50plusser/ouderenforum doorstart

[Dagmar57]

[Kees]

Er zijn meerdere conflictgebieden met minderheden die wreed onderdrukt worden en die nauwelijks in het nieuws komen omdat Oekraïne en Gaza alle aandacht hebben. Bijvoorbeeld de Rohingya in Thailand, die net als de Palestijnen het slachtoffer zijn van genocide. Als je kijkt naar de proporties dan heb je volkomen gelijk. Maar ook bij de Rohingya gaat het om miljoenen mensen. Het aantal vluchtelingen in Soedan is onvoorstelbaar groot en ook het geweld is al vele jaren gaande en er lijkt geen eind aan te komen. Het wordt, denk ik, gezien als een binnenlands conflict waardoor ingrijpen niet aan de orde is.

In mijn werkzame periode heb ik heel veel nationaliteiten meegemaakt, ook Soedanezen en Rohingya. Mannen, vrouwen en vaak ook gezinnen met kinderen. Stuk voor stuk zachtaardige, vriendelijke mensen in de omgang, vaak redelijk tot goed geschoold. Daar krijg je, als je niet oppast, een wat vertekend beeld door want die vluchtelingen zijn degenen die de middelen hadden en van een aantal van die etnische groepen, bijvoorbeelde de Karen uit Myanmar, zelf al jaren vervolgd, is bekend dat ze ook die Rohingya vervolgd hebben. Ik heb dat soort wetenschap natuurlijk altijd terzijde geschoven en mijn werk daar absoluut neit door laten beïnvloeden maar vrijwel altijd is de situatie veel genuanceerder dan bij oppervlakkige beschouwing. De oplossingen liggen nooit voor de hand en het is aan de politiek en de diplomatie om rekening te houden met al die aspecten.

Neemt niet weg dat mensen die gevaar lopen beschermd moeten worden met alle middelen die daar beschikbaar voor zijn. Ik begrijp wel dat de nadruk ligt op waar de nood het hoogst is en ook dat afstand en nabijheid een rol speelt bij wat meer of minder aanspreekt aan menselijk leed.

Het is een wrange constatering maar kun je, behalve in het stemhokje een vakje rood kleuren bij de juiste politieke partij, veel meer doen dan brieven schrijven en collecteren voor Amnesty, hulporganisaties steunen met donaties maar hoe ver moet je daarin gaan? Helpt het als ik me failliet doneer? Moeten er nog meer (snel)wegen bezet worden omdat niet alleen de Oekraïners en de Palestijen maar ook die onderdrukte Soedanezen en de Rohingya, de Noord-Koreanen, de Oeigoeren, de Koerden, de immigranten in de VS, de Roma van de Balkan, de oppositie in talloze landen ook onze steun verdienen? Wat zijn de juiste keuzes die je als individu kunt of zou moeten maken?

[Klaas]

Dagmar, omdat je deze issue -waarom zoveel aandacht voor Gaza en zo weinig voor Sudan- al zo vaak hebt aangezwengeld wil ik wel eens proberen een antwoord te formuleren waar je het niet mee eens bent

Leed of onrechtvaardigheid is allereerst niet uit te drukken in kwantiteiten, niet voor iemand persoonlijk maar ook niet in zogenaamd objectieve berichtgevingen, want die zullen ook altijd geënt zijn op de publieke opinie, de algemene gevoelens. Een krant zou anders ook geen relevantie kunnen hebben. Tegelijk is daarbij natuurlijk van een wisselwerking sprake. Dat wat kranten publiceren doet iets met de algemene opinie of de opinie van een groep opinieleiders.

Dat de gruwelen die zich in Gaza afspelen veel meer 'leven' onder veel volkeren in Europa dan die in Sudan heeft zijn historische en demografische wortels.
Veel van de huidige generaties Israeli's komen uit Oost Europa oorspronkelijk. Voor het gemak zou je ze de ashkenazi kunnen noemen. Van hen is de ideologie van het zionisme afkomstig en zij zijn van meet af aan - begin 20ste eeuw) de onderdrukkers en verdrijvers van de oorspronkelijke Joden (de sefardische Joden), de christenen, en de moslims in voormalig Palestina geweest. Veel van de Joodse mensen zijn in Europa gebleven of naar andere landen vertrokken vorige eeuw en de afgelopen decennia. Tegelijkertijd zijn heel veel moslims vanuit de moslimlanden waaronder voormalig Palestina naar Europa gekomen.
Er is dus een sterke historische zowel als etnische verbondenheid die we beslist niet met Sudan hebben.
Daar komt dan nog bij misschien dat de Israëlische regering allerlei wandaden jegens de Palestijnen, christenen alsook nu jegens de Syriërs en Iraniërs begaan verontschuldigen met 'wij moeten ons nu eenmaal verdedigen' met de holocaust uit de jaren 40 in gedachten die wij hier op ons rekening moeten schrijven. Dat wekt ook een sterk gevoel van betrokkenheid op in gunstige of minder gunstige zin. En dan is er nog de religieuze band. Zionistische christenen in Europa zoals bv Geert-Jan Segers menen dat de ashknazi's hun doel moeten bereiken omwille van het zieleheil van de christenen, zijn god heeft de christenen geïnstrueerd dat de Joden een aparte strikt Joodse staat moeten krijgen in voormalig Palestina omdat alleen dan de messias zal terugkeren en de christenen bij het laatste oordeel het eeuwig leven zullen beërven, en ook de Joden in Israël, als ze zich dan nog even snel tot het christendom bekeren.
Klinkt allemaal krankzinnig maar dit is echt het alfa en omega van het christenzionisme waarover lange tijd ook klinkklare info op wiki was te vinden maar het zal me niet verbazen wanneer die inmiddels niet meer te vinden is.

