Inner peace

Geplaatst: 21 Aug 2009 11:08:36

Beproevingen van Jezus de Christus

Hfst, 48

Eerste beproeving.

De Meester nam een lijst van de wand waarop het nummer en de naam van alle karaktereigenschappen werd geschreven. Hij zeide:
2.De cirkel is het cymbool van de volmaakte mens en zeven is het getal van de volmaakte mens.
3.De Logos is het volmaakte woord; dat wat schept, dat wat vernietigt en dat wat redt.
4.Deze hebreeuwse meester is de Logos van de Eèn-heilige. De cirkel van het menselijk ras, de zeven-tijd.
5.En de schrijver schreef in het register: De Logos-cirkel-zeven. En zo was jezus getypeerd.
6.De meeester zeide: de logos moet acht slaan op het geen ik zeg: geen mens kan in het licht binnengaan vòòr hij zichzelf heeft gevonden. Gaat en zoek tot ge uw ziel hebt gevonden en keer dan TERUG.

7.De gids leide Jezus naar een kamer, waarin het licht flauw en zacht was, als het licht van een jonge dageraad.
8.De muren van de kamer waren bewerkt met mystieke tekens, met hiëroglyphen en gewijde teksten; en in deze kamer bevond Jezus zich alleen en bleef daar vele dagen.
9. Hij las de gewijde teksten; doorvorste de bedoeling van de hiëroglyphen en zocht naar de betekenis van de opdracht van de meester om zichzelf te vinden.
10.Een openbaring kwam; hij leerde zijn ziel kennen;hij vond zichzelf; toen was hij niet meer alleen.

11.Op een nacht toen hij sliep, ging tegen middernacht een deur die hij nog niet opgemerkt had, open en een priester in een somber gewaad trad binnen en zeide;
12. Mijn broeder, vergeef mij dat ik op dit onbehoorlijk uur kom, maar ik ben gekomen om uw leven te redden.
13. Gij zijt het slachtoffer van een gruwelijk complot. De priesters van Heliopolis zijn jaloers op uw vermaardheid en zij hebben gezegd dat u deze sombere crypt nooit levend zult verlaten.
14. De hogere priesters gaan niet voort met het onderrichten van de wereld en gij zijt gedoemd tot tempelslavernij.
15. Dus, wanneer ge vrij zou willen zijn, moet ge deze priesters om de tuin leiden; en hun vertellen dat ge hier uw leven lang zult blijven.
16. En dan wanneer u vergaard hebt al wat u wenst, kom ik terug en zal u langs een geheime weg uitgeleiden op dat ge in rede weg kunt gaan.

17. En jezus zeide; Mijn broeder, zijt gij hier gekomen om mij bedrog te leren? Ben ik hier binnen deze heilige muren gekomen om de slinkse streken van geheime huichelarij te leren?
18. Neen man, mijn Vader veracht bedrog, en ik ben hier om Zijn wil te doen.
19. Deze priesters om de tuin leiden. Nooit, zolang de zon schijnen zal. wat ik gezegd heb, dat heb ik gezegd. Ik wil eerlijk zijn tegenover hen, tegenover God en tegenover mijzelf.
20. En toen verdween de verzoeker en Jezus was wederom alleen; maar na korte tijd verscheen een in het wit geklede priester en zeide:
21. Goed gedaan. De logos heeft gezegevierd. Dit is de kamer voor onderzoek naar huichelarij. En toen ging hij Jezus voor en stond deze voor de vierschaar.
22. En alle broeders stonden; de hiërofant trad naar voren, legde zijn hand op het hoofd van Jezus en legde in zijn handen een rol waarop slechts èèn woord geschreven stond: OPRECHTHEID; en geen woord werd gesproken.
23. De gids verscheen opnieuw en ging hem voor in een ruime kamer vol met alles wat een leerling kan verlangen, werd Jezus verzocht te rusten en te wachten.

Geplaatst: 21 Aug 2009 11:08:36

Geplaatst: 22 Aug 2009 13:27:29

Tweede beproeving.

