KROONVAARDERSKNSM

Willem Visser

ss Simon Bolivar ( 1927-1939 )KNSM
Gebouwd 1927 Rotterdamsche droogdok maatschappij 7906 BRT-4760 NRT
8650 DVM, Afm 426.6/59.2/27.9 (438.6) Machine Q 4 cil R.D.M
856 NPK/4800 IPK- 14.5 knopen. 239 passagiers. roepletters PSDN
vanaf 1934 PHMS. 18-11-1939 op weg van Amsterdam naar Curacao 1 mijl zuid van vuurschip Sunk in positie 51.48.33N/01.37O in de Noordzee op 2 mijnen gelopen, gelegd in de nacht van 17 op 18.11 door de Duitse jagers Bernt von Arnim, Wilhelm Heidkamp en Hermann Kunne, en gezonken. 59 passagiers en 43 bemanningsleden kwamen hierbij om het leven.

Willem Visser

de "Simon Bolivar"
Mijn grootvader Cornelis (Kees) Kloosterman ging met de
Simon Bolivar rond 1928 voor de Shell anderhalf jaar naar Curaçao.

Een zware explosie in laadruim twee slaat een gat in de huidplaat van de Simon Bolivar. Een 20-jarige jongen schrikt uit zijn kooi op. Een collega stormt de hut binnen om een reddingsvest te pakken. De ravage is groot, maar de sloepen naast de slaapplaatsen zijn nog te gebruiken. Snel vlucht hij naar buiten, een sloep in. Dan klinkt aan de andere kant van het schip nog een harde knal en de Simon Bolivar begint te zinken. Zestig jaar later kan de inmiddels 80-jarige R. de Haan uit Obdam de ramp nog goed herinneren.
,,Dit was een van de weinige Nederlandse schepen deze eeuw die zonken door vijandelijk geweld, terwijl het land niet in oorlog was. Vaak denkt de voormalig stuurmansleerling terug aan de ramp op 18 november 1939 met de Simon Bolivar op de Noordzee. Hij heeft zo veel mogelijk informatie verzameld over het schip. ,,De oorzaak van de ramp is tot op heden nooit bekend geworden. Er deden verhalen de ronde dat het schip explodeerde door een torpedo, maar de zee was daar te ondiep voor.
Ook de mogelijkheid van mijnen werd niet uitgesloten. Maar volgens mij was er sprake van verraad en waren er explosieven aan boord." Volgens De Haan ging het om een aanslag waar de Duitsers achter zaten. ,,We hadden joodse vluchtelingen aan boord en waren op weg naar Engeland. Na de eerste explosie vluchtte ik naar buiten en zag dat de huidplaat van het schip ter hoogte van de waterlijn naar buiten gedrukt stond. Bij een torpedo of mijn zou deze naar binnen hebben gestaan. Daarom ga ik er van uit dat de explosie van binnenuit is veroorzaakt."

BESMEURD
Op zijn vlucht, weg van het zinkende schip, nam De Haan ook nog vier nonnen, een derde stuurman, wat andere bemanningsleden en een groepje passagiers mee de sloep in. ,,Ik zat al in de sloep en wachtte nog op wat passagiers. Toen het bootje in het water lag, zag ik nog mensen via touwen naar beneden komen. Deze heb ik nog opgepikt. Uiteindelijk werden we door een Engelse mijnenveger meegenomen en naar de wal gevaren. Eenmaal in Engeland aangekomen maakte De Haan iets mee dat in positieve zin nog de meeste indruk op hem gemaakt heeft. "De hartelijkheid en het medeleven van de Engelsen zorgde voor een warm onthaal in Londen. We zaten allemaal onder de olie, maar in het hotel deed niemand daar moeilijk over. Het tapijt raakte helemaal besmeurd met het zwarte goed, maar commentaar hoorde je niet. Sterker zelfs, ze wezen ons de weg naar de badkamers."

KWAADHEID
Maar ondanks het warme onthaal van de Engelsen, heersten er bij de overlevenden ook gevoelens van kwaadheid. Dit omdat de vijand van Engeland, Duitsland, een schip tot zinken brengt van het toen nog neutrale Nederland. Ruim honderd onschuldige mensen vonden de dood: achttien bemanningsleden, onder wie kapitein H. Voorspuy, en 84 passagiers. In totaal stierven er tijdens de Tweede Wereldoorlog 4500 zeelieden en De Haan meent, dat het doen van zijn relaas een eerbetoon is aan alle gevallen slachtoffers. ,,Het is goed om eens per jaar stil te staan bij de slachtoffers van oorlogsgeweld, die zijn gevallen bij de koopvaardij."

KOMPAS
Na de ramp berichtte de media volop over de mogelijke aanslag van de Duitsers op een Nederlands schip. Dagen na de schipbreuk verschenen meer en meer reportages en interviews in de dag- en weekbladen.Familie en vrienden wilden weten hoe het met hun dierbaren ging.
De Haan: ,,Op de radio werd een lijst van overlevenden voorgelezen. Mijn meisje zat bloednerveus aan de radio gekluisterd en toen mijn naam als allerlaatste werd voorgelezen, was het bij haar en bij mijn familie thuis alom vreugde."

