Flashback

[~LapisBlue~]

Tatia

Ik keek hem met grote ogen aan.'Maar, Heer..',probeerde ik nog
te zeggen en voor ik het wist stond ik voor de tent van de Mikealsn's.
Ik zuchte eventjes en keek bezorgd om me heen. Ik wou weer naar binnen,
gewoon om te vragen of ik straks dan terug mocht komen, maar hoorde
Mikeal roepen en toen een schop geven. Ookal wist ik dat Mikeal, Niklaus
sloeg, toch schrok ik, en ik werd misselijk. Hoe kon iemand nou zo hard zijn?
Ik begon stillaan in paniek te raken.. Wat als Niklaus niet meer wakker werd.
Of als hij érg gewond zou raken.. zoals nu, zijn hoofd zat onder het bloed
en.. Oh.. Néé, ik kan hier toch niet staan wachten?.. Maar ik heb manieren
geleerd en zou nog een beetje wachten voor de tent totdat Niklaus wakker
zou worden.. Ik mag niét in paniek raken..

[Elenasalvatore]

Elijah:

Ik liep richting de tent en zag dat Tatia helemaal over stuur raakte, "Tatia mijn jonkvrouw, wat is er aan de hand?" vroeg ik medelevend aan haar.
Toen hoorde ik vader heel hard 's geeuwen tegn Niklaus "WOORD WAKKER" hoorde ik uit de tent komen voor dat Tatia antword kon geven stond ik al binnen "vader ben je helemaal gek geworden dit doe je toch niet!"
Ik trok mikeal van Niklaus af en gooide hem in de hoek boog over "Niklaus broer ben je broer kom bij alsjeblieft!" ik begon een beetje in paniek te raken draaide me om pakte me zwaart en richte het op de keel van vader. "hoe kann je hoe kan je dit doen!?"
_________________

[~LapisBlue~]

Tatia

Ik keek op naar elijah en keek toen richting de tent.
'Niklaus en Mikeal en..',zei ik zachtjes en ik zag Elijah
met het zwaard naar Mikeal gaan.
ik schrok.'Elijah.. wat is er aan de hand?',vroeg ik zachtjes.
Ik gign snel naar Niklaus en pakte een doek met lauw water.
Ik waste zo voorzichtig mogelijk zijn gezicht af. En ik spoelde
de doek nog eens uit tot hij mooi was. Ik hield de doek tegen zijn
voorhoofd. Ik hoopte dat hij snel bijkwam. Ik hield Elijah en Mikeal in
het oog. en fluisterde zachtjes tegen Niklaus:'Blijf erbij, Heer Niklaus,
alles komt goed.Hoor je me, zeg alsjeblieft dat u mij hoort',zei ik zachtjes.
en ik kreeg waterige ogen en werd wat paniekerig. Hoelang lag hij hier al?

[Midnight]

Mikael

Ik trapte met mijn voet het zwaard van Elijah weg en stond met een ruk op.
''Elijah mijn jongen, je broer is niet van deze wereld. hij behoord tot de duivelse kinderen. hij is gebonden aan de maan.'' zei ik kwaad toen ik intimiderend voor hem stond.

Natuurlijk had niemand een idee waar ik het over had, maar Elijah en Tatia moesten na denken. Klaus is geen heilige jongen.
Hij is vervloekt en we moesten op onze hoede zijn.

ik pakte snel het zwaard van Elijah af en dwong ze de tent te verlaten.
''Voor jullie eigen bestwil. hij zal jullie wat aandoen door zijn dierlijke instincten. Dus verlaat de tent voordat hij wakker word. We hadden al lang geleden hier een einde aan moeten maken.''

