Kletsforum

[Anky]

DE WITTE EEND door Anky

Er was eens een jong koningspaar in een heel groot land. Het was zo groot dat je weken nodig had om van de ene kant naar de andere kant te komen en dan moest je ook nog terug!
De koning was nog maar kort getrouwd toen hij bericht kreeg dat er ongeregeldheden in het achterland waren. Hij had wel een ministerraad, maar die vertrouwde hij niet erg. Hij ging liever zelf incognito poolshoogte nemen. Hij kuste zijn jonge koningin, zei dat ze erg voorzichtig moest zijn, overal konden vijanden rondwaren, hing zijn kroon en koningsmantel in de kast en stapte in zijn Kangoo.
De koningin huilde tranen met tuiten, ze waren nog maar zo kort getrouwd dat ze nog in de wittebroodsweken waren, al had ze zelf liever bruinbrood met sesamzaad. Maar na een poosje vervrouwde ze zich (vermande is echt een verkeerd woord voor een vrouw) snoot haar neus en maakte een boterham met kaas. Daarna besloot ze een wandeling in de paleistuin te maken om de rest van het brood aan de eenden te geven in de grote hofvijver. Ze wist wel dat brood eigenlijk niet goed voor eenden was, maar ze dacht dat bruinbrood met sesamzaad wel zou kunnen.
Bij de vijver zag ze op een bankje een oud vrouwtje zitten, die in het water staarde. Er was geen eend te zien in het koele blauwe water. Ze veegde met haar sjaal over haar voorhoofd, het was erg warm geworden. Het oude vrouwtje sprak haar aan en zei dat ze best kon gaan zwemmen om zich te verfrissen. Maar de koningin was dat niet van plan en schudde haar hoofd. Het vrouwtje kwam dichterbij, toen zag de koningin pas dat ze een gemeen gezicht had en moest ze aan de waarschuwing van de koning denken. Maar het was al te laat, ze kreeg een harde duw en terwijl de vrouw luid een toverspreuk riep, viel de koningin in het water. Toen ze weer boven kwam waren haar kleren verdwenen en was ze een witte eend geworden. Het oude vrouwtje lachte vals, prevelde nog een toverspreuk, ja het was een echte heks, en veranderde toen in de koningin. Ze wuifde spottend naar de witte eend en riep dat ze haar plaats innam en op de koning zou wachten.
De witte eend zwom weg en nam de zak met brood in haar snavel mee. Ze verstopte zich tussen het riet en maakte daar een nest, ze had vermoed dat ze zwanger was toen ze nog koningin was. Nu legde ze al spoedig drie eieren en ging daarop zitten broeden, intussen broedde ze ook op een manier om de koning te waarschuwen. Gelukkig kon ze nog wel gewoon denken als mens.
Op een mooie dag kwamen er 3 prachtige witte eendjes uit de eieren, ze was verrukt! Wat zou de koning trots zijn op zijn drieling. Ze omringde ze met de grootste zorg en liet ze geen moment alleen.
Maar kleine eendjes worden groot en gaan op ontdekkingsreis uit. Terwijl hun moeder sliep kropen ze eendjes uit de vijver en verkenden de paleistuin. Ze kwamen bij het grote hek dat de paleistuin omsloot en daar zagen ze een stoffige auto stoppen. Het hek ging automatisch open en sloot weer geruisloos. De koning stapte helemaal verreist uit de Kangoo. Hij had de problemen op kunnen lossen in het achterland en verlangde naar zijn koningin.
De valse koningin kwam naar buiten vliegen en wilde hem om te nek vallen. Maar de koning keek bevreemd, hij zag iets aan haar wat niet klopte.
Ineens had hij een afkeer voor de koningin wat hij niet begreep, verward keek hij in het rond. Drie kleine witte eendjes kroelden rond zijn voeten. Ze wisten meteen dat dat hun vader was en ze riepen “papa”. De valse koningin zag ze ook, ze verbleekte en wilde schoppen naar de eendjes. De koning hield haar tegen en vroeg streng waarom ze dat deed. Ze begon te huilen en snikte dat ze hem zo gemist had, waarom kon hij niet lief voor haar zijn? Maar een echte heks kan wel toveren maar geen echte tranen vergieten, het was een raar gezicht dat gehuil zonder één traantje.
Het was ook geen wonder dat de koning de problemen op had kunnen lossen in zijn rijk. Een man met zo´n scherp gevoel was een ware koning!
Intussen was de grote witte eend wakker geworden, ze miste meteen haar kinderen en vol angstige gevoelens vloog ze door de paleistuin. Vlak voor de koning dook ze omlaag en zag ze de kleine eendjes bij zijn voeten zitten. Hij hurkte om hen te aaien en keek op toen ze bij hen landde.
Vol liefde vertelde ze dat ze betoverd was door die valse heks en dat de eendjes zijn kinderen waren.
De koning sprong woedend op, pakte de heks die wilde vluchten bij haar nekvel en schudde haar door elkaar. Hij eiste dat ze hen terug zou toveren in mensen. De witte eend dacht na en zei dat ze naar de vijver moesten, ze had al bedacht hoe dat terug toveren moest gaan.
De koning sleepte de valse heks mee naar de vijver terwijl de kleine eendjes opgewonden achter hem aan waggelden. Bij het water gekomen zei de grote eend dat hij haar in het water moest gooien. De koning aarzelde geen moment en terwijl hij de heks in het water duwde prevelde de grote witte eend de toverspreuk die de heks bij haar had gebruikt. Ze had gelukkig een heel goed geheugen. En zie, de heks veranderde in een grauwgrijze gans en de witte eend kreeg weer haar eigen gedaante terug. De kleine eendjes werden drie allerliefste kinderen. Dolgelukkig sloot de koning zijn gezin in de armen en ze wandelden gezamenlijk naar het paleis terug.

