Inner peace

Geplaatst: 6 Sep 2009 06:51:54

Zien wat is

De maan kwam op boven de zee en ging een dal van wolken binnen.
Het wateroppervlak was nog blauw en Orion was zwakjes zichtbaar aan de bleekzilveren hemel. Overal op de kust rolden de witte golven aan en de vissershutjes, hoekig, netjes en donker tegen het blanke strand, stonden vlak bij het water.
De maan, volkomen rond en vol, trok een pad van licht over het woelige water, ze was enorm, je zou haar niet met je armen hebben kunnen omvaten. Toen ze boven het wolkendal uitsteeg, had ze de hemel voor zich alleen. Het geluid van de zee liet geen ogenblik af, en toch heerste er een diepe stilte.

Je houdt nooit simpelweg je aandacht bij een bepaald gevoel, je vlecht er altijd meteen een snoer van woorden omheen. De woorden vertekenen het, overmeesteren het met enorme angsten en verlangens. Je houdt nooit je aandacht enkel en alleen bij een bepaald gevoel: bij haat, of bij dat wonderlijke gevoel van schoonheid. Als je haat in je voelt opkomen, verklaar je meteen hoe slecht dat wel is; meteen is er de drang dit de baas te worden, de strijd daarvoor, een enorm tumult van gedachten erover. Je wilt aandacht bij de liefde houden, maar je breekt haar in stukken door haar persoonlijk of onpersoonlijk te noemen, je bedelft haar onder woorden, je geeft er de alledaagse betekenis aan of je zegt dat ze universeel is; je verklaart hoe je de liefde moet beleven, hoe je haar in stand moet houden, waarom ze wegebt; je denkt aan iemand die je liefhebt of die jou liefheeft. Er is een enorme acticviteit van woorden.

Probeer je aandacht bij je haatgevoelens te houden, bij je gevoelens van afgunst, bij het venijn van de eerzucht, want daar heb je tenslotte mee te maken in het dagelijks leven, al zou je wel willen dat liefde je leven bepaalde, of het woord 'liefde'. Je hebt die haatgevoelens nu eenmaal, of de neiging iemand te kwetsen met een gebaar of met verhitte taal. Probeer je aandacht dan eens bij die gevoelens te houden.
Kun je dat?
Heb je het ooit geprobeerd?
Probeer je aandacht bij een bepaald gevoel te houden en let op wat er dan gebeurt.
Je zult het verbazend moeilijk vinden. Je denken zal het gevoel niet met rust laten, het komt aanstormen met zijn herinneringen, zijn associaties, met wat wel en wat niet mag, met zijn eeuwigdurende gekakel.
Raap eens een schelp op. Kun je die bekijken, je verwonderen over haar tedere schoonheid, zonder te zeggen hoe mooi ze is of welk dier haar gemaakt heeft? Kun je kijken zonder dat je denken in actie komt? Kun je de gevoelens achter de woorden beleven, zonder de gevoelens die door de woorden zelf opgeroepen worden?
Als je dat kunt, zul je iets heel bijzonders ontdekken, iets dat zich aan de maatstaven van de tijd onttrekt, een lente die van geen zomer weet.

Krishnamurti

Geplaatst: 6 Sep 2009 06:51:54

Geplaatst: 12 Sep 2009 05:37:04

meditatie 1

Voor mij is meditatie iets heel anders dan wat jullie boeken en jullie goeroes je hebben geleerd. Meditatie is het proces van inzicht krijgen in je eigen geest. Als je geen inzicht hebt in je eigen denken - en dat is zelfkennis - stelt alles wat je denkt heel weinig voor. Zonder een basis van zelfkennis brengt denken onheil. Elke gedachte betekent iets en als de geest die betekenis kan begrijpen - niet van een of twee gedachten, maar van elke gedachte die bij je opkomt - is je domweg concentreren op het een of andere idee, op een bepaald beeld of op een stelletje woorden, wat dan over het algemeen meditatie wordt genoemd, een vorm van zelfhypnose.

