Inner peace

Geplaatst: 9 Jun 2009 14:39:36

Een bedelaar arriveerde bij het paleis van een keizer.
De keizer liep juist door de tuin, daardoor kon hij de bedelaar horen. De bewaker bij het hek stond op het punt hem iets te geven, maar de bedelaar zei: 'Ik stel ??n voorwaarde. Ik neem alleen iets aan van de meester, nooit van de bedienden.'
De keizer maakte een wandeling en hoorde dit. Hij kwam naar deze bedelaar kijken, want over het algemeen stellen bedelaars geen voorwaarden. Hoe kun je voorwaarden stellen als je een bedelaar bent ? Hij leek een uitzondering, dus de keizer ging een kijkje nemen - en het was inderdaad een uitzonderlijke bedelaar. De keizer had nog nooit iemand met zo'n koninklijk voorkomen gezien; hij viel zelf in het niets. Deze man had een glorieuze uitstraling, een natuurlijke gratie. Zijn kleren waren gerafeld, hij liep bijna naakt, maar zijn bedelnap was uiterst kostbaar. De keizer vroeg: 'Waarom stel je deze voorwaarde?'
De bedelaar antwoordde: 'Omdat bedienden zelf bedelaars zijn en ik wil niemand onbeleefd bejegenen. Alleen meesters kunnen geven. Hoe kunnen bedienden geven ?
Als u daartoe bereid bent, kunt u iets geven; dat zal ik accepteren. Maar dan nog alleen op voorwaarde dat mijn bedelnap helemaal gevuld wordt.'
Zo'n kleine bedelnap ! De keizer moest erom lachen.
Hij zei: 'Je lijkt niet goed wijs. Denk je dat ik je bedenap niet kan vullen?' En hij gaf zijn ministers opdracht zeldzame, unieke edelstenen te halen en daarmee de bedelnap te vullen.
Maar ze raakten in de problemen, want als ze de bedelnap vulden vielen de stenen erin zonder zelfs maar een geluid te maken, ze verdwenen gewoon. En de bedelnap bleef leeg.
Toen stond de keizer voor het blok, zijn hele ego stond op het spel. Hij, een groot keizer die heerste over de hele aarde, was niet in staat een bedelnap te vullen !
Hij beval: 'Haal alles wat ik heb maar deze bedelnap moet gevuld worden.'
Al zijn schatten ... Dagenlang werden al zijn schatten erin uitgestort, maar de bedelnap bleef leeg. Toen was er niets meer over. De keizer was tot de bedelstaf gebracht, hij was alles kwijt. Hij wierp zich aan de voeten van de bedelaar en zei: 'Nu ben ik ook een bedelaar en ik vraag maar ??n ding: vertel me het geheim van deze bedelnap, want er moet toverkracht in zitten !'
De bedelaar zei: 'Helemaal niet. Hij bestaat uit het menselijk denken, niets bijzonders.'

Elk menselijk denken is precies als deze bedelnap. Je gooit het voortdurend vol, maar het blijft leeg. Je gooit er de hele wereld in, hele werelden, en ze verdwijnen eenvoudig zonder een geluid te maken. Je blijft geven en het blijft bedelen.
Als je de bedelnap liefde geeft is je liefde verdwenen.
Al geef je de bedelnap je hele leven, dan kijkt hij je nog klaaglijk aan: 'Je hebt niets gegeven, ik ben nog leeg.' En je kunt alleen bewijzen dat je iets gegeven hebt als de bedelnap vol is - maar hij raakt nooit vol. Volgens de logica is het duidelijk: je hebt niets gegeven.
Je hebt vele, vele dingen bereikt - ze zijn allemaal verdwenen in de bedelnap. Het denken is een zelfvernietigend proces. Zolang het denken niet verdwijnt blijf je een bedelaar. Alles wat je bereikt is vergeefs, je blijft leeg.
En als je dit denken opheft, raak je door de leegte voor het eerst vol. Jij bent niet meer, maar je bent het geheel geworden. Zolang je bent blijf je een bedelaar.
Wanneer je niet bent word je een keizer.

Osho

Geplaatst: 9 Jun 2009 14:39:36

Geplaatst: 9 Jun 2009 20:39:10

Schitterend verhaal...

De essentie waar het om gaat is overduidelijk, de laatste zinnen...

Zolang het denken niet verdwijnt blijf je een bedelaar. Alles wat je bereikt is vergeefs, je blijft leeg.
En als je dit denken opheft, raak je door de leegte voor het eerst vol. Jij bent niet meer, maar je bent het geheel geworden. Zolang je bent blijf je een bedelaar.
Wanneer je niet bent word je een keizer.

Osho een meesterlijke verteller, een ware kunst om het ene essentiele in verhaalvorm over te kunnen brengen.

groetjes ammananda