Inner peace

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

De Antichrist en de wederkomst van Christus.

De vaststelling dat liefde energie is, zal waarschijnlijk eenvoudiger aanvaard kunnen worden dan de stelling dat ook de "antichrist" een energetische werking is. De christelijke wereld heeft altijd bijzonder zwaar aan het begrip "antichrist" getild, zoals er ook wat afgetobd is over functie en inhoud van "kwaad". Er is een groot misverstand gerezen over wat dit werkelijk is. De antichrist is niet een persoon, een grote boeman, zoals velen veronderstellen. In de grond van de zaak is de antichrist gelijk te stellen aan de eerste straal van God, de energie van wil of macht, maar dan in zijn destructieve vorm. De antichrist kondigt inderdaad de wederkomst van de Christus aan, want het is datgene wat de oude structuren vernietigt om de weg voor het opbouwende element voor te bereiden. De oude vormen worden door de antichristkracht afgebroken en vernietigd om plaats te maken voor de nieuwe vormen, voor de binnenstromende, opbouwende energie, waarin het Christusaspect zich kan manifesteren. Dat zien we overal om ons heen gebeuren. Het feit dat alle bestaande structuren ter discussie staan, dat overal de vertrouwde politieke, economische, opvoedkundige en sociale instituten worden opgeblazen en vervangen, is het regelrecht gevolg van de invloed van deze afbrekende antichristenergie en de opbouwende Christusenergie.

Deze antichristkracht heeft zich uitgewerkt tijdens de oorlog van 1914-1945, die door de Hiërarchie als één oorlog wordt gezien. Deze oorlog was op het stoffelijke gebied de uitdrukking van een strijd, die in het astrale gebied al aan de gang was sinds Atlantische tijden tussen de krachten van het licht en de krachten van de duisternis, de evolutionaire contra de involutionaire krachten, tussen de Hiërarchie (hogere Meesters) en de materialistische krachten van deze planeet. De oorlog in Atlantis was er de oorzaak van, dat de Hiërarchie occult (verborgen) werd en sindsdien alleen vanuit de hogere mentale gebieden werkt.

Tot op dat moment werkten de Meesters openlijk in de wereld als de priesterkoningen, onder wiens leiding de Atlantische beschaving tot stand werd gebracht. Door het verslaan van de as-mogendheden werd aan de krachten van het kwaad op deze planeet een nederlaag toegebracht.

Bij deze formulering moeten we goed in het oog houden, dat het hier ging om het kwaad van álle mensen, niet alleen van de bevolking van de as-landen. De energie, die wij antichrist noemen, werd wel door bepaalde leiders in Nazi-Duitsland, in Japan en in veel mindere mate in Italië in zichzelf gebundeld, maar het blijft een energie, het is géén wezen of individu. De destructieve kracht van God zelf is dan ook geen "kwaad" in de waarde die wij aan dit woord hechten, maar komt ons slechts als zodanig voor zodra de involutionaire (diep in de materie verzinken) krachten de evolutionaire ( de materie overstijgen) boog waarop we nu staan, overspoelen. Deze kracht is nodig om het stofaspect van de planeet in stand te houden, maar kan, bij een te sterk materialisme, de mensheid ervan weerhouden te vorderen op het evolutionaire pad.

De krachten van het kwaad zijn nu verslagen, niet vernietigd maar verslagen. Sinds 1966 is de energetische kracht van de krachten van het licht groter dan die van de krachten der duisternis. Tot op dat moment waren de krachten der duisternis op een bepaalde manier in het voordeel, omdat zij werkten op het stoffelijke gebied, terwijl de Hiërarchie weerwerk moest leveren vanaf de hogere mentale gebieden. Nu de krachten van het licht de overhand hebben, kunnen de Meesters naar buiten treden, de wereld in, om samen met de mensheid te werken op het stoffelijke gebied, zodat nu alle krachten gebundeld kunnen worden: die van de Meesters, met die van de discipelen, de aspiranten en de mensen van goede wil. Hiermee is de laatste strijd tussen de krachten van

licht en duisternis nog niet gestreden; de werkelijke oorlog, de eindafrekening, zal plaatsvinden in het midden van het Steenboktijdperk, maar dan niet op de stoffelijke, maar op de mentale gebieden.

Hoe sterk deze krachten der duisternis zijn, moge blijken uit het feit, dat een te grote overvloed van "kwaad" op de evolutionaire boog heel goed zou kunnen leiden tot verwoesting van de planeet. Het is zelfs zo, dat de planeet allang ten gronde gegaan zou zijn, ware het niet dat de hoogste Meester zelf bepaalde grote energieën, wezens, tot de wereld heeft geroepen om de krachten van het kwaad in te dammen.