De heks bleef voor altijd een grauwe gans en de koningin ging nog dikwijls met haar kinderen naar de vijver om wit brood te strooien. Het bruine met sesamzaad hield ze zelf.
En zo leefden ze nog lang en gelukkig.


_________________
Altijd blijven lachen

[Boukje]

Wat weer een fantastisch mooi en leuk sprookje

De drieling op de wereld zetten was dus een makkie voor de Koningin in vergelijk met een zwangerschap van 9 maanden

Jammer dat je maar zo weinig reacties er op krijgt hier op het forum
_________________
Het prettige van de toekomst is, dat het met één dag tegelijk komt.

[Anky]

Fijn dat je het weer leuk vindt om te lezen Boukje.
Ik weet ook niet waarom er weinig reacties komen.
Het wordt wel gelezen, dat kan ik zien aan de hoeveelheid kijkers die er dagelijks langs komen.
Bij de 50plusser was dat ook zo.
Veel bekeken, maar weinig reacties.
Maar ik ga gewoon door hoor!
_________________
Altijd blijven lachen

[Annie464646]

Sorry Anky ik was het helemaal vergeten, maar ik heb het ingehaald hoor.

Ze zijn weer heel mooi, dank daarvoor


Waren de pannenkoeken lekker Anky

[Anky]

Ha Annie, fijn dat je mijn sprookjes weer gevonden hebt!
De pannenkoeken waren erg lekker..

Er komt snel weer een nieuw sprookje!
_________________
Altijd blijven lachen

[Anky]

