?
Frank: Ja. Ik heb het haar opnieuw gevraagd en ze wilde.
Wolfs: Nou proficiat. Nou als jullie getrouwd zijn ben ik weg. Ik ga mijn overplaatsing naar Leeuwarden vragen
Ik zie aan Franks blik dat hij het begrijpt
Frank: Je bent nog altijd verliefd op haar hé
Ik voelde dat ik rood werd en ik knikte van ja
Wolfs: Sorry maar ik ga je niet in de weg staan. Het is niet jouw schuld. Ik weet gewoon dat ik het niet aan zal kunnen. Hopelijk begrijpt Eva het ook.
Frank: Ik begrijp het en zij zal het ook wel begrijpen.
Wolfs: Ik ga nu naar Flamand. Ik kom straks trug.
Frank: Is goed.
Ik rij naar het bureau en het blijf tin mijn hoofd stromen. Frank is niet de ware voor Eva. Ze is toch ook zo gelukkig. Ze maakt een enorme fout maar ja wat kan ik eraan doen. Ik heb het de vorige keer proberen ompraten toen is het ook niet gelukt waarom zou het nu wel lukken. Ik kom aan bij het bureau en ga naar binnen. Ik negeer de medelijdende blikken die naar mij zijn toegericht en ik loop recht naar het kantoortje van Flamand en klop aan.
Flamand: Kom binnen
Ik ga naar binnen en ga zitten
Flamand: Hey Wolfs. Hoe is het nu met Eva?
Wolfs: Ze ligt in coma. Frank is nu bij haar maar waar ik voor kwam ik wil mijn overplaatsing aanvragen naar Leeuwarden.
Flamand: Waarom?
Wolfs: Eva gaat met Frank trouwen en dat kan ik niet aan echt niet Ik zal eraan kapot gaan.
Flamand: Zal ik regelen maar je kan altijd trug komen want ik weet zeker dat Eva het hier niet bij zal laten zitten
Wolfs: Zal ik wel zien maar alvast bedankt.
Flamand: Als Eva uit coma is kan je na een paar dagen vertrekken maar we zullen je wel missen.
Wolfs: Ik jullie ook. Ik ga trug naar Eva doei
Ik ga weg en rij trug naar het ziekenhuis. Ik kom aan in de kamer van Eva en Frank is weg. Ik pak Eva haar hand vast.
Wolfs: Eva wordt wakker alsjeblieft. Ik kan dit niet aan.
Eva:
Ik hoor een zachte,zwoel,lieve en snikkende stem. Ik herken het meteen. Het is die van Wolfs. Ik open langzaam mijn ogen en draai me hoofd naar zijn richting. Ik knijp heel zachtjes in zijn hand. Hij kijkt op en ik zie hoe zijn gezicht opklaart. Hij pakt me stevig vast.
Wolfs: oh Eva, Eva , Eva, Eva ik ben zo blij dat je wakker bent.
Eva: Ik ook maar waar is Frank?
Wolfs: Weet ik niet. Hij was hier daarjuist nog.
Dan zie ik hoe zijn blik serieus wordt en zie ik pijn en gekwetstheid in zijn ogen
Eva: Is er iets?
Wolfs: Waarom heb je me niet gezegd dat je gaat trouwen met Frank opnieuw.
Eva: Ik wilde je niet kwetsen
Wolfs: Nou je kwetst me alsnog. Eva als je uit het ziekenhuis ben dan ben ik over een paar dagen weg. Ik heb mijn overplaatsing aangevraagd naar Leeuwarden.
Een pijn schoot in mijn hart. Nee dit wil ik niet. Wolfs mag niet weggaan. Hij moet hier bij mij blijven. Hij kan mij niet in de steek laten want ik heb hem nodig.
Eva: Kan je me niet aandoen.
Ik kon er niets aandoen de tranen stroomde over mijn wangen. Waarom doet hij dit? Waarom doet hij mij dit aan? Hij weet toch hoe belangrijk hij is voor mij.
Wolfs: Ik kan het niet aan dat jij getrouwd gaat zijn met Frank dat moet je begrijpen Eva.
Ik weet niets meer te zeggen. Ik voel opeens een leegte, een leegte alsof Wolfs er al niet meer is.
Eva: Wanneer?
Wolfs: wanneer ga je trouwen?
Frank komt binnen. Hij moest ook altijd op het verkeerde moment binnenkomen
Frank: Volgende week.
Wolfs: Dan ben ik weg. Als jullie thuiskomen dan ben ik al in Leeuwarden
Ik kon niets meer zeggen.
Een week later. In de kerk. We hebben net ons jawoord gegeven. Wolfs zal nu wel al onderweg zijn naar Leeuwarden maar dat laat ik niet gebeuren. Als dit gedaan is dan haal ik hem trug. Hij gaat me niet in de steek laten. Dat gaat hij niet doen.
Wolfs:
Ik kijk op de klok van mijn auto. Ze zullen nu wel getrouwd zijn. Niet doen Wolfs. Eva Vandongen is verleden tijd en het is nog niet eens gelogen want vanaf vandaag zal ze door het leven gaan als Eva Deponti. Mijn Eva ben ik kwijt en ik zal haar nooit meer zien. Ik moest haar gewoon vergeten.
Eva:
De volgende dag kom ik aan op het bureau en ga direct naar Flamand en ik klop op de deur.
Flamand: Kom binnen Eva
Ik ga naar binnen en blijf rechtstaan
Eva: Krijg ik deze dag vrij
Flamand: Waarom?
Eva: Ik wil Wolfs in Leeuwarden gaan halen.
Flamand lacht
Flamand: Mooi zo tuurlijk krijg je vrij hier is de naam en adres van het kantoor.
Eva: Dank je
Ik rij meteen naar Leeuwarden. Mijn hart klopt tot het uiterste ik ga Wolfs weer zien. Waarom voel ik mij zo vrolijk ik ben nooit zo vrolijk als ik naar Frank ga of dat ik hem trug zien na een hele dag hem niet te zien heb. Ja ik ben dan ook een rare hé. Ik moet een beetje lachen met mijn eigen. Ik kom aan op het bureau waar Wolfs nu werkt.
Balieagente: Hallo Mevrouw met wat kan ik u helpen?
Eva: Ik kom voor Floris Wolfs.
Balieagente: Ik zal hem naar beneden roepen
Eva: Dank u wel?
Wolfs:
Mijn gsm gaat af. Het is de balieagente. Ik luister aandachtig. Ze zegt dat er iemand naar mij vraagt. Wie kan dat toch zijn. Ik zeg haar dat ik kom. Ik loop naar benden. Mijn hart bonst in mijn keel. Eva het is Eva Wat doet zij hier. Ik ga naar haar toe.
Eva:
Ik zie Wolfs naar me toe lopen en mijn hart slaat harder en harder en ik krijg superveel kriebels in mijn buik.
Eva: Hey Wolfs kunnen we buiten praten
Wolfs: Tuurlijk kom maar.
We gaan naar buiten.
Eva: we zijn alleen mooi
Wolfs: Eva is er iets met Frank?
Eva: Nee maar wel met mij
Wolfs: Wat is er met jou?
Eva: Ik mis mijn partner genaamd Wolfs heel erg
Wolfs: Eva, alsjeblieft doet dit nou niet
Eva: Waarom niet? Ik wil je trug aan mijn zij hebben. Ik wil geen andere partner. Loop toch niet constant weg als het moeilijk wordt.
Wolfs: Eva ik kom niet trug.
Ik kijk hem heel verleidelijk aan.
Wolfs: Eva
Opeens krijg ik superveel zin om hem te kussen. Wat is dat met mij? Ik weet niet wat mij bezielt en ik duw Wolfs tegen de muur en druk mijn lippen tegen de zijne. Ik voel dat Wolfs me wilt wegduwen maar dat hij niet kan. Ik besef dat hij smoorverliefd is op mij en ik op hem dat besef ik nu. Ik open mijn mond en steek mijn tong in zijn mond en Wolfs doet mee. Het voelt perfect aan. Net toen we met elkaar vreeën. Ik weet niet hoelang we elkaar stonden te kussen maar opeens kreeg ik Frank voor mijn neus. Ik stopte. Wat is dat met mij? Ik ben net getrouw en ik zit al te kussen met een andere wel niet zomaar een andere maar met Wolfs de beste vriend van mijn partner.
Eva: Sorry ik wist niet wat me bezielde
Wolfs: Dat bedoel ik nu. Jij bent ook verliefd op mij en ontken het nu maar niet. Het gaat niet Eva dit kunnen we niet maken.
Eva: We moeten er gewoon voor zorgen dat er niets verkeerds loopt. Alsjeblieft ik kan niet zonder jou.
Wolfs:
Jemig Eva waarom doe je dit. Kijk niet zo je weet verdomd goed dat ik die blik niet kan negeren.
Wolfs: ok ik kom trug dan gaan we nu naar mijn baas
Eva: Jippie dank je dank je
Eva is zo blij en dat maakt mij ook blij. We gaan samen naar binnen. Op weg naar mijn baas. Opeens pakt Eva mijn hand vast dus liep ik hand in hand met Eva door het kantoor weet zeker dat ze me nogal raar aankeken maar ja dat kan mij niet schelen. Het feit dat Eva mij is komen halen zegt genoeg. Zij houdt ook van mij. Evenveel als ik van haar hou.
Eva:
Daar loop ik dan hand in hand op weg naar Wolfs zijn baas om te zeggen dat hij toch in Maastricht blijft. Na een uur. De baas was niet zo vrolijk maar hij begreep het wel. We reden trug naar Maastricht. We komen aan bij Deponti. Ik met een vrolijk gezicht loop naar Frank.
Eva: Frank, Frank kijk een wie trug is.
Frank: Wolfs leuk dat je trug bent
Eva: Ja hé nou heb jij je kookmaatje trug.
Frank en Wolfs beginnen te lachen om Eva’s gedrag en Eva lacht mee. Het is een vrolijke boel. Frank en Wolfs koken samen. Na het eten praten we heel lang door en dan hebben door dat het al 4 uur ’s nachts. We kruipen alle drie in ons bed.
De volgende morgen komen we aan op het bureau. Iedereen verwelkomt Wolfs met open armen en daar ben ik blij om. We gaan zetten ons aan het bureau.
Eva: heerlijk
Wolfs: Wat is er zo heerlijk Eefje
Eva: Ja wij tweeën weer samen als duo
Wolfs glimlacht en ik glimlach ook
Wolfs: ja dat is inderdaad heerlijk
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Hoodstuk 2: Vreemdgaan wat zijn daar te gevolgen van