De onvermijdelijke tegenwerping op dit moment is natuurlijk, dat er toch kennelijk zoiets is als een "Satan", als een persoonlijke tegenspeler van God. Ik ontken, dat er een kracht buiten God is, welke kracht dan ook. Satan en het zgn. laatste oordeel zijn te vinden in ieder individu apart. Iedereen is zijn eigen Satan, iedereen velt zijn eigen "laatste" oordeel. Iedere activiteit, iedere gedachte zet processen in beweging, waarvan de gevolgen het leven verbeteren of verslechteren. Dit is de grote wet van oorzaak en gevolg, die de Christus opnieuw duidelijk zal maken. Hij zei al eerder, dat we zullen oogsten wat we zaaien en hij zal ons weer laten zien, dat deze wet werkelijk ons hele bestaan schraagt. Deze wet mondt uit in de wet van wedergeboorte. Het is op basis van de wet van oorzaak en gevolg dat we steeds weer opnieuw incarneren. Het feit dat we op deze planeet bepaalde handelingen verrichten, zet onverbiddelijk bepaalde processen aan de gang, bindt ons aan deze planeet en trekt ons er bij herhaling naar toe, totdat alle gevolgen zijn uitgewerkt.

Iedere keer als we dood gaan, ontmoeten we ons hogere zelf, ons ware zelf. We worden geconfronteerd met onze ziel en we zien ons leven zoals het geweest is, we zien ook de doelstellingen die de ziel met deze incarnatie beoogde. Er is altijd sprake van drie hoofddoelstellingen, die de ziel in een bepaalde incarnatie ten uitvoer wil brengen. We zien deze doelstellingen en we kunnen nagaan hoeveel we er in de praktijk van terecht hebben gebracht. In werkelijkheid is dit het" oordeel", dat wij zelf vellen. Dit gebeurt leven na leven opnieuw, totdat we onszelf uiteindelijk vervolmaakt hebben, Meesters geworden zijn, en niet langer op deze planeet behoeven te incarneren, Het "Laatste Oordeel" komt pas tegen het einde van de zevende en laatste cyclus of rondte van de aarde, wanneer iedereen, op een klein deel van de mensheid na, een vervolmaakte Meester geworden zal zijn,

Als ik hier praat over een "oordeel", denk ik bepaald niet in de benauwde termen, die de kerken er aan hebben verbonden. Nog minder geloof ik dat er plaats is voor de schuldgevoelens die ons nu gewoonlijk aangepraat worden. De mens moet leren beseffen, dat goddelijkheid een gradatie is. We vergeven onszelf niet, omdat ons van kindsbeen af is ingeprent dat we ons foutloos moeten gedragen. En dat we, afhankelijk van onze religie, net zo volmaakt dienen op te treden als de Christus of de Boeddha, Dat is natuurlijk niet zonder meer mogelijk. Het is een van de grote problemen waar we nu mee zitten, dat de kerken hierdoor de Christus zo ver van ons hebben verwijderd, dat we er moedeloos van geworden zijn. De orthodoxe leer, dat een God zijn enige zoon voor onze zonden liet sterven, heeft ons een enorm schuldgevoel opgelegd. Zoiets van "kleine zondaar, als je zondigt ontken je het geweldige offer dat hij bracht", Waarna we onszelf onmogelijk kunnen vergeven als we twee pruimen hebben gestolen.

De kerken hebben verzuimd ons de Christus voor te stellen zoals hij werkelijk is: een begripvolle, actieve man, aanwezig in de wereld, een goddelijk mens, maar niet goddelijker dan wij in aanleg ook zijn.

Het is dus enerzijds gemakkelijker goddelijk te zijn en op de Christus te gelijken dan de kerken ons willen doen geloven, maar aan de andere kant is het ook weer moeilijker. In ieder geval lukt het niet door slechts te zeggen "wees als Christus" of "wees goed", want daarmee schiet niemand iets op. De gedachte, dat de Christus nu teruggekomen is om te laten zien, dat de weg naar God een eenvoudig pad is, is voor veel mensen niet alleen aanlokkelijk, maar ook een beetje beangstigend. Het idee vervult ze met ontzag en met vrees, zodat velen angstig verwerpen wat ze in hun hart het meeste verlangen. "Ik zou niet voor de Christus kunnen staan, omdat ik mezelf ken; ik durf hem niet onder ogen te komen", denken ze wellicht. Ze vergeten daarbij, dat de heer der liefde óók de heer der vergeving is. Niet alleen dat: hij veroordeelt totaal niet, op geen enkele manier. Hij is een eenvoudig man, geen rechter. Hij komt omdat hij ons liefheeft; niet om straffen uit te delen. Hij reageert op de roep van de mensheid om hulp, hij kent al onze problemen, al onze zwakheden en ziet die met liefde door de vingers. Precies zoals een moeder de diefstalletjes en leugens van haar kinderen wel in de gaten heeft, zonder daardoor minder van hen te houden.

Wanneer we, door deze verwrongen opvatting van de kerken, het gevoel hebben "zondig" te zijn, voelen we ons tevens niet in een "staat van genade". Dat is betreurenswaardig, want een "staat van genade" wil zeggen, dat we puur van hart zijn zodat we ontvankelijk zijn voor de zuivere stralen van liefde vanuit de hogere bronnen.