Israël en Palestina zijn dus echt in onze genen geschiedkundig maatschappelijk en heel vaak ook biologisch geworteld, wat volstrekt niet opgaat voor Sudan. Dat maakt het hemelsgrote en duivelse verschil.

[Dagmar57]

[Dagmar57]

Klaas, ik snap wel wat je bedoeld, maar naar mijn idee rechtvaardigd dit toch niet helemaal alle aandacht voor GAZA .
We hoeven het niet te hebben over alle ellende in GAZA, daar zijn we het over eens en ook voor de noodzaak aan aandacht ervoor.

Echter, lijden van dezelfde omvang komt ook voor in andere conflicten, waarvan Soedan (ook voornamelijks islamitisch) een heel goed voorbeeld is, net als Congo en Jemen, daar lijden ook miljoenen mensen aan hongersnood en onmenselijke omstandigheden en daar ligt de wereld niet wakker van, daar zitten de media niet dagelijks bovenop.

Ik blijf me afvragen waar dat toch aan ligt en deels begrijp ik het wel zoals ik al aangaf en ook je uitleg wel, maar dat is maar deels het andere deel blijft maar knagen van frustratie.

En voor mij persoonlijk voelt het altijd een beetje hypocriet, je wel heel druk maken om het lijden in GAZA en niet voor b.v. in Soedan.
Dat geldt niet alleen voor de politiek maar ook individueel.

Kees: Soedan is voor een heel groot deel een intern conflict, maar er spelen wel degelijk grote belangen van andere landen mee die 1 van de 2 strijdende partijen steunen met wapens.
Het vredesoverleg is niet eens begonnen maar voortijdig al afgelast.
http://www.radio1.nl/nieuws/buitenland/b9f7ad34-de2f-4ec2-bec5-a50b75980824/bijeenkomst-over-sudan-afgeblazen-vredespoging-mislukt-wederom

[Pien]

Wat een bijzondere redenatie Dagmar. Je schiet altijd dan tekort en kunt het nooit goed doen. Dat vind ik enorm deprimerend om dan maar niets te doen.
Ik ben hulpverlener en ik ben opgeleid met het besef dat ik nooit iedereen kan helpen of aandacht kan geven. Dus ik doe wat ik kan. Gaza beelden en Sudan beelden kijk ik niet meer. Ik lees er alleen nog over. Te erg en voelt te machteloos.

Het gaat altijd over geld, hulpbronnen en macht waarom in het nieuws het een meer aandacht krijg als het ander. Dat is de cynische waarheid. Bij Gaza komt ook nog bij het ongemakkelijke gevoel.

[Dagmar57]

[Kees]

Je erkent het leed, wilt er aandacht voor maar tegelijkertijd wil je geen onderscheid maken en omdat je onmogelijk een bijdrage kunt leveren tegen al dat leed, ondersteun je bij geen enkele hulp bij al die conflichten. Dat klinkt toch wat tegenstijdig om twee redenen. Je vraagt specifiek aandacht voor Soedan, terwijl er daarnaast en Palestina en Oekraïne talloze andere mensenrechtenschendingen gaande zijn waarmee je dus wel onderscheid maakt en wat wil je ten tweede met die aandacht bereiken? Ik begrijp ergens je overweging wel en ik wil je nadrukkelijk niets verwijten maar steun bestaat in principe toch uit geld wat nodig is voor hulpverleners en hulpgoederen? Dan roep je in feite toch anderen op om een geldelijke bijdrage te leveren en wel aan hulp in Soedan omdat je dat om een min of meer persoonlijke reden een belangrijk doel vindt? Oftewel scherper: jij draagt niet bij maar vindt dat anderen dat wel moeten doen?