Eva:
Twee maanden lang gaat het super.
Frank: Lieverd ik moet voor een weekje weg.
Eva: Nou jammer waar naar toe?
Frank: Ik ga naar één of ander congres in België
Eva: Nou leuk. Ik wou dat ik mee kon
Frank: Kan toch vraag verlof aan Flamand
Eva: Nee yoh we hebben superveel werk.
Frank: jammer
Frank geeft me een superlange kus op mijn mond
Frank: Tot volgende week dan doei
Eva: Haya
Na een halfuur komt Wolfs thuis.
Wolfs: Waar is Frank?
Eva: Die is voor een week naar een congres in België
Wolfs: Ok maar Eefje ik ben ook weg. Ik heb afgesproken met Fleur. Ga je mee?
Eva: Nou ja super. Ik ga me even omkleden.
Na een halfuur ben ik klaar en ga ik met Wolfs naar dancing waar Fleur op ons wachtte
Fleur: Hey pap, Eva wat leuk dat je mee bent gekomen
Eva: Kon ik niet missen hé
Fleur: Absoluut niet Het is echt een top feestje
Eva: Ja dat zie ik.
Fleur: Kom Eva we gaan dansen
Ik en Fleur gaan naar de dansvloer en Wolfs blijft zitten aan de bar.
We dansen erop los. Ohnee nu is het tijd voor een slowliedje(een liedje waar je moet schuifelen met je partner hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel). Wie moet ik kiezen?
Fleur: Nou pak mijn vader komaan Eva doe het gewoon.
Eva: Je hebt gelijk.
Ik ga naar Wolfs en trek hem van de bar af.
Wolfs: Eva, nee ik kan niet dansen
Eva: Dit is niet zo moeilijk alsjeblieft.
Wolfs: ok dan
Wolfs legt zijn handen op mijn schouders en ik op die van hem en zo begonnen we te dansen. Ik heb weer kriebels in mijn buik. Wolfs trekt me alsmaar dichter en dichter tegen hem aan. Het voelt zo goed en opeens voel ik dat zijn handen stilaan naar beneden aan het zakken zijn. Ik vind het heerlijk. Zijn handen blijven op mijn onderrug liggen en dan ga ik langzaam met mijn handen naar zijn onderrug. Ik kijk naar boven en kijk recht in zijn prachtige blauwe ogen. Dit had ik niet mogen doen. Zijn ogen zijn verslavend. Ik sluit mijn ogen en voel hoe zijn lippen dichter en dichter naar de mijne komen. Dit is zo heerlijk. Ik wil dat Wolfs me zo graag kust. Ik voel zijn lippen op de mijne drukken. Ik doe mijn mond open en Wolfs steekt zijn tong in mijn mond en ik doe mee. We kussen de hele tijd. Ik voel zijn hand onder mijn T-shirt gaan. Ik kan niet wachten tot we thuis zijn. We stoppen met kussen en we zeggen tegen Fleur dat we naar huis gaan. Ze vindt het goed. We komen thuis aan en we lopen naar boven. In de kamer aangekomen doet hij de deur dicht en duwt hij mij tegen de muur. Hij kust me met zoveel passie en voor we het weten zijn we weer aan het tongzoenen. Ik voel zijn hand weer onder mijn T-shirt gaan en deze keer gaat hij langzaam naar boven. Heerlijk vind ik het. Doe verder hou je vooral niet in. Laat je gewoon gaan Wolfs. Wat zeg ik nu? Ik mag Wolfs zijn gang niet laten gaan. IK ben getrouwd maar het is zo lekker. Ik moet hier mee stoppen. Je kunt het Eva duw hem weg. Ik kan het niet. Mijn lichaam wilt hem,mijn hart en ziel ook zelfs mijn verstand wilt hem. Ik kan hier niet tegen vechten. Ik geef me gewoon over.
Wolfs:
Ik ga met mijn hand steeds hoger onder Eva haar T-shirt. Waar ben ik toch mee bezig? Ik moet hier mee stoppen. Ik kan Frank dat niet aan doen. Ik kan het mezelf niet weer aandoen om weer dezelfde fout te maken net zoals bij John. Ik moet haar wegduwen. Komaan Wolfs je kunt. Ik kan het niet. Mijn lichaam wilt haar evenals mijn hart, ziel en zelfs mijn verstand. Ik ga hier spijt van krijgen maar wat moet ik dan? Ik weet het niet meer. Ik wil haar zo hard. Ik wil dat ze van mij wordt. Ik wil hier niet meer tegen vechten. Ik vecht al genoeg voor mijn gevoelens. Ik ga het gewoon doen.
Eva:
Na het vrijen leg ik mijn hoofd op Wolfs zijn borstkas. De volgende morgen
Eva: Ik hou van je Wolfs. Laat me nooit meer gaan.
Wolfs: Beloof ik Eefje. Ik blijf voor altijd bij jou.
Eva: Vanavond weer?
Wolfs: Absoluut
We kleden ons weer aan en gaan naar ons werk. De hele wek lang vrijen we de hele nacht door met elkaar maar nu komt het hé morgen komt Frank trug naar huis en kunnen we dat niet meer doen. We vrijen wel na de werkuren voor we naar huis gaan. Ik moet daar alleen nog overleggen met Wolfs. Ga ik lekker nu doen want we zitten in de auto.
Eva: Wolfs? Vanavond komt Frank trug thuis.
Wolfs: Weet ik Eefje
Eva: Als we nu direct na onze werkuren vrijen en dan pas naar huis gaan lukt het toch ook.
Wolfs: Ja dat is waar. Nou we doen het gewoon.
Hij geeft me een vurige kus op mijn mond. Het is 6 uur ’s avonds. Onze shift is gedaan. We rijden naar een hotel en gaan naar binnen. We komen de kamer binnen en we liggen al direct op bed. We vrijen tot 8 uur ’s avonds en gaan dan naar huis. Zo gaat het 6 maanden door. Het is echt heerlijk om zo met Wolfs te vrijen. Ik zou niet meer zonder kunnen. Er zijn ook dagen dat we gewoon naast elkaar liggen en dat is ook super heerlijk want ja een relatie draait niet alleen om seks. Zoals gewoonlijk komen we rond half 9 thuis aan. We gaan naar de keuken en dan zien we Frank met een pistool op ons gericht. Ik kruip heel dicht tegen Wolfs aan.
Wolfs:
Ik voel hoe dicht Eva tegen me aankruipt. Frank zijn gezicht. Ik ken die blik. John had diezelfde blik toen hij van zijn leven beroofde. Dit mag niet. Ik moet dit tegenhouden. Het mag niet opnieuw gebeuren.
Wolfs: Frank doet dat wapen weg. Komaan Frank
Frank: Nee!!!! Hoe kon je. Ik dacht dat je mijn vriend was. Eva is van mij!!!! Wolfs: Het spijt me echt. Ik heb er tegen proberen vechten maar het lukte niet.
Frank: Had in Leeuwarden gebleven
Wolfs: Je hebt gelijk
Frank zet het pistool tegen zijn hoofd. Eva verstopte haar gezicht tegen mijn borstkas.
Wolfs: Wil je dat ik weg ga. Ok ik ga weg. Ik zal uit jullie leven verdwijnen. Ik zal het uitmaken met Eva voor jou Frank omdat je mijn beste vriend bent alsjeblieft doe dat wapen weg. Ik neem morgen ontslag dat beloof ik
Frank: Beloof je?
Wolfs: Ja.
Eva:
Ik voelde een steek in mijn hart. Dit kon hij niet toen.
Eva: Nee!!!
Wolfs: Eva ik kan niet anders je moet me vergeten.
Ik zie Wolfs langs mij passeren en Frank geeft het pistool aan Wolfs en Wolfs gaat naar boven. Na een uur komt hij trug met zijn koffers.
Frank: Je mag heus nog deze nacht hier blijven slapen.
Wolfs: Dank je Frank maar het is beter zo.
Frank knikt en Wolfs gaat weg. Ik zie hem morgen wel dan zou ik hem wel onderhanden nemen. De volgende morgen op bureau. Ik kom binnen en zie dat Wolfs alles aan het afgeven is. Hij komt buiten. Ik pak zijn arm vast en sleur hem de verhoorkamer binnen
Eva: Je kunt niet weggaan!!! Je hebt het me belooft. Je zou me nooit alleen laten.
Wolfs: Eva verdomme!!!! Frank had bijna zelfmoord gepleegd. Ik wil dit niet nog eens meemaken.
Eva: En ik dan? Ben ik niet belangrijk genoeg.
Wolfs: Jawel maar Frank is mijn beste vriend. IK kan niet anders. Je moet mij vergeten. Wolfs stapt weg. Ik schreeuw zijn naam. Hij kijkt om maar gaat toch weg. Mijn hart doet pijn. De leegte. Ik kan het niet tegenhouden. Ik schreeuw zijn naam en blijf zijn naam schreeuwen en begin er nog bij de huilen ook. Ik hoor iemand binnen komen. Marion komt naast me zitten en pakt me vast. Ik weet niet hoelang ik daar huilend in Marion haar armen gelegen heb maar het moeten uren geweest zijn. Zo voelde het toch. Nadat ik uitgehuild was ging ik naar huis. Ik kwam thuis aan.
Frank: Hey liefje
Hij wilt me kussen maar ik sla hem in het gezicht.
Eva: Blijf van mij!!!!! Klootzak!!!!! Ik hat jou!!!!!!!!!! Door jou is Wolfs weg!!!!!!!!!
Ik loop kwaad naar de kamer waar Wolfs sliep. Ik pak zijn kussen en ik ruik zijn geur en deze geur wil ik niet kwijt. Ik begin weer te huilen en kan niet meer stoppen. Ik wil mijn bed niet meer uit. Ik blijf voor eeuwig hier. Ik ga nooit meer van dit bed af. Ik huil dag en nacht. Ik eet niet meer. Ik krijg niets meer door mijn keel. Ik drink en slaap ook niet meer. Ik denk alleen maar aan Wolfs. Ik schreeuw zijn naam. Ik herhaal hem telkens weer en ik stop niet meer. Soms zie ik hem voor me alsof hij echt weer bij mij is maar ik weet dat dat maar een hallucinatie is. Ik kan niet meer zonder hem.
Marion:
Ik maak me zorgen om mijn beste vriendin. Ik ga er langs. Ik moet weten hoe het met haar is. Het is al weken geleden dat ze nog is gaan werken. Ik rij naar Deponti en bel aan. Frank doet open.
Marion: Hey Frank, is Eva thuis?
Frank: Ja, ze is boven
Marion: Mag ik naar haar toe
Frank: Tuurlijk ga maar.
Ik ga naar boven en ik hoor haar Wolfs zijn naam schreeuwen en huilen en ik besef dat het alleen maar achteruit gaat met haar dat het heel slecht met haar gaat. Ik ga trug naar beneden naar Frank.
Marion: Frank we moeten Wolfs trug halen
Frank: Nee, ze moet hem leren vergeten. Wolfs is verleden tijd dat moet ze maar onder ogen zien.
Met Frank valt niet te praten.
Marion: Nou ik ga dan maar
Frank: Ja en durf Wolfs niet te verwittigen
Marion: Nee zal ik niet doen
Ik ga weg en ga naar huis. Twee maanden later. Ik ben laatst nog bij Eva geweest en ze huilt en schreeuwt nog altijd Wolfs zijn naam. Ze is erg zwak. Ik weet niet hoelang ze dat nog gaat volhouden. Frank verdomme waarom laat je haar en Wolfs niet samen zijn. Je ziet dat ze niet zonder hem kan. Ik ga straks nog eens naar Eva gaan wanneer Frank niet thuis is. Kan ik eens rustig met haar praten.
Eva:
Wolfs, jij bent verdwenen. Net als al het andere. Maar met wie anders kan ik praten. Ik ben de weg kwijt. Toen jij wegging….nam je alles met je mee. Als zijn afwezigheid overal is. Maar ik kijk….alsof er een groot gat in mijn borstkas is geslagen. Maar op een bepaalde manier ben ik blij. De pijn s het enige dat mij herinnert dat hij echt was. Wolfs, ik heb je gezien. Misschien ben ik wel gek. Maar dat maakt mij niets uit. Wolfs, ik weet wat ik moet doen om je weer te zien. Frank is weg mooi. Ik ga naar beneden en ga naar de keuken en ik pak een mes. De pijn ik wil dat het stopt Ik wil dat het overgaat. Ik wil Wolfs weer om mij heen. Ik snijd mijn polsen over. Ik voel hoe het bloed over mijn armen stroomt en ik voel me met de minuut zwakker en zwakker. Ik zak op de grond en ik weet dat het binnen een paar minuten over is. Dat de pijn weg is, dat ik weg ben. Wolfs waarom heb je mij dit aangedaan en dan val ik weg.
Marion:
Ik rij naar Eva. Ik doe de deur open. Ik wordt bang. Ik hoor Eva nergens en ik ga naar de keuken.
Marion: Eva!!!!!!!!!
Ik pak snel doeken en bindt het om haar polsen. Godverdomme waarom heeft Frank het zover laten komen. Ik bel de ambulance en na 5 minuten zijn ze er. Ik schrijf een briefje voor Frank dat Eva in het ziekenhuis ligt. Na twee uur komen de dokters met Eva uit de operatiekamer. Ik loop naar ze toe.
Marion: En dokter hoe is het met haar.
Dokter: Niet goed ze ligt in coma. Ze heeft enorm veel bloed verloren. Ze is erg zwak en we zijn bang dat ze nooit meer uit coma geraakt. Het spijt me verschrikkelijk. De dokter gaat weg. Mijn wereld stort. Mijn beste vriendin gaat dood wat moet ik nou doen? Ik voel mij instorten. IK beginnen te huilen. Opeens voel ik twee handen om me heen die mij troosten en ik hoor zijn stem. Het is Romeo. Hoe wist hij het? Maakt dat uit. Hij is hier nu op het moment dat ik hem nodig had en dat telt alleen maar. Na twee uur komt Frank binnen en er begin woede binnen mij te koken. Ik sta op en loop naar hem toe.
Marion: Ben je nou blij!!!!!!!!!!
Frank: Natuurlijk niet wat denk jij nou!!!!!!!!
Marion: Je had me Wolfs moeten laten bellen!!!!! Dankzij jou gaat ze dood!!!!!!!!!!!!!Ik haat jou!!!!!!!!!!Mijn beste vriendin gaat dood dankzij jou!!!!!!!!!!!!!! Jij gaat Wolfs bellen zeg hem maar wat door jou toedoen met Eva gebeurd is!!!!!!!!! Zeg hem maar dat omdat jij hem weggejaagd heb bij Eva dat ze haar polsen heeft open gesneden!!!!!!!!
Frank: Doe ik niet!!!!!!!!!! Wolfs moet er niets van weten!!!!!!!!!!!!!Dat hij maar mooi in Leeuwarden blijft Eva moet hem vergeten!!!!!!!!!!
Marion: Snap je godverdomme niet dat ze dat niet kan!!!!!!!! Ga naar haar toe!!!!!!!!! Zie wat je hebt aangericht!!!!!!!!!! Jij alleen en alleen jij hebt de dood van Eva op jouw geweten!!!!!!!!!
Ik voel hoe Romeo me vastpakt en me kalmeert.
Romeo: Kom we gaan naar Eva
Na een maand heeft Frank Wolfs nog altijd niet ingelicht. Ik besluit om Wolfs zelf te bellen. Hij heeft het recht om te weten wat er met Eva gebeurt is.
Wolfs:
Nu 3 maanden later denk ik nog steeds aan haar. Wat moet ik toch doen? Hoe zou het nu met haar zijn?Zou ze mij al vergeten zijn? Mist ze mij zo hard zoals ik haar mis? Een gerinkel doorbreekt mijn gedachte. Het is mijn gsm. Ik kijk op het scherm. Het is Marion.
Wolfs: Ja Marion
Marion: Wolfs je moet trug naar Maastricht komen. Eva.
Ik hoor haar huilen en ik wist meteen dat er iets was met Eva. Mijn Eefje er was iets gebeurd.
Wolfs: Wat is er gebeurd Marion?
Marion: Ze heeft haar polsen opengesneden. Ze ligt in coma en de dokters zeggen dat ze er waarschijnlijk nooit meer uit zou geraken.
Wolfs: Ik kom er meteen aan.
Ik leg af. Mijn wereld stort mijn Eefje zou dood gaan door mijn schuld. Ik ren naar mijn auto en rij op weg naar Maastricht. Maar naar wie ben ik op weg? Naar een Eva die er misschien niet meer zal zijn als ik toekom. Ik kom aan in het ziekenhuis en loop naar de balie.
Verpleegster: Waar kan ik u mee helpen?
Wolfs: Eva Vandongen waar ligt ze?
Verpleegster: Kamer 220
Ik ren naar de kamer. Ik kom binnen en de tranen stromen over mijn wangen. Ik loop naar haar toe en ga op bed zitten en ik pak haar hand vast.
Wolfs: Oh Eva mijn lieve Eva wordt wakker alsjeblieft.
Ik leg haar hand op mijn wang en sluit mijn ogen
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Hoodstuk 3: De ontvoering

