doorstart 50plusser/ouderenforum

[Keesvi]

Hieronder zet ik twee artikelen die gaan over de huisvesting van twee randgroepen, zoals ik ze gemakshalve even noem, asielzoekers en daklozen. Het ene is gerelateerd aan de open dag op de AZC's van afgelopen zaterdag, waar ik in Zeist ook even ben gaan kijken en het andere is een vergelijking tussen asielzoekers die in de watten gelegd zouden worden en het zoveel beter en luxer zouden hebben dan daklozen, die 'nergens' voor in aanmerking komen. Allebei artikelen in grote landelijke dagbladen. Kies maar welke je voorkeur heeft, welke de waarheid het dichtste benadert en wat de schrijvers beogen met hun bijdragen.

[Keesvi]

Bed van asielzoeker is gespreid, maar dakloze staat in de kou
„Er ligt een dakloze man op een matras, midden op de stoep” zei mijn man toen hij vorige week thuiskwam. Het was op dat uur al druk op straat en tientallen voetgangers liepen erlangs. Mijn man was naar hem toegegaan, had hem wakker gemaakt en het bleek een Oost-Europeaan te zijn, die niet wist waar hij naartoe kon gaan. Om het erger te maken, diezelfde ochtend lagen er op wel zes of zeven andere straathoeken slaapspullen.

De volgende dag wandelden wij door het Vondelpark en bij de vijver zagen we een Aziatische man in een slaapzak liggen en vlak ernaast nog een dakloze, en nog een. Je ziet altijd wel een of twee daklozen in het Vondelpark, maar nu waren het er wel heel veel.

Uitgeprocedeerde asielzoekers
Volgens het CBS zijn er ruim 30.000 daklozen in ons land. Maar het aantal van 30.000 is een lage schatting, want iedereen die geen geldige verblijfsvergunning voor ons land heeft, wordt niet meegeteld door het CBS. Er zijn uiteraard veel dakloze Nederlanders, maar ik vermoed dat hun aantal op dit moment flink overtroefd wordt door gestrande, werkloze arbeidsmigranten of uitgeprocedeerde asielzoekers die geen geldige verblijfsvergunning voor ons land hebben.
Een leven als dakloze is strafbaar want je mag in ons land niet zomaar in een park slapen, wildplassen of bedelen, en dat is nu eenmaal wat een dakloze doet. De politie deelt dus om de haverklap boetes uit die nooit betaald kunnen worden. Als een dakloze wordt opgepakt omdat er nog boetes openstaan, belandt hij een paar dagen in de gevangenis, wat de belastingbetaler weer een paar honderd euro per dag kost. Nee, het leven van een dakloze in ons land is vrij uitzichtloos.

30.000 daklozen
Maar laten we het even over Ter Apel hebben. Natuurlijk vinden wij het verschrikkelijk dat asielzoekers wellicht buiten moeten slapen en logisch dat er iedere nacht tientallen bussen af en aan rijden om de asielzoekers naar andere opvangplekken in het land te brengen. Met man en macht worden de asielzoekers verdeeld over noodopvang in hotels en veerboten in ons land. We doen er alles aan om de asielzoekers goed onderdak te geven. Dat kost een paar honderd euro per asielzoeker per dag, maar dat is het ons kennelijk waard.
Maar nu even mijn vraag aan jullie. Als het zo belangrijk is om onderdak te regelen voor de asielzoekers in Ter Apel zónder verblijfsvergunning, wat doen we dan voor de 30.000 daklozen die wél een verblijfsvergunning hebben voor ons land?
Aan de ene kant laten we dakloze mensen met een verblijfsvergunning die niets liever dan een huis willen aan hun lot over. Terwijl aan de andere kant asielzoekers goed onderdak krijgen en vervolgens als statushouder, gegarandeerd een huis. Best gek toch?

Uitkering voor asielzoekers
Volgens de politiek hebben we geen asielcrisis, maar een opvangcrisis. Ja, we hebben zeker een opvangcrisis, niet alleen van asielzoekers, maar ook van de steeds grotere groep daklozen.
Meer dan tachtig procent van de asielzoekers die ons land binnenkomen, krijgt momenteel een verblijfsvergunning en mag vervolgens in een van onze schaarse sociale huurwoningen gaan wonen, krijgt een uitkering en kan profiteren van alle sociale voorzieningen in ons land. Minister Faber gaat gelukkig maatregelen nemen om het hoge percentage asielzoekers dat mag blijven omlaag te brengen. Dat is gezien de woningcrisis die we hebben, geen dag te vroeg.