GRUWELEN
Mensen die de ramp met de Simon Bolivar overleefden, hebben gruwelijke dingen mee gemaakt.De Haan: ,,Toen ik na de eerste explosie op de brug kwam, zag ik de kapitein dood op het kompas liggen. Zijn hoofd was door de explosie verpletterd. Op het dek zat een ma troos beklemd, omdat er een laadbalk op zijn been lag." De overlevenden keerden hevig geëmotioneerd naar huis terug, maar professionele hulp en begeleiding was er niet.De Haan:
,,Ik heb nog altijd last van reacties van angst en paniek. Het is in de loop van de jaren eigenlijk alleen maar erger geworden." De Haan had na aankomst thuis ook niet echt de tijd om bij te komen van de traumatische ervaring.
,,Met kerst zat ik alweer op zee. Die anderhalve maand dat ik thuis was, heb ik alleen maar steun van vrienden en familie gehad. Daarna was ik in maart nog twee dagen terug om vervolgens de hele oorlog van huis te zijn. Ik ben tijdens de oorlog drie keer van schip veranderd en iedere keer zonk het schip dat ik verlaten had. Ik heb enorm geluk gehad in mijn leven."

DE FEITEN
De Simon Bolivar, met een laadvermogen van ruim 8000 ton, is gebouwd in 1927 en voer onder de vlag van de Koninklijke Nederlandsche Stoomboot-Maatschappij (KNSM). Op 17 november 1939 om 22.00 uur verliet het schip Amsterdam en op zijn laatste dag om 02.00 uur passeerde hij de sluizen van IJmuiden op weg naar Engeland.
Om 11.25 uur was er aan stuurboordzijde een explosie in laadruimte twee, waar bloembollen lagen opgeslagen. Tien minuten later volgde een tweede explosie aan bakboordzijde. Het schip zonk snel voor de westkust van Engeland bij Harwich, een mijl ten zuiden van het lichtschip Sunk.
De route die de Simon Bolivar volgde, stond bekend als 'mijnenvrij'. Toch is de officiële verklaring dat het schip is gezonken door ontploffing van twee magnetische mijnen. Van de 397 mensen aan boord vonden bij de ramp 102 mensen de dood. Onder de passagiers bevonden zich 34 kinderen jonger dan 12 jaar.
Gedurende de Tweede wereldoorlog zijn er door Duitse mijnen negen geallieerde vaartuigen verloren gegaan: drie Britse torpedobootjagers, vijf patrouillevaartuigen en een bewakingsvaartuig. Daarnaast gingen er 62 handelsvaartuigen, met in totaal 238.085 ton laadvermogen, door mijnen en torpedo's naar de kelder van de Noordzee. De Simon Bolivar was daarvan de eerste.

Bron: http://www.veteranen-online.nl
Met dank aan de Hr Cees Kloosterman.

Willem Visser

1 februari 2005 - Vandaag kreeg ik een mailtje van iemand uit Zwolle, die een penvriend in Engeland heeft.Dat is de heer P.H.Wright-Nooth. Deze heer heeft, samen met zijn ouders en zus, de ramp op de "Simon Bolivar" meegemaakt. Inmiddels is deze heer rond de 80 jaar. De heer Wright-Nooth heeft veel contact gehad met Eelke Ruygh, de zoon van de bij de ramp omgekomen Hendrik Ruygh. Nu had de heer Wright-Nooth aan zijn penvriend in Zwolle gevraagd of hij er achter kon komen waar Eelke Ruygh terecht was gekomen omdat hij al heel lang niets meer van hem had gehoord. Via deze site is men aan mijn mail adres gekomen. Gelukkig kan ik de vraag beantwoorden. Ik heb al een mailtje naar hem toegestuurd. Toch leuk dat via internet en met name via deze site deze contacten tot stand komen.

5 februari 2005 - Gisteren kreeg Erna een mailtje van de heer P.H.Wright-Nooth. Deze heer heeft, samen met zijn ouders en zus, de ramp op de "Simon Bolivar" meegemaakt. Inmiddels is deze heer rond de 80 jaar.
Dear Erna Boss-van der Schaaff,

Thank you for your information about the Simon Bolivar and the death of Eelke Ruygh in 2003. Eelke had sent me a lot of information about the Simon Bolivar and a passenger list.My father, mother, sister and me were passengers on the ship and we were all rescued. Harry Breman has been very helpful with my search to find out what happened to Eelke. The English of Harry Breman is very good and my Dutch is very bad!
It might interest you that my Nooth ancestors were Dutch. The original name was Noot and they were city officials and merchants in the City of Tiel, Holland in the 1600s. My ancestor Adrian Noot came to London, England in about 1650. He came because he was a Remonstrant or Arminian and his type of Calvanist religion had been banned in Holland.

Thank you for all your help.

