Inner peace

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

Crisis, kans op een keerpunt.

Een crisis voelt over het algemeen niet als een kans en zeker niet de kans waar wij op zaten te wachten. Laten wij daarom, zonder ons gevoel te negeren, eens verder kijken dan de wereld van onze gevoelens. Crisissen komen en gaan, stressvolle omstandigheden komen en gaan. Zowel in onszelf, in ons gezin, in ons vriendenkring, in ons werk als in de samenleving. Wanneer wij ons leven onder controle trachten te houden en harmonie verwarren met geluk, zullen wij geneigd zijn om de crisis krampachtig te voorkomen. Wij kunnen de crisis hiermee wel uitstellen, maar niet voorkomen dat hij uiteindelijk toch plaatsgrijpt.
Het ontkennen of voor ons uit schuiven van een crisis kost veel energie. Energie die wij niet ter beschikking hebben als de crisis zich niet langer laat uitstellen, meestal omdat wij de kracht niet meer hebben om ons te verzetten. Het heeft mij geholpen in mijn leven om crisissen te leren aanvaarden als een positief gegeven.

het Latijnse crisis betekent keerpunt. Het woord heeft een positieve status. Het Griekse krisis betekent onderscheid, beslissing. Een crisis is meer dan een mogelijkheid om onderscheid te maken en te besluiten, het is een onderscheid, het is een besluit. De vraag is, rapen wij de parels die voor onze voeten liggen op? De crisis is niet alleen de mogelijkheid van een keerpunt, het is een keerpunt in een situatie, in ons leven. De vraag is, geven wij onszelf de kans dit keerpunt zich te laten manifesteren?

Het is voldoende dit keerpunt niet te negeren. Het is niet nodig ons in te spannen om er een keerpunt van te maken. Het is wezenlojk dit met ons verstand en hart te begrijpen. Ik vraag mensen die in een crisis zitten, gevangen tussen de ene keuze en de andere keuze, hun crisis te beschrijven. Luisterend naar hun verhaal, is het over het algemeen niet zo heel moeilijk om op te merken, dat de ander zijn besluit in feite al weet en genomen heeft, maar het ontkent. Een beschrijving van een crisis staat doorgaans bol van het woord moeten. Zo voelt de situatie waarin de crisis vorm aanneemt ook als dwangmatig. En in zekere zin is dit ook zo, want wij gaan tegen een al innerlijk genomen besluit in. Wij gaan tegen onze bestemming in. Dit betreft de bestemming van onszelf, van onze relatie, ons werk, de samenleving.

Er gebeurt al van alles in onszelf of in de ander wanneer het woord moeten vervangen wordt door willen. Door de betekenis van crisis te begrijpen, en door het moeten te vervangen door willen, brengen wij onszelf weer in het midden van de situatie. Wij nemen weer zelf de verantwoordelijkheid voor de crisis en vragen ons af: wat willen wij werkelijk? Het oriëntatiepunt komt opnieuw in onszelf te liggen en niet in de ander of in de omstandigheid. Het is een stap van vorm naar betekenis, naar zin. Van onbewust lijden naar bewust lijden. Bewust lijden opent onmiddellijk de poort naar bewust liefhebben. Zo maken wij onszelf tot een rots in de branding.

Als wij de crisis struikelend en hijgend tegemoet treden, is de kans om het keerpunt te herkennen natuurlijk veel kleiner dan wanneer wij welke crisis dan ook innerlijk voorbereid tegemoet treden. In elke mystieke leerweg, in feite in elke goede scholing, wordt de leerling eerst voorbereid, dan volgt de stap. Voorbereiding op een beroep is één ding, voorbereiden op het leven zelf is een ander ding. Wie innerlijk voorbereid in een crisis terechtkomt of deze zelfs bewust in gaat, beleeft de crisis volkomen anders. De crisis wordt deel van de leerweg. Het verlangen om te leren is een gezonde uiting van een mens die zichzelf is en meer en meer wil leren zijn.

Het is niet veel anders dan erop toe zien dat je goed voorbereid de bergen ingaat, zowel qua conditie als qua uitrusting. Zo zou je iedere dag kunnen gaan zien als een tocht, waar je de juiste conditie en uitrusting voor nodig hebt. Wij zullen beter in staat zijn tot relativeren, ofwel beter in staat zijn onszelf in relatie te zien met dat wat zich voordoet. Het is volstrekt normaal om aan voorbereiding en levensonderhoud dagelijks tijd te besteden, kostbare tijd. Het is een teken van gezondheid tijd te besteden aan dat wat je 'voedt'. Wat voedt jou precies?
Zo vaak heb ik van mensen gehoord, dat wat eerst een verspilling van tijd leek in hun drukke leven, niet alleen winst in henzelf heeft opgeleverd, maar ook tijdbesparend bleek voor wat zij gedurende de dag deden.

Marcel Derkse