Dakloos in de illegaliteit
Maar laten we het even hebben over de twintig procent van de asielzoekers die nu afgewezen wordt. Zij blijven voor het overgrote deel namelijk óók in ons land, alleen zonder verblijfsvergunning en zonder woning. Deze groep gaat de illegaliteit in en velen zullen dakloos blijven. Zo komen er ieder jaar weer duizenden daklozen bij, die niet meegeteld worden door het CBS omdat ze geen verblijfsvergunning hebben.
Ik denk dat we inmiddels ook wel kunnen spreken van een terugkeercrisis, want het lukt ons kennelijk niet om deze duizenden uitgeprocedeerde asielzoekers op het vliegtuig naar hun eigen land te zetten. Zo blijft het dweilen met de kraan open en de enige oplossing om ervoor te zorgen dat uitgeprocedeerde asielzoekers ons land verlaten, is toch door hen te begeleiden tot in het vliegtuig.

Efficiency bij het COA
Het antwoord dat we daar geen mensen voor hebben, lijkt me te gemakkelijk. Ik denk dat we met een paar efficiencyslagen best mensen vrij kunnen maken om dit te doen. Neem bijvoorbeeld de organisatie van het COA. Inmiddels heeft het COA zo’n 6500 vaste medewerkers en samen met de ingehuurde zzp’ers werken er meer dan 8000 mensen. Vorig jaar kwamen er volgens het CBS 48.500 asielzoekers én na-reizigers naar ons land, dus dat betekent dat iedere COA-medewerker zo’n 6 asielaanvragen per jaar behandelt. Zes. Per jaar.

Daar kan vast iets aan verbeterd worden, lijkt me. Met een efficiëntere organisatie kunnen er best mensen vrijgespeeld worden om samen met de marechaussee de uitzetting beter te begeleiden.

[Keesvi]

Vluchtelingen nóg soberder opvangen? Dat kan haast niet, zeggen bezoekers azc in Leersum
Volgens het kabinet kan de opvang van asielzoekers een stuk soberder. De bezoekers van de open dag van het azc in Leersum zouden niet weten hoe. ‘Moet je kijken hoe weinig ze hebben.’
Een landgoed met een dikke villa, een oprijlaan en een sjiek poortgebouw middenin de bossen van de Utrechtse Heuvelrug. Het is waarschijnlijk niet het beeld dat de gemiddelde Nederlander heeft bij een asielzoekerscentrum. Toch bestaat het, in Leersum.
Het plaatje lijkt wel precies te passen bij het idee waar sommige Haagse politici aan denken, namelijk ‘dat het wel wat soberder kan’. Maar dat beeld kantelt snel als je binnen kijkt in Asielzoekerscentrum Hoogstraat, dat zaterdag haar 35-jarig bestaan vierde met een open dag. Het azc ligt achter de villa en bestaat uit een stuk of vijf losse gebouwen.

Als Umut Karakaya op een van de stoelen in de keuken gaat zitten, moet hij even oppassen. Er zit een flinke scheur in twee van de drie plastic stoelen om de tafel. Echt leunen is er niet bij. De tafel heeft een verweerde, afgebrokkelde rand van houtpulp. De keuken is eenvoudig ingericht, leeg bijna. Een magnetron staat in het hoekje. De twaalf mannen die de keuken gebruiken, moeten het doen met een paar pannen. Het hele pand ziet er zo uit. Een lichtknopje is gescheurd. Op de gang zit een enorm gat in de muur.

Kinderkamer in een vinexwoning
In de kamer die Karakaya deelt met twee anderen staan drie bedden, een tafel en drie kasten. De ruimte is niet veel groter dan een kinderkamer in een vinexwoning. “Het lijkt een beetje op mijn woning toen ik studeerde,” zegt hij in het Engels. Dat is geen klacht. Want hoe eenvoudig en opgepropt ook, hij is er dankbaar voor. Hij vluchtte naar eigen zeggen twee jaar geleden uit Turkije omdat hij als advocaat door de regering vervolgd dreigde te worden. Hij is, net als zijn huisgenoten uit landen als Syrië en Iran, allang blij dat hij veilig is.
Om de tijd te doden en zich nuttig te voelen, doet Karakaya van alles. Hij helpt in de groenvoorziening in de dorpen in de omgeving. Hij knapt fietsen op voor andere asielzoekers. Dat leerde hij van vrijwilliger Eddie Brück. De oud-docent stapte twee jaar geleden het centrum binnen om te helpen. “Het heeft mij de ogen geopend. Ik dacht dat veel mensen er mentaal niet goed aan toe zouden zijn, maar ze zijn juist erg sterk en flexibel”, zegt hij.
Het beeld van ‘luxe’ dat er heerst is volgens hem onterecht: “Soberder dan hier, kan haast niet. Dit is echt het minimum.”