Peter Wright-Nooth

Willem Visser

25 februari 2005 - Dit vond ik op internet.
Simon van Sister

1) Els van Sister, birth 25 Aug 1895, died 18 Nov 1939 the English coast
Els van Sister en haar man en kinderen vertrokken in februari 1934 naar Santiago in Chili (BRA 28-10-92). Na twee jaar kwamen ze naar Antwerpen. Eind 1939 gingen Els, Joshua, Esther en Simon per boot naar Zuid Amerika. De Duitsers waren net begonn en met het leggen van magnetische mijnen. Vlak voor de Engelse kust liep hun schip , de Simon Bolivar op twee mijnen. Dit gebeurde op 18 november 1939. Hierbij kwamen Els en haar dochter Esther om, Joshua en Simon behoorden tot de overlevende n . (Brief van KNSM van 4-2-1965).
Sophietje en Corrie woonden in Antwerpen. Toen Corrie in de krant las, de de Simon Bolivar was vergaan , gaf ze een gil, waarop Sophietje naar haar toe kwam en ook las, wat er gebeurd was. Ze gingen informatie vragen bij het kantoor van de KNSM . Ze kregen bericht , dat hun famillie de ramp had overleefd. Later bleek , dat er een verwisseling had plaats gehad: De familie Veltman was geheel gered. Na de ontploffing van de mijnen was Esther op slag dood. Haar moeder Els nam plaats in ee n reddingsloep, maar die sloeg om. Zij is toen omgekomen. to:
Josua Velleman, birth 2 Sep 1894, died 10 Nov 1975, son of Marcus Velleman and NN NN

Gerrit Hofmeijer

Willem Visser

Drie foto's van het gebeuren van de Simon Bolivar, misschien waren ze je nog niet bekend:
Bemanning van het s.s. "SIMON BOLIVAR" nadat het schip op een mijn is gelopen.
Associated Press Photo of Great Britain Ltd.

Bemanning van het s.s. "SIMON BOLIVAR" nadat het s.s. "SIMON BOLIVAR" op een mijn is gelopen.
Polygoon, N.V.

Het s.s. "SIMON BOLIVAR" is gezonken.

Willem Visser

Een hele mooie van Fred Boom van de Simon Bolivar.

Gerrit Hofmeijer

Willem Visser

Willem Visser

Willem Van Arendnet

Willem Visser

Gepost woensdag 4 januari 2006 @ 23:35

Ik kreeg de volgende mail vanuit de USA, met foto's van de Simon Bolivar van de hr Albert Pool.
Geachte heer Visser,

Kwam terecht op de Kroonvaarders website terecht en dacht mijn vader, Arend Pool, was een oud KNSM'er zo een beetje rond kijken en
vond een serie foto's van de Simon Bolivar. Mijn vader voer als timmerman op de Simon Bolivar tot in 1934. Ik weet niet wanneer hij begon
op de Simon Bolivar. Er zijn verschillende foto's van aan boord. Er moet een fotograaf aan boord geweest zijn, denk ik. Op foto 1 is mijn
vader het dek aan het breeuwen. Op foto 2 is hij de linkse man. Op foto 3 is ben niet bekend waar dat genomen is, maar ik denk ergens
in de Caraibian.
Zal dit nu versturen. Heb nog meer. De eerste E-mail kwam terug te groot.
Mijn vader overleed vorig jaar April 94 jaar oud.

Albert Pool

Willem Visser

Mijn vader (Arend Pool) is de zittende figuur.
De andere heren zijn naar ik meen Marker vissers.
Ze voeren 's winters mee als de visserij dicht lag.
Ik ben met mijn ouders een keer naar Marken geweest,
10-15 jaar terug en warempel, we kwamen mensen
tegen waaraan hij vroeg of ze zo en zo kende en
ja hoor overleden maar toch.
Nu weet ik dus niet of het deze heren zijn.
Een van hen kon ook een oom zijn, Bart de Niet (Scheveninger),
waarschijnlijk onder het motto heb je nog een zuster thuis.
Beide recent overleden.

Willem Visser

Mijn vader, Arend Pool, is de meest linkse persoon.
Moet genomen zijn omstreeks 1934, hij was toen 24,
op de 'SB', op de achter luiken denk ik.
Nu zou men zeggen niet erg veilig.
Alle kabels liggen zomaar op het dek.
Albert Pool

Willem Visser

Ik zag dat deze nog op oude forum staat.
Maar mag hier niet ontbreken.
Dus bij deze:

Ton Kompier

Willem Visser

Ik vond nog een krantenartikeltje over de Simon Bolivar.

Tina

Willem Visser

Op de voorgrond de COSTA RICA en we kijken naar de SIMON BOLIVAR

Een mooie sfeervolle foto

Willem Visser

Aankondiging van de route van het schip.

Voorpagina-nieuws van de krant.

Een van de reddingssloepen bij het schip.

Dit is alles wat mvr. Flory van Beek nog altijd bij zich draagt.
Een stukje glas van een patrijspoort.

Foto's van tv maken gaat moeilijk.

Ton Kompier