Inner peace

Geplaatst: 13 Jul 2009 06:29:38

Er blijft altijd een bepaalde eigenheid, dat verlies je niet. Dat is je persoonlijkheid waardoor je deel kunt blijven nemen aan t leven. Er vervluchtigt wel steeds meer en helemaal als je t proces tot t einde doorgang laat vinden. Maar zolang dit niet gebeurd is blijf je bepaalde eigenheid behouden. Dit wordt ook zichtbaar in bv Krishnamurti of Osho. Hun Essentie is hetzelfde, al zullen volgers van Krishnamurti of Osho me misschien tegenspreken. maar hun persoonlijkheid en uitdrukking totaal verschillend.
Uiteindelijk word je steeds onpersoonlijker en toch betrokken. Maar t is veel stiller, leger.
Je bent gewoon aanwezig en laat de wereld binnen.
Uiteindelijk bekrachtig je vooral de Essentie, daar resoneer je op, daarin voel je die eenheid, die verbinding, daarin ben je ??n.
Maar in de Kern is er Liefde voor iedereen al is die heel onpersoonlijk. Je voor en afkeuren verdwijnen daarin, je oordelen. Alles is wat t is, we zijn allemaal onderweg.
Maar in de Ziel ben je dan werkelijk een, spreek je ook dezelfde taal, is dezelfde sfeer, dezelfde afstemming en resonantie Dat her-ken je wederzijds. En nogmaals dan kun je nog n bepaalde eigenheid hebben, een eigen pakketje om jezelf uit te drukken, dan ben je nog op een bepaalde manier uniek, geen eenheidsworst.
Iedereen die daarop kan trillen daar ben je dan echt ??n mee, ??n Bewustzijn.

Als je in die Ziel in dat Zielezijn een gemeenschap krijgt dan is dat natuurlijk heel heel kostbaar. Waar twee of meer in mijn naam aanwezig zijn? Dan ben je ??n Bewustzijn, is t niet meer een groepje ego's met alle gevolgen van dien maar ben je samen een uitdrukking van dat Bewustzijn met ieder heel individuele kwaliteiten. Dan ben je totaal op elkaar afgestemd, en uiteindelijk ??n in Liefde.
Mensen die er niet in kunnen resoneren scheiden zich als t ware zelf af in hun eigen wereld en beleven. In die Liefde omvat je hen dan toch nog in Liefde maar je kunt niet echt verbinding maken van hart tot hart, echt ??n Wezen worden.

Het is een reis met allerlei stadia, ont-wikkelingen.
Het mooie is dat naarmate die reis vordert het begrip groeit voor alles en iedereen, meer en meer omvattend.
Meer en meer is er dan die afstemming met de Ziel die alles en iedereen omvat met Liefde en begrip. Meer en meer kun je laten Zijn wat is, Ben je in gelijkmoedigheid, zachtmoedigheid aanwezig, en stroomt uit in wat t moment vraagt.

Kagib

Geplaatst: 13 Jul 2009 06:29:38

Geplaatst: 29 Aug 2009 16:45:16

zonder angst.

Als je nou nergens bang voor was...
Dan was je Vrij, Vrij om te doen, te zeggen, wat je wilde. Ook niet bang voor de reactie, je doet en je laat weer los.
Als er geen angst meer is, is er Liefde, dus je zou altijd het juiste doen in het moment, het juiste zeggen.
Je zou in harmonie zijn met Alles met het Al, in harmonie met de Kosmos. Want de Kosmos draait om Liefde, wordt door de Liefde gedragen.
Als er geen angst meer was, zouden we weer terug zijn in het paradijs.

De Liefde is er nu, het paradijs, op dit moment, in onszelf. Open de poort en we kunnen het paradijs binnen stappen.
Maar ja onze emoties kunnen dit paradijs niet binnen, dus die zullen moeten/mogen verdwijnen. Alles is trilling/energie en het paradijs, de Liefde is een trilling die hoger is dan de emoties. Dus die Liefde kan niet ervaren worden als we midden in die emoties zitten totdat we ons hart openen voor deze Liefde en midden in de emotie in ontvankelijkheid de oplossing kan komen, de emoties kunnen oplossen.
Hoe meer de ware innerlijke Kracht, de Liefde die is was en altijd zal Zijn op ons in kan werken hoemeer het vrijmakingsproces plaats zal kunnen vinden.
Zo zal de dualiteit steeds minder vat op je krijgen. Je kijkt er meer en meer dwars doorheen, het Licht schijnt er doorheen. Je doorziet het, er is begrip, en het begrip groeit naarmate de loutering vordert.
Vanuit deze loutering kunnen er nieuwe kleuren oplichten die niet van de dualiteit zijn. De brug is gebouwd naar het Licht, naar de Liefde, naar de Bron, naar het Al, en alles is weer Een.

Kagib

Geplaatst: 5 Sep 2009 06:41:53

Het Licht kan het beste inlichten als je binnenin verstild. Dan is het Licht ook het meest helder en kun je je eigen Weten opvangen.
In jouw hart is Liefde. Dat mag je voelen in jezelf, puur Liefde. En die Liefde omvat jou. Het heft geen beschuldigend vingertje, laat jou zijn in alles wat je doet. Het straalt ook in alle anderen en heft ook daar geen beschuldigend vingertje. Het laat ons zijn in een eeuwig geduld. Totdat we ons openstellen voor deze Liefde die er altijd is, voor jou en iedereen er is. Die je dan mag/kan vervullen. Waarin je rust en vrede mag vinden, en waardoor je als vanzelfsprekend jezelf en de ander liefhebt.
In deze Liefde mag veel op zijn plek vallen, wat nu zo moeilijk lijkt.

Het is eigenlijk het kerngegeven van het leven, de stilte.
Zolang die stilte er niet is, zolang er nog zoveel sterke voor en afkeur is, emoties, blijven we speelbal van zoveel krachten.
Maar als er steeds meer innerlijke verstilling ontstaat, zal die Liefde in ons, meer en meer kunnen spreken. Het zal ons dan kunnen vervullen, waardoor we eigenlijk niet zoveel meer nodig hebben. Als het fundament in die Liefde in onszelf is geworteld. En die Liefde draagt je dan door het leven, in een lichtheid, in een licht zijn. In vrede zijn, van waaruit je waarlijk de ander kunt liefhebben zonder dat ze er iets voor hoeven doen.

Kagib