Om eerlijk te zijn ben ik zeker niet consequent met 'eerlijk zullen we alles delen' betreffende collectes en donateurschappen. Er zijn legio organisaties en stichtingen die het volledig moeten hebben van vrijwillige bijdragen. Ik steun enkele doelen waar ik me in het bijzonder bij betrokken voel. Veel mulitmiljonairs, zoals Bill Gates en Clint Eastwood, die evenals Jimmy Carter dat deed een relatief eenvoudig leven leidt, doen dat ieder op hun eigen wijze ook. Dat het niet nodig zou moeten zijn is een aparte discussie. Om kort te zijn zie ik wereldwijd liever een eerlijker verdeling van de rijkdom dan de willekeur die charitas ergens toch is. Dat alleen al omdat er ook zat rijken zijn, oligarchen, die hun geld liever in onnutte zaken steken, zoals gigantische landgoederen met nepkastelen, megalomane plezierjachten, privévliegtuigen en andersoortige manieren om geld over de balk te gooien waar verder niemand wat aan heeft en zijzelf feitelijk ook niet tenzij je macht over anderen een nuttig doel vindt.

[Pien]

Zoals Kees sta ik er ook in.

En fijn dat jij vindt dat je niet tekort schiet. Het enige is dat je geen onderscheid maakt in het niets doen voor iedereen. Ik maak wel onderscheid en probeer op mijn manier te helpen af en toe. Ik probeer iets te doen daar dit beter is als niets. Dus ja ik maak wel onderscheid.

[Kees]

Er valt volgens mij heel goed te motiveren waarom je bepaalde doelen steunt, terwijl dat helemaal niets zegt over de noodzaak tot steun voor al die andere doelen en er is niemend die van je vraagt om te motiveren waarom je die niet steunt. Dan zou je er toch ook voor kunnen kiezen om juist een of meerdere projecten te steunen die in jouw ogen te weinig aandacht krijgen en waarom zou dat niet iets heel specifieks kunnen zijn, zoals microkredieten, meisjesbesnijdenis, koken voor de buren, Ons Medisch Centrum (kleinschalige huisartsenzorg in de buurt), Nationaal ZorgFonds etc.? Ik noem zomaar wat voorbeelden die mij in het bijzonder aanspreken. Daarbij hoeft die ondersteuning niet alleen maar uit geld te bestaan, hoewel dat natuurlijk meestal wel de belangrijkste factor is. Het Rode Kruis schiet me nu even te binnen, zou niet kunnen bestaan zonder vrijwilligers maar zeker ook niet zonder financiele hulp.

Met noodhulp los je zeker het probleem niet op en je kunt zelfs heel wrang constateren dat die het lijden alleen maar verlengt. Bij het Israelisch-Palestjnse conflict is wat mij betreft overduidelijk dat Israel 100% duidelijk verantwoordelijk is voor de hongersnood van nu onder de Gazanen, en voor een heel groot deel verantwoordelijk voor het confict sinds 1948, toen de etnische zuiveringen begonnen. Een groot deel van de Israeliers is gehersenspoeld of heeft domweg niet de cerebrale ruimte om het leed van de Palestijnen onder ogen te zien, evenals de Russen, die een bloedhekel aan Poetin kunnen hebben maar toch de inval in Oekraine steunen omdat daardoor het nazisme aangepakt wordt, in hun ogen dan. Dergelijke hersenspoeling, haatzaaierij, propaganda, vooroordelen, religieus fanatisme zullen ook in Soedan een rol spelen. Daar heb je als individu geen invloed op maar je kunt wel enige invloed uitoefenen door de discussie erover niet uit de weg te gaan, door op uiteenlopende manieren organisaties te steunen en last but not least, periodiek een vakje rood te kleuren in het stemhokje en dat is uiteraard niet bij kandidaten van haatzaaiend extreemrechts.

Makkelijke oplossingen zijn er niet maar het zou een stuk schelen als de VN veel meer bevoegdheden had om vroegtijdig in te grijpen bij schendingen van mensenrechten. De praktijk is nu dat landen die het zelf niet al te nauw nemen met die mensenrechten het voor het vertellen hebben, waar de VS als factor van betekenis, zich diep zou moeten schamen om zich daar steeds nadrukkelijker onder te scharen.

[Kees]

Zojuist gelezen op de nieuwswebsite van de NOS. Een artikel over voor de ongekend grote ramp die zich in Soedan voltrekt. Ook in dit artikel kritiek op het gebrek aan aandacht:

[Dagmar57]

[Dagmar57]

[Kees]

[Dagmar57]

[quote="Kees"]