Hoofdstuk 49

De Logos had geen behoefte aan rust; en zeide: Waarom moet ik wachten in deze luxueuze kamer? Ik heb geen rust nodig; het werk van mijn Vader jaagt mij voort.
2. Ik wil doorgaan en al mijn lessen leren. Als er beproevingen komen, laat ze komen, want elke overwinning over mijzelf verhoogt mijn krachten.
3. En toen bracht de gids hem in een kamer, donker als de nacht en daar werd hij alleen gelaten; en vele dagen werden in deze diepe eenzaamheid doorgebracht.
4. En Jezus sliep, en in het nachtedonker werd een geheime deur geopend, en, twee als priesters geklede mannen kwamen binnen; een ieder van hen droeg een kleine flikkerende lamp in zijn hand
5. Jezus naderde,sprak een van hen en zeide: jonge man, onze harten zijn bedroefd om alles wat ge hier in deze holen moet ondergaan, en wij zijn gekomen om u, als vrienden, licht te brengen en u de weg te wijzen.
6. Wij waren eens,evenals u, in zulk een hok opgesloten en dachten, dat wij langs deze griezelige, zonderlinge wegen, tot gelukzaligheid en macht zouden geraken.
7. Maar door een toeval werden wij uit de droom geholpen en, gebruik makende van al onze kracht, verbraken wij onze ketenen en toen zagen wij in, dat alles vermomde corruptie is. Deze priesters zijn ondergedoken misdadigers.
8. Zij gaan op in offer-plechtigheden; zij offeren aan hun goden en branden voor hen arme levende vogels en dieren. Ja, zelfs kinderen, vrouwen en mannen.
9.En nu houden ze u hier vast en ter zijner tijd nemen ze u als slachtoffer.
10. Wij smeken u, broeder, verbreek uw ketenen; kom, ga met ons mede; aanvaard de vrijheid nu ge nog kunt.

11. En Jezus zeide: Jullie kleine waspitten laten zien wat voor licht jullie brengen. Voorwaar, wie zijn jullie? De woorden van een mens zijn niet meer waard dan de mens zelf.
12.Deze tempel muren zijn sterk en hoog, hoe kwamen jullie deze plaats binnen?
13. De mannen antwoorden: onder deze muren zijn veel verborgen wegen en wij zijn priesters geweest, die maanden een jaren in deze holen hebben doorgebracht; wij weten er alles van.
14. Dan zijn jullie verraders, zeide Jezus. Een verrader is een vijand. Hij die een ander verraadt is nooit te vertrouwen.
15. Wanneer iemand het niveau van bedrog bereikt heeft is hij op bedrog gesteld, en zal een vriend bedriegen om zijn zelfzuchtige zelf te dienen.
16. Zeker mensen, of wat ge ook moogt zijn, ik begrijp best wat ge wilt zeggen.
17.Kan ik voorbarig oordelen over deze honderd priesters, verrader worden van mijzelf en van hen, om alles wat gij zegt, terwijl gij zelf uw verraad bekent?

18. Geen mens kan voor mij oordelen; en als ik oordeel voordat alle bewijzen er zijn, zou ik niet juist kunnen oordelen.
19. Neen, mensen, op welke wijze gij hier ook gekomen zijt, keer terug. Mijn ziel verkiest de duisternis van het graf boven deze flikkerende lichten die gij bezit.
20. Mijn bewustzijn regeert; ik zal wel horen wat deze, mijn broeders, hebben te zeggen, en wanneer alle bewijzen aanwezig zijn, zal ik beslissen. Gij kunt voor mij niet oordelen en ik niet voor u.
21. Scheer je weg, mannen, scheer je weg, en laat mij over aan dit charmante licht; want hoewel de zon niet schijnt, binnen in mijn ziel is een licht, dat het licht van de zon en de maan te boven gaat.
22.Toen, onder het uiten van woedende dreigement, dat zij hem kwaad zouden doen, verdwenen de doortrapte verzoekers en Jezus was wederom alleen.
23. Weer verscheen de in het wit geklede priester en ging hem voor en Jezus stond weer voor de hiërofant.
24 En geen woord werd gesproken, maar de meester legde in zijn handen een rol waarop het woord GERECHTIGHEID was geschreven.
25. En Jezus was meester over de fantomen vooroordeel en verraad.