"Genade" is in dit opzicht alweer geen exclusief christelijk bezit. Ook in de oosterse tradities is zoiets als genade te vinden. Daar staat het bekend als de zegen van de goeroe. Genade is in werkelijkheid namelijk een transmissie van energie. Wanneer een goeroe (of een Meester of welke naam we ook geven) zijn zegen aan de discipelen geeft, dan zendt hij energie naar hen uit. Ze leven daardoor in de gloed van zijn liefde en liefde is een energie. Aan deze zelfde genade denkt ook de christen, alhoewel hij het energetische karakter ervan waarschijnlijk niet meer beseft. In staat van genade - puur van hart en zuiver van gedachten - ben je in staat de liefde van de Meester, in dit geval van de Christus te ontvangen. De Christus is zo gezien de Meester van de christenen, zoals hij, als Maitreya, tevens de goeroe van de boeddhisten is. Het is via deze transmissie van energie, in dit ononderbroken contact van hart tot hart, dat genade wordt uitgezonden. Daarom is het zo pijnlijk, dat veel mensen geconditioneerd zijn bepaalde handelingen als "zonde" te ervaren, terwijl ze dat helemaal niet zijn. Daardoor wordt het hart verduisterd door gevoelens van schuld en angst en haat. Wanneer je daarentegen van jezelf houdt - en door werkelijk van jezelf te houden houd je ook van iedereen - dan kunnen de uiteindelijk vanuit de Godheid toestromende energieën via de bemiddeling van de meesters (de Christus, of de Boeddha, of de lagere meesters) het hart bereiken.

Bron: De wederkomst van de Christus en de Meesters van Wijsheid.
Benjamin Creme - ISBN 9064410151 - Sirius en Siderius uitg.

Gouden Roos Geregistreerd op: 20 Jun 2009 Berichten: 307 Woonplaats: Baambrugge

Die Benjamin Creme, heeft die niet iets met de Matreya te maken Innana?
Uit het werk van dr. Rudolf Steiner weet ik dat de opvolger van de Boeddha pas over enige duizenden jaren zal verschijnen, in ieder geval niet nu in deze tijd.
Ik ben dus geneigd deze man niet te vertrouwen.

de eerste alinea: globaal kan ik me in deze uitleggingen wel vinden.

de tweede alinea: dat 1914-1945 als één oorlog kan worden gezien is eigenlijk wel juist.
Voorafgaande aan 1914 was er in midden Europa een groot rijk begrensd door Italië, Zwitserland, Duitsland, Rusland (het grote tsarenrijk), Servië, Montenegro en het Osmaanse rijk.
Dit rijk omvatte het huidige Hongarije, Bosnië en Tsjechia en Slovakije.
Een multi-etnisch en multi-cultureel rijk.
Maar anders dan in Nederland (inclusief de overzeese gebiedsdelen), de Verenigde Staten waren de bestuurders van dit rijk niet in staat om eenheid en harmonie te scheppen tussen de verschillende bevolkingsgroepen.
Monopolisme heeft een katastrophale rol gespeeld, in zijn ergste vorm als superioriteitswaan.
Daaruit kwam die wereldoorlog voort als werking van de antiChrist.
Maar nog steeds in onze tijd is dat monopolisme, die superioriteitswaan aanwezig.
Dus het is er nog steeds, het is niet uitgewerkt zoals Benjamin Creme lijkt te suggereren!
Maar dat zegt hij ook niet zoals verder blijkt in deze tekst.
Of een en ander een voortzetting was van bepaalde ontwikkelingen in de Atlantische periode zou ik eerlijk gezegd niet weten en ik vind het ook niet meteen evident, omdat er in die periode een heel ander soort bewustzijn was en ik vraag me werkelijk af of er in die lang vervlogen tijd zoiets als oorlog bestond Rolling Eyes

.

derde alinea: zou kunnen!

vierde alinea: lijkt op het eerste gezicht logisch, maar hier wordt er weer van uit gegaan dat die destructieve kracht uit God zelf voortkomt.
God heeft wezens geschapen met een vrije wil, accoord.
Maar dat is het dan.
Zie ook wat via Bertha Dudde hierover is geopenbaard.

vijfde alinea: mij bekruipt het gevoel dat hier een misleiding op de loer ligt.
Ik heb ook iets met dat jaar 1966, ik herinner me dat jaar nog goed!
Wat ik me echter heel goed herinner dat ik voelde dat er sindsdien steeds meer geestelijke duisternis over de aarde kwam.
Dus wat Benjamin Creme zegt, klopt niet!

zesde alinea: dat er een soort definitieve eindstrijd in de Steenbokperiode zou plaatsvinden, eerlijk gezegd ik geloof het niet.
Ook hier weer misleiding om als het mogelijk ware goedwillenden zand in de ogen te strooien.

zevende alinea: dit is dus echt de grootst mogelijke onzin om met Maarten van Rossem te spreken, dit kan gewoon niet.
De aarde blijft bestaan!