Eva:
Ik hoor de zachte stem en ik weet meteen wie het is. Het is Wolfs is hij echt trug gekomen voor mij? Ik open langzaam mijn ogen en draai mijn hoofd naar hem.
Eva: Wolfs
Wolfs: Eva, oh Eva je bent wakker. Het spijt me zo ik had je nooit in de steek mogen laten.
Hij begint weer te huilen en ik veeg de tranen van zijn gezicht weg.
Eva: Huil niet Wolfsje. Het is allemaal Frank zijn schuld
Wolfs: Frank houdt ook van jou en wil je gewoon niet kwijt. Eefje ik wist niet dat je zoveel van mij hield. Kun je het mij ooit vergeven.
Eva: Natuurlijk hou ik superveel van je en natuurlijk vergeef ik je. Blijf je nu wel bij mij?
Wolfs: Tuurlijk Eefje
Dan komt Frank binnen.
Eva: Ik hoop dat je beseft dat ik voor Wolfs kies. Frank alsjeblieft je komt heus nog een leuke vrouw tegen maar ik kan niet zonder Wolfs
Frank: Ja dat begrijp ik nu. Ik was gewoon alleen met mezelf bezig. Ik hoop dat we vrienden kunnen blijven en dat ik niet hoef te verhuizen.
Wolfs gaat naar Frank en slaat een arm om hem heen en ik wist meteen dat Wolfs hem zou vergeven
Wolfs: Tuurlijk blijven we vrienden en je dacht toch niet dat ik jou zou laten weggaan man serieus met wie zou ik anders moeten koken we weten allebei dat Eva niet kan koken.
Eva: Jaja dat weten we nu ondertussen wel al hé
Wolfs komt naar me toe en geeft me een kus op de mond.
Eva: Wanneer mag ik naar huis?
Frank: Nou daar hebben we de typische Eva trug. Nog maar net wakker en ze wil al weer aan het werk.
We schieten alle drie in de lach. Het is heerlijk om weer zo te lachen en ook heerlijk dat ik Wolfs trug heb. Ik vindt het superlief dat Frank er goed mee om probeert te gaan. Hij vindt heus wel een leuke meid.
Eva: Hey over een leuke meid gesproken voor je Frank Esmee is een toffe. Ze werkt nog maar net bij ons in het team
Wolfs: Nou moet je hem niet meteen gaan beginnen koppelen Eefje. Hij zal zelf wel iemand tegen komen toch Frank.
Frank: Tuurlijk wel
Ik trek een pruillipje.
Eva: Ik wilde alleen maar helpen.
Frank: Ah Eva dat weet ik toch
Wolfs streelt mijn haar. De dokter komt binnen.
Dokter: Goeie avond Mevrouw Vandongen Hoe voelt u nu?
Eva: Prima dokter. Wanneer mag ik naar huis?
Ik zag Frank en Wolfs een beetje giechelen. Ik wilde gewoon naar huis is dat zo grappig dan, Ach ja mannen hé Kleine baby’s
Dokter: Als het goed blijft mag je morgenvanavond al naar huis
Eva: das geweldig nieuws.
Wolfs: Euhm dokter is het mogelijk dat ik deze nacht bij haar mag blijven.
Dokter: Tuurlijk kan dat.
Wolfs: Dank u wel
Dokter: Graag gedaan
De dokter gaat weg en Wolfs komt weer naast me zitten.
Eva: Wolfs ik ga slapen ben echt moe
Wolfs: Ga maar slapen.
Na een paar seconde val ik in slaap. De volgende morgen wordt ik wakker en realiseer ik dat ik vanavond naar huis mag. Ik stap uit mijn bed en begin mijn koffers te maken. Frank komt binnen en Wolfs is ook net wakker en ze schieten allebei in de lach.
Wolfs: Onze ijverige Eva is weer bezig
Frank: Yep ze is niet te houden
Eva: Nou ja zo kan ie wel weer hé Mij zo uitlachen. Ik mag vanavond wel naar huis hé en dan begin ik morgen al weer te werken
Frank: Ja tuurlijk Eva
Wolfs en Frank zijn al de hele tijd met mij aan het lachen. Het is avond en ik mag nar huis.
Eva: Het is avond yes ik mag lekker naar huis.
Ik zeg het op een manier alsof er een klein kindje haar knuffelbeertje trug krijg en natuurlijk schieten Wolfs en Frank weer in de lach maar ik moet ook lachen. Wolfs pakt mijn koffer en zet het in de auto en we rijden naar huis. We komen thuis aan en we bergen de kleren op. Ik zie dat Frank zijn gerief verplaatst is naar Wolfs zijn oude kamer en dat nu Wolfs zijn gerief in onze kamer staat die vroeger van mij en Frank is maar nu van mij en Wolfs is. We gaan naar beneden en Wolfs en Frank beginnen met het eten. Dan ruik ik vis.
Eva: Ja dag vergeet het eens even. No way dat ik vis ga eten
Wolfs en Frank lachen weer. Wolfs haalt dan iets uit de koelkast.
Wolfs: Kijk eens lieverd Ik heb voor jou speciaal Bami gaan halen
Frank: Met kroepoek
Eva: Nou jullie zijn echt lief.
Wolfs: Lieverd ik zou je toch nooit iets laten eten wat je niet lust
Eva: Weet ik
Ze gaan trug verder met koken
Eva: Nou ik ga even gaan wandelen Ben over een kwartiertje trug. Ik word misselijk van deze stank.
Wolfs en Frank bulderden het uit van het lachen.
Wolfs: Nou lieverd ga maar tot straks
Eva: OK haya
Wolfs: Wacht ik wil nog een afscheidskusje
Eva: Gekkie
Ik ga naar Wolfs en geef hem een intense kus en ik pak mijn jas en ga wandelen. Na 5 minuten ga ik trug. Opeens wordt ik vanachter mij achter een muurtje getrokken. Ik wil schreeuwen maar krijg daar de kans niet voor. Er wordt iets voor mijn mond gedaan en voor ik het weet val ik weg. Ik word wakker in een vreemde kamer. Ik wil ontsnappen maar het gaat niet want mijn handen zijn geboeid. Van wie is dat huis? Wie heeft mij ontvoerd?
Wolfs:
Een uur later. Ik maak me zorgen Eva zou hier drie kwartier geleden al trug thuis maar ze is nog altijd niet thuis.
Wolfs: Ze blijft wel heel lang weg hé
Frank: Ja dat vindt ik ook.
Wolfs: ik ga buiten gaan kijken.
Frank: Is goed
Ik ga naar buiten. Ik wandel voorbij een donker steegje en ik zie iets glimmen. IK ga dichterbij kijken en ik vind Eva haar armbandje. Jezus Eva is ontvoerd. Ik loop rap trug naar Deponti en bel naar Flamand. Flamand neemt op.
Flamand: hey Wolfs
Wolfs: Je moet een opsporingsbevel verstrooien Eva is ontvoerd
Flamand: Ok doe ik onmiddellijk en ik stuur ook het onderzoeksteam.
Wolfs: Ja is goed
Ik leg af. Na een paar minuten is het onderzoeksteam aan de deur. Ik begeleide ze naar de plek waar ik Eva haar armbandje gevonden heb. Ze beginnen met onderzoeken. Na twee uur zijn ze klaar maar hebben niets gevonden. Ik ga naar het bureau in de hoop daar goed nieuws te krijgen. Ik kom binnen in het bureau. Ik loop naar Marion.
Wolfs: En?
Marion: Niets. De gsm van Eva staat uit. Het laatste signaal dat er is gegeven is waar jij dat armbandje gevonden hebt. Het spijt me en de onderzoeksdokter?
Wolfs: Niets
Marion: Ga naar huis. Wij bellen als we meer weten
Wolfs: Ik blijf hier ik wil helpen zoeken.
Marion: als jij denkt dat het beste is
Flamand: Het is goed Wolfs je mag helpen zoeken
Wolfs: Dank je
Ik maak me ernstig zorgen. Waar is mijn Eefje naartoe? Wie heeft haar meegenomen? Wat gaat hij/zij allemaal met haar doen?
Eva:
Ik hoor voetstappen. Nu ga ik het weten wie mij ontvoerd heeft. De voetstappen komen steeds dichter bij. Dan zag ik wie het was.
Eva: Daan? Jij? Wat moet je van mij?
Daan: Je zo lang hier houden zodat je Wolfsje zich zorgen maakt om je dat zijn wereld instort omdat hij je niet kan vinden.
Eva: Laat me gaan!!!!
Daan: Nee!!!! Nooit Eva!!!!Je blijft lekker bij mij!!!!!!gezellig toch
Ik walgde van hem. Hij streelt mijn gezicht. Ik trek mijn gezicht weg.
Eva: Blijf van mij af!!!!
Daan: Nou nou gaan we kattig beginnen doen. Ik streel alleen maar je gezicht meer ga ik niet doen hoor.
Hij streelt weer mijn gezicht en weer trek ik mij trug.
Daan: Gaan we lastig doen ja!!!!!!!!!Gaan we het hard spelen maar geen probleem hoor Eva ik kan het ook hard spelen.
Ik zag zijn hand omhoog en richting mijn gezicht gaan. Ik voelde een harde klop in mijn gezicht en er volgde er nog 9. Ik voelde mijn wangen gloeien van de pijn.
Eva: Klootzak!!!!!Blijf met je gore poten van mijn blijf!!!!!!!!!!Je hebt geen recht om mij te slaan klootzak!!!!!
Daan: Hou je bek Eva!!!!!!!!Of wil je nog wat kloppen!!!!!
Eva: Je raakt me niet aan!!!!!
Daan: Vind je het lekker misschien? Hou je bek!!!!
Eva: Wolfs vind me heus wel!!!!
Daan: Eva!!!!!
Hij kijkt me woest aan en ik werd er eigelijk een beetje bang van dus ik besloot mijn mond te houden.
Daan: Mooi en over Wolfs zo makkelijk zal hij je niet vinden want ze krijgen geen signaal van jou door en van mij zullen ze dat ook niet krijgen en je zit midden in het bos. Hij zal heel veel moeten zoeken. Ik snap niet dat zo’n mooie meid met zo’n stuk verdriet om kan gaan.
Hij streelt weer mijn gezicht maar deze keer durf ik mij niet te bewegen. Hij glimlacht en haalt dan zijn hand van mijn gezicht
Daan: Goed zo
Hij gaat weer weg en ik zit weer alleen op de kamer in een huis diep in het bos dat eigendom is van Daan. Ik wil hier weg. Ik wil naar Wolfs. Weer in zijn warme armen liggen en zachte,vurige,intense en lange kusjes op mijn mond krijgen die vol met passie gegeven is. Ik mis Wolfs nu al. Wanneer lieve Wolfs? Wanneer kom je me halen?
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Dit word nog steeds vertelt in de gedachte van Eva

