Inner peace

Geplaatst: 17 Sep 2009 20:34:53

Wat betekent: 'wees stil'?

Dit heeft meer betrekking op je geest dan op je lichaam.
En drukt eigenlijk de grootste spirituele lering uit die er bestaat.

Twee kleine woordjes maar, wees stil.
Toch omvatten ze zoveel.

Wees stil en ga naar binnen, naar je ziel.
Sta je geest niet toe om van hier naar daar te dwalen.

Je kunt geluk en verdriet laten opkomen en weer laten gaan- wees stil.

Wees in evenwicht en beheers jezelf.

Zoals in de bijbel het omschreven staat;' rust en kalmte zal u redden.

Het Ware Zelf is altijd stil.
Het denken niet.

Wees stil-denk niet na. denk aan niets.
Laat je gedachten gaan en komen, net als wolken die voorbij gaan.
observeer ze alleen, wees hun stille getuige.
stil zijn is meditatie.

laat je gedachten gewoon vallen.

inanna

Geplaatst: 17 Sep 2009 20:34:53

Geplaatst: 19 Sep 2009 10:59:16

Heel mooi Innana,

Dit is zo to the point!
Toevallig ben ik er sinds gisteravond en vanochtend weer speciaal bij bepaald.
Ik wilde in de topic TM ter vergelijking iets posten in het Duits wat daar uiteindelijk ook over gaat.
Meditatie, stil blijven staan bij ...
Laat alles maar even rustig naar beneden dwarrelen

Gjalt

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

Leven uit stilte.

Woorden kunnen de ene grote stilte nooit volledig beschrijven. Wél kunnen zij aangeven wat stilte kan betekenen. Zij kunnen condities scheppen om die ,,wonderbaarlijke” dimensie van het leven te ervaren in het hart.

Die stilte kan door iedereen gevonden worden. Want zij is, zij bestaat, zij is ingeboren in ieder mensenhart. Zelfs in het grootste Lawaai, de grootste drukte kan die stilte – in – het – hart worden ervaren.

Een klank, een melodie kan tot stilte voeren. Ieder geluid komt voort uit de stilte… en verdwijnt in de stilte…De vraag is: ken ik die stilte?

Kan ik leven uit die stilte?

Stilte uitgebannen in het dagelijkse leven.

Leven uit die stilte kan alleen als er een opening is, een interesse, een bereidheid om die stilte te ondergaan. Het dagelijkse bestaan is zó doordrongen van geluiden, rumoer, lawaai en gepraat, dat het voor velen heel moeilijk is om stilte te kennen, te waarderen, te respecteren en er mee om te gaan. De techniek die de samenleving beheerst, heeft de stilte uitgebannen. Lawaai kan mensen en dieren ziek maken, zelfs doden. Alles in en buiten de mens werkt eraan mee om stilte te ontwijken, te overstemmen met geluiden. Ja, het lijkt erop of de mensen vluchten voor de stilte.

In de westerse, op welvaart en bezit ingestelde cultuur, bepalen geluiden het dagelijkse leven. Zwijgers worden overtroefd door praters, pauzes zijn al gauw pijnlijk.

Voor veel mensen is lawaai of veel gepraat een poging de innerlijke stilte te vermijden. Lawaai maakt gevoelloos, maakt ziek, verstoort en drijft op tot hevige spanning. Wie gespannen is, kan stilte slecht verdragen. Hij kan stilte als bedreigend ervaren. Dat blijkt wel uit de verschillende bijvoeglijke naamwoorden die men gebruikt om stilte te karakteriseren: ondoorgrondelijk stilte, ijzig stilte, afgronddiepe stilte, angstaanjagend stilte, onheilspellend stilte, doodse stilte.

Maar, waaróm zijn mensen zo bang voor stilte? waaróm vinden ze stilte saai?

Komt dat door de onzekerheid die een mens bekruipt als de stilte hem overvalt?

Als het absoluut stil is, is er ook geen enkele prikkel die het Ik gaande houdt. Er is dan geen referentiekader voor het Ik en dat geeft een beklemmend gevoel. Het verstand verbant de stilte naar het rijk van het niets. Daarmee aangevend dat het een object is geworden dat men naar willekeur kan oproepen en ondergaan of kan afwijzen. Is dat misschien de reden dat er zo weinig licht in menig leven is en dat velen een werkelijk hoger levensprincipe niet meer herkennen en erkennen?