Geplaatst: 25 Aug 2009 09:54:46

Derde beproeving

Hoofdstuk 50

De logos wachtte 7 dagen en werd toen geleid naar de hal van roem, een weelderig ingericht vertrek en verlicht door gouden en zilveren lampen.
2. De kleuren van het plafond, versieringen, meubels en muren waren blauw en goud.
3. de boekenplanken waren gevuld met boeken van grote geesten; de schilderijen en beelden waren het werk van grote kunstenaars.
4. En Jezus was verrukt over al deze elegance en de wijze van vormgeving van gedachten. Hij las de gewijde boeken en zocht naar de betekenis van de symbolen en hiëroglyphen.
5. En toen hij zeer in geachten verdiept was, naderde een priester hem en zeide:
6.Voorwaar, welk een heerlijk oord; mijn broeder, gij zijt rijk gezegend. Er zijn weinig mensen op aarde, die zo jong reeds zulk een roemvolle hoogte hebben bereikt.
7. Als ge uw leven niet verspilt met het zoeken naar verborgen dingen, die mensen nooit kunnen begrijpen, zoudt ge stichter van een instituut van denken kunnen worden en blijvende roem uw deel zijn;
8. Want uw filosofie is veel dieper dan die van Plato en het gewone volk hoort uw lessen liever dan die van Socrates.
9. Waarom zoeken naar mystiek licht binnen de verouderde onderkomens ? Ga naar buiten en wandel met de mensen, en denk met mensen, en zij zullen u vereren.
10. En bovendien, al deze geheimzinnige inwijdingen konden wel eens fabels zijn, en uw hopen op de Messias wel eens valse illusies van het moment.
11. Ik zou u willen aanraden onzekere dingen vaarwel te zeggen en de koers te nemen die naar zekere roem leidt.
12.En aldus zong de priester, een vermomde demoon, zijn syrene zangen van wantrouwen; en Jezus dacht lang en diep na over hetgeen hij zeide.
13. Het conflict was bitter, want koning Eerzucht is een sterke vijand om mee te vechten.
14 Gedurende veertig dagen worstelde het hogere zelf met het lagere zelf, en toen was de strijd gewonnen.
15. Het geloof verrees zegevierend; wantrouwen, ongeloof, was niet meer. eerzucht verborg zijn gelaat en vluchtte weg, en Jezus zeide:
16. de weelde, de eer en de roem der aarde zijn slechts beuzelingen van een uur.
17. wanneer deze korte spanne tijds van aards leven afgelegd is, zullen die brandende beuzelingen van de mens te- samen met zijn botten verbrand worden.
18. Ja, wat een mens voor zijn lagere zelf doet, zal niet op de creditzijde van zijn leven geschreven worden.
19. Het goede dat de mens voor anderen doen, wordt een sterke ladder, waarlangs de ziel zal kunnen opklimmen tot weelde, macht en roem van Gods eigen aard, die nooit voorbij kunnen gaan.
20. geef mij de armoede van de mensen, het bewustzijn van in liefde verrichte plicht, de goedkeuring van mijn God, en ik zal tevreden zijn.
21 En toen hief hij zijn ogen ten hemel en zeide;
22.Mijn Vader-God, ik dank u voor dit uur. Ik vraag niet om glorie van u-zelf; ik zou met vreugde een bewaarder van uw tempelpoorten zijn en mijn broedermens dienen.
23. Wederom werd Jezus geroepen om voor de hiëroffant te verschijnen; wederom werd geen woord gesproken, maar de meester legde in zijn handen een rol, waarop het woord GELOOF geschreven stond.
24 En Jezus boog, ootmoedig dankend, zijn hoofd; en ging zijns weegs.

Geplaatst: 30 Aug 2009 18:40:47

vierde beproeving.

hoofdstuk 51.

