KROONVAARDERSKNSM

[Willem Visser]

De Amerikanen maken het werk af:

Op 15 augustus 1914 voer het Amerikaanse stoomschip Ancon als eerste schip door het kanaal.

Nog geen 15 jaar na de opening van het kanaal begon men onderzoek te doen naar grotere sluizen.
Het kanaal was zeer succesvol en grotere schepen, waaronder oorlogsschepen, werden besteld.
De Amerikaanse marine had in september 1940 een order geplaatst voor nieuwe Montana-klasse slagschepen
met een waterverplaatsing van 58.000 ton. Deze schepen zouden te groot zijn voor de oude sluizen.
Naast de 12 bestaande sluiskolken werden zes nieuwe gepland. In de eerste plannen lagen deze direct naast de
bestaande sluizen, maar uit militaire overwegingen besloot men de afstand te vergroten.
De nieuwe sluizen zouden een afmeting krijgen van 365 meter (1200 voet) lang en 41 meter (135 voet) breed;
ruim voldoende voor de nieuwe slagschepen.

In december 1941 raakte de Verenigde Staten betrokken bij de Tweede Wereldoorlog en medio 1942 werden de werkzaamheden gestaakt.
De nieuwe Montana slagschepen waren inmiddels ook afbesteld.

Beschrijving:
Het 81 km lange Panamakanaal varieert in breedte tussen de 70 en 300 meter.
De sluizen zijn 305 meter (1000 voet) lang en 33,53 meter (110 voet) breed.
Er kunnen schepen geschut worden met een maximale breedte van 32,3 meter.
Schepen met deze omvang worden wel aangeduid als Panamax-schepen.

Uitbreiding:
De nieuwe sluiskamers worden 427 meter (1400 voet) lang, 55 meter (180 voet) breed en 18,3 meter (60 voet) diep.
De sluizen zijn 60% breder en 40% langer dan de bestaande sluizen. Door de grotere sluizen kunnen schepen met
een waterverplaatsing van 150.000 tot 180.000 ton gebruik gaan maken van het Panamakanaal.
Deze afmetingen komen overeen met de nieuwste generatie containerschepen die 12.000 TEU's kunnen vervoeren.
Deze schepen worden ook Post-Panamax-schepen genoemd.

Diogenes in het Panamakaal, begin jaren 60



_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

Met de Hermes door het Panamakanaal 1970
























_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

ARES IN HET PANAMAKANAAL

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

PERICLES IN HET PANAMAKANAAL TIJDENS WO II

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

Ganymedes in het Panamakanaal


1966-Aristoteles Panamakanaal

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

PERICLES VARENDE DOOR HET PANAMAKANAAL

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

Socrates in een van de sluizen in het Panamakanaal


Mirafloris sluis. Het gebouw links is een museum en kunnen de toeristen vanuit grote veranda's het scheepvaartverkeer in de sluizen volgen.

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

Het onderstaande artikel is overgenomen uit de Nedlloyd Parade uit 1996

De toekomst van een snelweg tussen twee oceanen.

Panama City - Op 31 december neemt Panama het beheer van het Panamakanaal over van de Verenigde Staten. De overdracht vormt een mijlpaal in de rijkr historie van de scheepvaartroute. met het naderen van de eeuwwisseling nemen ook echter de zorgen over de toekomst van de waterweg toe. De ontelbaar fonkelende lichtjes van de havenstad Balboa markeren de Panamese kust als de Nedlloyd DelÍt 's ochtends om 04.05 uur het anker licht in de inktzwarte wateren van de Stille Oceaan. Het containerschip is net terug van een reis naar Japan en zet nu in de nieuwe Pacena-dienst van Nedlloyd Lijnen koers naar de Amerikaanse oostkust. Dankzij het Panamakanaal wordt de reis van de Nedlloyd Delft met bijna 14.400 km verkort en hoeft het schip geen tiendaagse reis rond Kaap Hoorn te maken. De reistijd van de Nedlloyd DelÍt door het Panamakanaal bedraagt nog geen tien uur.Dit is te danken aan een initiatief van Ferdinand de Lesseps, die ook het Suezkanaal heeft gebouwd. De Fransen hadden circa een derde van het kanaal gegraven toen malaria en gele koorts een voortijdig einde maakten aan het plan van De Lesseps. De ziektes kostten duizenden mensenlevens en de onderneming ging failliet.