Beeldvorming
Het contrast tussen de villa, het groene landgoed en de kale inrichting van de opvang, valt veel bezoekers op. Cees Keur uit Leersum: “Dit nog soberder? Dat kan niet. Die mensen hebben een trauma achter de rug. Die moet je juist steunen.” Ria van Bijnen bezoekt met haar twee dochters de open dag om te zien hoe het nu echt is. “Moet je kijken hoe weinig ze hebben,” stelt ze vast. Het idee dat het allemaal wel erg luxe is, heeft voor haar te maken met beeldvorming. “Alles is volop in de media, we zijn juist gekomen om het zelf te zien. Als je dat niet weet, trek je wellicht andere conclusies.”

Bestuurder Joeri Kapteijns van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (Coa) deelt de mening van de bezoekers: “Ik zou niet weten wat er hier soberder moet.” De Hoogstraat is zelfs in zo’n slechte staat dat er wat moet gebeuren: “Het zijn sterk verouderde panden. We gaan ze herstellen en renoveren.” Hij benadrukt: “Het wordt zeker niet luxe. Wij zijn het eens dat er geld bespaard moet worden. Daarom moeten we zo spoedig mogelijk stoppen met de noodopvang. De hotels, de cruiseschepen, de tijdelijke panden.”

Statige villa
Inmiddels zit 41 procent van de asielzoekers in noodopvang, die tot drie keer duurder is dan vaste plekken als in Hoogstraat. Het is een gevolg van ‘jojo-beleid’, zegt hij, het telkens sluiten van centra als ze even niet meer nodig zijn, om ze weer op te tuigen als er door een conflict opeens een stroom nieuwe asielzoekers opgevangen moet worden. “Je bespaart op dat moment een paar miljoen, maar het kost daarna honderden miljoenen.”
Hoe zit het dan met die statige villa, ooit eigendom van de vooroorlogse premier Colijn? Daar zit geen asielzoeker in. Het is een kantoor van het Coa en dat blijft het ook na de verbouwing.

[Dagmar57]

In Leersum worden asielzoekers al 35 jaar warm ontvangen: 'Draagvlak komt met eerlijk zijn'

[Dagmar57]

Dan wat betreft daklozen:
Ja ik vind dakloosheid nog veel erger dan de opvang in een opvanglocaties voor asielzoekers.

Het aandeel vrouwen en kinderen en jongeren die dakloos zijn stijgt enorm en dat is pas echt alarmerend, kinderen en jongeren die dakloos zijn.

[Klaas]

Het tweede krantenartikel schetst een reëel beeld, althans een beeld dat op waarneming berust. Het eerste krantenartikel ervaar ik vooral als stemmingmakerij.

[Dagmar57]

Is het nu de bedoeling het in dit topic alleen te hebben over mensen zonder verblijfsvergunning die dakloos zijn?

Daklozen is een veel grotere groep, die bestaat niet alleen uit mensen zonder verblijfvergunning.

[Klaas]

Dagmar, deze passage maakt dat nogal verwarrend

[Willemijn]

[Keesvi]

AZC Leersum is een van de oudere vaste locaties voor de opvang van asielzoekers. Neem van me aan dat het op deze locatie en dat geldt ook voor andere azc's, zeker geen rozegeur en maneschijn is. In het artikel (Trouw) wordt niets overdreven. Ik weet heel goed hoe het er daar niet alleen van buiten maar ook van binnen uitziet, want ik heb daar jarenlang gewerkt. Een nieuw gebouwde locatie ziet er nog wel aardig uit, zoals ik afgelopen zaterdag in Zeist gezien heb maar de oudere AZC's zijn uitgewoond. En dan heb ik het nog niet over de paar vierkante meters daar waarmee de gemiddelde asielzoeker het moet doen, meer dan eens gedurende vele jaren. Kinderen, als je het daarover en over privacy wilt hebben, die in een bezemkast huiswerk doen om niet afgeleid te worden, bijvoorbeeld. De kritiek in dit artikel vind ik eerder erg mild dan scherp van toon. Herkenbaar vind ik de gelatenheid van de asielzoekers, die lang moeten wachten op uitsluitsel over hun procedure en die ook met een verblijfsvergunning lang niet zeker is, waarvan ze ook nog eens langdurig in een AZC moeten bijven voordat ze normale huisvesting toegewezen krijgen. Nee, laten we het intrekken van een verblijfsvergunning ook na twintig jaar nog mogelijk maken, als het aan de huidige regering ligt. Dat heeft helemaal niets met ontmoediging te maken, het is puur sadisme.