Toen enige dagen verlopen waren, leide de gids Jezus naar de hal der vrolijkheid,rijkelijk gemeubileerd, vol van alles wat een vleselijk hart maar kon begeren.
2.De meest uitgezochte gerechten en de heerlijkste wijnen stonden op de tafels; en diensters, in vrolijke kleding, bedienden allen met bevalligheid en opgewektheid.
3. En daar waren mannen en vrouwen, alle rijk gekleed; en zij waren dol van vreugde; zij namen een teugje van elke beker vrolijkheid.
4.Een tijdje lang sloeg Jezus de vrolijke drom in stilte gade, en toen kwam een man, gekleed als wijze, en zeide: Het meest gelukkig is de mens, die als de bijen, het zoete uit elke bloem kan verzamelen.
5. De wijze mens is hij, die de genoegens najaagt en deze overal kan vinden.
6.Op z'n best is de spanne van het leven van een mens op aarde, kort, en dan sterft hij en gaat heen, maar hij weet niet waarheen.
7.Daarom, laat ons eten en drinken en dansen en zingen en de vreugde van het leven nemen, want de dood komt met rasse schreden.
8. Het is alleen maar dwaasheid om een leven aan andere mensen te besteden. voorwaar, allen sterven en liggen tezamen in een graf, waar niemand iets van dankbaarheid kan weten, noch dankbaarheid kan tonen.
9. Maar jezus antwoorde niet; hij staarde zwijgend, in gedachten, op al die schijn-deftige gasten, druk in de weer met al hun pleziertjes.
10. En toen zag hij onder de gasten een sjofel geklede man, die in gelaat en handen de sporen van zwoegen en armoede droeg.
11. De lichtzinnige schare vond er genoegen in hem te beledigen; zij duwden hem tegen de muur en lachten om zijn kennelijke beduusdheid.
12.En toen kwam een arme, zwak uitziende vrouw, die in haar gelaat en voorkomen de tekenen van zonde en schande droeg; zij werd genadeloos bespuwd en gehoond en uit de zaal gejaagd.
13. En toen kwam een verlegen en hongerig kind binnen en vroeg slechts een hapje van hun eten.
14. Maar het werd ongespijzigd en liefdeloos weggejaagd; en de vrolijke dans ging ongestoord voort.
15. En toen de genotzoeker Jezus voorstelde zich bij hun te voegen, zeide hij;
16.Hoe kan ik vrolijk zijn waar anderen in nood zijn? Hoe kunt u denken, dat ik mijzelf met het goede des levens kan volstoppen, terwijl de kinderen om brood huilen, terwijl zi die in de zonde leven om sympathie en liefde roepen?
17. Ik zeg u, neen; wij zijn allen aan elkaar verwant, een ieder is een deel van het grote menselijke hart.
18. Ik kan mijzelf niet los zien van die man, die zo gehoond en tegn de muur geduwd werd;
19. noch van die vrouw, die uit de holen van ondeugd kwam om sympathie en liefde vroeg en zo medogenloos door u in die zondekrochten terug gestoten werd;
20. Noch voel ik mij los van dit kleine kind, dat uit uw midden in de koude, snijdende nachtwind gestuurd werd.
21. Ik zeg u, mensen wat gij aan dezen, mijn verwanten, hebt misdaan, dat hebt gij mij gedaan.
22. Gij hebt mij in uw eigen huis beledigd, ik kan niet blijven. Ik ga weg en wil dat kind zoeken, die vrouw en die man en hen helpen tot mijn levensbloed geheel is weggeëbd.
23. Voor mij is het vreugde wanneer ik de hulpelozen help, de hongerigen voed, de naakten kleed, de zieken genees en bemoedigende woorden spreek tot die niet bemind, ontmoedigd en tenergeslagen zijn.
24.En dit wat gij vreugde noemt is slechts een fantoom van de nacht; maar in wezen zijn het vuurflitsen van hartstocht, gekleurde tekeningen op de muren van de tijd.
25. En terwijl de logos nog sprak trad de in het wit geklede priester binnen en zeide tot hem: de raad wacht u.
26. Toen stond Jezus wederom voor de vierschaar; wederom werd geen woord gesproken; de hiërofant legde in zijn handen een rol waarop geschreven stond: NAASTENLIEFDE.
27. En Jezus was overwinnaar van zijn zelfzuchtige IK.

