Inner peace

Geplaatst: 30 Sep 2009 18:36:22

Jezus sprak:" Waar drie goden zijn, zijn zij goden. Waar er twee of een zijn, ben ik met hem."

Dit logion is te cryptisch om een verklaring bij te vinden.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Toelichting Bram moerland:
God is geen massaprodukt

30

Jezus zei:
Waar er drie zijn, zijn ze zonder God,
en waar er één is ben ik met hem.

Je treft hier een vertaling aan die afwijkt van de koptische versie van het Thomas Evangelie die teruggevonden werd in 1945 bij Nag Hammadi (zie Parallellen, hieronder). In plaats daarvan heb ik hier de vertaling gegeven van een Griekse versie van het Thomas Evangelie teruggevonden bij Oxyrhynchus, overigens ook in Egypte, niet eens ver van Nag Hammadi. De koptische tekst uit Nag Hammadi is bepaald duister. De Griekse versie past goed in het geheel van het Thomas Evangelie, en is ook goed te verstaan:

Je kunt alleen als eenling een verbinding aangaan met de Christus-natuur in jezelf. Dat kan niet als groep. De verbinding met de goddelijke bron in jezelf, het loslaten van 'de wereld' om je heen, is een proces dat je als individu, in je levende eentje, dient te gaan.

Je zou overigens kunnen vermoeden dat 'drie' slaat op de heilige drieëenheid Vader, Zoon en Heilige Geest, en dan zou je kunnen lezen dat Jezus die drievuldigheid verwerpt. Maar dat theologsich concept is van latere datum. Het is wel erg onwaarschijnlijk dat Jezus er zelf al weet van had dat hij later deel van deze drieëenheid zou gaan uitmaken.

Parallellen

Koptische versie, teruggevonden bij Nag Hammadi
Jezus zei:
Waar drie goden zijn, zijn het goden,
Waar er twee zijn of één, zal ik met hem zijn.

Mattheüs 18:20:
Waar er twee of drie vergaderd zijn in mijn naam zal ik met hen zijn.
Mattheüs legt hier dus de nadruk op de groep, op het vergaderd zijn, terwijl Thomas de weg van de eenling benadrukt. We hoeven dat overigens niet als tegenstelling te zien. Het is meer een ander accent voor een andere situatie. Als mensen vergaderd zijn die als eenling de Christus-natuur in zichzelf verwezenlijkt hebben, dan zal de Christus met hen in gezelschap zijn.

Psalm 82:
3 Doe recht aan weerlozen en wezen,
kom op voor verdrukten en zwakken,
4 bevrijd wie weerloos zijn en arm,
red hen uit de greep van wie kwaad wil.(...)
6 U bent goden,
zonen van de Allerhoogste, allemaal.
Bijzonder is dat de schrijver van psalm 82 de plicht tot naastenliefde verbindt met het inzicht dat alle mensen kinderen van de Allerhoogste zijn, dus ook de verdrukten en de zwakken, en daarom onvoorwaardelijk respect verdienen. Het is een unieke koppeling die later nog door Jezus zal worden benadrukt.

Geplaatst: 30 Sep 2009 18:36:22

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

Jezus sprak:" Geen profeet wordt aanvaard in zijn dorp. Geen arts geneest diegenen die hem kennen."

Als iemand de schaduwwereld verlaat en uiteindelijk helder leert zien en dan terugkomt om de ketens van de achtergeblevenen te verbreken zullen zij dat niet accepteren.

Toen hij andere denkbeelden kreeg hebben zij hem gewaarschuwd, dat hij normaal moest doen, dat hij zich moest aanpassen, omdat het anders niet goed met hem zou gaan.

En dan komt hij terug met in hun ogen waanzinnige ideeën, ver buiten hun realiteit.

Zij zullen zeggen dat hij veranderd is en dat ze hem niet meer kennen.

Zij zullen hem uitlachen en en hem voor gek verklaren.