achtste alinea: hier komt de aap uit de mouw!
Wat zijn de bekende tactieken in de oorlogvoering?
Verrrassing, overrompeling en als dat niet kan camouflage of nog erger gewoon ontkennen dat er een vijand is.

negende alinea: het is wonderlijk steeds weer te zien dat misleiding zich vaak vermomt met de waarheid tot op zekere hoogte.
Ja, iedere keer dat we in slaap vallen komen we in contact met ons hogere zelf, ....
Ook als we dood gaan ...

tiende alinea: Ja, dat doet het altijd heel goed, een beetje tegen de "kerken" aan trappen!
En hoe ook hier weer de waarheid verdraaid wordt: door het offer van Christus worden wij van onze schulden verlost, niet andersom!

elfde alinea: Ja, wij zijn in aanleg ook goddelijk, maar het gaat niet aan om Jezus Christus kleiner te maken dan hij in werkelijkheid is!!!

twaalfde alinea: Tsja, op zich weer waar natuurlijk, maar is het niet weer de wolf in schaapkleren, ik zou maar uitkijken voor dit soort kinderlokkers!

dertiende alinea: de opvatting dat we zondig zijn is waarheid, bij iedere ware gnosticus bekend, dus wat in deze alinea wordt gesuggereerd is lariekoek!

veertiende alinea: hier wordt gesuggereerd dat als je maar zoveel mogelijk van jezelf houdt, je vanzelf ook van anderen zou houden.
Dit is een leugen!

Dus Benjamin Creme, rot maar op met je Meesters!

groet,

gjalt

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

Aan een antwoord wordt gewerkt.

Inanna

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

Wilde hier graag even de tijd voor nemen Gjalt.
Het is een beetje langer geworden dan ik dacht Smile

De Antichrist en de wederkomst van Christus.

De vaststelling dat liefde energie is, zal waarschijnlijk eenvoudiger aanvaard kunnen worden dan de stelling dat ook de "antichrist" een energetische werking is. De christelijke wereld heeft altijd bijzonder zwaar aan het begrip "antichrist" getild, zoals er ook wat afgetobd is over functie en inhoud van "kwaad". Er is een groot misverstand gerezen over wat dit werkelijk is. De antichrist is niet een persoon, een grote boeman, zoals velen veronderstellen. In de grond van de zaak is de antichrist gelijk te stellen aan de eerste straal van God, de energie van wil of macht, maar dan in zijn destructieve vorm. De antichrist kondigt inderdaad de wederkomst van de Christus aan, want het is datgene wat de oude structuren vernietigt om de weg voor het opbouwende element voor te bereiden. De oude vormen worden door de antichristkracht afgebroken en vernietigd om plaats te maken voor de nieuwe vormen, voor de binnenstromende, opbouwende energie, waarin het Christusaspect zich kan manifesteren. Dat zien we overal om ons heen gebeuren. Het feit dat alle bestaande structuren ter discussie staan, dat overal de vertrouwde politieke, economische, opvoedkundige en sociale instituten worden opgeblazen en vervangen, is het regelrecht gevolg van de invloed van deze afbrekende antichristenergie en de opbouwende Christusenergie.

Gjalt:Die Benjamin Creme, heeft die niet iets met de Matreya te maken Innana?
Uit het werk van dr. Rudolf Steiner weet ik dat de opvolger van de Boeddha pas over enige duizenden jaren zal verschijnen, in ieder geval niet nu in deze tijd.
Ik ben dus geneigd deze man niet te vertrouwen.

de eerste alinea: globaal kan ik me in deze uitleggingen wel vinden.

Inanna: Ja, Benjamin Creme heeft iets te maken met Matreya, heb het net even opgezocht bij google, en zijn verhaal even globaal gelezen. Het is dat jij dit aanhaald, anders had ik dit niet geweten, ook niet dat steiner de opvolger van de Boeddha voorziet over enige duizende jaren.
Hoe weet hij dat?

Gjalt: de tweede alinea: dat 1914-1945 als één oorlog kan worden gezien is eigenlijk wel juist.
Voorafgaande aan 1914 was er in midden Europa een groot rijk begrensd door Italië, Zwitserland, Duitsland, Rusland (het grote tsarenrijk), en het Osmaanse rijk.
Dit rijk omvatte het huidige Hongarije, Bosnië en Tsjechia en Slovakije.
Een multi-etnisch en multi-cultureel rijk.
Maar anders dan in Nederland (inclusief de overzeese gebiedsdelen), de Verenigde Staten waren de bestuurders van dit rijk niet in staat om eenheid en harmonie te scheppen tussen de verschillende bevolkingsgroepen.
Monopolisme heeft een katastrophale rol gespeeld, in zijn ergste vorm als superioriteitswaan.
Daaruit kwam die wereldoorlog voort als werking van de antiChrist.
Maar nog steeds in onze tijd is dat monopolisme, die superioriteitswaan aanwezig.
Dus het is er nog steeds, het is niet uitgewerkt zoals Benjamin Creme lijkt te suggereren!
Maar dat zegt hij ook niet zoals verder blijkt in deze tekst.
Of een en ander een voortzetting was van bepaalde ontwikkelingen in de Atlantische periode zou ik eerlijk gezegd niet weten en ik vind het ook niet meteen evident, omdat er in die periode een heel ander soort bewustzijn was en ik vraag me werkelijk af of er in die lang vervlogen tijd zoiets als oorlog bestond.