HANS EN GRIETJE door Anky

Er was eens een tweeling, een jongen en een meisje. Ze heetten Hans en Gitta (eigenlijk Grietje, maar dat vond ze zo'n vreselijke naam dat ze hem toen ze 6 jaar was al had veranderd), ze woonden in een heel saai dorpje waar nooit iets gebeurde. Hun moeder werkte partime bij de plaatselijke supermarkt en hun vader bij de plantsoenendienst. Op een avond luisterden ze een gesprek af van hun ouders, dat deden ze wel meer want ze wilden graag van alles op de hoogte blijven. Hun moeder snufte een beetje en zei dat haar contract niet verlengd werd. Na een half jaar zou ze weer in dienst genomen kunnen worden, dat was voor de supermarkt voordeliger, maar helaas niet voor hen.
Hun vader bromde dat het zo steeds moeilijker werd, de tweeling nu op de middelbare school kostte een hoop geld. Hij zou wel een bijbaantje willen, maar dat was er niet. Er was niet eens een imker in het dorp. Weer boven beraadslaagde de tweeling of zij er niet wat op konden verzinnen. Ze waren zelf nog te jong voor een baantje, met 13 jaar mochten ze nog niet werken. En zeker in hun suffe dorpje was dat onmogelijk, de ARBO lette overal op.
Gitta had een idee, een paar dorpen verder woonde in het bos een heks, wist ze zeker! Het verhaal ging dat die heks een huisje vol snoepgoed en kostbaarheden had. De snoep was meegenomen maar die kostbaarheden zouden hen uit de problemen kunnen helpen. Die heks kwam er toch niet eerlijk aan. Gitta had gehoord dat ze kinderen naar binnen lokte en die kwamen nooit meer terug. Er werd gezegd dat ze van kannibalen afstamde en de kinderen gewoon braadde in een grote ketel en dan opat. Maar niemand kon ooit enig bewijs vinden. Eerlijk gezegd geloofde Gitta het verhaal zelf niet zo erg, maar die juwelen die ze zouden vinden en misschien wel goud!
Ze spraken af dat ze de andere dag als hun ouders naar hun werk waren met de bus voorbij de twee dorpen zou gaan. Het was zomervakantie, niemand zou argwaan krijgen.
Zo deden ze, natuurlijk vroeg de buschauffeur wat ze gingen doen. Dat was het nadeel in zo'n dorp, iedereen kende iedereen. Ze reden langs het bos naar het derde dorp, ze stapten expres een paar haltes verder uit. De chauffeur wenste hen een prettige dag en reed verder. Ze liepen terug naar het bos en keken op hun smartphone die ze meegenomen hadden. Geen bereik, dan maar het doorgaande pad proberen. Ze liepen en liepen maar zagen geen huis. Gitta begon het een beetje eng te vinden, het bos werd steeds dichter en donkerder. Maar Hans kreeg nu een stoere bui en liep stevig door. En ja hoor, ineens stonden ze voor een huisje, het zag er een beetje bouwvallig uit. Ze zagen niemand, maar toen ze eromheen liepen zagen ze een veranda met een tafel, een paar tuinstoelen en een schommelbank.. Op de tafel stond een grote mand vol met met marsen, snickers, milkyway, rayders en nog veel meer chocola. Ernaast stond een kan met limonade. Het water liep hun in de mond, ze hadden alweer een tijd niets gegeten of gedronken. Na nog even zenuwachtig rondgekeken te hebben deden ze zich tegoed aan het lekkers.
Hans liet zich op de schommelbank vallen, even later volgde Gitta. Ze voelden zich een beetje raar, duizelig, of ze te lang in de zon hadden gelopen.
In het huisje, verstopt in een hoekje gniffelde de heks en wachtte tot de tweeling in slaap was gevallen. Toen kwam ze tevoorschijn, het was een tanige vrouw met een grote bril op met dikke glazen. Ze pakte om de beurt de kinderen op en sleepte ze naar binnen. Ze stopte ze in een grote kooi en ging daarna met een breiwerkje in een schommelstoel zitten wachten tot de kinderen bij zouden komen. Ze was een poppenjurkje aan het breien, er zat een barbiepop vlak naast haar op een tafeltje. Kippig fronsend keek ze naar haar breiwerk, alweer een steek laten vallen! Dat deed ze de laatste tijd wel vaker, steken laten vallen. Soms kon ze zich ineens een toverspreuk niet meer herinneren. Tja ook heksen kunnen dement worden.
Hans was de eerste die wakker werd, hij keek verwilderd naar de tralies voor zijn neus, toen zag hij zijn zus naast hem die net haar ogen open deed. Allebei keken ze met grote angstige ogen naar de heks in de schommelstoel die minzaam glimlachte. Toen ze verder rondkeken zagen ze een grote pot staan op een fornuis, er kringelde stoom bovenuit. “Nee nee, “fluisterde Gitta ontzet.
Daarna gebeurde het allemaal razendsnel, de deur vloog open en een stel grote kerels stormden naar binnen. Voor de heks maar wat kon zeggen of doen had één van hen haar in haar nekvel gegrepen. Hij trok haar ondersteboven en schudde haar als een lappenpop heen en weer. Er viel een bos sleutels op de grond. Snel pakte een ander die en ontsloot de kooi. Wankelend kwam de tweeling eruit, ze herkenden de buschauffeur die er ook bij was. Hij hielp hen overeind en vertelde toen dat hij gestopt was, het bordje buiten dienst had opgehangen en hen nagelopen was. Hij vertrouwde het niet erg, natuurlijk had hij ook de verhalen over de heks gehoord Terwijl ze zich tegoed deden aan de chocola en de limonade had hij een stel bevriende truckers opgetrommeld. Toen ze door het raam de heks zagen breien waren ze binnengevallen.
De heks was hevig verontwaardigd. Oké ze had de tweeling niet op mogen sluiten maar ze hadden wel haar snoepgoed opgegeten! Ze was tomatensoep aan het koken toen ze dat in de gaten kreeg. De kooi was een oude bench toen ze nog een paar wolven hield, maar die waren allang geleden overleden. Ze was niet van plan de kinderen iets aan te doen, ze had ze alleen maar willen laten schrikken wat goed gelukt was.
De mannen twijfelden, het waren maar simpele zielen. Ze vertrokken met de tweeling en lieten de heks achter in haar huisje.
Die lachte in haar vuistje toen ze weg waren. Ze prevelde een toverspreuk en de ketel tomatensoep vloog door het huisje en over haar heen. Ze droop aan alle kanten. Verdorie, had ze een verkeerde spreuk gezegd! Ze concentreerde zich en mompelde een nieuwe spreuk, gelukkig, die was goed! Het hele huisje was leeg. Nu zelf nog verdwijnen, kon ze ergens anders opnieuw beginnen.
Toen later de politie kwam, vonden ze het lege huisje, er was niets te vinden! Een knorrend boszwijn wroette in de grond. De heks was verdwenen, helaas voor haar had ze weer een verkeerde spreuk gekozen. Ze veranderde in een boszwijn en moest de rest van haar leven in de grond rondwroeten.