Klaus

Ik opende rustig mijn ogen en zag tatia staan met een bebloede doek.
Het drong niet helemaal tot me door wat er zojuist was gebeurd, welw as duidelijk dat Tatia nu meer wist dan ik zou willen.
En dat Elijah meer ziet dan ik hem zou willen aandoen.
Wat nou als vader hem wat verteld over mijn echte vader? Dan zal ik mijn broers en zus kwijt raken enkel door Mikael. Dat kan ik niet laten gebeuren!

Ik probeerde op te staan maar zonder succes.

Mikael

''blijven liggen jij!'' zei ik tegen Klaus met een zwaard op hem gericht.
''Het is volle maan vannacht, tatia elijah zoek een schuilplaats. en jij Niklaus, jij blijft hier. waag het niet de tent te verlaten!'' zei ik en deinsde rustig achteruit de tent uit samen met Elijah en Tatia.
''Nogmaals Jonkvrouw Tatia, hij is niet goed voor je, zelfs heel gevaarlijk. Wat zal je moeder wel niet denken als ze weet met wat voor mannen je je begeeft?''
_________________

[~LapisBlue~]

Tatia

'Maar u hebt het over u zoon, hij is gewond, alsjebliéft laat me dan toch
helpen. ik zal bij hem blijven, het komt goed',zei ik toen ik toch op de een
of andere manier naar binnen probeerde te gaan. ik dacht even na.
Dierlijk?'Niklaus is geen monster',zei ik en ik ging toch maar weer de tent in.
'het spijt me vreselijk, Mijn heer',zei ik snel tegen Mikeal. Ik ging naar Niklaus.
Ik wreef zacht over zijn haren en hielp hem zo voorzichtig mogelijk met rechtstaan.
'Gaat het?',vroeg ik zachtjes en ik keek hem bezorgd aan. ik bood hem steun aan,
en ik hielp hem de tent uit. 'voorzichtig doen, u vader denkt slecht over u,
maar trek u dat niet te hard aan, Lieve Niklaus',zei ik zodat alleen hij dit hoorde,
en ik liep met hem naar mijn kamp.'Moeder, Het is een lang verhaal',zei
ik toen ik afkwam.Mijn moeder keek even bezorgd en deed de deur snel
voor ons open.

[~LapisBlue~]

ooc: ik blijf slapen bij eeeen vriendin ;D tot zondag namiddag :D
xoxoxxo

[Midnight]

Klaus

Heel onmannelijk steunde ik op Tatia op weg naar haar plaats.
Ik kon het niet helpen haar moeder erg schuldig aan te kijken, Verder kon ik echt niet geloven dat dit alles echt gebeurde.

Bij haar slaapplaats aangekomen zakte ik even in elkaar zodat ik mijn energie even kon opdoen.
''Het spijt me miss Petrova, ik wil jullie niet tot last zijn.'' zei ik tegen tatia's moeder.
''Jonkvrouw tatia, het spijt me zo dat u dat heeft moeten zien. Het spijt me zo om wat u net te horen kreeg.'' ik zuchten even diep en bedacht me of ik haar op de hoogte moest brengen waar mijn vader me voor aan zag.
Zelf geloofde ik het nog amper dus zou zij het dan wel geloven?
Ik liet me rustig op me rug vallen en sloot me ogen.
''Je bent een engel Tatia, bedankt.''
_________________

[~LapisBlue~]

Tatia

Mijn moeder zei dat het niks gaf en dat hij zolang kon blijven als hij wilde.
Ik ging naast hem zitten op het bed en wreef zachtjes over zijn hoofd.
'stil nou maar, alles komt wel goed. Ik wist al een tijdje dat Mikeal jou
pijn deed.. Maar niet zo hard, Mijn heer.. het spijt me dat ik niet vroeger
kon kijken, anders zou je nu geen pijn hebben',zei ik zachtjes en ik wreef
over zijn haren. Ik pakte een kom met warm water en zeep en waste zijn gezicht.
'Probeer nu maar wat uit te rusten, moeder maakt iets waardoor de pijn
verminderd',zei ik zachtjes en ik gaf een kus opzijn voorhoofd.

