The Originals

[Midnight]

Klaus

Mijn gemene zelfvertrouwde glimlach kwam weer omhoog.
Alsof Tatia ooit zal vallen voor zijn nobele gedrag. ik had hem in de kist moeten laten liggen.

''Ja Tatia, vertel het hem maar eens, dat kon je toch altijd zo goed?''
Ik bleef haar aankijken met mijn gemene glimlach.

De Niklaus van wie ik ooit was was niks meer van over.
Door alles wat ik doorstaan had was ik hard geworden, en geleerd een muur om me heen te bouwen.
_________________

[Rebekah]

Rebekah

Niklaus had men nek omgedraaid dus ik ben het huis uitgegaan.
Ik ben op mezelf gaan wonen.
Ik wandelde soms even langs het oude huis en ik hoorde geschreeuw van Niklaus. Wat moest ik doen?
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥

[Midnight]

Klaus

ik stampvoeten het huis uit en zag daar Rebekah lopen.
Toen ik langs haar liep gaf ik haar en behoorlijke zet met mijn schouder.
''Ze is terug! je vriendin is terug!'' zei dat zwaar geïrriteerd.
''Loop naar binnen, wees op je hoede want ze zal je niks vertellen.''
_________________

[~LapisBlue~]

Tatia

'Ik wist van niemand zijn of haar bestaan af.. ik wist
niet eens dat jullie er nog waren, ik ben nog maar net de stad in,
omdat ik hoorde dat er hier vampiers waren..',zei ik zachtjes en
de tranen rolde over mijn wangen toen ik Niklaus zag.
Mijn hart brak toen hij me pijn deed en ik geloofde niks van wat
hij zei.'Je moeder stuurde me die avond weg, ver weg van hier..
Ik wist niet waar ik naartoe werd gebracht en moest me koest houden..
Ik ben jaren lang naar Jullie opzoek geweest, maar, tevergeefs..',zei ik
en ik schudde zachtjes mijn hoofd. Ze zijn zo kwaad op me, dat ik wenste
dat ik mischien niet gewoon dood was gegaan.. dacht ik, en ik
keek van Elijah naar Niklaus.'Het spijt me vreselijk.. En Niklaus..
Ik wil niet egoistisch zijn, je weet wie ik werkelijk ben..
En ik weet ook wie jij bent, Niklaus,.',zei ik er zachtjes achter
en ik trok mijn jurk goed aan mijn schouders en kreunde zachtjes
van de pijn.

[Rebekah]

Ik liep naar binnen.
Ik zag daar een meisje zitten.
'En sinds wanneer is dit een vriendin? Wat doe jij hier Elena?'
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥

[~LapisBlue~]

Tatia

'Rebekah',zei ik wat opgelucht en ik was blij nog een
bekend gezicht te zien dat ik allang gezocht had.
Ik wou op haar afrennen en omhelsen toen ik plots
weer dacht aan dat ze me allemaal Elena hadden genoemd..
'Nee, Het is Tatia!',zei ik een beetje verlegen en ik kreeg weer
een steek medelijden.'Het spijt me zo ontzettend dat ik jullie
nu pas vind..',zei ik tegen Rebekah en keek naar Niklaus en Elijah.
nogwachtend op antwoord.

[Midnight]

Klaus

Ik liet geen emotie toe op mijn gezicht maar me ogen waren waterig.
Rustig liep ik op Tatia af en ging voor haar staan. Het was duidelijk dat ik veel groter was dan zij.
Streng keek ik haar diep in haar ogen en na een paar seconde verdween mijn strenge blik naar de oude rustige Klaus.
''Ik ga weg, ik heb genoeg gezien.'' Zei ik met de duidelijke tranen die ik wilde bedwingen.

Eenmaal boven aan gekomen schopte ik met al mijn krachten tegen de stoel aan mijn bureau die door de kracht door het raam naar buiten werd geschopt.
Ik zat met me handen in het haar toen ik nog een laatste dreun tegen de muur gaf.
_________________

[~LapisBlue~]

Tatia

Ik zag dat Niklaus op me af kwam en even dacht ik dat
hij me zou slaan.. Ik keek opnieuw naar hem op en zag
de oude Niklaus.. Ik wist het! Hij is daar altijd al geweest!
Ik zal Niklaus nooit opgeven en ik weet gewoon dat hij
mij ook nooit op zou geven! Mijn Niklaus is er nog steeds..
'Nu niet weggaan',probeerde ik te zeggen maar mijn
stem liet me in de steek en ik hoorde een luide klap van
boven komen. Ik keek even geschrokken op en zag op het
gezicht van Rebekah en Elijah dat ze dit gewoon waren.
Mijn ogen bleven hangen bij Elijah en ik glimlachte
verontschuldigend.. Ik heb hem pijn gedaan..