Geplaatst: 11 Sep 2009 09:45:07

Vijfde beproeving

Hoofdstuk 52

de gewijde tempel-wouden waren rijk voorzien van standbeelden, monumenten en altaren. Jezus wandelde en mediteede hier gaarne.
2. En nadat hij zichzelf overwonnen had, sprak hij met de natuur in deze bossen, veertig dagen lang.
3. En toen nam de gids de koorden en bond hem aan handen en voeten vast; en wierp hem dan in een hol met hongerige dieren, onreine vogels en kruipend gedierte.
4. Het hol was donker als de nacht, de wilde dieren huilden; de vogels krijsten woedend; de reptielen sisten.
5. En Jezus zeide: wie heeft mij zo gebonden? Waarom liet ik mij zo gelaten binden?
6. Ik ben er zeker van dat niemand de macht heeft een menselijke ziel te binden. Waarvan zijn boeien gemaakt?
7. En hij stond op in de macht en wat hij voor boeien had aangezien waren waardeloze touwtjes, die braken toen hij ze aanraakte.
8. En toen lachte hij en zeide: De ketenen die de mensen aan de aardse karkassen binden, zijn gesmeed in de vuren van illusie.
9. Als de mens recht staat en de macht van de wil gebruikt, zullen zijn ketenen afvallen als waardeloze vodden; want wil en geloof zijn sterker dan de sterkste ketenen die de mensen ooit zullen maken.
10. En Jezus stond rechtop tussen de hongerige dieren en vogels en zeide: Wat is deze duisternis die mij omringt?
11. Zij is alleen de afwezigheid van licht. En wat is licht? Slechts de adem Gods die in het ritme van snelle gedachten vibreert.
12. En toen zeide hij: Er zij licht, en met een machtige wil stuwde hij de ethers op en hun vibraties bereikten de oorden van het licht en daar was licht.
13. De duisternis van het nachtdonker hol werd klaarheid van een nieuw geboren dag.
14. En toen keek hij om naar de beesten en de vogels en het kruipend gedierte, en zie,ze waren weg.
15. En Jezus zeide: Waarvoor zijn zielen bang? Vrees is de wagen waarin de mens naar de dood rijd;
16. En wanneer hij zichzelf in de dodenkamer bevindt, ziet hij in, dat hij bedrogen is; zijn wagen was een mythe en de dood een kind van verbeelding.
17. Maar eens zullen alle lessen door de mens geleerd zijn, en vanuit het hol met onreine dieren, vogels en kruipend gedierte, zal hij oprijzen en wandelen in het licht.
18. En Jezus zag een gouden ladder staan, die hij beklom en boven gekomen zijnde, wachtte de in het wit geklede priester hem op.
19. wederom stond hij voor de vierschaar; wederom werd geen woord gesproken; wederom strekte de hiërofant zegend zijn hand uit.
20.Hij legde in Jezus'handen een rol en hierop was geschreven: MOED
21.De logos had de vrees en zijn menigte fantomen het hoofd geboden en in het conflict de overwinning behaald.

Geplaatst: 15 Sep 2009 19:16:29

zesde beproeving.