Hoodstuk 4: Wat is Daan van plan?

’s Avonds komt Daan trug.
Daan: Hey schoonheid
Eva: ga weg!!!!!
Daan: Jij vindt het echt lekker om kloppen te krijgen hé
Eva: Hoe ben jij eigelijk ontsnapt?
Daan: Door slim te zijn. Ik deed alsof ik super veel pijn had en dat ze me naar het ziekenhuis zou brengen en daar was ik dan even alleen met een politieagent omdat de dokter weg was en zijn collega naar het toilet moest en toen heb ik de collega van jou neergeslagen en gevlucht maar ik heb een beter idee om Wolfs te straffen.
Eva: Wat dan?
Daan: Je lekker in elkaar slaan en dan ergens achterlaten waar ze je nooit op tijd zullen vinden.
Eva: Doe je niet!!!!!
Daan: Nee!!Moet je maar eens zien!!!!
Hij stapt op mij af en begint mij te slaan in het gezicht tot het blauw wordt en dan schopt hij in mijn buik steeds opnieuw en opnieuw. De tranen stromen over mijn wangen. Ik smeekte hem om te stoppen maar negeerde mij en hij deed gewoon door. Hij schopte in mijn buik en dan op mijn armen en benen. Ik voel mijn hele lichaam brand van de pijn. Ik voel hoe Daan me oppakt en mij in de koffer legt. Ik voel hoe de wagen begon te rijden. Na een halfuur stopt hij en haalt hij mij uit de koffer en legt me op de grond en stapt in en rijdt weg. Ik wil schreeuwen maar ik ben te zwak. Wolfs war ben je? Ik heb je nodig. Vind me alsjeblieft op tijd. Mijn tranen stromen over mijn wangen. Ik ben bang. Ik wacht langzaam op mijn dood want ik weet dat Daan gelijk zou hebben. Wolfs zou me nooit op tijd vinden.
Wolfs:
Het is nu al 2 dagen voorbij en ik vindt Eva maar niet. Ze is spoorloos verdwenen. Misschien is ze dood. Nee daar mag ik niet aandenken. Opeens gaat mijn gsm en ik zie dat het Marion is. Ik pak snel op misschien heeft ze goed nieuws.
Wolfs: Marion zeg alsjeblieft dat het goed nieuws is
Marion: We hebben een spoor dat misschien naar Eva kan leiden
Wolfs: Vertel
Marion: Er is een huis in het Paradijsbos die op eigendom staat van Daan.
Wolfs: Wat? Is Daan ontsnapt dan?
Marion: Ja komen we ook maar net tegen
Wolfs: Ik rij onmiddellijk naar het bos.
Ik leg af en stap in de auto en rij met volle vaart naar het bos. Na een halfuur kom ik aan in het bos en na pas nog een halfuur vind ik het huis. Ik stap uit de auto en trek mijn revolver en ga naar binnen maar er is niemand meer in huis. Opeens vind ik bloedsporen op de grond en weet dat Eva nog in de buurt moet zijn en dat ik rap moet zijn. Ze is gewond. IK loop het huis buiten en schreeuw Eva haar naam. Ik kijk heel goed rond en zie opeens bandsporen. Misschien heeft Daan haar weggebracht. Misschien lijden die bandsporen mij naar Eva. Ik ga ze volgen. Ik blijf maar wandelen. Het lijkt hier geen einde aan te komen en dan opeens zie ik ze liggen. Ik ren naar haar toe. Ze is er erg aan toe. Haar hoofd bloed en gezicht hangt volledig vol met bloed. Ik hoop dat ik niet te laat ben. Ik zeg haar naam.
Eva:
Ik hoor Wolfs zijn stem. Mijn slaat over naar blijdschap. Hij is er en op tijd ergens dacht ik het wel. Wolfs zou nooit stoppen met zoeken naar mij.
Eva: Ik wist wel dat je me op tijd zou vinden
Ik voel hoe Wolfs me oppakt en begint te wandelen. Na een uur komen we aan bij zijn auto en hij zet me voorzichtig in de auto en dan stapt hij ook in.
Wolfs: Ik breng je naar het ziekenhuis. Heb je veel pijn?
Eva: ja heel veel pijn
Ik voel hoe de tranen over mijn wangen stromen. Wolfs start de auto en na pas twee uur komen we aan in het ziekenhuis. Ze brengen me naar de onderzoekskamer. Na twee uur zijn ze pas klaar met me maar goed ook. Ik heb echt veel pijn gehad toen ze de foto’s trokken. Ik heb zoveel pijn. Het voelt alsof er messen in mijn lichaam zitten. Ik zie Wolfs met de dokter praten. Ze brengen mij naar mijn kamer en na een paar minuten is Wolfs er al. Ik wil weten wat de dokter zei.
Eva: Wat zei de dokter?
Wolfs: Nou Daan heeft je behoorlijk toegetakeld. De wonde op je hoofd hebben ze moeten naaien. Je hebt 4 gebroken ribben, je polsen en enkels zijn gekneusd
Opeens krijg ik een plotse,hevige pijn aan mijn borstkas.
Eva: Auw!!
Wolfs: Eefje lieverd wat is er? Waar heb je pijn?
Eva: Aan mijn borstkas
Opeens krijg ik last van kortademigheid en een versnelde ademhaling. Ik voel me steeds zwakker worden en ik begin me duizelig te voelen.
Eva: Wolfs
Wolfs: Ja Eefje. Wat is er? Heb je nog meer pijn? Je ziet er zo bleek uit.
Eva: Ik voel me duizelig,ik heb hevige pijn aan mijn borstkas. Ik voel me zwakker worden en ik heb last van kortademigheid en een versnelde ademhaling.
Opeens kom ik echt in ademnood. Wolfs raakt in paniek en belt op de rode knop. Er komt meteen een dokter eraan. Hij neemt me weer mee. Na nog een onderzoek te gaan en mijn koorts weer een beetje op peil te zijn brengt hij me weer naar mijn kamer. De dokter roept Wolfs naar de gang. Er gaat vlaag van woede over mij. Die dokter mag het ook recht in mij gezicht zeggen wat er met me is!!!! Het is mijn lichaam dus heb ik recht om het te weten wat er met me is!!!! Na een paar minuten komt Wolfs weer binnen en zijn gezicht staat op verslagenheid.
Eva: Wolfs wat is er? Wat zei de dokter?
Wolfs: je hebt en klaplong
Eva: Wat is dat?
Wolfs: Ik citeer de dokter. Een klaplong of pneumothorax is een inzakking van een deel van een long of een volledige long. Daardoor kan de zuurstof niet op een normale manier opgenomen worden in het bloed. In het borstweefsel is er een gaatje ontstaan, waardoor er lucht aanwezig is in de pleuraholte (de ruimte tussen het borstvlies en het middenborstvlies). Die verminderde zuurstoftoevoer naar de vitale organen is een levensbedreigende situatie. De situatie verergert iedere keer wanneer de patiënt inademt.
Eva: Kunnen er complicaties voorkomen?
Wolfs: Ja
Eva: Welke?
Wolfs: Je hebt er verschillende. Ik ga weer te dokter citeren.
Ik zie Wolfs zijn best te doen om te lachen maar ik zie aan zijn ogen dat er iets ernstig fout is met mij
Wolfs: Dus ik citeer de dokter: Longontsteking, klein longabces, permanent littekenvormsel op het longweefsel. Een klaplong ten gevolge van fysiek letsel kan begeleid worden door bloedingen in de borstholte. Infecties ten gevolge van een wonde (bijvoorbeeld messteek).De gevaarlijkste complicatie die kan voorkomen is de spanningspneumothorax, waarbij een ventiel ontstaat tussen de luchtwegen en de borstholte. De lucht kan wel uit de long lopen maar niet weer erin. Op dat moment moet er snel een opening gemaakt worden in de thoraxwand.
Eva: Is het dodelijk?
Wolfs: Ja en voor jou komen er cruciale momenten.
Eva: Hoezo?
Wolfs: Je hebt er een longontsteking en er is een ventiel ontstaan tussen de luchtwegen en de borstholte. En de dokter zegt ook dat je ribben niet zo goed aan elkaar kunnen groeien en daarom moeten ze er een plaat tussen steken maar eerst gaat de dokter morgen een drain steken en de dag daarna die plaat. Ik blijf bij jou en blijf de hele nacht wakker want de dokter zei dat je onverwachts iets kunt krijgen en zo ben ik er op tijd bij.
Eva: Wat is een drain?
Wolfs: Een drain is een plastic buisje dat langs de zijkant van je lichaam wordt gestoken in de buurt van de long zodat de long weer kan ontplooien naar de goede vorm
Eva: Vormt er bij 1 van die 2 een risico?
Wolfs: ja wanneer ze die plaat tussen je ribben gaan steken. Op de plek waar ze je operen kan je ofwel na of tijdens de operatie een ontsteking of een bloeding krijgen en je kan er zelfs aan sterven.
Eva: Ik wil niet dood
Wolfs: Eva rustig nou het komt goed.
De volgende morgen komt de dokter mij halen voor de drain erin te steken. Na twee uur zijn ze klaar en brengen ze mij trug naar mijn kamer. Het voelt wel al een stuk beter. Ik kan al wat beter ademhalen maar ik ben bang voor morgen. De hele dag spreekt Wolfs me moed in. De volgende morgen.
Eva: Het is zo ver. Ik ben bang Wolfs
Wolfs: Ik ook maar ik mag van de dokter meekijken het gaat verlopen.
De dokter komt me halen. Wolfs pakt mijn hand vast en als we aankomen bij de operatiekamer moet hij me loslaten. Ik ben superbang. Ze verdoven mij en ik voel mij langzaam slaperig worden.
Wolfs:
De operatie is begonnen. Na een uur gaat het nog steeds goed maar dan loopt het fout. Wat gebeurd er? Er komt een verpleegster naar buiten.
Wolfs: Mevrouw wat gebeurt er?
Verpleegster: Ze heeft een bloeding gekregen.
Dokter: Rap ze heeft een hartstilstand
Een andere dokter loopt de kamer binnen. Ik sta er maar wat beduusd bij. Nee, komaan Eva doe me dat niet aan. Alsjeblieft. Ik kijk door het raam en zie hoe het achteruit gaat met Eva. Ik ben zo bang dat ze dood gaat. Dat ik haar kwijt ben. Het is bang afwachten of ze haar kunnen redden. Ik wacht angstig af of mijn Eefje het zal halen of niet. Ik kan me beter op het ergste voorbereiden.
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Is nog steeds vertelt in de gedachten van Wolfs.