Locomotieven begeleiden de Nedlloyd Delft door de Miraflores Sluizen. Elk schip dat het Panamakanaal doorkruist, moet zes sluizen passeren
Maar de droom van een kanaal door de landengte werd, met de bemoeienis van de Verenigde Staten,uiteindelijk toch werkelijkheid.De Amerikanen steunden allereerst de vorming van de Republiek Panama toen dePanamezen zich in 1903 afscheidden van Columbia. Het nieuwe land werd meteen erkend door de Amerikanen en binnen luttele dagen werd een kanaalverdrag tussen Panama en de Verenigde Staten getekend. Voor een eenmalig bedrag van 10 miljoen dollar en een jaarlijkse vergoeding van een kwart miljoen dollar kregen de Amerikanen de beschikking over de Kanaalzone die 16 km breed is. Het Panamakanaal kwam gereed in 1914 en kostte 387 miljoen dollar. Om 04.25 uur stapt loods John Morales aan boord van de Nedlloyd DelÍt. Voor dat de eerste serie sluizen van het kanaal wordt gepasseerd, zullen zich nog twee andere loodsen bij hem voegen. Het type schip en het tonnage bepalen hoeveel loodsen nodig zijn in het kanaal. Zo hebben grote oorlog schepen bijvoorbeeld vier loodsen aan boord. Zelfs de gezagvoerders van marineschepen moeten het bevel van hun schip overdragen, een in de scheepvaart uniek gegeven. De nauwe vaarweg, de sterke stromingen, de sluizen, zware regenval, wind en mist vormen obstakels die de taak van de goed opgeleide loodsen bemoeilijken. Zij zijn de aristocraten onder de Panamakanaal werknemers.

'Goedemorgen kapitein.' 'Goedemorgen loods.' Op de brug van de Nedlloyd Delft draagt gezagvoerder John Ulrich het bevel over aan Morales, die onderdeel uitmaakt van de kleine elite die alle type schepen door het kanaal kan loodsen. Voor Ulrich is het de tweede maal dat hij als gezagvoerder door het kanaal vaart. Morales is gelouterd in het vak. Hij heeft niet precies bijgehouden hoeveel maal hij het Panamakanaal heeÍt bevaren. 'Ergens tussen de 2.000 en 3.000 keer. Ik zou het niet precies weten.' Hij geniet nog steeds van elke tocht. Je let op de details. je merkt bijvoorbeeld dat een kleine verbetering aan de sluizen die 30 jaar geleden is aangebracht, plotseling door éen of andere idioot is veranderd. En vervolgens ontstaat er dus een probleem.' Morales richt zijn verrekijker op de Bridge oÍ the Americas, een stalen brug die de enige vaste oeververbinding vormt tussen de twee continenten. 'Als het kanaal in de moderne tijd was gebouwd, dan had het waarschijnlijk niet zo goed gefunctioneerd.' Ondanks alle moderne hi-tech zouden we er niet in slagen om het werk van de ontwerpers van destijds te verbeteren. Zij waren hun tijd ver vooruit.' Twee sleepboten begeleiden de Nedlloyd DelÍt rond 06.30 uur naar de Miraflores Sluizen. Even daarvoor zijn de aanmeerploeg en twee andere loodsen aan boord gegaan. Elk schip dat het Panamakanaal doorkruist moet zes sluizen passeren.Een schip dat de eerste drie sluizen gepasseerd is, bevindt zich op 28 meter boven de zeespiegel.Via de volgende drie sluizen komt het schip weer op zeeniveau uit.