[Midnight]

OOC: Zeep? in de middeleeuwen? hahahaha :p
En veel plezier bij je vriendin =D

Klaus

ik luisterde rustig naar de rustgevende stem van Tatia en het duurde niet lang tot ik tegen haar aan in slaap viel.

Ze is echt zo lief, ik verdien haar helemaal niet.. Bedacht ik me nog even snel.
_________________

[~LapisBlue~]

Tatia.

Ik pakte mijn dagboek en ging voorzichtig op het bed zitten, zodat
ik Niklaus niet zou wakker maken. Ik begon te schrijven over welk geluk
ik heb met Niklaus en over Mikeal.. Ik ben er vanaf nu officieel bang van..
Ik weet niét wat ik moet als ik hem zie. Walgen, haten, of bang zijn? Maar ik
weet dat die drie dingen niet goed zijn. geen goede tekens. Hoe kan
Mikeal, de vader van Niklaus,.. Hém nou haten? ik begreep er niks van.
Ik wou Niklaus er ook niet mee lastig vallen, en het maakte mij niet uit
waarom. het zal vast iets zijn over het verleden, en het verleden is gebeurd.
Dat kun je niet meer terug naar keren. Ik stopte met schrijven en keek
naar Niklaus. Wat is hij zo mooi.. ik schreef nog even verder. een ding
weet ik zeker, en dat is dat Ik helemaal achter Niklaus sta, wat er ook gebeurd.
Ik hoorde mijn moeder roepen van beneden. ik legde mijn dagboek op
mijn nachtkastje en gaf Niklaus nog een zachte zoen. Ik liep stil naar beneden. Mijn moeder was aan het koken en had hulp nodig in het huishouden.
Ik begon haar te helpen en samen maakten we het eten klaar.

[~LapisBlue~]

Hahahahaahaha XDDDDDD
Ik haal al die middeleeuwen en dinges door elkaar XDD !!
en dankjewel! :D
is vanavond pas :)

[Elenasalvatore]

Elijah:

"vader wat bedoelt u...? Over Niklaus met volle maan."
Zei ik met veel respect en nieuwschierigheid.
" ik begrijp niet waarom u Niklaus zoo veel pijn doet"
" het is uw zoon, onze vlees en bloed..."
_________________

[~LapisBlue~]

Ik kan vanaf morgen tot dinsdagavond niet online.
werken in de straaaat. D:
Liefs!

[Midnight]

Klaus

Ik werd wakker en bekeek de beeldschone Tatia van top tot teen.
Ik vroeg me af hoelang het zou duren voordat ze me door had.

Mikael

Ik pakte de bovenarm van Elijah vast en trok hem even mee naar een plek waar het meer afgelegen was.
''Zoon, Klaus is niks van mij. Jou moeder had een ander in onze relatie ne daar is klaus uit voorgekomen. Het grooste probleem hieraan is, is dat zijn echte vader geen mens was.''
Ik keek Elijah streng aan en kwam rechtvaardig en hard over.
''Hij is een wezen van de maan, Weerwolven om wel te verstaan.''
Ik zuchten van woede en besloot alles te vertellen.
''Als Niklaus het ooit zover krijgt iemand van het leven te beroven dan zal hij veranderen in dit wezen bij elke volle maan.
We kunnen hem niet vertrouwen! wat nou als hij jonkvrouw Tatia iets aan doet? hij is een gevaar voor ons allemaal!!!!'' schreeuwde ik vervolgens uit.
''We moeten dit beëindigen nu het nog niet te laat is.''


_________________

[Rebekah]

Rebekah


Kwam de tent binnen. Was geschokt want hoorde net wat er geschreeuwt werd.
'Hoe bedoelt u hij is gebonden aan de maan? Hij is onze broer!'
Wist niet wat te denken nu.
_________________
'I loved you trough everything and you didn't even care!'

♥Rebekah♥