Stilte liever niet toelaten.

Stilte wordt belemmerd door bedrijvigheid, die voortdurende stroom van vastgeroeste denkpatronen en herinneringen die worden aangejaagd en gecontroleerd door het leven dat zich beweeg en afspeelt in het astrale lichaam van de mens. Het lawaai daar voegt zich bij het lawaai hier. En het lawaai in en buiten de mens is een projectie van het lawaai in zijn hoofd zodat er meer lawaai nodig is om het rumoer in zijn hoofd te overstemmen. Zo wordt de spanning steeds verder opgevoerd. De mens verlangt wel naar rust en stilte, maar zodra hij haar vindt, sluit hij zich er voor af. Het wezen van de stilte laat men niet graag tot zich doordringen.

Duizenden hebben behoefte aan stilte en bezoeken stilte – centra, stilte – retraites, stiltegebieden. Ja, er bestaat zelfs een stilte – museum, opgericht om het zeldzame goed Stilte tot een ervaarbaar object te maken. De therapeutische resultaten zijn vaak enorm, maar altijd weer is daar die controlepost in het brein die de wezenlijke stilte niet toelaat.

In het boek Ontwaken in de droom – illusie of werkelijkheid schrijft Leo Hartong: Als we een object in de ruimte waarnemen, denken we niet dat de ruimte is aangetast. Zo is ook de stilte niet aangetast als er geluid in verschijnt. Stilte bevat geluid; net zoals de ruimte objecten bevat. Wanneer je dit herkent, ontdekt je dat ieder geluid door stilte wordt omhuld. Ruimte en stilte zijn allebei duidelijke wegwijzers naar – en verschijnen in – iets wat nog subtieler is: de stille ruimte van Zuiver Bewustzijn. Het oog van de cycloon, of het hart van de storm zijn stil, net zo als de holle ruimte in de as van een wiel. In dit licht gezien is leegte vol potentie; het is datgene, waaromheen de storm wervelt en dat het wiel om zijn as laat draaien (…) Als we proberen om deze stille leegte te doorgronden, is er geen einde of grens te ontdekken.

Leegte gaat alle omschrijvingen te boven, is overal om ons heen en tegelijkertijd is ze ons ware hart. Wanneer we het over het hart hebben, bedoelen we vaak het centrum van emotie en intuïtie als tegenovergesteld aan het verstand. Het is belangrijk om te zien dat zowel het hart als het verstand uit dezelfde bron verschijnen. We kunnen hiernaar verwijzen als naar het hart – der – harten, de oorspronkelijke en werkelijke bron van zijn; een absoluut en stil niets – iets, dat ontsnapt aan elke poging van het verstand om het te vatten. Als het verstand probeert om zich deze vol – ledig – heid voor te stellen, komt het tot een abrupte stilstand.

Dit mag voor het verstand een ondoordringbare muur zijn, maar voor het niet – denken is het een koestering, een thuiskomen in het hart – der – harten.

Over dit thuiskomen, zegt het bijbelboek Koningen: en zie, de Heer ging voorbij en er kwam een geweldige storm, die de bergen liet neerstorten en rotsen brak. Maar God sprak niet in de wind.

Na de wind echter kwam een aardbeving en woede in het hele land, maar God sprak niet in de aardbeving. En na de aardbeving kwam een vuur dat alles wat mensen gemaakt hadden verbrandde. Maar God sprak niet in het vuur. En na het vuur kwam stilte en in het ruisen van de stilte, dáár sprak God.

Bron onbekend, stond nog in het archiefje Wink

Gouden Roos Geregistreerd op: 20 Jun 2009 Berichten: 307 Woonplaats: Baambrugge

Even stil blijven staan bij:

Als het absoluut stil is, is er ook geen enkele prikkel die het Ik gaande houdt.
Er is dan geen referentiekader voor het Ik en dat geeft een beklemmend gevoel.

Wanneer we het over het hart hebben, bedoelen we vaak het centrum van emotie en intuïtie als tegenovergesteld aan het verstand.
Het is belangrijk om te zien dat zowel het hart als het verstand uit dezelfde bron verschijnen.
We kunnen hiernaar verwijzen als naar het hart – der – harten, de oorspronkelijke en werkelijke bron van zijn; een absoluut en stil niets – iets, dat ontsnapt aan elke poging van het verstand om het te vatten.
Als het verstand probeert om zich deze vol – ledig – heid voor te stellen, komt het tot een abrupte stilstand.