Hoofdstuk 5: Overleeft Eva het? En wat gebeurd er met Wolfs?En welk geheim draagt Eva met haar mee?

Een uur later zie ik de dokters stoppen met Eva. Ik denk bij mezelf komaan je kunt toch niet opgeven. Jullie moeten doordoen. Ik kan haar niet verliezen en dan komt de dokter buiten.
Dokter: Ze heeft het overleeft.
Wolfs: Gelukkig. Mag ik naar haar toe
Dokter: Ja kom maar mee.
Ze brengen Eva naar haar kamer. Een uur later
Eva:
Ik open zacht mijn ogen. Ik heb nog steeds veel pijn.
Eva: Wolfs
Wolfs: Hey Eefje lieverd. Hoe voel jij je?
Eva: Gaat wel. Ik heb nog redelijk veel pijn
Wolfs: Is het dragelijk of wil je dat ik een dokter ga halen
Eva: Het gaat
Wolfs: Zeker?
Eva: Heel zeker. Weet je wanneer ik naar huis mag
Wolfs: Ja over twee weken
Eva: Zolang?
Wolfs: Ja je bent erg zwak
Eva: Mag ik daarna direct gaan werken
Wolfs: ja
Eva: Gelukkig
Wolfs geeft mij een intense,lange,vurige en met passie een tongzoen
Na twee weken mag ik naar huis. De volgende dag ga ik weer lekker aan het werk. Ik kom aan op het bureau en Marion komt naar me toegelopen.
Marion: Eva er zit iemand in de spreekkamer voor jou
Eva: Wie is het?
Marion: Ik weet het niet. Ze wil het niet zeggen maar ze wilt jouw spreken
Eva: Ok, Wolfs kom je
Wolfs: Ja
Marion: Ze wilt alleen jou spreken
Eva: Ok wacht maar hier
Wolfs: Ok liefje
Ik ga naar de spreekkamer. Wie zou me in godsnaam willen spreken? Ik kom binnen en ga zitten
Eva: Ik ben Eva Vandongen en jij bent?
Latika: Latika, Latika Vandongen
Ik krimp ineen bij het horen van haar achternaam. Wie is zij? Wat wilt ze van mij? Ik ken haar niet? Is ze familie van mij?
Eva: Vandongen?
Latika: Ja, ken je mij niet dan?
Eva: Zou ik je moeten kennen dan?
Latika: Ik ben je dochter
Nu komt het trug naar boven. Ik begin opeens te staren en zie ik trug voor mij toen Henk mij misbruikte
Latika: Mam?
Ik schrik op uit mijn gedachten. Zei ze nou mam? Ze heeft het recht niet!!! Ik wil haar niet zien!!!! Ik wil dat ze weggaat!!!! Dit kan ik niet aan.
Eva: Noem me niet zo!!!!
Latika: Waarom niet? Ik ben je dochter
Eva: Verdwijn uit mijn leven!!!!
Latika: Waarom wil je mij niet?
Ze krijgt tranen in haar ogen
Eva: Ga weg!!!!!!
Ze loopt huilend de deur uit. Ik krijgt ook tranen in mijn ogen. Het is misschien erg van mij want tenslotte kan ze er ook niets aan doen maar ze doet me teveel denken aan het misbruik van mijn vader. Dit kan ik niet hebben. Ik kan het niet aan. Het doet me teveel pijn. Wolfs komt naar binnen.
Wolfs: Wie is zij?
Eva: Niemand, gewoon niemand
Wolfs: Eva je kan me alles vertellen
Eva: Verdomme Wolfs bemoei jij je met je eigen zaken ja Laat me met rust!!!!!!!!
Wolfs: Sorry
Hij kijkt sip en ik geef hem een kusje op zijn mond
Wolfs: Eva zeg het me
Eva: Nee
Ik loop trug naar mijn bureau. Ik zit te beven over mijn hele lichaam. Wolfs pakt mij vast totdat ik stop met beven. Alles gaat goed. Latika heb ik sinds ze op het bureau was niet meer gezien. Een maand lang gaat het goed. Daan hebben ze nog niet te pakken gekregen maar volgens mij zit hij in buitenland. Die ze we nooit meer trug. Op een avond is Wolfs weg met vrienden. Om 8 uur ’s avonds krijg ik een berichtje dat hij binnen een kwartier thuis zal zijn. Ik wacht op hem.
Wolfs:
Ik kan niet wachten dat ik thuis ben. Kan ik lekker in de armen van mijn Eefje liggen. Ik passeer een donkere steeg en opeens wordt ik tegen de muur gesmeten en krijg ik kloppen op mijn hoofd en buik. Na een paar minuten is het gedaan. Ik voel het bloed over mijn gezicht lopen. Mijn buik en hoofd brand van de pijn en voel me langzaam wegvallen. Eefje weet ik uit te schreeuwen en dan wordt het donker voor mijn ogen. Voor ik het weet wordt ik wakker en kijk ik in het rond en zie Fleur, Marion,Romeo en Flamand zitten maar wie is die vrouw die me hand vastheeft. Ik trek me hand los. De onbekende vrouw pakt me opeens vast en heeft tranen in haar ogen. Ken ik haar? Wie is zij?
Eva: Oh Wolfs, ik dacht dat ik je kwijt zou zijn.
Ze geeft me een tongzoen. Wat doet ze? Raak me niet aan. Ik duw haar weg. Ze kijkt verbaasd.
Eva: Wolfs wat is er?
Wolfs: Wie ben jij?
Eva:
Een pijn gaat recht door mijn hart. Herkende Wolfs mij echt niet meer.
Eva: Ik ben het Eva. Ik ben je lief
Wolfs: Sorry ik ken je niet.
Eva: Ken je hun?
Wolfs: Ja dat is Fleur mijn dochter en dat zijn Marion, Romeo mijn collega’s en dat is Flamand mijn commissaris.
Er gaat nog een steek door mijn hart en veel hardere dan de vorige. Hij herkent iedereen behalve mij. Ik wil het uithuilen maar hou me in.
Flamand: Eva sterkte ik ga er eens vandoor.
Romeo: Eva sterkte ik moet er ook vandoor. Marion blijf jij maar bij Eva want ze heeft je nodig.
Marion: Ja is goed
Romeo en Flamand gaan weg en dan komt de dokter binnen
Dokter: Hoe is het met de patiënt
Wolfs: Prima
Dokter: dat is mooi.
Eva: Dokter hij kent mij niet meer maar de andere wel.
Dokter: Hij heeft harde kloppen gekregen op zijn hoofd. Door die harde kloppen heeft hij geheugenverlies en in sommige gevallen herkent hij de belangrijkste persoon in zijn leven niet meer maar de andere wel. In dat geval vrees ik dat hij je nooit meer zal herkennen.
Eva: Is er echt geen manier?
Dokter: Er is misschien 1 manier maar dat is maar op 2% slaagkans
Eva: En die is?
Dokter: Je moet zoveel mogelijk dingen vertellen over jullie privéleven wat jullie meegemaakt hebben samen en dat moet je doen een hele maand lang. Maar als hij je dan nog niet herkent dan zal hij je nooit meer herkennen. Het spijt me. Sterkte. Ik ga naar Wolfs en begin over ons te praten.
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Hoofdstuk 6: Gaat het Eva lukken?