De Nedlloyd Delft in de Miraflores Sluizen
In de Miraflores Sluizen wordt de Nedlloyd DelÍt in twee etappes naar het niveau van het Miraflores Meer gebracht. De sluizen zijn in wezen hydraulische liften met reusachtige kleppen die de krachtige snelle waterstroom via zwaartekracht reguleren. Er komt geen pomp aan te pas. Vers water stroomt van het meer naar de zee, via betonnen tunnels die groot genoeg zijn voor een trein. Voor elk schip moet bijna 200 miljoen liter water door het systeem geperst worden. Om 06.58 uur maakt de aanmeerploeg de Nedlloyd DelÍt vast aan vier locomotieven. De schepen worden door de sluizen geleid met behulp van vier grote sleeplocs, een uniek kenmerk van het kanaal. De elektrische locomotieven brengen het schip in de juiste positie in de sluiskamers. Loods Jim Woolsey dirigeert de locomotieven via zijn walkie talkie. De locs slepen ons met kabels die aan de boeg en de achterkant van het schip zijn bevestigd. Binnen 30 minuten zijn we in de volgende sluiskamer. Na deze sluizen vaar de Nedlloyd Delft over het Miraflores Meer, gaat 10 meter omhoog in de Pedro Miguel Sluizen en begint aan de tocht door de Gaillard Cut, het nauwste deel van het kanaal. Hier stonden de kanaalbouwers voor hun grootste uitdaging: een geul van bijna 15 km door een rotsplateau.

Tussen 1907 en 1913 is hier meer dan 73 miljoen kubieke meter rotsbodem uitgegraven. Het project werd vaak gehinderd door enoÍme aardverschuivingen, die soms een maand werk teniet deden. Elke dag tast een hydrograÍisch onderzoeksschip de bodem van de geul aÍ, want dit gebied wordt nog steeds regelmatig blootgesteld aan aardverschuivingen. Inmiddels is in de Gaillard Cut al meer aarde verwijderd sinds de voltooiing van het kanaal dan tijdens de oorspronkelijke graafperiode. De baggerwerkzaamheden moeten misschien nog wel worden opgevoerd. De omgeving van het Gatun Meer, dat als waterreservoir voor het kanaal dient, wordt steeds meer ontbost, waardoor erosie en verzilting vrij spel krijgen. Dit gebied fungeert als een buffer voor het kanaal. De regen vult het rivierwater aan dat eerst in kunstmatige meren belandt en uiteindelijk in het kanaal. Als gevolg van de verzilting oÍ erosie verandert de loop van de rivieren oÍ vallen de rivieren zelfs droog. 'We leven in een tropisch land, maar door de ontbossing zijn er al delen in noordelijk Panama waar het niet langer regent. En zonder overvloedige regenval kan het Panamakanaal niet functioneren', vertelde Marco A. Gandasequi, adjunct-directeur van ANCON me in Panama City. ANCON is een particuliere instelling die in 1965 is opgericht door een groep prominente wetenschappers, zakenmensen en andere burger. De groep wil Panama's natuurlijk hulpbronnen en biodeversiteit beschermen ten behoeve van de huidige en komende generaties Panamezen. 'In 1950 was meer dan een kwart van onze bossen vernietigd. In 1990 was dit al opgelopen tot 75 procent,' zegt Gandasequi. 'En het gaat maar door. Als we niet in actie komen, zal 90 procent van onze bossen zijn verdwenen in het jaar 2010.' Sommige bomen zijn gekapt door de houtindustrie; andere door boeren die op het vrijgekomen land illegaal gewassen telen. Waar het bos verdwijnt, slaat de verzilting toe en neemt het waterabsorptievermogen af. De Kanaalzone is een nog relatief maagdelijk gebied dat verboden terrein is voor onbevoegden. Maar volgens Gandasequi heeft het land naast de Kanaalzone ook te lijden onder de activiteiten van de houtindustrie en het illegaal kappen van bomen. Zelfs de overheid maakt zich nu ook zorgen over de klimaatveranderingen als gevolg van de ontbossing.'Tien jaar geleden bestond het woord woord milieubescherming niet eens in Panama. We dringen aan op economisch maatregelen, zoals het verlagen van de tarieven voor importhout afkomstig uit cultuurbossen en het opleiden van boeren, zodat ze de bestaande gronden goed kunnen verbouwen en de bossen onberoerd laten.'