Maar als je stil staat bij het woordje "verstand", wat maak je daar dan uit op?
Dat het eigenlijk betekent stil blijven staan bij.
Het gehele stuk lijkt aan te sluiten bij wat wordt beoogd door transcendente meditatie.
Er is trouwens nog een mooie Bijbeltekst die iets van dit stilte-mysterie aanduidt, namelijk: "Niemand heeft ooit de Vader gezien."
Ik ga zo naar de rubriek muziek/video om een diepere dimensie van stilte tot klinken te brengen.

Gjalt

vol-ledig-heid

piet

Innerlijke Roos Geregistreerd op: 08 Jun 2009 Berichten: 35

Citaat:

en zie, de Heer ging voorbij en er kwam een geweldige storm, die de bergen liet neerstorten en rotsen brak. Maar God sprak niet in de wind.

Na de wind echter kwam een aardbeving en woede in het hele land, maar God sprak niet in de aardbeving. En na de aardbeving kwam een vuur dat alles wat mensen gemaakt hadden verbrandde. Maar God sprak niet in het vuur. En na het vuur kwam stilte en in het ruisen van de stilte, dáár sprak God.

Ja, das wel heel herkenbaar.
In de drukte van de emotionele storm, de aardbeving en het vuur zou je soms willen dat je die Stem kon horen maar het komt pas in de stilte ...

“There is always Music amongst the trees in the garden, but our hearts must be very quiet to hear it.”

Gouden Roos Geregistreerd op: 09 Jun 2009 Berichten: 767 Woonplaats: sneek

gjalt schreef:

Even stil blijven staan bij:

Als het absoluut stil is, is er ook geen enkele prikkel die het Ik gaande houdt.
Er is dan geen referentiekader voor het Ik en dat geeft een beklemmend gevoel.

Wanneer we het over het hart hebben, bedoelen we vaak het centrum van emotie en intuïtie als tegenovergesteld aan het verstand.
Het is belangrijk om te zien dat zowel het hart als het verstand uit dezelfde bron verschijnen.
We kunnen hiernaar verwijzen als naar het hart – der – harten, de oorspronkelijke en werkelijke bron van zijn; een absoluut en stil niets – iets, dat ontsnapt aan elke poging van het verstand om het te vatten.
Als het verstand probeert om zich deze vol – ledig – heid voor te stellen, komt het tot een abrupte stilstand.

Maar als je stil staat bij het woordje "verstand", wat maak je daar dan uit op?
Dat het eigenlijk betekent stil blijven staan bij.
Het gehele stuk lijkt aan te sluiten bij wat wordt beoogd door transcendente meditatie.
Er is trouwens nog een mooie Bijbeltekst die iets van dit stilte-mysterie aanduidt, namelijk: "Niemand heeft ooit de Vader gezien."
Ik ga zo naar de rubriek muziek/video om een diepere dimensie van stilte tot klinken te brengen.

Gjalt

Dag Gjalt,

Stil blijven staan bij...... Think

ver-stand....ver af staan?

Inanna

Mirjam schreef:

Citaat:

en zie, de Heer ging voorbij en er kwam een geweldige storm, die de bergen liet neerstorten en rotsen brak. Maar God sprak niet in de wind.

Na de wind echter kwam een aardbeving en woede in het hele land, maar God sprak niet in de aardbeving. En na de aardbeving kwam een vuur dat alles wat mensen gemaakt hadden verbrandde. Maar God sprak niet in het vuur. En na het vuur kwam stilte en in het ruisen van de stilte, dáár sprak God.

Ja, das wel heel herkenbaar.
In de drukte van de emotionele storm, de aardbeving en het vuur zou je soms willen dat je die Stem kon horen maar het komt pas in de stilte ...

“There is always Music amongst the trees in the garden, but our hearts must be very quiet to hear it.”

De Stem spreekt ( klinkt ) niet in de storm,niet in de aardbeving,niet in het vuur...maar in het 'ruisen' van de stilte

en dan : "There is always Music...ja,ik vermoed,dat er een 'Muziek der sferen' is,welke alles 'dirigeert'

piet