Deze antichristkracht heeft zich uitgewerkt tijdens de oorlog van 1914-1945, die door de Hiërarchie als één oorlog wordt gezien. Deze oorlog was op het stoffelijke gebied de uitdrukking van een strijd, die in het astrale gebied al aan de gang was sinds Atlantische tijden tussen de krachten van het licht en de krachten van de duisternis, de evolutionaire contra de involutionaire krachten, tussen de Hiërarchie (hogere Meesters) en de materialistische krachten van deze planeet. De oorlog in Atlantis was er de oorzaak van, dat de Hiërarchie occult (verborgen) werd en sindsdien alleen vanuit de hogere mentale gebieden werkt.

Inanna: of daar toen ook oorlog bestond, geen idee, kan het me niet herinneren.

Gjalt: derde alinea: zou kunnen.

Tot op dat moment werkten de Meesters openlijk in de wereld als de priesterkoningen, onder wiens leiding de Atlantische beschaving tot stand werd gebracht. Door het verslaan van de as-mogendheden werd aan de krachten van het kwaad op deze planeet een nederlaag toegebracht.

Inanna: zou kunnen, weet ik niet.

Gjalt:vierde alinea: lijkt op het eerste gezicht logisch, maar hier wordt er weer van uit gegaan dat die destructieve kracht uit God zelf voortkomt.
God heeft wezens geschapen met een vrije wil, accoord.
Maar dat is het dan.
Zie ook wat via Bertha Dudde hierover is geopenbaard.

Bij deze formulering moeten we goed in het oog houden, dat het hier ging om het kwaad van álle mensen, niet alleen van de bevolking van de as-landen. De energie, die wij antichrist noemen, werd wel door bepaalde leiders in Nazi-Duitsland, in Japan en in veel mindere mate in Italië in zichzelf gebundeld, maar het blijft een energie, het is géén wezen of individu. De destructieve kracht van God zelf is dan ook geen "kwaad" in de waarde die wij aan dit woord hechten, maar komt ons slechts als zodanig voor zodra de involutionaire (diep in de materie verzinken) krachten de evolutionaire ( de materie overstijgen) boog waarop we nu staan, overspoelen. Deze kracht is nodig om het stofaspect van de planeet in stand te houden, maar kan, bij een te sterk materialisme, de mensheid ervan weerhouden te vorderen op het evolutionaire pad.

Inanna: Is alles niet uit God? Is er nog een tweede dan?

Gjalt:
vijfde alinea: mij bekruipt het gevoel dat hier een misleiding op de loer ligt.
Ik heb ook iets met dat jaar 1966, ik herinner me dat jaar nog goed!
Wat ik me echter heel goed herinner dat ik voelde dat er sindsdien steeds meer geestelijke duisternis over de aarde kwam.
Dus wat Benjamin Creme zegt, klopt niet!

De krachten van het kwaad zijn nu verslagen, niet vernietigd maar verslagen. Sinds 1966 is de energetische kracht van de krachten van het licht groter dan die van de krachten der duisternis. Tot op dat moment waren de krachten der duisternis op een bepaalde manier in het voordeel, omdat zij werkten op het stoffelijke gebied, terwijl de Hiërarchie weerwerk moest leveren vanaf de hogere mentale gebieden. Nu de krachten van het licht de overhand hebben, kunnen de Meesters naar buiten treden, de wereld in, om samen met de mensheid te werken op het stoffelijke gebied, zodat nu alle krachten gebundeld kunnen worden: die van de Meesters, met die van de discipelen, de aspiranten en de mensen van goede wil. Hiermee is de laatste strijd tussen de krachten van

Inanna;Dit is een onderwerp wat ik nader zou willen bekijken. kan ik geen zinnig woord over zeggen, of het klopt of niet.
Toch is het nu wel aan de orde dat er samen gewerkt MOET worden.

Gjalt:
zesde alinea: dat er een soort definitieve eindstrijd in de Steenbokperiode zou plaatsvinden, eerlijk gezegd ik geloof het niet.
Ook hier weer misleiding om als het mogelijk ware goedwillenden zand in de ogen te strooien.

licht en duisternis nog niet gestreden; de werkelijke oorlog, de eindafrekening, zal plaatsvinden in het midden van het Steenboktijdperk, maar dan niet op de stoffelijke, maar op de mentale gebieden.

Inanna: of die nu wel of niet in het steenbokperiode plaats vind,ik zou het niet weten, maar wat ik wel weet is dat het op mentaal gebied plaats vind en zich hier uitwerkt.

Gjalt:zevende alinea: dit is dus echt de grootst mogelijke onzin om met Maarten van Rossem te spreken, dit kan gewoon niet.
De aarde blijft bestaan!

