Inner peace

Geplaatst: 19 Jun 2009 18:22:32

Op een akker aan de oever van een heldere stroom zag ik een vogelkooi staan, waarvan de tralies waren vervaardigd door een kundige hand. In de ene hoek lag een dode vogel, in de andere stonden twee bakjes, ??n zonder water en ??n zonder zaad.
Ik stond daar, door de stilte getroffen en vol eerbied, alsof de dode vogel en het zachte gemurmelen van het water mijn hart voor een gewetensvraag stelden.
Ik dacht diep na en begreep toen dat die arme vogel van dorst was gestorven in de buurt van vlietend water en van honger omgekomen temidden van de akkers, de bakermat van het leven, zoals een rijk man, die in zijn schatkamer zit opgesloten, omkomt van honger midden tussen bergen goud.
En voor mijn ogen zag ik de kooi veranderen in een menselijk geraamte en de dode vogel in een hart dat bloedde uit een diepe wond, die leek op de lippen van een treurende vrouw.
En uit die wonde steeg een stem op, die sprak:'Ik ben het menselijk hart, de gevangene van de materie en het slachtoffer van aardse verordeningen. Op de akker van Gods schoonheid, aan de oever van de stroom des Levens werd ik gevangen gezet in deze kooi van wetten, die door de mens zelf zijn uitgevaardigd. Omgeven door de schone schepping stierf ik door verwaarlozing, want de vrijheid van Gods overvloed werd mij ontzegd.
Als het schone dat mijn liefde wekte en mijn verlangen deed ontwaken, was laakbaar in de ogen der mensen; al het goede waarnaar ik hunkerde, stelde naar de opvattingen der mensen niets voor.
Ik ben het verloren menselijke hart, dat gevangen ligt in de vunzige kerker van menselijke voorschriften, gekluisterd in de ketenen van aards gezag, ten dode gedoemd en vergeten door de lachende mensheid, wier tong gebonden is en in wier ogen geen tranen meer staan'.
Er werd wellicht nog meer gezegd, maar mijn door tranen verblinde ogen en wenende ziel beletten mij verder nog iets te zien of te horen.

Kahlil Gibran

Geplaatst: 19 Jun 2009 18:22:32

Geplaatst: 20 Jun 2009 01:02:33

Zo triest, doch zo schoon zijn de woorden. Het is mooi, alleen jij kon en was in staat deze bloesem op dit moment te verspreiden.
Zo geraakt wordt je als je dit leest, doch is het niet Kahlil Gibran die dit uitspreekt, ons vertelt.
Er is maar een mens in het hele universum, waar dan ook die ons dit vandaag vertelt, nu voor ons uitspreid als een zijden doek.
En dat zijt gij, Mirjam...
Alles ooit gedacht , overwonnen, doorleefd en gewogen is de stem van die ene levende universele mens....
Als je het niet zou begrijpen had je het nooit gevonden, had je het niet kunnen delen, schenken.
Want hier kunnnen generaties, eonen lang over nadenken zonder het ooit zelf te beleven, zonder de kern ooit te begrijpen.
Zo beweegt het al zich al heel lang in tijd en ruimte gezien, doch alleen een innerllijke roos kan soms het lawaai ( denken ) van de wereld even tot stilstand brengen om al was het maar een seconde dit aan een ieder te vertellen.
Geloof mij, krishnamurti zei het ook, als ik er niet meer ben en je vertelt wat ik jou heb geschonken. Dan zijn het niet mijn woorden, dan is het niet mijn boodschap, dan is het jouw boodschap, dan zijn het jouw woorden.
Dit doordringende en spiegelende verhaal is jouw verhaal, dat ben jij die ons laat zien door jouw ogen....
Zou ik het niet begrijpen dan had ik nooit dit kunnen schrijven, doch zeg ik niet, ik begrijp het.
Ik zeg, het raakt mij aan...
Daarom roos van sharon kon alleen jij dit vertellen als had je het zelf geschreven, en dat heb je ook...
Dat is het wonder van het leven, alles waar je door geraakt wordt, komt op het juiste moment. Alsof het gezaaid is door jezelf, en dat is in de diepste werkelijkheid ook zo. Want alles komt uit die ene fontein, midden op dat pleintje....
Ook jezus gaf dit aan, het is goed dat ik heenga, maar treur niet ik zend u de trooster.
Dan moge het duidekijk zijn wie de trooster is en wat daarmee bedoeld wordt, als gij u herinnert dat er maar een mens leeft.
Uit deze dan zijt gij, in deze leeft gij, zo leeft die ene in u, daarom zoek nooit naar de oorzaak, het begin en het einde. Zij liggen allen in u zelve, want waar gij ook gaat, melkwegstelsels oneindig ver weg ogenschijnlijk lijkend. Ge kunt maar een werkelijkheid ontdekken, dat gij zelve de bron bent van alle leven.
God is in alle leven aanwezig, zo zijt gij in alle leven aanwezig, ook als de wereld zich verzameld om te rouwen bij uw tot stistand gekomen lichaam. Weet dan dat sterven de poort is naar gewoon verder leven....
Want er zijn geen verborgen geheimen, er bestaan geen inwijdingen, er zijn geen anderen...
God is een mens, dat is nu het wonder...

ammananda...

Gast

Doet mij denken aan de bijbeltekst van Mattheus 25

35 Want Ik ben hongerig geweest, en gij hebt Mij te eten gegeven; Ik ben dorstig geweest, en gij hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling, en gij hebt Mij geherbergd.

36 Ik was naakt, en gij hebt Mij gekleed; Ik ben krank geweest, en gij hebt Mij bezocht; Ik was in de gevangenis, en gij zijt tot Mij gekomen. Frouke.