Dus, of je nu rustig zit, of praat, of speelt, ben je je bewust van de betekenis van iedere gedachte, van iedere reactie die je toevallig hebt? Probeer het en je zult zien hoe moeilijk het is je bewust te zijn van alles wat er in je eigen denken omgaat, omdat de gedachten zich zo vlug opeenstapelen. Maar als je elke gedachte wilt onderzoeken, als je echt wilt zien wat er de inhoud van is, zul je merken dat je gedachten minder snel beginnen te gaan en dat je ze kunt bekijken. Dat minder snel gaan van het denken en het onderzoeken van elke gedachte is het proces van de meditatie. En als je je erin verdiept, zul je merken dat je geest - nu een enorme opslagplaats van rusteloze gedachten die allemaal tegen elkaar opboksen - door zich bewust te zijn van elke gedachte heel rustig wordt, volkomen stil. Er is dan geen enkele vorm van drang, dwang of angst en in dat stil zijn ontstaat wat waar is. Er is geen 'jij' die de waarheid ervaart, maar doordat de geest stil is, komt de waarheid er binnen.

Krishnamurti

Geplaatst: 13 Sep 2009 18:39:42

meditatie 2

Meditatie heeft geen begin en geen einde; het kent geen succes en geen mislukking, geen vergaren en geen afstand doen; het is een beweging zonder doelgerichtheid en daarmee buiten en boven tijd en ruimte. Het te ervaren betekent het te ontkennen want wie ervaart, is gebonden aan tijd en ruimte, geheugen en herkenning. De grondslag voor zuiver mediteren is het passieve gwaarzijn, dat volkomen vrij zijn van gezag en eerzucht, van afgunst en angst inhoudt. Zonder deze vrijheid, zonder zelfkennis, heeft mediteren geen zin, geen enkele betekenis.

Zolang er keuze is, is er geen zelfkennis. Keuze impliceert conflict en dat belemmert het begrijpen van wat is. Jezelf verliezen in de een of andere fantasie, in het een of andere romantische geloof, is geen meditatie; het brein moet zich van iedere mythe, van iedere illusie en zekerheid ontdoen en de realiteit van hun onwaarzijn onder ogen zien. Afleiding is niet mogelijk, alles is in de beweging van de meditatie betrokken. Een bloem is vorm, geur, kleur en de schoonheid die het geheel ervan uitmaakt. Trek haar aan stukken, met woorden of in feiten, dan is er geen bloem, alleen een herinnering aan wat was en die is zeker niet de bloem. Meditatie is de hele bloem, in haar schoonheid, haar leven en verwelken.

Krishnamurti

Geplaatst: 20 Sep 2009 06:06:24

22-9-61 nederigheid

Nederigheid kan niet worden aangekweekt; als dat gebeurt, hult trots zich in de mantel van nederigheid, die respectabel is geworden. Nederigheid is geen ideaal om na te streven; idealen zijn geen werkelijkheid; alleen dat wat er is, is werkelijkheid. Nederigheid is niet het tegendeel van trots; ze heeft geen tegendeel. Aan trots moet een einde komen, niet door de een of andere beslissing of tuchtmaatregel of terwille van het een of ander voordeel; ze eindigt alleen in de vlam van aandacht, niet in de tegenstrijdigheid en de verwarring van concentratie. Het uiterlijk en innerlijk zien van trots in zijn vele vormen betekent het einde ervan.