Hoe sterk deze krachten der duisternis zijn, moge blijken uit het feit, dat een te grote overvloed van "kwaad" op de evolutionaire boog heel goed zou kunnen leiden tot verwoesting van de planeet. Het is zelfs zo, dat de planeet allang ten gronde gegaan zou zijn, ware het niet dat de hoogste Meester zelf bepaalde grote energieën, wezens, tot de wereld heeft geroepen om de krachten van het kwaad in te dammen.

Inanna: Het zou kunnen....
Toch zal er een nieuwe aarde ontstaan,het nieuwe Koningkrijk is niet van deze aarde.

Wat hier voor mij geld is dat het deze christus kracht is die dit indamt, immers, is het de mens Jezus, de grootste Lichtmens tot nu toe niet, die gekruizigd is? Waardoor het naadloze hemd als een bescherming, een visnet om de aarde heen is gelegd?

Geen enkele andere Meester kan zich daar niet op voorstaan, zelfs Boeddha niet.

Gjalt:
achtste alinea: hier komt de aap uit de mouw!
Wat zijn de bekende tactieken in de oorlogvoering?
Verrrassing, overrompeling en als dat niet kan camouflage of nog erger gewoon ontkennen dat er een vijand is.

De onvermijdelijke tegenwerping op dit moment is natuurlijk, dat er toch kennelijk zoiets is als een "Satan", als een persoonlijke tegenspeler van God. Ik ontken, dat er een kracht buiten God is, welke kracht dan ook. Satan en het zgn. laatste oordeel zijn te vinden in ieder individu apart. Iedereen is zijn eigen Satan, iedereen velt zijn eigen "laatste" oordeel. Iedere activiteit, iedere gedachte zet processen in beweging, waarvan de gevolgen het leven verbeteren of verslechteren. Dit is de grote wet van oorzaak en gevolg, die de Christus opnieuw duidelijk zal maken. Hij zei al eerder, dat we zullen oogsten wat we zaaien en hij zal ons weer laten zien, dat deze wet werkelijk ons hele bestaan schraagt. Deze wet mondt uit in de wet van wedergeboorte. Het is op basis van de wet van oorzaak en gevolg dat we steeds weer opnieuw incarneren. Het feit dat we op deze planeet bepaalde handelingen verrichten, zet onverbiddelijk bepaalde processen aan de gang, bindt ons aan deze planeet en trekt ons er bij herhaling naar toe, totdat alle gevolgen zijn uitgewerkt.

Inanna: Dus toch niet alles uit èèn God?

Gjalt:negende alinea: het is wonderlijk steeds weer te zien dat misleiding zich vaak vermomt met de waarheid tot op zekere hoogte.
Ja, iedere keer dat we in slaap vallen komen we in contact met ons hogere zelf, ....
Ook als we dood gaan ...

Iedere keer als we dood gaan, ontmoeten we ons hogere zelf, ons ware zelf. We worden geconfronteerd met onze ziel en we zien ons leven zoals het geweest is, we zien ook de doelstellingen die de ziel met deze incarnatie beoogde. Er is altijd sprake van drie hoofddoelstellingen, die de ziel in een bepaalde incarnatie ten uitvoer wil brengen. We zien deze doelstellingen en we kunnen nagaan hoeveel we er in de praktijk van terecht hebben gebracht. In werkelijkheid is dit het" oordeel", dat wij zelf vellen. Dit gebeurt leven na leven opnieuw, totdat we onszelf uiteindelijk vervolmaakt hebben, Meesters geworden zijn, en niet langer op deze planeet behoeven te incarneren, Het "Laatste Oordeel" komt pas tegen het einde van de zevende en laatste cyclus of rondte van de aarde, wanneer iedereen, op een klein deel van de mensheid na, een vervolmaakte Meester geworden zal zijn,

Inanna: In deze allinia staat dat, als we dood gaan onze hogere zelf ontmoeten, vast en zeker, twijfel ik niet aan.
Ook tijdens de slaap kunnen we in de ethersferen vertoeven, alwaar we 'bijgeschoold' kunnen worden, als men er voor open staat. Velen blijven hangen in de spiegel sferen, chaotische dromen zijn daar een voorbeeld van, en nog steeds aarde gebonden.Toch zit ook daar 'leerstof'in verweven. Noodzaak dus om je hier al te verbinden met je Ware Zelf, zodat de Christus kan opstaan. Dit kun je niet zelf,ook hier geld; jezelf ervoor open stellen, overgave, je laten leiden. Onthechten enz.

Denk niet "ik kan het niet" je kunt het, als je wilt. Kijk omhoog naar al die Meesters die je willen helpen, die je zijn voorgegaan, en vanuit de geestelijke wereld je dat willen toezenden wat nodig is. Ik weet het, het is niet altijd wat je ego leuk vindt. Dus Gjalt, oprotten van de Meesters lijkt me een uitspraak die niet zo fraai is. (ook je taalgebruik is nu niet direct netjes)

Gjalt:
tiende alinea: Ja, dat doet het altijd heel goed, een beetje tegen de "kerken" aan trappen!
En hoe ook hier weer de waarheid verdraaid wordt: door het offer van Christus worden wij van onze schulden verlost, niet andersom!