Zo kennen de familieleden en vrienden van de arts zijn zwakheden, vooroordelen en tekortkomingen en is hij voor hen niet de autoriteit, die hij voor zijn patiënten is.

Daarom staat er geschreven: geneesheer genees uzelf, voordat je anderen probeert te genezen.

Want in de maatschappij zijn maar twee soorten artsen, de ene verhindert je te leven, de andere helpt je te sterven.

Toelichting Bram moerland:
Moed verzamelen voor de sprong

31

Jezus zei:
Een profeet wordt niet geëerd in zijn eigen dorp,
een arts geneest zijn vrienden niet.

In logion 27 bespraken we uitvoerig hoe je als kind opgenomen wordt in de wereld van je opvoeders.
We onderscheidden daar twee niveaus van zijn. Het ene bestaat uit het volledig opgaan in de beschrijving van de wereld zoals je die als kind krijgt aangeleerd. Het andere niveau is je deelname aan het leven vanuit de bewogenheid van je hart.
Het is niet verkeerd om als kind te leren hoe de wereld van je opvoeders gestructureerd is. En er is ook niets mis mee om daar eerst helemaal in mee te gaan. Dat kan misschien ook wel niet anders.
Maar wel is belangrijk dat je als volwassene de moed verzamelt om de vanzelfsprekendheid van de wereld van je opvoeders los te durven laten. Ja, daar heb je moed voor nodig. Want je laat veel los en het kan aanvankelijk lijken alsof je in een niemandsland terecht komt waar je je richtinggevoel helemaal kwijt bent.
Maar als je je aangeleerde zekerheden werkelijk durft loslaten kun je ontdekken dat er in jou een weten woont waaraan je meer en meer je vertrouwen kunt leren schenken.
Maar dan maak je je wel los van de wereld om je heen. Dat zal je omgeving niet altijd prettig vinden. Zij hadden zo hun beelden van jou, ze meenden jou te kennen, en nou stap je ineens uit al die afspraken over de wereld die ze met jou deelden. Nee, daar zal niet iedereen blij mee zijn.
Kans is dat je allerlei commentaren te horen krijgt, zoals
•Wie denk je wel dat je bent?
•Dat is toch niks voor jou!
•En ik hield nog wel zoveel van je.
•Ik weet niet meer wat ik aan je heb.
Ja, dan moet je moed verzamelen om toch je eigen weg te gaan. Het lijkt misschien wel alsof er een zwarte eenzaamheid voor je opdoemt. Maar als je toch de sprong waagt, dan blijkt er voorbij de sprong helemaal geen eenzaamheid te zijn. Achteraf kun je zien dat niet de eenzaamheid je tegenhield, maar alleen je eigen angst voor de eenzaamheid.
Want wie verbonden is met de bron in zichzelf, zal juist een alles overkoepelend gevoel van verbondenheid ervaren met al wat is. Dan kun je nog wel alleen zijn, maar niet meer eenzaam.

Parallellen

Matteüs 13:53-58
53 Toen Jezus deze gelijkenissen had uitgesproken, verliet hij die plaats. 54 Hij kwam aan in zijn vaderstad en gaf de bewoners onderricht in hun synagoge, zodat ze stomverbaasd waren en zeiden: ‘Hoe komt hij aan die wijsheid en hoe kan hij die wonderen doen? 55 Hij is toch de zoon van de timmerman? Maria is toch zijn moeder, en Jakobus en Josef en Simon en Judas, dat zijn toch zijn broers? 56 En wonen zijn zusters niet allemaal bij ons? Waar heeft hij dat alles dan vandaan?’ 57 En ze namen aanstoot aan hem. Maar Jezus zei tegen hen: ‘Nergens wordt een profeet zo miskend als in zijn eigen stad en in zijn eigen familie.’ 58 En hij verrichtte daar niet veel wonderen, vanwege hun ongeloof.