'Stuurboord' roept loods Jim Woolsey over de radio, als hij de Nedlloyd Delft door de Gatun Sluizen leidt, rechts gezagvoerder John Ullrich
Om 12.05 vaart de Nedlloyd Delft op het Gatun Meer. Morales is aan het lunchen in de messroom. Aan dek genieten enkele bemanningsleden van het door de jungle omzoomde meer. De meeste zeevarenden zijn onder de indruk van de passage.'Natuurlijk spreekt het Panamakanaal aan, vertelt eerste stuurman Wout Loorbach op de brug. 'Iedereen kent de geschiedenis van het kanaal. Het Panamakanaal is duidelijker aantrekkelijker dan het Suezkanaal. Màar ook havens hebben hun bekoring. Sydney Harbour bijvoorbeeld met de ontelbare jachten en het Opera House. Het binnenlopen van New York is ook mooi. Vroeger kwam je zelfs nog verder binnen en passeerde ie het Vrijheidsbeeld." Aan bakboord passeert het containerschip Ming Asia dat koers zet naar de Stille Oceaan. Sinds de opening is het kanaal door 770.000 schepen die in totaal 5.500 miljoen ton goederen vervoerden naar bestemmingen in de hele wereld.

Het Panamakanaal is een snelle economische verbinding tussen de twee grootste oceanen van de wereld. Ofschoon de Verenigde Staten wat betreft de hoeveelheid goederen nog steeds de grootste gebruiker is van het kanaal, vormt het niet langer een verbinding tussen de twee Amerikaanse kusten. Het Panamakanaal word ook voor andere goederenstromen benut, namelijk die tussen de Amerikaanse oostkust en Azië, tussen de Amerikaanse oostkust en westelijk Zuid Amerika en tussen Europa en de westkust van Noord Amerika. Als Amerikaanse overheidsinstelling voldoet de Panamakanaal Commissie aan haar wettelijke taak om op budgetair-neutrale basis te opereren. Alle exploitatie-. onderhouds- en verbeteringskosten worden gedekt met tolgeld. De tolbedragen zijn met ingang van oktober 1992 verhoogd naar $ 2,27 per ton voor beladen schepen en $ 1,76 per ton voor onbeladen schepen. In 1994 bedroeg het gemiddelde tolgeld voor oceaanvrachtschepen $ 33.785. Het hoogste bedrag dat ooit is geïnd, was $ 141.344,97 voor het cruiseschip de Crown Princess op 2 mei 1993. De schepen die het kanaal bevaren, vervoeren een groot aantal producten. Van de 170 milioen ton die door het kanaal ging in 1994, bestond zo'n 20 procent uit graan, 15,8 procent uit aardolie{produckten) en 13,2 procent uit goederen vervoerd in containers. Ofschoon auto's maar een klein deel van het volume vormden, waren ze wel goed voor 13,7 procent van de totale inkomsten.

Een veiligheidsman geeft instructies bij het sluizencomplex. Het Panamakaal biedt werkgelegenheid aan enkele duizenden mensen.
Sinds de opening in 1914 belichaamt het Panamakanaal de enorme economische belangen van met name de Verenigde Staten, maar ook die van het Verre Oosten en Europa. Onder president CarteÍ werd in 1977 een nieuw verdrag a{gesloten met de toenmalige sterke man van Panama, generaal Omar Torrijos. Het verdrag stipuleerde dat grote delen van de Kanaalzone weer onder Panamees beheer zouden komen in 1979. Het Panamaverdrag eindigt op 31 december 1999. De verantwoordelijkheid voor het beheer en de exploitatie van het kanaal wordt dan door de V.S. overgedragen aan de Republiek Panama. Gebruikers van het kanaal hebben hun zorgen geuit over de gang van zaken tijdens de overgangsfase. Op het hoofdkantoor van de Panamakanaal Commissie benadrukt Gilberto Guardia dat er in wezen niet veel verandert door de overname. 'Schepen uit de hele wereld zullen ook in de volgende eeuw gebruik kunnen maken van een efficiënt opererend Panamakanaal. Meer dan 100 miljoen dollar wordt jaarliiks besteed aan onderhoud en verbeteringen van de vaarweg. Lange-termijnplannen voor capaciteitsuitbreiding, zoals de verbreding van de Gaillard Cut, illustreren dat de commissie oog heeft voor de toekomstige behoeften van de scheepvaart.'