Hoofdstuk 53

In het gehele land was geen plaats grootser ingericht dan de schitterende hallen van de tempel van de zon.
2.Slechts weinig leerlingen bezochten deze rijk ingerichte hallen; de priesters beshouwden ze met eerbied en noemden ze de mysterie hallen.
3. Toen Jezus de overwinning over de vrees had behaald, verkreeg hij het recht hier binnen te gaan.
4. De gids ging hem voor en na het passeren van vele rijk ingerichte hallen, bereikten zij de hal van harmonie en hier werd Jezus alleen gelaten.
5.Tussen de muziekinstrumenten stond een klavecimbel en toen Jezus het peinzend zat te bekijken trad heel rustig een jonkvrouw van verrukkelijke schoonheid de hal binnen.
6.Zij sheen Jezus, zoals hij daar zat te peinzen, niet op te merken.
7. Zij ging voor het klavecimbel zitten, sloeg heel zachtjes de accoorden aan en zong de liederen van Israël.
8.En Jezus was verrukt. Nooit had hij zulk een schoonheid gezien; nooit zulke muziek gehoord.
9. Het meisje zong haar liederen; zij scheen niet te weten dat er iemand aanwezig was; ze verdween weer.
10. En Jezus in zichzelf overleggende, riep uit: Wat is de bedoeling van dit voorval. Ik wist niet dat er onder de mensenkinderen zulk een verrukelijke schoonheid en zulk een koninklijke lieftalligheid bestond.
11 Ik wist niet dat een engelenstem ooit een menselijke stem begenadigde of dat serafijnen-muziek ooit van menselijke lippen kon komen.
12. Dagenlang zat hij in vervoering; de loop van zijn gedachten was veranderd; hij dacht aan niets anders dan aan de zangeres en haar liederen.
13. Hij verlangde haar weer te zien en na enkele dagen kwam zij weer; zij sprak en legde haar hand op zijn hoofd.
14 haar aanraking doorhuiverde zijn gehele ziel en een tijd lang was de arbeid waarvoor hij gezonden was, vergeten.
15. Weinig warn de woorden die het meisje sprak; zij ging weer heen; maar nu was het hart van Jezus aangeraakt.
16. Eeb vlam van liefde was in zijn ziel ontstoken en hij was genoodzaakt de zwaarste beproeving van zijn leven het hoofd te bieden.
17 Hij kon eten noch slapen. De gedachten aan het meisje kwamen; zij wilden niet weg gaan Zijn menselijke natuur riep luid om haar gezelschap.
18. En toen zeide hij: Zie, iedere vijand die ik ontmoet heb, heb ik overwonnen en zal ik nu door deze menselijke liefde overwonnen worden?
19. Mijn vader heeft mij hier gezondenom de macht van de Goddelijke Liefde te tonen, die liefde die elk levend wezen bereikt.
20. Zal deze zuivere, universele liefde door menselijke liefde geabsobeerd worden?
21. Zal ik alle andere wezens vergeten en mijn leven verliezen aan deze schone jonkvrouw, hoewel zij de hoogste vertegenwoordigster is van schoonheid, zuiverheid en liefde?
22 Zijn ziel was tot haar diepste diepte beroerd en lang worstelde hij met deze engel-afgod van zijn hart.
23 maar toen de dag nagenoeg voorbij was, verrees zijn hogere ego in macht; hij hervond zichzelf weer en toen zeide hij: Ofschoon mijn hart zal breken, wil ik niet in mijn zwaarste opdracht falen; ik wil overwinnaar zijn over menselijke liefde.
24. En toen de jonkvrouw kwam en hem haar hand en hart bood zeide hij
25.Mijn lieve, alleen reeds uw aanwezigheid doortrilt mij met verrukking; uw stem is zegening voor mijn ziel; mijn menselijk wezen zou met u willen vluchten en bevredigd zijn in uw liefde.
26. Doch de hele wereld hunkert naar een liefde die ik ben komen openbaren.
27.Ik moet u dus verzoeken heen te gaan; maar wij zullen elkaar weer ontmoeten; onze wegen op aarde zullen niet lang gescheiden zijn.
28. Ik zie u in de gejaagde aardse menigte als dienares der liefde; ik hoor uw stem in de liederen die de harten der mensen voor betere dingen zal winnen.
29. Toen ging de jonkvrouw in verdriet en tranen heen en jezus was wederom alleen.
30. En ogenblikkelijk begonnen de tempelklokken te luiden; de zangers zongen een geheel nieuw lied; alles baade in een zee van licht.
31. De hiërofant verscheen zelf en zeide: Heil u, triomferende logos, heil. De overwinnaar van menselijke liefde heeft de top bereikt.
32. En dan overhandigde hij Jezus een rol waarop geschreven was: GODDELIJKE LIEFDE.
31. Tezamen verlieten zij de schone omgeving en in de feestzaal was een feest aangericht en was Jezus de geeerde gast.