Het uitspelen van weer twee groepen tegen elkaar in de column van de Telegraaf ergert me in hoge mate. Voor de zoveelste keer. Het is je reinste nonsens om de schuld van dakloosheid in de schoenen te schuiven van asielzoekers en net zo achterlijk om te suggereren dat we moeten kiezen tussen asielzoekers en daklozen, wat op hetzelfde neerkomt. Sterker, het aantal daklozen zal alleen maar toenemen als er straks geen opvang meer is in de vorm van bad, bed en brood, waarbij aangetekend dat het bij die daklozen voor een aanzienlijk deel om uitgeprocedeerde asielzoekers gaat. Maar daar is in deze column geen sprake van. Kennelijk is het uitspelen van twee groepen tegen elkaar belangrijker.

Daarbij heeft de columnist, Annemarie van Gaal, zich heel slecht geïnformeerd want het COA gaat niet over de procedure maar over de opvang, als uitvoeringsorgaan. De IND gaat over de procedure. Pure stemmingmakerij, conform de kille extreemrechtse wind die over ons land waait in de overtuihing dat domrechts er met open ogen intrapt en de rest van de Nederlanders in dergelijke herhaalde leugens a la Goebbels gaat geloven.

Natuurlijk is dakloosheid een probleem maar het is geen kwestie van communicerende vaten. De huidige regering laat niets na om van de randen van de maatschappij een nog grotere, desolate chaos te maken, enerzijds door beperkende maatregelen maar ook door de andere kant op te kijken, gewoon niet te reageren op tegenargumenten. Ik zal nalaten om uit te leggen waarom want dat zal inmiddels wel duidelijk zijn, dunkt me.

[Dagmar57]

[Klaas]

[Willemijn]

[Dagmar57]

[Keesvi]

Het 'strengste asielbeleid ooit', zoals minsiter van vreemdelingenhaat Faber het formuleert, is een speerpunt, beter de énige speerpunt van het kabinet Wilders. Maar het is wel een voorbode van wat ons nog te wachten staat, namelijk het terzijde schuiven van de democratie, al grotesk in de praktijk gebracht met het voornemen om een noodwet af te kondigen. Voor degenen die denken dat het allemaal zo'n vaart niet zal lopen: mee eens, vooral door bindende afspraken, maar het proces gaat langzaam maar zeker wel door als er niet stukken krachtiger oppositie tegen wordt gevoerd. De blauwdruk ligt al kant en klaar, ontworpen door Viktor Orbán voor wie Wilders al tientallen jaren een mateloze bewondering heeft.

Dat het opheffen van de bed-, bad- en broodregeling het probleem van de dak- en thuisloosheid (eigenlijk ook twee verschillende dingen) alleen maar groter zal maken is toch geen hogere wiskunde? Dat maakt het uitspelen van asielzoekers tegen daklozen alleen nog maar bizarder, althans in de ogen van degenen die het spel doorzien. Vergelijk eens met idiote keuzes die het tv-publiek worden voorgelegd over een medische ingreep tussen een moeder van zes kinderen en een alleenstaande filantroop, die honderden mensen van de hongerdood redt, waarbij slechts één van de twee geholpen kan worden. In de praktijk bestaan dergelijke keuzes niet en waarom niet wil ik best uitleggen maar niet in deze discussie. Zowel dakloosheid als de huisvesting van asielzoekers zijn een probleem en hebben aandacht nodig en niet op de manier waarop onze huidige regering hiermee omgaat, die zoals gezegd, vooral uit is op chaos.

Zorg eerst maar eens dat het wanbeleid van jarenlange kabinetten Rutte rechtgezet wordt, te beginnen met een fatsoenlijk huisvestingsbeleid. Dat lost niet alle dak- en thuisloosheid op maar wel een deel en is uiteraard ook het grootste deel van de oplossing van de huisvestingsproblematiek van (voormalige) asielzoekers.

Geen woord teveel: Arjen Lubach over de uiterst dubieuze vrienden van Wilders