The Originals

[Midnight]

Klaus

Ik hoorde geluid op de boarding en liep naar mijn raam toe.
Vanuit het gebroken raam keek ik Tatia na die haar koffers mee sleepte.

Ik stormde naar beneden en schreeuwde tegen Elijah. ''JE KON HET NIET LATEN HE? MOET JE NIET ACHTER HAAR AAN JIJ VERRADER! '' bulderde ik uit.
Mijn stem moest Tatia haast wel gehoord hebben, zo ver was ze nog niet.

Ik pakte het mes dat op tafel lag en stak het in elijah zijn schouder.
''jij verdient geen leven zoals dit, jij verdient helemaal niks hier. ik eis dat je vertrekt!''
Na alle gesprekken gehoord te hebben van hun was ik woedend.
Het was niet te geloven hoe ze over me konden praten.. ik sloot ze nog wel veilig op in die kisten?!
_________________

[~LapisBlue~]

Tatia

Ik wou net over het pad lopen toenik Niklaus stem hoorde.
Het deed me ontzettend veel pijn dat hij zo geworden was..
Kwam dit dan door mij? Wat was er gebeurd nadat ik moest vluchten?
Ik weet alleen dat ik Niklaus nooit zou laten vallen, dat heb ik hem
beloofd.. Wat doe ik hier eigenlijk nog dan?.. dacht ik bij mezelf terwijl
ik mijn koffers neerzette.. Niklaus schreeuwt gewoon zo omdat
hij pijn heeft.. niet omdat hij me haat?
Ik keek achterom en begon te rennen naar binnen.
Ik zag het triestige gezicht van Niklaus en zijn waterige ogen.
'Niklaus, ik herinner mij alles van wat we samen hebben meegemaakt.
Ik herinner dat ik je beloofd heb jou nooit te laten vallen, en ookal
denk je dat niemand om jou geeft, ik doe dat wel, ik ben er zelfs nooit
mee opgehouden',zei ik welgemeend en zachtjes terwijl ik op niklaus
afstapte. Ik omhelste hem liefdevol en wreef over zijn wangen.
Ik keek in zijn ogen en glimlachte eventjes.'Je hebt mij',zei ik toen tegen hem. en ik zei dit oprecht.

[~LapisBlue~]

Even ooc xd
Dit is zo mooi gemaakt ;o

http://www.youtube.com/watch?v=UbAN_Ko7xwE&feature=related

Sorry moest gewoon xd
zeker kijken! ;o

[Elenasalvatore]

Elijah:

"Niklaus!" scheeuwde ik met veel verdriet in me.
"hoe jij mij behandeld dat verdien ik niet ondanks alles kan je toch weer bij me terecht"
Ik kon het niet ik kon niet in zijn ogen kijken.

Ik zag dat hij het mes pakte en recht op me afkwam en mes stak in me schouder. Ik trok het mes er uit en zag Tatia aan komen rennen gooide het mess richting de openhaard.

Ze liep ondanks alles gewoon naar Klaus, naja hoe kan dat hij is de gene die fout zit!
"Klaus jij schijnheilige lafbek dat je bent, dit is wat je wilt geen familie alleen een familie wat naar jou luisterd oftewel hybrid Rebekah en ik zijn niet zo, je denkt alleen maar aan je zelf. Maar ondanks alles houden we wel van je!"

Ik ging vliegens vlug op Klaus af rukte hem los van Tatia smeet hem tegen de muur zoo hard dat we in de andere kamer lagen, zat boven op hem zijn keel had ik vast in me handen. En zei nog 1x tegen hem,
" ondanks alles hou ik van je broer maar nu ga je me te ver, we waren 4 handen op 1 buik, maar je laat me in de steek broer"

Ik ging van hem af draaide me rug naar hem toe liep richting de deur en stond stil draaide me nog 1x om en zei " ik hoop dat je gelukkig word en dat je ooit maar dan ook ooit nadenkt wat je gaat missen vriend"
En liep met tranen over mijn wangen wegg.

