Inner peace

Geplaatst: 15 Aug 2009 06:34:56

De hoogste waarheid laat zich niet verwoorden.
Daarom heeft zelfs de grootste leraar niets te zeggen. Hij is slechts een lichtend voorbeeld en maakt zich nergens zorgen om.

*Weinig spreken, dat is natuurlijk.
Een felle storm duurt niet de hele morgen.
Een plotse wolkbreuk duurt niet de hele dag.
Wie veroorzaken dit? Hemel en aarde.
Als zelfs hemel en aarde de dingen niet lang laten duren,
waarom zou een mens dit dan willen?

Als je de Tao volgt, word je één met de Tao.
Als je de deugd volgt, word je één met de deugd.
Als je begint te dwalen, word je een zwerver.
Als je één bent met de Tao, geniet je van de Tao.
Als je één bent met de deugd, geniet je van de deugd.
Als je zwerft, geniet je van het zwerven.

Wie zelf niet vertrouwt, zal niet vertrouwd worden.

Toelichting bij Tao tekst 23

De Tao en de stilte liggen dicht bij elkaar.
En toch is er beweging, het leven zelf, de Tao.

Stormen en wolkbreuken duren echter maar kort.
Zijn het metaforen voor oorlogen en ruzies?
Het lijkte een pleidooi voor relativering.
De rust keert altijd terug.
Er zijn meer rustige tijden dan onrustige.

Het middenstuk gaat over die rust, die stilte.
Waar je aandacht aan besteedt, dat wordt sterker.
Mijn introductie hier van het woord zwerven wijkt af.
Andere versies spreken van verlies of verdwalen.
Zoals verslaafden genieten van geld, drugs of sex.

Dan de slotzin, annex conclusie.
Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten, zeggen wij.
Waar je mee bezig bent, dat word je.
Wie geen vertrouwen heeft, die wordt niet vertrouwd.
Dit tegenover het begin, er is meer stilte, dan lawaai.
Waarom dan toch kiezen voor
wantrouwen, wolkbreuk of zwerven?

Geplaatst: 15 Aug 2009 06:34:56