De tweeling kwam op de televisie met hun verhaal, natuurlijk verzonnen ze er van alles bij.
Hun moeder schreef er een boek over met nog wat eigen fantasieën, wat een bestseller werd, ze verdiende bergen geld. De tweeling ging een opleiding doen om bij de media te komen. Hun vader bleef bij de plantsoenendienst werken, daar had hij het naar zijn zin.
En zo leefden ze nog lang en gelukkig.



_________________
Altijd blijven lachen

[Boukje]

Ik heb weer met veel plezier en een lach om mijn mond het sprookje gelezen .
Ik wens je een fijne vakantie.
_________________
Het prettige van de toekomst is, dat het met één dag tegelijk komt.

[Conny48]

Grappig sprookje Anky,ik miste bij de heks wel de pukkel op haar neus met een grote haar eruit!
_________________
Nemen vult de hand,geven vult het hart.

[Anky]

Boukje, dank je wel!
Ik hou het heel relaxed in de vakantie

Conny, dat is zo sterotiep, die pukkel met haar.
Ik wilde er een wat gewoner mens van maken waaraan niet direct te zien was dat het een heks was.

Fijn dat jullie het weer leuk vonden!
_________________
Altijd blijven lachen

[marlie49]

Anky gewéldig dit sprookje, ik heb genoten ervan. Ik zag de beelden voor me.
Spannend.
Ik kom nu eens vaker kijken, dat vergeet ik soms.