In aandacht ligt geen keuze. Er is alleen aandacht in het actieve nu; je kunt aandacht niet aanleren; doe je dat, dan wordt ze weer een van die slimme vermogens van het brein. Er is aandacht als het brein volkomen roerloos is, vol leven, gevoelig maar stil. Er is geen middelpunt van waaruit aandacht wordt geschonken, terwijl concentratie een middelpunt heeft, dat uitsluiting toepast. Aandacht, het totaal en direct zien van wat trots allemaal betekent, brengt trots tot een eind. Die ontwaakte staat is nederigheid. Aandacht is deugdzaamheid, want in aandacht bloeien goedheid en barmhartigheid. Zonder nederigheid is er geen deugdzaamheid.

Krishnamurti

Geplaatst: 26 Sep 2009 05:37:41

verdriet

Wilt u uw verdriet ontlopen of wilt u er vrij van zijn?
Als u het alleen wilt ontlopen, kan een pil, en geloof, een verklaring, of de een of andere vorm van amusement u 'helpen' , met als onvermijdelijk gevolg afhankelijkheid, angst, enz.
Maar als u van het verdriet verlost wilt worden, moet u ophouden ervoor weg te lopen en dient u, u ervan bewust te zijn, zonder er een oordeel over uit te spreken, zonder ervoor of ertegen te kiezen; u moet het gadeslaan, er alles over te weten zien te komen, tot in de meest persoonlijke details.
Dan zult u er niet bang voor zijn en u zult vrij zijn van het gif van het medelijden met uzelf.
Inzien wat verdriet is, betekent er vrij van zijn. En om in te zien wat verdriet is, moet je het echt ervaren en er niet alleen maar over hebben horen praten.

Krishnamurti

Geplaatst: 27 Sep 2009 18:37:53

Liefde en dood.

'Bemin niet de fraai gevormde tak,
draag niet zijn beeltenis mee in uw hart,
zij zal vergaan.
Bemin de gehele boom.
Dan bemint u de fraai gevormde tak,
het tere en het verdorde blad,
de verlegen knop en de bloem in volle glorie,
het vallende bloemblad en de dansende hoogten,
de schitterende schaduw van volkomen liefde.
Ja, bemin het leven in haar volheid.
Het kent geen verval.

Krishnamurti

Geplaatst: 28 Sep 2009 18:12:00

lawaai

Ik wil niet zeggen dat u van lawaai zou moeten houden, maar is het niet mogelijk u te bevrijden van ieder innerlijk verzet, ieder conflict?
Elke vorm van verzet intensiveert het conflict en conflict leidt tot ongevoeligheid. Als we innerlijk ongevoelig zijn, is schoonheid een vlucht voor het lelijke. Als schoonheid niet meer is dan een tegengestelde, is het geen schoonheid. Liefde is niet het tegengestelde van haat. Uit haat, verzet en conflict komt geen Liefde voort. Liefde is geen bewuste activiteit. Liefde is iets dat buiten het domein van de menselijke geest gelegen is.
Luisteren is, net als waarnemen, een kwestie van aandacht.
Als u lawaai niet veroordeelt, zult u merken dat het u niet meer stoort.

Krishnamurti

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

Iemand die zegt: 'ik wil veranderen, vertel me hoe', schijnt heel ernstig, zeer serieus, maar hij is het niet.

Hij zoekt naar een gezag, dat, naar hij hoopt, orde in hem zal scheppen.

Kan gezag echter ooit innerlijke orde brengen?

Orde van buitenaf opgelegd moet altijd wanorde kweken.

Misschien ziet u de waarheid hiervan wel verstandelijk in, maar kunt u werkelijk toepassen, zo dat uw geest niet langer enig gezag projecteert: het gezag van een boek, van een ouder, van een vriend of van de gemeenschap?

Omdat we altijd gehandeld hebben binnen het patroon van een formule, wordt die formule de ideologie en het gezag, maar op het moment dat u werkelijk inziet dat de vraag: 'Hoe kan ik veranderen?'

Een nieuw gezag vestigt, heeft gezag voor altijd voor u afgedaan.