Om 12.58 uur bereiken we de eerste kamer van de Gatun Sluizen, waar de Nedlloyd DelÍt de laatste 'treden' afgaat om uiteindeliik op zeeniveau uit te komen. Daarbij wordt opnieuw bijna 100 miljoen liter regenwater verbruikt. Twintig minuten later gaan Morales en zlin collega's via de touwladder aan boord van de loodsboot. De Nedlloyd Delft heeÍt de wateren van de Atlantische Oceaan bereikt.

Ontelbare kruizen in de jungle naast het Panamakanaal herinneren aan de duizenden Fransen die bij de eerste werkzaamheden aan het kanaal door de malaria en gele koorts om het leven kwamen.
_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

THEODORE ROOSEVELT EN DE AANLEG VAN HET PANAMAKANAAL
Het Panamakanaal wordt momenteel verbouwd voor 5,25 miljard dollar. De nieuwe sluizen worden 55 meter breed en 15 meter diep, waardoor schepen met 12.000 containers gebruik kunnen maken van het kanaal - dit is bijna een verdrievoudiging. Momenteel is ongeveer de helft van het project afgerond. Het oorspronkelijke Panamakanaal werd in 1914 voltooid en president Theodore Roosevelt (1901-1909) had zich hier sterk voor gemaakt. Maar wat waren zijn motieven destijds?

Theodore Roosevelt was president van de Verenigde Staten van 1901 tot 1909. Tijdens deze periode had hij de ambitie om de Europese invloed in Amerika terug te dringen. Daarnaast wilde hij graag van Amerika een wereldmacht maken. Om deze doelen te bereiken had Roosevelt een pragmatistische houding. Hij woog de voor- en nadelen tegen elkaar af om zo tot een goed besluit te komen. Hierbij hield hij rekening met persoonlijke voordelen, patriottisme, gerechtigheid en de judgement of history.

HET PANAMAKANAAL IN DE POLITIEK VAN ROOSEVELT
Maar wat waren de motieven van de president? ''Al meer dan vierhonderd jaar zet de Verenigde Staten zich in voor de aanleg van een kanaal door de Amerikaanse Isthmus'', aldus President Roosevelt tijdens de State of the Union in 1903. Uit historisch perspectief achtte de President het gerechtvaardigd dat de Verenigde Staten eens de daad bij het woord zouden voegen.

BELANG VAN DE PANAMEZEN EN DE REST VAN DE WERELD
Een ander belangrijk aspect was het beleid van Colombia. Dit beleid was in de ogen van Roosevelt een wanbeleid. Niet alleen omdat de Panamezen tekort werden gedaan, maar ook omdat dit de hele wereld schaadde. Het Panamakanaal zou namelijk voor de gehele gecommercialiseerde wereld een economisch voordeel met zich meebrengen. Dus in het belang van de Panamezen en de rest van de wereld, was het volgens Roosevelt gerechtvaardigd om te interveniëren. Het wanbeleid van Colombia opende ook de deur voor Europa om invloed uit te oefenen en het kanaal aan te leggen, iets wat Roosevelt niet wilde.

STEMMEN WINNEN
Roosevelts politiek werd tevens gekenmerkt door eigen belang en door persoonlijke voordelen. Hij had de intentie om stemmen te winnen met zijn beleid jegens Panama. Dit toont aan dat zijn eigen politieke voordelen ook meewogen in de besluitvorming. De interventie in Panama kon volgens Roosevelt niet veroordeeld worden door de oppositie, omdat deze politiek het enige juiste was wat gedaan kon worden.