Eva:
Eva: Je herkent me niet meer dus zal ik ons levensverhaal vertellen. Vind je dat goed?
Wolfs: Ja is goed ik zal luisteren
Eva: De eerste dag dat we elkaar zagen, ik wist niet wat die 'Hollander' hier moest, ik ben alles gaan uitzoeken en kwam jouw verleden te weten, we leerden elkaar steeds beter kennen en groeiden steeds meer naar elkaar toe we waren stapel op elkaar, Britt kwam een tijdje bij ons op het bureau haha ja, Maurice zat in de problemen en ik bleef me zorgen maken maar ik mocht de grotten niet in, je liep een kamer in een ik ging mee, ik was zo kwaad dat ik niet mee mocht, ik wou weglopen maar je hield mij tegen, je hebt met mij gepraat en ik werd rustiger, je hebt toen beloofd dat je zou zorgen dat je hem veilig terug zou zien, ik vond het zo lief dat we elkaar bijna kuste maar Britt kwam binnen ik vond het zo jammer.

Weet je waarom ik trug begon met Frank nadat je uit het ziekenhuis gekomen was. ik had net gehoord dat ik de schuldige was die je neerschoot en ik dacht als ik nu iets begin met Wolfs en dat jij er dan achter komt dat ik degene was die jou neerschoot dan gaat hij me dumpen maar eerlijk gezegd je reactie verraste mij en als ik geweten had dat je zo goed zou reageren dan zou het misschien anders gelopen zijn. Nou toen ik vast zat in de grotten hebben we voor het eerst gekust nadat je me gered had van een bom en toen we thuis waren hebben we het bed met elkaar gedeeld. De volgende morgen moest ik naar de landelijke recherche om mijn verklaring te ondertekenen en toen vroeg Frank mij ten huwelijk en ik heb toen ja gezegd en weet je waarom ik ja zei tegen Frank ik dacht dat het maar voor 1 keer was en dat het niets voorstelde voor jou en ik dacht dat ik geen toekomst zou hebben met jou en daarom zei ik ja maar toen ik je reactie zag wist ik dat ik me vergist had en had ik al meteen spijt en toen ik in de kerk stond hoopte ik dat je het zou tegenhouden, dat je mij zou tegenhouden.

Was je bang dat hetzelfde zou lopen als met John? Was mijn vraag en je zei: Ik heb altijd gedacht dat het een troost voor je was dat ik met je het bed had gedeeld maar dat had ik dus fout, ik had nooit gedacht dat het zo zou worden en wou alsmaar proberen het achter me te laten maar dat was dus niet zo makkelijk als ik dacht, ik voelde steeds meer voor je. Dan vroeg ik of het weer groeide toen ik je vraagde om te blijven en je zei dat je nooit begrepen had waarom ik wou dat je bleef nou omdat ik je nodig had en omdat ik zonder jou nooit over de dood van Frank heengekomen zijn ik was zou blij toen je van de trap afkwam ik had jou echt nodig en ik zal je altijd nodig hebben. Ik heb altijd gedacht dat er nooit iets zou gebeuren en was er best wel verdrietig over, ik was elke dag weer blij dat ik je had leren kennen als ik je zag dacht ik altijd wat is hij toch een prachtige man, ik was zo verdrietig en kwaad op mezelf toen we voor het eerst ruzie hadden.

Na het etentje van Franks begrafenis, dat etentje dat op niets trok. Je zei antwoordde dat er letterlijk op: Ik wou zo graag naast je zitten, ik wist hoe moeilijk je het vond, ik durfde niet te tonen hoe kapot ik ervan was dat hij dood was, je zat de hele tijd te huilen, het liefste had ik je vastgepakt en je gekust maar ik wist dat als ik dat zou doen het heel erg fout zou zijn dus heb ik het maar niet gedaan, ik heb je gewoon laten huilen maar wist dat dat eigenlijk ook niet het beste was maar Marion kwam er al bij staan en toen heb ik het maar zo gelaten ik dacht de hele tijd pak haar gewoon vast en kus haar maar ik durfde niet. Toen ik zag koken vond ik het zo goed dat je het wou proberen maar ik wist al dat het niet lekker zou zijn maar ik heb je laten doen ik dacht als ik haar nu ga zeggen dat ze mij beter kan laten koken gaat het helemaal fout we begonnen te eten maar alles wat je gemaakt had vonden we niet lekker dus moest ik toch maar iets maken en dat was wel lekker. Toen zei ik en dan over die zaak van die Neonazi's ik zag je lach verschijnen toen je mij zag op het bureau.

Jij antwoordde: ja ik dacht die komt nooit meer terug daar en toen ik je weer zag, ik kon je wel om de nek vliegen zo blij was ik maar dat kon natuurlijk niet want iedereen stond erbij we waren allemaal zo blij dat je in levende lijven terug kwam maar ik was echt de gelukkigste van allemaal, ik had je zo mee willen nemen en je kussen maar weet je die verkrachtingszaak nog dat je proefkonijn wilde zijn? we zaten al weken achter die man aan en we moesten iets bedenken om hem te lokken jij wilde perse proefkonijn zijn, ik wilde het absoluut niet maar je bleef aandringen uiteindelijk heb ik toch maar toegegeven en daar gingen we, jij op de fiets wat je aan had vond ik echt mooi, ik alleen in de auto en nog een ander team jij ging over dat pad en ik was zo bang dat het fout af zou lopen maar toen belde Romeo mij dat fleur in het ziekenhuis lag, ik was zo geschrokken dat ik niet meer aan jou dacht maar de leiding zonder nadenken aan het andere team gaf en naar fleur ging je was kwaad op me toen je hoorde dat ik weg was maar toen kwam er een man op je af, jullie dachten dat hij de verkrachter was maar dat was hij dus niet, hij is toen meegenomen en jij wou zelf naar het bureau fietsen maar toen kwam dus de echte verkrachter je hoorde hem aankomen en zei gauw hoe hij eruit zag maar we waren al te laat je was al meegenomen toen ik het hoorde besefte ik dat ik een stomme fout had gemaakt we zijn alle huizen afgegaan maar konden je nergens vinden totdat Daan erachter kwam waar je zat hij heeft de deur met zijn id-kaart open gemaakt, je was blij dat je hem zag, hij had een ambulance gebeld toen die eraan kwamen kwam ik er ook aan ik riep je maar je reageerde niet, ik dacht; fuck dit komt nooit meer goed ik was zo bezorgd om je, ik had het liefste gewild dat je me om de nek vloog maar dat deed je niet, je ging de ambulance in en werd naar het ziekenhuis gebracht gelukkig ging het wel goed met je.

weet je waarom ik kwaad was ? kijk sinds jij mijn partner bent ben ik nooit meer bang geweest omdat ik wist dat je me hoe dan ook zou beschermen maar toen je weg was raakte ik in paniek ik wilde jou om mij heen hebben dan voelde ik mij veilig maar jij was weg en ik werd bang , bang sinds de eerste keer in die 4 jaar en ik negeerde je omdat ik niet wou dat je me zo zag zo kwetsbaar en breekbaar ik schaamde me ervoor. Door dat voorval vertrouwde ik je niet meer ik heb zelfs aan Hoeben gevraagd voor met Daan samen te werken maar ben blij dat het niet doorgegaan is het ging de verkeerde kant op met je sinds hij daar kwam werken en ik was kwaad op mezelf omdat ik dat niet gezien had. Jij kon hem niet vertrouwen,jij wist dat hij fout zat.Ik liet me gewoon vangen en viel recht in zijn klauwen. Jij wist niet hoe jij mij moest redden. Ik vroeg me af wat je toen over ons dacht en jij dacht dat we erge ruzie zouden krijgen omdat jij zo stom moest zijn maar dat was dus niet zo hoe Daan met mij omging. Jij wist niet wat je moest doen. Je hebt alles geprobeerd maar het lukte allemaal niet en ik vertrouwde je steeds minder en minder. Ja en dat vond je nog het ergste van allemaal, ik kon maar niet begrijpen dat hij fout zat ik geloofde Daan en niet jou en toen je op non-actief werd gesteld door Hoeben werd je helemaal kwaad.

Je was zo blij dat ik je gered had,je dacht ja daar is mijn Eefje en het ging weer prima tussen ons maar toen werd je opgepakt door de KPLD ja je wist niet wat je misdaan had maar je wist wel waarom ze je meenamen ze hadden die 4 miljoen bij je gevonden Je zei dat ze niet van jou waren maar je wist iets ik zag het aan je gezicht je verbergte iets voor mij en ik kon niet geloven dat je dat geldt had er moest een reden zijn en die was er ook je werd bedreigd met mij door Daan. Hij zou me vermoorden als je niet deed wat hij zei. Later heeft Daan mij nog eens ontvoerd en me in elkaar geslagen en ik was er slecht aan doen maar ik heb het overleeft door jou.
Wolfs: Hebben we zoveel meegemaakt? Beteken jij zoveel voor mij? Beteken ik zoveel voor jou?
Eva: Ja, we betekenen superveel voor elkaar
Ik zie dat Wolfs moe is.
Eva: Ga maar slapen morgen mag je naar huis.
Wolfs valt in slaap. De volgende morgen heb ik zijn koffers gemaakt en al in de auto gezet. Na een uur dat hij wakker is breng ik hem naar huis. Voorlopig slaapt hij in de logeerkamer omdat hij me nog steeds niet herkent. Ik blijf elke dag ons verhaal herhalen en dat doe ik een maand lang.
Marion:
Ik heb zo met Eva te doen en net als haar word ik gek. Ik ga naar Romeo. Hij is er altijd voor mij. Ik bel aan bij Romeo en hij doet open en laat me binnen.
Romeo: Hoe is het nu met Eva?
Marion: Niet goed eigelijk. Wolfs herkent haar nog steeds niet. De dokter zei dat ze elke dag hem moet vertellen wat er allemaal tussen hun is gebeurd, een maand lang maar als hij na een maand haar nog niet herkent dan gaat hij haar nooit meer herkennen en ik hoop zo dat hij haar gaat herkennen. Ik weet niet of Eva dat aankan
Rome: Ik weet het ook niet of ze dat aan zou kunnen maar gelukkig heeft ze een zeer goede vriendin
Ik weet niet hoe het komt maar op de één of andere manier begin ik te blozen. We zitten uren te praten over Eva en dan opeens streelt Romeo mijn gezicht en ik vind het leuk. We beginnen te kussen en het voelt heerlijk. Romeo pakt mijn hand en neemt me mee naar boven. Dit wordt een lange nacht en ik had ook wel nood aan afleiding. Eva lieve meid alles komt heus goed dacht ik bij mezelf.
Eva:
Een maand later. Ik ga naar Wolfs. Hij ligt nog in zijn bed.
Eva: Ben je nog wakker?
Wolfs: Ja
Eva: Weet je wie ik ben?
Wolfs: Nee, sorry
Wolfs valt weer in slaap. Ik zak op de grond, op mijn knieën. Marion komt aan in de kamer en ziet mij zitten en ze loopt naar mij toe en gaat ook op haar knieën zitten en pakt me vast en ik begin te huilen en te huilen. Marion wist meteen wat er was. Ze wist dat de maand om was. Na twee uur ging Marion weer weg. Ze had afgesproken met Romeo die ondertussen haar lief was. Ik weet niet hoelang ik huilend in Marion haar armen had gezeten maar ik had het nodig. Ik ben mijn Wolfsje kwijt voorgoed. Hij zal me nooit meer herkennen. Die gedachten was ondraaglijk maar ik zou ermee moeten leren leven maar op dit moment kon ik het niet aan. Maar dan opeens zegt Wolfs iets, iets dat mijn hart weer een warme gloed geeft.
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Dit stukje is nog steeds vertelt in de gedachten van Eva