Ik stond bij het hek zag Tatia haar koffers staan, ik wacht hier well op haar denk dat ze zoo wel komt, ze heeft tenslote nog me ketting dus ik beteken diep van binnen nog heel veel voor haar. Ik heb altijd van haar gehouden er is nooit een andere vrouw in mijn leven geweest alleen zij, maar dat kan je van Klaus niet zeggen.... Zei ik allemaal tegen mezelf... Wachtend op Tatia
_________________

[~LapisBlue~]

Tatia

Ik werd losgerukt uit Niklaus' armen en ik keek verward
naar Elijah. Nee.. Niet hij ookal.
'Elijah alsjeblieft',zei ik zachtjes en toen zag ik dat hij
Niklaus tegen de muur gooide en naar de andere kamer gooiede!
Ik kon mijn ogen niet geloven.. Néé neeeee néééé, dit wil ik niet!
Ik liep naar hun twee toe en ik kromp ineen.
'Néé, Doe hem nou geen pijn, Elijah, het is Niklaus !!',zei ik alsof
ik tegen een gestoorde bezig was. 'Stop alsjebliééft, je doet hem pijn, Elijah!',
zei ik toen elijah af Niklaus ging en ik liep meteen naar Niklaus toe.
Ik keek hem bezorgd aan en wreef zachtjes over zijn haar.
Ik keek hem ondanks alles nog steeds even verliefd aan.

[Midnight]

Klaus

Ik duwde Tatia van me af en rende zo snel ik kon achter Elijah aan.
''JE ZULT NOOIT IEMAND VINDEN DIE ZO GOED VOOR JE IS ALS IK BEN! JIJ LAFAARD!'' Ik schreeuwde hem dat na vanuit de deuropening.
Rebekah was al snel van plan hem te volgen dus besloot ik voor haar te staan. ''jij ook? DE ENIGE DIE ECHT OM JE GEEFT GA JE VERLATEN? JE BENT AL NET ZO LAF ALS HIJ IS!''ik stond met me mond vol tanden bij het zien van rebekah's emotieloze gezicht.
ik deed een stapje opzij en ze verliet het huis.

Ik liep naar binnen en de eettafel moest het ontgelden.
Ik brak een poot af en liet met een puntige houten poot door het huis.
''jij! je heb alles verziekt! kijk wat je allemaal aanricht!'' zei ik tegen Tatia ineens een stuk rustiger en pijnlijker.
''Al die tijd liet je ons barsten en nu ben je er ineens weer! je weet niet half wat wij hebben meegemaakt!''
Ik liep met de tafelpoot op haar af omdat ik er een einde aan wilde maken.
''Ga weg... GA WEG!!!'' schreeuwde ik tegen haar voordat ik de poot echt in der zou steken.


OOC: Claire? ^^ wil je please in deze roleplay doen alsof Niklaus het goed verpest heeft en als Tatia naar Elijah gaan? Dan is de rol Elijah een stuk leuker haha
_________________

[~LapisBlue~]