Laten we het nog eens duidelijk stellen: ik zie in, dat ik geheel moet veranderen tot in de wortels van mijn wezen; ik kan mij niet langer verlaten op welke traditie ook, omdat de traditie deze kolossale luiheid, aanvaarding en gehoorzaamheid heeft voortgebracht; ik kan onmogelijk iemands andere hulp inroepen voor deze verandering; niet die van een leraar, een god, een systeem, van een uiterlijke dwang of invloed.

En wat gebeurt er dan?

Allereerst, kun u alle gezag afwijzen?

Zo ja, dan betekent het dat u niet langer niet bang bent.

Wat gebeurt er dan?

Als u iets onwaars afwijst, dat u vele generaties lang met u meedroeg, als u een last, welke ook, afwerpt, wat vindt er dan plaats?

U bent tot meer in staat, hebt meer voortvarendheid, groter intensiteit en vitaliteit.

Als u dit niet voelt, dan heeft u uw last niet afgeworpen.

De loodzware vracht van het gezag niet laten schieten.

Heeft u haar wel afgeworpen en heeft u energie waarin helemaal geen vrees is - geen vrees voor het maken van fouten, geen vrees om iets goeds of verkeerd te doen - is dan deze energie zelf niet de omzetting?

We hebben een geweldige hoeveelheid energie nodig en we verspillen haar door angst, maar deze energie die los komt bij het verwerpen van elke vorm van vrees, er is, produceert die energie zelf die radicale innerlijke omwenteling.

U behoeft daar niets aan te doen.

U is dan aan uzelf overgelaten en dat is inderdaad de staat voor de mens, die dit alles zeer ernstig opvat; en omdat u niet langer van andere mensen of dingen hulp verwacht, bent u al vrij om te ontdekken.

Als er vrijheid is, is er energie; als er vrijheid is, kan er niets verkeerd gaan.

Vrijheid is iets geheel anders dan opstand.

Er bestaat niet zoiets als goed of kwaad doen, als er vrijheid is.

U bent vrij en vanuit dat middelpunt handelt u.

En daarom is er geen vrees en een geest zonder vrees is in staat tot grote liefde.

En wanneer er liefde is kan de geest doen wat hij wil.

We gaan daarom nu trachten iets te weten te komen over onszelf, niet volgens mij of een of andere onderzoeker of filosoof - want, als we iets leren over onszelf volgens iemand anders, leren we iets over hem, niet over onszelf - neen, we gaan leren wat wij in feite zijn.

Nu we ons gerealiseerd hebben, dat wij ons op geen uiterlijk gezag kunnen verlaten bij het teweegbrengen van een totale omwenteling in de structuur van onze eigen psyche staan we voor de onmetelijk veel groter moeilijkheid ons te ontdoen van ons eigen innerlijk gezag, het gezag van onze eigen speciale kleine ervaringen en verzamelde meningen, kennis, denkbeelden en idealen.

U had gisteren een ervaring die u iets leergezag en wat u geleerd heeft wordt een nieuw gezag - en dat gezag van gisteren werkt even vernietigend als het gezag van een duizend jaar.

Om onszelf te begrijpen behoeven we geen gezag, dat van gisteren niet, noch dat van een duizend jaar, omdat we levende wezens zijn, altijd in beweging, vloeiend, nooit rustend, indien we onszelf bekijken met het dode gezag van gisteren, zullen we de levende beweging en de schoonheid en waarde van die beweging niet begrijpen.

Vrij zijn van elk gezag, van het eigene of dat van een ander, is sterven voor alles van gisteren, zodat uw geest altijd fris is, altijd jong, onschuldig, vol kracht en hartstocht.

Het is alleen in die staat dat men leert en opmerkt.

Hiervoor is veel gewaarzijn nodig, daadwerkelijk gewaarzijn van wat er omgaat in uzelf, zonder dit te verbeteren of te zeggen wat het wel of niet had moeten zijn, want op het moment dat u het verbetert, hebt u een ander gezag gevestigd, een censor.