Marcus 6:4
Jezus zei tegen hen: ‘Nergens wordt een profeet zo miskend als in zijn eigen stad, onder zijn verwanten en huisgenoten.’

Lucas 4:24
24 Hij vervolgde: ‘Luister, ik zeg jullie dat geen enkele profeet welkom is in zijn vaderstad.

Johannes 4:43, 44
43 Na die twee dagen trok Jezus verder naar Galilea, 44 want hij had zelf gezegd dat een profeet in zijn vaderland niet wordt geëerd.

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

Logion 32.

Jezus sprak:" Een stad die op een hoge berg gebouwd wordt en sterk is, kan niet vallen, noch zal hij verborgen kunnen zijn."

Als je je ontdaan hebt van je status, geen mening en belangen meer hebt, dus als je niets meer te verliezen hebt, ben je onaantastbaar en ongrijpbaar.

Toch zul je opvallen.

Toelichting; bram Moerland.

De zachte kracht

32

Jezus zei:
Een stad, die men bouwt op een hoge berg
en versterkt,
kan niet vallen,
maar ook niet verborgen blijven.

Hoe mooi sluit dit logion toch weer aan bij de vorige. Het maakt opnieuw duidelijk dat de volgorde van de logions in het Thomas evangelie niet willekeurig is, maar een zorgvuldige didactische opbouw bezit.
Het vorige logion ging over het verzamelen van moed om je eigen weg door het leven te gaan vanuit de verbondenheid met je innerlijke bewogenheid.
We beschreven daar dat de angst voor de eenzaamheid een grote barrière kan zijn om je eigen weg te durven gaan. En ook dat die eenzaamheid helemaal niet opdoemt als je de sprong in de leegte durft wagen, maar dat zich in die leegte van het niet-weten een alles overkoepelend gevoel van verbondenheid kan manifesteren.
Eenmaal die sprong gewaagd, kun je ontdekken dat er een weten in je schuilt waar je allengs meer en meer op zult durven vertrouwen. Dat oervertrouwen legt langzamerhand een soort fundament onder je handelen in de wereld. Dat fundament van vertrouwen wordt steviger en steviger. Het wordt, zegt dit logion, een rotsvast vertrouwen als een hoge berg.
Dat vertrouwen is niet louter een idee, een gedachte. Het is innerlijk ervaarbaar als een aanwezigheid. Het maakt je bijna letterlijk onkwetsbaar. Hoe verdrietig het leven soms misschien ook is, hoe verraden je je misschien soms voelt door je medemens, in jou schuilt een zachte, maar onoverwinnelijke kracht die zelfs door de zwaarste levenspijn niet meer kapot te krijgen is.
Ja, het is een zachte kracht. In onze westerse wereld heerst de afspraak dat kracht en hardheid samengaan. En dat liefde week is. Maar liefde is juist een grote kracht. De kracht van de liefde dwingt echter niet en breekt de tegenstand niet en jaagt ook geen angst aan. Als je de kracht van de liefde in jezelf gewaar wordt, biedt dat jou de mogelijkheid om zowel sterk als zacht te zijn, sterk in jezelf en respectvol jegens je medemens.
Ja, dat zal opvallen. Dat kan niet verborgen blijven.
Wat heb je dan gedaan? Je hebt een uiterlijke leer vervangen door een innerlijk weten. Wie zijn leven ophangt aan een uiterlijke leer zal geneigd zijn die leer uit te dragen aan anderen. Alsof dat de bedoeling zou zijn: anderen bekeren tot je eigen geloof.
Maar als je handelt vanuit de zachte kracht van de liefde in jezelf, hoef je niemand te bekeren. Je wijze van zijn in de wereld is je boodschap, een boodschap die niet verborgen zal blijven. Liefde dient geleefd te worden, meer niet. Liefde is besmettelijk, daar kun je op rekenen.

Parallellen

Matteüs 5:14
Gij zijt het licht der wereld; een stad boven op een berg liggende, kan niet verborgen zijn.