Okeeee XD

Tatia

Ik keek geschrokken op. Ik herken deze jongen niet.. Waarom doet hij nu zo..
Ik keek Elijah achterna en had meteen medelijden.. En die arme Rebekah..
Ze zijn zo eerlijk en zouden alles doen voor hun Familie, maar deze.. Dit
Monster.. Ik vind het allemaal moeilijk op te vatten en ik slikte en keek
pijnlijk naar Niklaus. Hoezo wat zij hebben meegemaakt?.. En Elijah en rebekah dan?
En Finn? en koll.. 'Nee, jij niet, Zij! Rebekah zou je door alles steunen! En
dat weet je, je jaagt degene weg die van je houden.. Hoe kun je zo zijn
geworden? Kijk eens naar Elijah? Hij klaagt toch ook niet? Hij ziet zijn eigen
broer veranderen in een monster.. En..en het enige wat je doet is doden?',
zei ik zachtjes. en ik kon mijn woede niet meer houden bij het denken wat
elijah en Rebekah hebben meegemaakt..
'Hoe kun je?!',schreeuwde ik toen en ik heb nog nooit zoveel haat gevoelt
voor iemand. 'Elijah en Rebekah verloren hun moéder, dankzij JOU, en
je stak een stééééék door hun harten?! En dan zit JIJ te klagen en stuur
je iedereen wég?! Ik geloof dat ik een grote fout heb gemaakt, eeuwen terug.. Néé, ik wéét het zeker! Hoe kun jij je eigen moeder, broers en
Zussen zo behandelen?..',zei ik luid terwijl ik mijn tranen negeerde. Ik
schudde mijn hoofd en ik keek naar de staak.'Doe het dan, Niklaus!
Maar jij bent degene die die staak werkelijk verdiend.',zei ik toen zacht.
'ik maak geen tweede keer die fout van zolang geleden, denk maar niet
dat u nog één vriendelijk woord zult krijgen van mij, Niklaus.
Je bent me kwijt voor altijd. Iedereen die ooit van je gehouden heeft.',zei
ik en liep de deur uit en gooide hem dicht. Ik huilde maar door. Wat voor
monster is dit geworden? Hoe kan hij dit doen?.. Het is allemaal hard
te bevatten en ik zag Elijah. Ik rende op hem af.'Elijah',zei ik schor van
het schreeuwen en ik sloeg mijn armen om hem heen. 'Hij is wég.. De
oude Niklaus..',zei ik en ik besefte voor het eerst dat dit de harde realiteit was.
Ik liet hem zachtjes los en keek naar Rebekah.'Het spijt me zo.. Dit alles.
Is mijn fout',zei ik terwijl ik mijn tranen afveegde.'Ik beloof dat ik zal zorgen dat dat monster daarbinnen niks meer met jullie doet,
al kost het mijn leven, dat kan mij niet schelen',zei ik oprecht en ik pakte
Elijah's hand en gaf er een kneepje in.'Het komt goed',zei ik toen zachtjes.
ik glimlachte naar hem. Elijah is.. Elijah. en dat zal altijd zo blijven.
Ik zal zorgen dat Niklaus uit zijn buurt blijft. Dat ben ik hem schuldig.

[Midnight]

IEEEKK O_O engerd! xD

Klaus

''IK HEB NOOIT VAN JE GEHOUDEN TATIA! JE WAS MIJN SPEELGOED WANNEER IK JE NODIG HAD! JE WAS NERGENS GOED VOOR, HET ENIGE DAT MIJ UIT MAAKTE IS HET STOKEN TUSSEN JOU EN ELIJAH!'' loog ik om mezelf niet te ver de grond in te boren.
Ik gooide zo snel als ik kon de tafelpoot met de punt richting Tatia.

Jammer genoeg ving Elijah hem en was hij terug gegooit voordat ik het wist.
''JULLIE VERDIENEN ELKAAR! NIKS ANDERS!'' schreeuwde ik vol pijn.

Love is a vampire biggest weakness.. Bedacht ik bij mezelf..
i have to move on, without a love.. Ik kon het niet helpen te denken aan Caroline. ik zuchte en brak de nek van 1 van me hybrides onderweg naar de woonkamer, gewoon uit woede en onmacht.
_________________

[~LapisBlue~]

Hoezoooo engerd? XDD Is het niet goed? ;x anders verander ik het wel, maaaaar mijn perso laat der emoties even de vrije loop, voor de rest is ze wel nog de lieve Tatia hoor ^^ xd als het niet goed is, zeg het maar hoor ;D


Tatia

Ik keek verrast naar Elijah en hoopte maar dat Niklaus hem niks deed.
Ik keek naar Niklaus die met de staak zat en hij keek pijnlijk.
Néé, ik mag geen medelijden hebben. Ik vond dit moeilijk..
Dit ligt niet in mijn aard om zo hard te zijn. Ik hoop dat het niet van
mijn gezicht af te lezen stond en stond voorzichtig op.
'Maak dat jezelf wijs, dit zeg je tegen iedereen omdat je gelooft
dat je niet meer geeft om anderen.. Maar ik geloof dat niet..',zei ik
zachtjes met een schorre stem. Ik pakte Elijah's hand en trok
hem mee naar de deur. Ik wou deze
Niklaus niet meer zien.. het kwetst mij enorm, maar dan liever herinneringen
dan een monster die geen hart meer heeft.. Ik gunde Niklaus geen blik.
en dat was een moeilijk moment toen ik voorbij hem moest lopen.
Denk niet aan hém niet aan hém, Kijk voor je Tatia, het moét je niks schelen.
Laat hem je niet weer kwetsen, hij meent alles niet echt en je hoeft hem
niet meer te zien.. Dacht ik de hele weg naar de deur. En ik liep snel door.