AMERIKA ALS WERELDMACHT
Daarnaast voelde Roosevelt zich verantwoordelijk voor de aanleg van het kanaal en hij wilde niet overkomen als zwak. Dit komt overeen met zijn ambitie om van Amerika een wereldmacht te maken. Een belangrijk aspect dat hierbij meespeelt, is het economische voordeel wat het Panamakanaal met zich mee zou brengen.

DE ECONOMISCHE VOORDELEN VAN HET PANAMA
De economie heeft nooit een echt grote rol gespeeld in de politiek van Roosevelt. Toch is het wel van belang geweest, omdat het economische voordeel effect had op diverse aspecten van Roosevelts politiek, zoals persoonlijk belang, het terugdringen van Europese invloeden en de ambitie om van de Verenigde Staten een wereldmacht te maken.

VOORDEEL VAN HET PANAMAKANAAL
Aan de vooravond van de aanleg van het kanaal berekende het congres dat de aanleg van het Panamakanaal een voordeel van 1,2 miljard dollar met zich mee zou brengen. Omgerekend was dit 4,7 procent van het Bruto Binnenlands Product van de Verenigde Staten. Dit kwam voornamelijk door een verkorting van de handelsroutes. Door het Panamakanaal zou men niet meer om Zuid-Amerika heen hoeven te varen, maar konden ze dankzij het kanaal een groot stuk afsnijden. Zo zou de route tussen New Orleans en San Francisco met 66,7 procent korter worden. Daarnaast zouden de handelsroutes naar buitenlandse markten met tientallen procenten korter worden, waardoor het beter kon concurreren met Europa. De pragmatische houding van ''Roosevelt in combinatie met de voordelen die het Panamakanaal zou opleveren voor Roosevelts politiek" leidde ertoe dat de Verenigde Staten besloten om alles op alles te zetten om de aanleg van het Panamakanaal te garanderen. Ruim 100 jaar geleden speelden de Verenigde Staten nog een hoofdrol in de aanleg van het Panamakanaal. Bij de huidige uitbreiding van het kanaal spelen de Amerikanen een veel minder significante rol.
_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

1914: Aanleg Panamakanaal afgerond

Het Panamakanaal is een 81 kilometer lang kanaal in Midden-Amerika, aan het begin van de twintigste eeuw aangelegd om de Atlantische en de Grote Oceaan te verbinden. Het kanaal zorgde voor een enorm economisch gewin, aangezien het scheepvaartverkeer niet meer om Argentinië heen hoefde te varen.

Dit scheelde aanzienlijk in afstand en dus reistijd: zo werd de tocht van San Francisco naar New York door het Panamakanaal teruggebracht van 22.500 kilometer naar 9.500 kilometer. Vandaag de dag wordt het Panamakanaal ook wel gebruikt om de grens tussen het Noord- en het Zuid-Amerikaanse continent aan te geven.

Een strategische landengte
De landengte van Panama verbindt Noord- en Zuid-Amerika en is het punt waar de continenten op hun smalst zijn: tussen de 50 en 200 kilometer. De Spanjaarden begrepen dit in de zestiende eeuw al en legden voor hun handel met de Zuid-Amerikaanse westkust een weg aan die de landengte doorkruiste. Zelfs werden de eerste ideeën voor een kanaal al geopperd, maar onder koning Filips II werden deze verworpen: naar verluidt adviseerden zijn geestelijken hem dat 'de mens niet mag scheiden, wat God heeft verenigd'.
Ook al had Filips anders besloten, met de toenmalige technische middelen had een kanaal waarschijnlijk toch nooit gerealiseerd kunnen worden. Drie eeuwen later bracht technologische vooruitgang nieuwe oplossingen en waren de Spanjaarden vervangen door nieuwe spelers. Een Amerikaanse onderneming legde tussen 1850 en 1855 een spoorlijn over de landengte aan waardoor de staten aan de westkust (Oregon, en in 1848 Californië waar een goudkoorts uitbrak) beter ontsloten werden. Het was voor zowel vracht- als passagiersvervoer sneller om met een schip naar Panama te varen, daar de trein te nemen, en vervolgens met een ander schip naar Californië te varen, dan om door de woestijnen van het zuidwesten te reizen of om Zuid-Amerika heen te varen. De aanleg van spoorlijn was echter niet zonder risico's en kostte het leven aan enkele duizenden arbeiders.