Hoofdstuk 7: Frank koppelen en eerste ruzie van Eva en Wolfs

Wolfs: Eva
De tranen stromen weer over mijn wangen maar deze keer niet van verdriet maar van geluk. Wolfs pakt mijn hand vast
Wolfs: Waarom huil je?
Eva: Oh Wolfsje liefje ik huil van geluk. Ik ben zo blij dat je me weer herkent.
Voor ik het weet geef ik Wolfs een hele lange,intense,vurige en passionele tongzoen
Wolfs: Hey, hoe zou ik zo’n prachtige mooie vrouw kunnen vergeten.
Eva: je had het wel gedaan maar ik vergeef je het
Wolfs lacht en ik lach mee en dan nestel ik mij in zijn armen en we blijven zo de hele dag liggen. Ik ben zo blij. Er zijn geen woorden die mijn blijdschap kunnen beschrijven. Ik heb mijn Wolfs je trug. We waren de hele dag ook aan het speculeren wie er nou het beste bij Frank zou passen en tot laatste kwamen bij Esmee.
Eva: Esmee zou een geschikte kandidaat zijn voor Frank
Wolfs: Ja, eerlijk gezegd vind ik dat ook. Weet je wat we nodigen haar morgen uit om te blijven eten. Dan kan ze Frank beter leren kennen
Eva: Ja, dat is een geweldig idee maar dat is voor morgen. Nu gaan wij genieten van elkaar. Ik kruip vandaag niet meer uit je armen.
Wolfs: Ik zou je toch niet laten gaan. Ik hou je stevig vast zodat je niet kan ontsnappen
Eva: Je mag van mij want ik wil toch niet ontsnappen
Weer volgt er een lange kus. De volgende morgen op het bureau. Ik kom met een vrolijk gezicht het bureau binnen met mijn geliefde Wolfs aan mijn hand. Wolfs gaat aan zijn bureau gaan zitten en Marion komt naar me toe.
Marion: Hey Eva, je ziet er een stuk gelukkiger uit dan gisteren
Eva: Ja dat klopt. Wolfs herkent mij weer
Marion: Nou dat is mooi echt ik ben blij voor je
Eva: Dank je
Esmee komt binnen
Eva: Esmee kom je eens
Esmee: Ja wat is er?
Eva: Wolfs en ik vroegen ons af of je geen zin hebt om vanavond bij ons te blijven eten
Esmee: Ok ja lijkt me een superleuk idee
Eva: Ok vanavond om 8 uur in Deponti
Esmee: Prima ik zal er zijn
Esmee gaat aan haar bureau gaan zitten
Marion: Wat zijn jullie van plan?
Wolfs: Wij zijn niets van plan
Marion: Ik zie het toch aan Eva’s blik
Eva: Nou ja zeg maar ok we gaan Frank koppelen aan Esmee
Marion: Ja das nou precies wat Frank nodig heeft en Esmee is de geschikte kandidaat
Wolfs: Vinden wij nou ook
Marion: Veel succes vanavond
Eva en Wolfs: dank je
Flamand komt uit haar bureau
Ellis: Eva en Wolfs komen jullie naar mijn bureau
Eva en Wolfs gaan naar Ellis haar bureau en gaan naar binnen en gaan zitten
Ellis: Ten eerst ben ik superblij dat Wolfs je trug herkent Eva en ben ook superblij dat hij weer aan het werk kan
Eva en Wolfs: Dank je wel
Ellis: Jullie hebben een zaak.
Eva: ow wat voor zaak?
Ellis: Catherina Amares, de buurvrouw van Irina Delmares heeft aangifte gedaan van mishandeling en misbruik van Irina haar dochtertje Kiara Rodriquez.
Wolfs: Wat is het adres?
Ellis: Aventijnhof 94 daar woont Catherina en op nummer 92 woont Irina
Wolfs: We gaan er meteen naar toe
We komen aan bij Aventijnhof 94 en bellen aan en Catherina doet open
Eva: Vandongen en Wolfs politie Maastricht
Catherina: Kom binnen
We gaan naar binnen en gaan zitten aan de keukentafel
Eva: Mevrouw Amares
Catherina: Zeg maar Catherina mevrouw klinkt zo oud
Eva: Catherina hoelang wordt Kiara mishandeld en misbruikt en door wie?
Catherina: Dat weet ik niet. Ik woon hier nog maar twee jaar maar ik zie hun dochtertje altijd met blauwe plekken en de manier waarop ze zich gedraagt is duidelijk dat ze ook misbruikt wordt
Wolfs: En hoe oud is Kiara?
Catherina: 12 jaar
Opeens begin ik te staren en komen er beelden tevoorschijn vanuit mijn verleden. Mijn mishandeling en misbruik. Ik zag het zo voor mijn ogen. Ik was even oud als Kiara toen ik Latika kreeg door het misbruik van mijn vader.
Wolfs: Eva? Eva?
Ik schrok uit mijn gedachten en ik voelde dat er tranen zou komen
Eva: Euhm sorry ik moet weg
Ik ren naar buiten en rij weg. Wolfs zie ik net naar buiten rennen maar hij is blijkbaar te snel. Ik kan hem daar niet achterlaten maar ik wil ook niet dat hij me zo kwetsbaar ziet dus ik bel naar Marion met de vraag dat ze Wolfs kon ophalen aan de Aventijnhof 94. Ik stuur dan naar Wolfs van dat Marion hem zou komen halen. Ik rij naar Deponti en leg me op de bank en daar beginnen mijn tranen te stromen. Na twee uur komt Wolfs thuis en ik veeg rap mijn tranen weg. Ik sta op uit de bank
Eva: Hey
Wolfs: Hoi
Aan zijn stem te horen is hij duidelijk kwaad op mij omdat ik hem achtergelaten heb
Eva: Sorry
Wolfs: Sorry!!! Eva verdomme ik ben je lief dan kun je me op ten minst toch vertellen wat er met je scheelt!!!
De tranen begonnen weer te stromen en ik pak hem vast. Ik was bang dat hij me zou wegduwen maar dat deed hij niet.
Wolfs: Vertel me wat er aan de hand is met jou?
Eva: Nee!! Wil ik niet!!!! Gaat jou geen reet aan!!!!
Ik trek me los
Wolfs: Je vertrouwt me gewoon niet!!!! In een relatie moet je elkaar kunnen vertrouwen en het is duidelijk dat je mij niet vertrouwt!!!! Ik weet niet of ik een relatie wil waar mijn lief mij niet vertrouwt!!!!!!!
Ik weet dat hij gelijk heeft en hij verdient ook niet dat ik zo tegen hem begin uit te vliegen maar ik kan het niet zeggen. Het doet te pijn maar Wolfs heeft het recht om te weten wat er met mij is en ik wil hem laten voelen dat ik hem vertrouw. Ik ga zitten op de stoel en al huilend begin ik te vertellen
Eva: Ik ben net als Kiara mishandeld en misbruikt door Henk mijn vader.
Wolfs gaat ook op een stoel gaan zitten en luistert aandachtig
Eva: Hij sloeg me al van toen ik een baby was
Wolfs: Wanneer begin hij je te misbruiken?
Eva: Toen ik twee jaar was en een jaar later liet mijn moeder mij en Maurice in de steek terwijl ze maar goed genoeg wist wat hij met mij deed. Herinner jij dat meisje nog die toen huilend buiten liep
Wolfs: Ja
Eva: Dat is Latika Vandongen dat is mijn dochter een cadeautje van Henk toen ik 12 jaar was
Wolfs: Wat!!?? De klootzak als ik die in mijn handen krijg die gaat er spijt van hebben!!!!
Eva: Hij is al jaren dood
Wolfs: ok maar wat ga je met Latika doen?
Eva: Niets ik wil haar niet zien
Wolfs: Waarom niet?
Eva: Ik kan het niet
Wolfs: Omdat je dan aan hem denkt
Eva: Ja
Wolfs: Maar zij kan daar toch niets aandoen
Eva: Nee, maar ik weet niet of ik een moeder voor haar kan zijn
Wolfs: Tuurlijk wel bel haar op om af te spreken Het zal je deugd doen om je verhaal aan haar kwijt te spelen dan begrijpt ze waarom je zo gehandeld hebt. Ik weet zeker dat ze je het vergeeft
Eva: Denk je ook na de laatste keer
Wolfs: Tuurlijk je was gewoon geschrokken dat is toch normaal en ik ben bij je
Eva: Blijf dan ook bij mij als ze er is dan
Wolfs: Als jij dat wilt ja
Eva: Nou moet je aan het eten beginnen. Esmee is hier over een paar uur
Wolfs: Ja je hebt gelijk.
Wolfs begint aan het eten en Eva belt naar Latika of ze kan komen rond 10 uur ’s avonds. Het is bijna 8 uur ’s avonds en Eva dekt voor 4 personen en Frank komt net binnen
Frank: Eva er is voor 1 persoon teveel gedekt
Eva: Nee hoor Esmee komt eten
Frank: Ah Esmee
Eva: Zie ik daar wat twinkelde sterretjes in je oogjes Frank
Frank: Nee hoor
Ik moet lachen en Wolfs ook
Frank: Het was gewoon gezellig te vorige keer.
Dan gaat de deurbel
Frank: Ik ga wel
Ik en Wolfs beginnen te lachen en Frank wordt wat rood. Na een paar minuten komt Frank trug met Esmee
Eva en Wolfs: Hey Esmee
Esmee: Hey Eva en Wolfs
Wolfs zet net het eten op tafel en schept het eten op en dan beginnen we te eten en het is heel gezellig we lachen allemaal en tussen Franke en Esmee klikt het supergoed Ondertussen is het al bijna 10 uur ’s avonds
Esmee: Frank ga je nog mee iets gaan drinken
Frank: Ja leuk
Frank en Esmee gaan weg en dan een paar minuten later gaat weer de deurbel
Wolfs: Dat zal Latika zijn wil je dat ik ga open doen
Eva: Ja graag
Wolfs gaat weg. Opeens sla ik in paniek. Is dat wel een goed idee? Gaat ze het mij wel vergeven? Gaat ze het wel begrijpen? Ik kan beter de hele boel afblazen en ik wil net weggaan als Wolfs en Latika binnen komen in de keuken. Nu pas zie ik hoe prachtig ze is en dat ze helemaal niet op Henk lijkt. Hoe kon ik haar weigeren? Waarom wou ik haar niet? Ik snapte mezelf niet meer. Waarom ik haar niet wilde was gewoon simpel ze kwam voort van een misbruik maar daar kon zij niet aan doen
Eva: Ga zitten
Latika gaat zitten
Eva: Sorry van de vorige keer maar ik was heel erg geschrokken en ik kreeg ook beelden trug van mijn verleden
Latika: Waarom wil je mij niet
Eva: Ik was 12 jaar en ik kreeg je door mijn vader omdat hij mij misbruikte
De tranen stromen weer over mijn wangen
Latika: Sorry dat wist ik niet dus mijn vader is jouw vader
Eva: Ja maar ik weet niet of ik je moeder kan zijn
Latika: Omwille van je vader
Eva: Ja
Latika: Maar ik kan daar toch niet aan doen en ik wil je leren kennen. Je bent mijn moeder
Eva: Ja weet ik het is alleen niet gemakkelijk maar ik wil het wel proberen maar ik weet niet of ik een goeie moeder zal zijn
Latika: Je wordt een fantastische moeder dat weet ik nu al
Latika richt haar hoofd naar Wolfs
Latika: Wolfs was het toch hé?
Wolfs: Ja
Latika: Zou ik je pap mogen noemen?
Wolfs stond er wat beduusd bij en na een paar minuten
Wolfs: ja dat mag je
Latika: Dank je want het is veel toffer om jou als vader te hebben want je bent tenslotte ook bij mijn moeder hé
Wolfs: Dat is waar
Eva: En ik zou niet meer zonder kunnen
Latika: Dat snap ik
Ik leg mijn hand op haar hand en we glimlachen allebei. Dit is weer het werk van Wolfs. Zonder hem zou ik het nooit gekunt hebben om met Latika te praten over wat er gebeurd was en een moeder proberen te zijn voor haar. Wolfs weet ook overal een oplossing. Wolfs je bent een schat want zonder jou zou ik nu niet recht voor mijn dochter zitten met een glimlach op mijn gezicht. Mijn dochter die op mij lijkt en geen grammetje van Henk in haar heeft.Mijn prachtige dochter waar ik eerst bang voor was en nu zo trots op ben.
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Hoofdstuk 8: Wat is Wolfs van plan?