Als ik hier praat over een "oordeel", denk ik bepaald niet in de benauwde termen, die de kerken er aan hebben verbonden. Nog minder geloof ik dat er plaats is voor de schuldgevoelens die ons nu gewoonlijk aangepraat worden. De mens moet leren beseffen, dat goddelijkheid een gradatie is. We vergeven onszelf niet, omdat ons van kindsbeen af is ingeprent dat we ons foutloos moeten gedragen. En dat we, afhankelijk van onze religie, net zo volmaakt dienen op te treden als de Christus of de Boeddha, Dat is natuurlijk niet zonder meer mogelijk. Het is een van de grote problemen waar we nu mee zitten, dat de kerken hierdoor de Christus zo ver van ons hebben verwijderd, dat we er moedeloos van geworden zijn. De orthodoxe leer, dat een God zijn enige zoon voor onze zonden liet sterven, heeft ons een enorm schuldgevoel opgelegd. Zoiets van "kleine zondaar, als je zondigt ontken je het geweldige offer dat hij bracht", Waarna we onszelf onmogelijk kunnen vergeven als we twee pruimen hebben gestolen.

Inanna: Zondigen bestaat voor mij niet, onwetenheid wel. Door het offer van Jezus de Christus kunnen wij verbinding maken met die ethersfeer, alwaar Hij vertoeft tot het eind der tijden, Hij...dit bewustzijn is zo dichtbij, nader nog dan je hemd, maar zolang er vreemden wonen in ons hart kan Hij niet inwonend Zijn. Alleen via dit Christus bewustzijn is dit mogelijk. Innerlijk bewust.

Trappen tegen de kerken....maak jij ervan. Ik zou het niet durven, alles was en is nodig geweest.
Zeker wil ik het kind niet met het badwater weggooien. Maar zijn de kerken niet in gebreke gebleven?
Daarover een discussie aangaan doe ik niet

Gjalt:elfde alinea: Ja, wij zijn in aanleg ook goddelijk, maar het gaat niet aan om Jezus Christus kleiner te maken dan hij in werkelijkheid is!!!

De kerken hebben verzuimd ons de Christus voor te stellen zoals hij werkelijk is: een begripvolle, actieve man, aanwezig in de wereld, een goddelijk mens, maar niet goddelijker dan wij in aanleg ook zijn.

Inanna: In potentie zijn wij goddelijk, en kunnen gelijk aan Hem worden, meer nog. Gedraag je er dan ook na!!!
Zulk een groot mens als Hij is nog nimmer voortgekomen. Een Lichtmens, vol begrip, Liefde en in de wereld.
De wederkomst is alleen dan te ervaren als je gelijk aan Hem wordt,en niet zoals de kerken doen geloven; werkelijk zien op de wolken.
Je zult Hem zien met je on-stoffelijke ogen, ervaren, wolken in deze zijn de ether sferen.
Ook hierin; gelijke trekt het gelijke aan

Gjalt: twaalfde alinea: Tsja, op zich weer waar natuurlijk, maar is het niet weer de wolf in schaapkleren, ik zou maar uitkijken voor dit soort kinderlokkers!

Het is dus enerzijds gemakkelijker goddelijk te zijn en op de Christus te gelijken dan de kerken ons willen doen geloven, maar aan de andere kant is het ook weer moeilijker. In ieder geval lukt het niet door slechts te zeggen "wees als Christus" of "wees goed", want daarmee schiet niemand iets op. De gedachte, dat de Christus nu teruggekomen is om te laten zien, dat de weg naar God een eenvoudig pad is, is voor veel mensen niet alleen aanlokkelijk, maar ook een beetje beangstigend. Het idee vervult ze met ontzag en met vrees, zodat velen angstig verwerpen wat ze in hun hart het meeste verlangen. "Ik zou niet voor de Christus kunnen staan, omdat ik mezelf ken; ik durf hem niet onder ogen te komen", denken ze wellicht. Ze vergeten daarbij, dat de heer der liefde óók de heer der vergeving is. Niet alleen dat: hij veroordeelt totaal niet, op geen enkele manier. Hij is een eenvoudig man, geen rechter. Hij komt omdat hij ons liefheeft; niet om straffen uit te delen. Hij reageert op de roep van de mensheid om hulp, hij kent al onze problemen, al onze zwakheden en ziet die met liefde door de vingers. Precies zoals een moeder de diefstalletjes en leugens van haar kinderen wel in de gaten heeft, zonder daardoor minder van hen te houden.

Inanna: het is helemaal niet gemakkelijk,het is geen eenvoudig pad, maar wel voor iedereen, de gewone mens, lopen, aanvaarden wat er op je weg komt. Door alles in jezelf in dit Christus Licht te zetten zal de ook de laatste pennig boven mogen komen, als men van goede wil is. ga staan in die kracht, die Liefde is. De Christus is geen kinderlokker.