De Franse poging
De eerste poging om een daadwerkelijk kanaal aan te leggen was een Frans project onder leiding van ingenieur Ferdinand de Lesseps, de initiator van het in 1869 geopende Suezkanaal

Op 1 januari 1880 begonnen de werkzaamheden aan een kanaal op zeeniveau, zonder sluizen. De ingenieurs hadden zich echter verkeken op de moeilijkheden van het werk. Het lastige terrein en regenachtige klimaat zorgden voor aardverschuivingen en er waren aardbevingen. Het ergste waren echter de tropische ziektes: in de tropische hitte en vochtigheid eisten malaria en gele koorts hun tol en meer dan 20.000 arbeiders stierven. In 1889 was het project failliet en moest men de bouw opgeven.

De VS gaan verder
De Verenigde Staten zouden het stokje echter overnemen. Uitgegroeid tot een van de belangrijkste landen ter wereld en met de energieke president Theodore Roosevelt aan het roer deden de VS hun invloed voelen. Panama was onderdeel van Colombia, en in 1902 werd er een contract met Colombia gesloten om in Panama een kanaal aan te leggen.

Het Colombiaanse parlement stemde echter tegen het contract.
Roosevelt stuurde hierop oorlogsschepen naar Panama zodat het, al langer ontevreden met zijn positie binnen Colombia, de onafhankelijkheid durfde uit te roepen.Een Franse ingenieur van het eerdere project werd tot afgevaardigde van Panama gebombardeerd en sloot een nieuw contract: de VS kochten een strook land, in ruil waarvoor ze Panama's onafhankelijkheid zouden waarborgen. Voor de Amerikaanse handel en invloed op het wereldtoneel was het kanaal te belangrijk om het project geen doorgang te doen vinden.

Werk en voltooiing
In 1904 begonnen de werkzaamheden opnieuw en ging men verder waar het Franse project gebleven was. De eerste drie jaar werden alleen gebruikt om degelijke voorbereidingen te treffen: medische voorzieningen werden aangelegd, bouwplaatsen gereed gemaakt en het terrein goed in kaart gebracht. De daadwerkelijke aanleg begon in 1906 en vorderde nu beter.
Meer dan 60.000 arbeiders, voornamelijk zwarten uit het Caribische gebied, groeven zich met stoomgraafmachines en dynamiet een weg door de heuvels en met treinwagons werd het afgegraven materiaal weggevoerd.
Nieuwe medische kennis zorgde ervoor dat de malaria en gele koorts binnen de perken werden gehouden, al stierven er nog steeds zo'n 5000 mensen door de slechte arbeids- en leefomstandigheden. In 1914, tien jaar na het begin van de bouw, werd het kanaal ingehuldigd. Het Amerikaanse schip Ancon voer als eerste schip ooit door het kanaal.


Het huidige Panamakanaal.
Het kanaal was niet alleen een technologisch huzarenstukje en had niet alleen economische gevolgen. De politieke implicaties van het voltooien van het prestigieuze kanaal waren groot en het is bijna symbolisch dat de jonge VS klaarspeelden wat het trotse maar oude Frankrijk niet voor elkaar kreeg.
Met het kanaal waren de Amerikaanse oost- en westkust beter verbonden en konden – en kunnen – de VS hun invloed op zowel de Atlantische als de Grote Oceaan doen gelden.

Hoe het werkt......








_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

_________________
Old sailors never died