De volgende dag gaan Eva en Wolfs met Irina gaan praten de moeder van Kiara
Irina: Ja, hallo
Eva: Mogen we binnen komen we zouden met je willen praten over Kiara
Irina: Kom maar binnen
Ze gaan alle drie aan 1 tafel gaan zitten
Irina: Wat is er met mijn dochter
Eva: je dochter wordt mishandeld en ze is misbruikt door jouw man
Irina: ja en dan maakt het wat uit. Zonder hem zou ik op straat staan
Eva: Wat en daarom laat jij je eigen dochter mishandelen en misbruiken omdat madam te bang is om op straat te staan wij maken hier rapport van op en gaan praten met je dochtertje
Irina: Doe je niet!!! Ik wil het niet en ga nu mijn huis uit!!
Eva: Denk maar niet dat wij het hier gaan bijlaten We halen Kiara bij je weg!!
Ik loop woedend weg en ik zie Wolfs achter mij aankomen. We stappen in en rijden naar het bureau. We komen aan op het bureau. Ik loop naar Flamand
Flamand: Hey Eva, wat is er?
Eva: Over die zaak met dat meisje van 12 jaar Kiara haar moeder weet ervan en ze laat het gewoon toe Kunnen we haar daar niet weghalen?
Flamand: Ik zal eens met het bureau van kindermisbruik bellen en Eva de rest zullen we aan hun moeten overlaten
Eva: Dank je wel en ja dat weet ik
Ik ga weer naar buiten
Wolfs komt naar me toe lopen en neemt me even apart mee naar de spreekkamer
Wolfs: Je hebt er moeilijk mee hé
Eva: Met wat?
Wolfs: Met dat je de zaak niet mag afhandelen
Eva: Ja heb het er heel moeilijk mee
Wolfs: Eefje lieverd vanavond gaan we uit en gaan we onze zinnen wat verzetten
Eva: Prima is goed heb het wel nodig
Het is 8 uur ’s avonds en we gaan, gaan uit eten.
Na het eten gaan we naar buiten het is al 12 uur en we zien de zonsondergang. Wolfs pakt mijn handen.
Wolfs: Het is mooi hé?
Eva: Ja het is prachtig
Wolfs: Eefje lieverd jij betekent alles voor mij. Ik hou zielsveel van jou en wil jou nooit meer kwijt
Eva: Ik jou ook niet en ik hou ook zielsveel van jou
Wolfs gaat opeens op zijn 1 knie gaan zitten. Wat gaat hij doen? Gaat hij doen wat ik denk dat hij gaat doen? Gaat hij mij ten huwelijk vragen?
Wolfs: Lieve Eefje, wil je mevrouw Wolfs worden. Wil je met mij trouwen?
Ik krijg tranen in mijn ogen en sla 1 hand voor mijn mond. Wat ga ik doen? Ik wil wel met hem trouwen maar twijfel nog een beetje. Wolfs wacht met tinkelde oogjes die met liefdesvlammetjes zijn gevuld op mijn antwoord.
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Hoodstuk 9: Klinken op Eva en Wolfs

Ik kijk naar hem met stralende oogjes
Eva: ja natuurlijk wil ik met je trouwen gekkie
Ik zie dat Wolfs zijn oogjes stralen van geluk en ik spring hem om de nek
Eva: Ik dacht dat je het nooit zou vragen
Wolfs: Nou eerlijk ik had dat van mij ook nooit verwacht
We beginnen te lachen. Ik geef hem een lange intense en passionele kus op de mond. De volgende morgen komen we hartstikke vrolijk aan op het bureau. Marion,Romeo,Esmee en Flamand komen naar ons toe
Marion: hey jullie zijn zo vrolijk
Eva: Ja hé Wolfs heeft me ten huwelijk gevraagd en binnenkort ben ik niet langer meer mevrouw Vandongen maar dan ben ik mevrouw Wolfs.
Ik voel hoe mijn wangen rood worden. Bij de gedachte alleen aan Eva Wolfs begin ik al te blozen. Mijn oogjes twinkelen als de sterren in een donkere hemel. Ik ben zo gelukkig en er zijn geen woorden die mijn geluk kunnen beschrijven. Wolfs heeft mij ten huwelijk gevraagd. Mijn Wolfs die zelf niet kon geloven dat hij het gedaan had. Mijn Wolfs, alleen van mij en van niemand anders.
Flamand: Daar moeten we op drinken.
Marion haalt de champagne en dan komt ze trug en schenkt ze iedereen een glas en dan zeggen ze allemaal iets en Flamand begint
Flamand: Jullie werken nu al zolang samen en we hadden allemaal al een vermoeden dat dit ooit zou komen en ik denk dat ik in de naam van iedereen spreek. Eva en Wolfs dat werd tijd hé
We beginnen allemaal te lachen
Esmee: Nou ik ken jullie niet zolang maar ben hartstikke blij voor jullie. Jullie horen echt bij elkaar
Romeo: Nou zoals Ellis al zei dat hadden we allang zien aankomen en ben dan ook heel erg blij dat het ervan gekomen is. Proficiat echt
Marion: Hey Eva, jij bent mijn hartsvriendin dat weet je hé en ik ben echt super blij dat jullie samen zijn. Ik zeg het nog 1 keer. Nou wat leuk zeg. Jij verdient het om gelukkig te zijn. Je bent een vrouw die heel veel heeft meegemaakt en daarom ben je ook zo hard maar je hebt een hartje van goud. Je bent veel minder hard nu en dat komt door Wolfs en daarom dank je wel Wolfs
Wolfs: Graag gedaan Marion en dank jullie wel allemaal voor de lieve woorden
Eva: Ja heel erg bedankt dat had ik nou niet verwacht grapje hé
We pakken allemaal ons glas
Flamand: Op Eva en Wolfs
Esmee: Op Eva en Wolfs
Romeo: Op Eva en Wolfs
Marion: Op Eva en Wolfs
Eva en Wolfs: Op ons en op de vriendschap van het hele team
We klinken met z’n allen en lachen. We hebben heel veel plezier en dan komt er een vrouw binnen en Eva schrikt.
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen

[Tati - Merel]

Hoodstuk 10: Wie is die vrouw?

Het is een vrouw met lang bruin haar en bruine ogen. Ze is 1m70. Ik herken haar meteen het is mijn moeder. Ze heet Nadia Vandongen. Ze heeft me verlaten toen ik 3 jaar was en ze wist wat Henk met me deed. Ik haat haar.
Wolfs: Wat is er? Wie is zij?
Eva: Nadia Vandongen mijn moeder die mij in de steek gelaten heeft
Nadia: Hey lieve dochter
Eva: Noem me niet zo bitch!!!! Ik heb geen moeder meer. Die heb ik al jaren geleden dood gewenst!!!!
Nadia: Het spijt me Eva
Eva: het is mevrouw Vandongen voor u en spijt komt te laat. Jij hebt me in de steek gelaten toen ik 3 was en je wist wat Henk met me deed
Nadia: Ja maar ik kon het niet meer aan
Eva: Dan had je ons mee moeten nemen. Verdwijn uit mijn leven. Ik heb het meer dan 20 jaar alleen aangekund nu heb ik jou ook niet meer nodig. Ik zit niet op een moeder te wachten.
Nadia: Eva luister nou
Eva: Nee ga weg!!!! Ga weg!!! Ga weg!!!! Ga weg!!!!
Wolfs: Mevrouw wilt u weggaan
Nadia: Nee ik wil met mijn dochter praten
Ellis: Je ziet dat ze niet met je wilt praten en ik begrijp haar helemaal
Ellis neemt haar mee. Ik ben aan het trillen over mijn hele lijf. Wolfs pakt me vast tot het over is.
Ellis: Ze is weg
Eva: Dank je
Ellis: Graag gedaan, nou waar waren we? Juist we waren jullie verloving aan het vieren.
We beginnen weer te lachen en herinneringen aan het bovenhalen. We vieren de hele avond. Wolfs en ik komen doodop thuis.
Frank: Hey jullie zijn laat
Eva: Sorry maar we waren aan het vieren
Frank: Wat aan het vieren
Eva: Onze verloving
Frank:
Een steek door mijn hart voel ik. Wolfs en Eva gaan trouwen. Ik voel me bedrogen maar dat begrijp ik van mezelf niet. Ik moet ermee leren leven. Ze houdt van Wolfs en niet van mij maar ik ben nog altijd verliefd op haar en stiekem hoop ik dat ze bij me trug keert
Eva:
Eva: we gaan naar ons bedje want we zijn doodop
Frank: Ja is goed en proficiat met jullie verloving
Wolfs: Zou je mijn getuigen willen zijn
Frank: Ja heel graag leuk dat je aan mij denkt
Wolfs: Je bent mijn beste vriend is toch logisch
Frank: ja maar dan nog Truste Eva en Wolfs
Eva en Wolfs: Truste Frank
We gaan naar boven en kruipen in ons bedje en vallen als een roos in slaap.
Drie maanden later voel ik mij al een paar dagen niet goed en ik ga naar de gynocoloog. Ik kom aan bij de gynocoloog.
Gynocoloog: Mevrouw het is goed dat je gekomen bent. Je bent…
Dan gaat zijn telefoon af en hij neemt op. Ik ben ongerust hij zei het met een serieuze blik Het is ernstig ik voel het door heel mijn lijf. Wat is er met mij aan de hand? Na een paar minuten heeft hij gedaan met bellen.
Eva: Wat heb ik? Wat is er mis met mij?
De dokter kijkt me met een ernstige blik aan en nu ben ik zeker dat er iets ernstig met mij aan de hand is
_________________

Merel: Ik weet hoe het is om een zus van een flik te zijn. Ze denken altijd eerste, ergste bij Ben is het juist hetzelfde wss daarom dat ze zo goed bij elkaar passen