KROONVAARDERSKNSM

[Guldemond]

Was het vroeger anders?

Het was in de zestigerjaren, daar stonden zij aan dek, een aantal vaten, stevig vast gesjord, met angst aanjagende logo's erop i.v.m. radioactief stralingsgevaar. Iedere keer als ik er langs liep kreeg ik in mijn verbeelding een wee gevoel in mijn kruisstreek. Het was immers bekend dat je vruchtbaarheid aangetast kon worden.
Toch maar eens aan de eerste stuurman gevraagd, of dat zomaar kon en wat er met die vaten ging gebeuren.
Hij stelde me gerust, er zat radioactief afval uit Petten in, helemaal in het beton gegoten en er was vergunning verleend om ze in de oceaan te storten. Er kwam dus geen straling vrij en als vaten en beton vergaan waren, was na die tijd het niveau van straling niet meer gevaarlijk.

Het was nog steeds in de jaren zestig.
Te Paramaribo kwamen romantisch uitziende houten schepen langs zij met levende varkens en kippen aan dek. De bootjes waren vanuit Brazilië de rivier afgezakt en hadden zakken koffie aan boord.
De zakken werden over geladen in ons ruim.
Eenmaal op volle zee op weg naar Holland werden de balen koffie door onze matrozen over gepakt in zakken met een ander opschrift. Ik vroeg aan de stuurman of ik wat van die lege zakken voor in de machinekamer kon krijgen, want daar kon je de vloeren mooi schoon mee houden. Ja, natuurlijk Jan, maar je moet me beloven dat ze voor IJmuiden weer allemaal in zee gegooid moeten worden. Ik zei: "Oké geen probleem".
Later las ik bij toeval in de krant, dat de KNSM betrokken was bij een groot koffiesmokkel schandaal. In een reactie van de KNSM las ik dat alles op een misverstand berustte, want zij deden alleen zaken met betrouwbare lokale agentschappen.

Ik eindig met waar ik mee begon: Was het vroeger anders?
Nee, behalve de burgers, die waren wel anders, die hadden destijds een te groot vertrouwen in de overheid die vergunningen verstrekte en in grote bedrijven met een goede naam.
Jan Guldemond, ex 2e werktuigkundige.
_________________
Jan Guldemond