[Elenasalvatore]

Elijah:

Het was mijn reactie kon er niks aan doen schrok wel toen ik de steek terug gooide.
" Tatia ikk.. Ikk excuus voor het gedrag van mijn broer maar we hebben heel veel mee gemaakt, zal het je allemaal uit leggen maar als eerst wil ik jou verhaal horen"

"Rebekah lieverd, wat ga jij doen? Ga je met ons mee of nodig jij ons uit bij jou thuis.?"


Ik keek nog 1x om, om te kijken wat Niklaus aan het doen was..
Maar ik zag hem nergens meer...
_________________

[~LapisBlue~]

Tatia

'Dit is u fout niet, Elijah.. Jullie hebben zoveel meegemaakt..',zei ik
tegen hem en ik kreeg een steek in mijn maag. 'Nadat Jullie moeder,
Esther mij 'doodde' moest ik van haar wegblijven en vluchten zo snel ik
kon.. Ikdurfde nergens anders heen dan naar mijn andere familieleden, maar
daar moest ik mee wachten, zei ze..',ik slikte en dacht toen terug aan die
erge tijden.'Toen ik uiteindelijk durfde kijken naar waar we vandaan kwamen
.. waren ze allemaal.. dood, ik was te laat',zei ik zachtjes. Ik wist niet waar
jullie waren, maar ik wou zo snel mogelijk naar jullie toe.. Ik had mij
nog nooit zo eenzaam gevoelt als toen.. Mijn moeder.. allés heb ik moeten
achterlaten.. Mijn kind..',mijn stem stierf even weg en ik slikte moeizaam.
'Ik ben bij jullie toevallig beland, ik wist niet dat jullie nog lééfden, ik ging
telkens op mijn hoop af, en heb altijd mijn herinneringen gekoesterd, altijd',
zei ik toen zachtjes tegen Elijah.

[~LapisBlue~]

ooc: ik blijf slapen bij eeeen vriendin ;D tot zondag namiddag :D
xoxoxxo

[Midnight]

Klaus

Het huis most mijn woede ontgelden en dus ook mijn meubels.
Me hart was gebroken.. ik hielt zoveel van der.. Ze mocht me niet zien als de man die ik was geworden... ze verdient beter als dit.. de handen van een moordenaar. Bedacht ik me toen ik me handen voor me hielt.

Ik zakte door mijn knieën in de hal en de tranen liet ik lopen aangezien ik alleen was.
''AAAAAAHHHHHHHHHHHHHH'' Schreeuwde ik nog uit en gooide de kapotte stoel door de hal.




_________________

[Elenasalvatore]

Elijah:

"Tatia ik heb al die jaren op jou gewacht ik heb nooit maar dan ook nooit aan een andere vrouw gedagt,!" zei ik terwijl ik liefde vol in haar ogen keek.
"onze moeder heeft ons uit eindelijk samen met een bennet ons als vampire's gemaakt omdat ze wilde dat onze familie nooit uit elkaar zouden gaan en dood gaan ze wilde dat wij eeuwig bestonden, nou ik had liever gewoon mensen gebleven, en toen kwamen we er achter dat klaus eigenlijk onze half broer was hij stamd af van de stam weerwolfen"
zei ik met verdiertige stem.
"daarom was de band nooit goed tussen mikeal en klaus, maar omdat moeder van hem hield, hield hem dat in leven!"

Ik zag dat Tatia het moeilijk had, ik pakte haar handen en zei "Vanaf nu laat ik je nooit maar dan ook nooit meer alleen, het is mijn grooste fout geweest dat ik jou heb achter gelaten en aan je lot heb over gelaten"

En ik gaf Tatia een liefde volle stevige zoen!


_________________

[Rebekah]

sorry ik kreeg geen mailtje meer binnen 0.0

Rebekah

'Kom maar mee naar mijn huis, daar kunnen we rust praten.' keek Elijah en Tatia aan.
Ik opende de deur en liet ze binnen naar de woonkamer lopen.
Ging zitten op de sofa.
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