[Rebekah]

Rebekah

'Hoe weet dat kind af van Tatia?'
Geloofde haar niet.
'Stop met acteren Elena hoe dom denkje dat ik ben.'
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥

[~LapisBlue~]

Tatia

Ik keek vol ongeloof naar Rebekah.
'Wie is die Elena, of Katherina?.. ',zei ik voorzichtig
terwijl ik mijn ketting liet zien van Elijah.
Ik had hem nooit echt nooit afgedaan en dit was mijn enige
bewijs, en allemaal mijn herinneringen. Ik dacht diep na en
noemde enkele herinneringen op die ik samen met rebekah had.
'Jou favoriete bloemen groeiden vlak naast ons kamp, ik moest altijd
verder wandelen voor mijn favoriete bloemen en we deelden dan
de kruiden voor onze moeders',zei ik toen vlotjes en ik glimlachte
toen ik zag dat ze zich dit herinnerde.

[Rebekah]

Rebekah


Dacht eens na.
Zei heel stil 'Nee, dat kan niet. Tatia...?'
Huilde dan van geluk en vloog haar in de armen.
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥

[~LapisBlue~]

Tatia

Ik glimlachte breed en lachte mijn typische lach.
Iedereen zei dat ze lachten omdat ze mijn lach altijd hoorden.
had ik zo een belachelijk lach? ik dacht er niet bij na.
Ik omhelste Rebekah ook stevig.'Ik ben zo blij dat ik
jullie na al die eeuwen.. .. Heb gevonden!',zei ik vrolijk.
'Nou ja, niet iedereen is blij met mijn komst..',zei ik
zachter en verdrietig terwijl ik dacht wat Niklaus bij me
deed..

[Elenasalvatore]

Elijah:

"Tatia let niet op Klaus alsjeblieft je denkt dat die terug komt maar hij is al jaren zo, hij heeft bij ons Finnen kol Rebekah en ik bijnons allemaal een stok met as van de boom in ons hart gestoken wij hebben jaren in een kist gelegen omdat meneer een nieuwe hybride familie wilt maken en dat kan alleen met bloed van dubbelganger, jij bent een dubbelganger en katherine ook en elena ook maar jullie zijjn alle drie vampire dus hij heeft er niks meer aan. Ppff... Het isbheel heel lang verhaal. Mijn onze Klaus bestaat niet meer, zijn zusje Rebekah daar deed die alles voor dat weetje maar hij ziet ons liever dood" zei ik allemaal met tranen in me ogen en je kon het zelfs ook aan mijn stem horen, ik schaamde mezelf voor het gedrag van Niklaus.

" je bent zolang welkom bij mij, ik woon wel samen met Niklaus alleen kol en Finnen zijn hun eigen kant op gegaan, en Rebekah woont op der zelf maar dan paar straten verdernop, ik denk dat zei ook geen bezwaar heeft dat je bij haar tijdelijk komt wonen? Ik begrijp dat je na z'n lange tijd niet bij 1 van ons wiltnzijn". Zei ik heel verlegen en kas uit respect een zoen op haar hand.
_________________

[Rebekah]

Rebekah

'Hij komt er wel overheen. Waar heb jij gezeten?'
Vroeg ik enthousiast.
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥

[~LapisBlue~]

Tatia

'overal en nergens',zei ik glimlachend en ik keek
naar de oprechte en loyale Elijah. 'Dankuwel, Nou
Ik wil wel bij jullie blijven hoor, maar ik weet niet
of Niklaus dat wel wil..',zei ik zachtjes en ik glimlachte eventjes.
Ik zag de tranen over Elijah's gezicht en ik kromp ineen.
Niklaus behandelt hem als een stuk vuil..
'Elijah, het is goed',zei ik zachtjes en ik wreef de tranen weg.
Ik glimlachte eventjes. 'Ik ben ontzettend blij dat ik jou terug zie..
Jij bent niks veranderd, en dat bedoel ik positief, altijd oprecht en zo
loyaal, net zoals ..',mijn stem viel weg en ik glimlachte terug.
Ik pakte mijn tas en keek nog even achterom.
'Ik logeer in een Motel, maar toch bedankt',zei ik en
ik wenste hun een fijne avond toe en liep richting de deur.
Ik besloot morgen bij hun terug te komen, dacht ik bij mezelf.
ik liep naar buiten en keek even omhoog waar er licht brande.
Ik keek naar Niklaus raam en voelde een steek van verdriet.
er liep een traan over mijn wang en ik veegde die snel weg.
ik liep rustig verder.