[Anky]

Fijn Marlie!
Ik kondig het iedere keer wel weer aan.
Geweldig dat je ervan genoten hebt.
_________________
Altijd blijven lachen

[marlie49]

Anky ik ga de rest nog teruglezen. Je hebt een goede fantasie.

[Anky]

RAPUNZEL door Anky

Er was eens een heks die deed alsof ze een gewoon mens was, heksen kunnen dat hoor!
Deze heks zag eruit alsof ze een lief moederlijk type was, maar niets was minder waar.
Ze was de nieuwe buurvrouw van een jonge vrouw die in verwachting was van haar eerste kindje.
Het was niet echt gepland, de vader was onbekend, maar na de eerste schrik verheugde ze zich op de baby.
Ze maakte kennis met haar nieuwe buurvrouw die heel hartelijk deed en haar op alle manieren wilde helpen. Toen ze bijna op het eindje liep informeerde de nieuwe buurvrouw bezorgd hoe ze het ging doen als de baby er was. Stopte ze met werken?
De jonge vrouw die Tamara heette moest lachen en verklaarde dat dat geen optie was. Ze had een fulltime baan, ze had het geld hard nodig, zeker nu ze met zijn tweeën zouden zijn. De sluwe heks vroeg schijnheilig of ze eraan gedacht had het kind af te staan. Maar nee, dat kwam echt in haar op, ze wilde de baby heel graag en er was een crèche in de buurt. Helaas woonde haar moeder ver weg, die kon ze niet vragen om een dag op te passen.
Meteen haakte de buurvrouw daar op in, ze zou graag een paar dagen in de week op willen passen. Tamara aarzelde nog, ze moest erover denken. De heks kwam nu iedere dag langs met iets lekkers, druiven, appeltje, lekker broodje en met een apart soort witte veldsla dat ze rapunzel noemde. Ze drong eropaan vooral dat te eten, was heel gezond, zowel voor de moeder als voor de baby. Ze vertelde er niet bij dat rapunzel een toverkruid was die de baby aan haar zou binden.
De baby, een meisje, kwam na een vlotte bevalling ter wereld en de buurvrouw was de eerste die op bezoek kwam. Ze vroeg hoe ze de baby ging noemen, de nieuwe moeder dacht na en zei lachend dat ze dacht aan Rapida omdat de baby zo snel geboren was. De heks zei vlug dat ze haar dan beter Rapunzel kon noemen, vanwege die groente was ze zo snel bevallen.
Zo werd het dus Rapunzel, na 6 weken ging Tamara weer aan het werk en de buurvrouw zou twee dagen oppassen en de andere drie dagen zou ze naar de kinderopvang gaan.
De tweede dag kwam Tamara thuis in een leeg huis, in de veronderstelling dat de buurvrouw haar baby meegenomen had naar haar eigen huis klopte ze aan bij het buurhuis.
Doodse stilte, ze keek door het raam naar binnen en zag een lege kamer. Alles was weg! In paniek belde ze de politie, toen die eindelijk kwam en het buurhuis openbrak vonden ze helemaal niets.