Gjalt:dertiende alinea: de opvatting dat we zondig zijn is waarheid, bij iedere ware gnosticus bekend, dus wat in deze alinea wordt gesuggereerd is lariekoek!

"Genade" is in dit opzicht alweer geen exclusief christelijk bezit. Ook in de oosterse tradities is zoiets als genade te vinden. Daar staat het bekend als de zegen van de goeroe. Genade is in werkelijkheid namelijk een transmissie van energie. Wanneer een goeroe (of een Meester of welke naam we ook geven) zijn zegen aan de discipelen geeft, dan zendt hij energie naar hen uit. Ze leven daardoor in de gloed van zijn liefde en liefde is een energie. Aan deze zelfde genade denkt ook de christen, alhoewel hij het energetische karakter ervan waarschijnlijk niet meer beseft. In staat van genade - puur van hart en zuiver van gedachten - ben je in staat de liefde van de Meester, in dit geval van de Christus te ontvangen. De Christus is zo gezien de Meester van de christenen, zoals hij, als Maitreya, tevens de goeroe van de boeddhisten is. Het is via deze transmissie van energie, in dit ononderbroken contact van hart tot hart, dat genade wordt uitgezonden. Daarom is het zo pijnlijk, dat veel mensen geconditioneerd zijn bepaalde handelingen als "zonde" te ervaren, terwijl ze dat helemaal niet zijn. Daardoor wordt het hart verduisterd door gevoelens van schuld en angst en haat. Wanneer je daarentegen van jezelf houdt - en door werkelijk van jezelf te houden houd je ook van iedereen - dan kunnen de uiteindelijk vanuit de Godheid toestromende energieën via de bemiddeling van de meesters (de Christus, of de Boeddha, of de lagere meesters) het hart bereiken.

Inanna: Genade is er voor Iedereen, God maakt geen onderscheid, Hij ziet het hart aan. De mens is onwetend over de Vader die Liefde IS. En over wie ze in potentie zelf zijn. Dat is de zonde.
Door de Christus in jezelf steeds maar weer te verlochenen, en daarmee jezelf dus, blijf je in cirkeltjes rondraaien, jezelf steeds maar weer in de staart bijten. Het ego haat,voelt zich schuldig,angstig enz. je Ware zelf niet.

Heb zoals je ziet de twee laatste alinia's samen gevoegd.
Wat ik met dit stuk wilde berijken is, dat de antichrist niet gezien mag worden als 1 persoon, zoals de kerken doen geloven. De antichrist is personificatie van het collectieve ego. Hij zoekt verlossing en vrede door macht over anderen uit te oefenen. Zijn pogingen de verzoening af te dwingen lukken nooit, omdat wat leeft door het zwaard ook sterft door het zwaard. Verkeerde middelen leiden altijd tot een verkeerde afloop.
Zelfs de antichrist is echter niet slecht. Hij hongert en dorst slechts naar liefde. Omdat hij naar liefde hongert, probeert hij haar te kopen, op te eisen, in de hand te krijgen. Daarmee duwt hij de liefde verder van zich af. Hoe meer de liefde hem misleidt, des te gemener hij word.

En leeft in ieder van ons, en bestaat gewoonweg uit ons ego denken, het bange, ongelukkige en boze kind in je, het kind dat zich oneerlijk behandeld voelt en anderen voortdurend manipuleert in zijn zucht naar liefde.

Hier laat ik het eerst bij.

Hartelijke groet Inanna

Gouden Roos Geregistreerd op: 20 Jun 2009 Berichten: 307 Woonplaats: Baambrugge

Lieve Innana,

Dat je de tijd neemt om te reageren is een goed teken, had ik ook wel van je verwacht.
Maar lees goed wat ik heb bedoeld te schrijven!
Want ik heb nergens geschreven en ook nooit bedoeld dat Christus een kinderlokker zou zijn, ik duid echter wél op de subtiele misleiding in Creme's verhaal!
Waar het hier om gaat Innana is het leren onderscheiden van geesten!
Ja Innana, ik heb op een gegeven moment geschreven "rot maar op met je meesters".
Kijk, ik ben op geen enkele manier geinteresseerd in beleefdheidsfrases, ik wil eenvoudig laten zien dat ik niet mee wil gaan in subtiele misleidingen, die natuurlijk weer uitmonden in het bevorderen van eigenliefde met een spiritueel sausje.
Bedrog moet worden ontmaskerd!
Ik heb gezien dat je op het transformatorforum dit stuk ook heb gepost en ik ben juist bezig daar nu op te antwoorden.
Ik merk in jouw antwoorden ook weer de bekende vooraannames waar jij steeds van uit gaat die gedeeltelijk juist zijn maar hier en daar ook weer voor discussie vatbaar.
Dit wordt nog een hele klus.
Binnen enkele dagen kom ik terug in deze topic met nog weer wat meer achtergronden.

hartegroet,

Gjalt