Intussen was de heks al ver weg met de baby. Ze had alles voorbereid, ander huis, nieuwe naam, ander uiterlijk was voor de heks heel makkelijk.
Zo voedde ze Rapunzel op als haar eigen kind, liet haar naar de basisschool gaan en knipte nooit haar haar. Rapunzel werd een heel mooi meisje met heel lang blond haar, als kind liepen er al bewonderaars achter haar aan, zowel jongens als meisjes.
De heks hield het allemaal scherp in de gaten, ze had een derde oog waardoor ze alles kon zien wat Rapunzel deed.
Maar dat oog had maar een beperkte duur, toen Rapunzel 16 jaar werd was het zicht van het derde oog verdwenen. De heks sloot het meisje op in het zolderkamertje, maar door het zolderraam kon Rapunzel de wereld buiten zien en het duurde niet lang of ze had een leuk spelletje bedacht. Als er iemand voorbij kwam ging ze zingen en zwaaien met haar lange haar, het was inmiddels tot op haar billen gegroeid en leek op vloeibaar goud. Iedereen bleef staan om te kijken en te luisteren naar het mooie meisje.
Toevallig kwam er ook een prins voorbij, die was incognito op vakantie omdat hij genoeg had van alle verplichtingen in het paleis. Hij staarde verrukt naar Rapunzel die naar hem zwaaide en betoverend lachte. Helaas had de heks het in de gaten, ze sleurde woedend het meisje bij het raam vandaan, pakte een grote schaar en knipte het haar zover mogelijk af. Toen Rapunzel later in de spiegel keek en die stekeltjes zag die overgebleven waren op haar hoofd, huilde ze hartverscheurend. Maar ze besloot meteen dat ze zou ontsnappen.
Toen de heks haar weer in haar zolderkamertje had opgesloten na het raam dichtgespijkerd te hebben en zelf ging slapen, kwam Rapunzel in actie. Met de grote schaar die vergeten in haar kamer lag zag ze kans de spijkers los te wrikken, de heks was niet echt goed in timmeren, sommige spijkers zaten zo scheef dat ze er makkelijk uit te halen waren. Ze knoopte alles wat ze kon vinden aan elkaar, dekbedhoes, slopen, kousen, sjaal totdat ze een lang koord had gemaakt. Ze bond het vast aan de poot van het bed en gooide het uit het raam. Het kwam niet helemaal tot de grond maar de rest kon ze wel springen. Ze wurmde zich door het kleine zolderraam, gelukkig was ze slank.
Beneden stond de prins onder een grote boom, hij had gezien hoe de heks het mooie meisje wegsleurde van het raam. Twijfelend ging hij naar zijn hotel, maar hij kon niet eten of drinken. Hij ging terug naar het huis van de heks, hij moest weten hoe het met het meisje ging.
Ademloos zag hij hoe ze door het raam kroop en vlug ging hij staan om haar op te vangen. Het meisje barstte in tranen uit toen ze hem zag en sloeg haar handen om haar hoofd. De prins zag tot zijn ontsteltenis dat ze bijna kaal was. Hij nam haar in zijn armen, drukte een kus op haar hoofd en zei troostend dat het haar wel weer aan zou groeien.
Hij nam haar mee naar zijn hotel, pakte de telefoon en blafte links en rechts bevelen. Dat is het voordeel als je prins bent, iedereen vliegt voor je.
De heks was gevlogen toen de politie bij het huis kwam, letterlijk, ze had haar bezemsteel afgestoft en was er als een havik vandoor gevlogen. Ze had haar laatste kans om bij de grootste heksenkring te komen verspeeld doordat ze Rapunzels haar had afgeknipt en haar had laten ontsnappen.
De opperheks veroordeelde haar tot levenslang nieuwe bezems voorzien van twijgen.

En Rapunzel vond haar moeder terug die altijd was blijven zoeken naar haar dochter.
Met behulp van de prins die overal connecties had was het gauw bekeken.
Rapunzel leek sprekend op haar moeder, ze ging weer bij haar wonen en een opleiding volgen. De prins kwam heel dikwijls op bezoek en na een aantal jaren deed hij een aanzoek.
Rapunzel zei stralend ja.
Op hun trouwdag kwam de prins op een wit paard om zijn bruid mee naar het stadhuis te nemen, ook al een koud kunstje als je een vader hebt met een stal vol paarden.
En ze leefden nog lang en gelukkig!



_________________
Altijd blijven lachen

[Boukje]

Ook al was het in dit geval niet van God straft meteen , de straf kwam wel voor de heks en zeer terecht.
In gedachten zag ik het hele gebeuren voor me , weer een sprookje om van de genieten
_________________
Het prettige van de toekomst is, dat het met één dag tegelijk komt.

[marlie49]

Hallo Anky,
ik heb genoten van je sprookje van Rapunzel.
Erg leuk bedacht.
groetjes, Marlie