 |
|
 |
|
Auteur |
Bericht |
inanna
Gouden Roos
Geregistreerd op: 09 Jun 2009
Berichten: 767
Woonplaats: sneek
|
Geplaatst:
6 Aug 2009 16:53:15 |
  |
Zalig zijn de barmhhartigen want hum zal barmhartigheid geschieden.
Een van de yoga-aforismen komt overeen met deze zaligspreking;
De Geest bereikt onverstoorbare rust door het beoefenen van welwillendheid, mededogen, barmhartigheid, door vreugde te scheppen in deugdzaamheid en geen acht te slaan op het kwade.
Barmhartig te zijn is een van de noodzakelijke voorwaarden voordat wij de waarheid van God kunnen ontvangen.
Afgunst, jaloezie en haat zijn enige van de algemene zwakheden die je reeds bij de geboorte in je draagt. Zij ijn ten nauwste verbonden met ons gevoel van een ego dat uit onwetendheid voortspruit. Hoe kun je die zwakheden te bovenkomen? Door een tegengestelde GEDACHTENGOLF te doen oprijzen.
Wanneer iemand gelukkig is moeten wij niet afgunstig zijn;in plaats daarvan zouden we moeten proberen onze vriendschap en verbondenheid met hem of haar te verwerkelijken en samen gelukkig zijn. Waneer iemand ongelukkig is, moeten we ons daarover niet verheugen; we moeten medeleven tonen en barmhartig zijn. Wanneer een mens goed is, wees dan niet afgunstig. Wanneer hij slecht is, haat hem dan niet; wees onaangedaan ten aanzien van hen die kwaad willen.
Iedere gedachte die uit haat geboren wordt, zelfs de rechvaardige haat jegens het kwade, moet noodzakelijkerwijs een golf van haat en slechtheid in onze geest doen oprijzen, waardoor onze onwetendheid en rusteloosheid allenmaar toeneemt.
Het is onmogelijk om aan de Heer te denken of Hem lief te hebben zolang deze golf nog niet voorbij is. Als wij God wensen te vinden, moeten wij God-gelijk worden in barmhatigheid.
Wat is het verschil tussen de mens en God?
Als je de mens ook maar èèn keer kwetst, zal hij al je vroegere genegenheid en vriendelijkheid jegens hem vergeten en hij zal slechts denken aan de ene keer dat je hem in de steek liet.
Maar als je God vergeten bent en honderden keren tegen Hem gezondigd hebt, zal Hij toch al je fouten vergeven en Zich de enkele keer herinneren dat je werkelijk tot Hem gebeden hebt.
Zonde bestaat alleen in de ogen van de mens; God kijkt niet naar de zonden van de mens.
Inanna |
|
|
   |
 |
|
Geplaatst:
6 Aug 2009 16:53:15 |
 |
|
|
 |
gjalt
Gouden Roos
Geregistreerd op: 20 Jun 2009
Berichten: 307
Woonplaats: Baambrugge
|
Geplaatst:
7 Aug 2009 09:53:11 |
  |
Barmhartigheid is God werkzaam in de mens.
Het Woord is vlees geworden.
...... |
_________________ la ikraha fi-d-dien |
|
   |
 |
inanna
Gouden Roos
Geregistreerd op: 09 Jun 2009
Berichten: 767
Woonplaats: sneek
|
Geplaatst:
9 Aug 2009 06:23:05 |
  |
5. de barmhartigen (Ned Bijbelgenootschap: zalig de barmhartigen)
De traditie van de christelijke vroomheid onderscheidt zeven lichamelijke en zeven geestelijke werken van barmhartigheid.
Gezonde relaties worden gekenmerkt door een synthese en overstijging van zelfliefde en altruïsme, doordat in de verbondenheid van ‘ik’ en ‘jij’ tot ‘wij’ het welzijn van de één ook het welzijn van de ander betekent en het eigen geluk juist gevonden wordt in het gelukkig maken van de ander. Wel moet worden toegegeven dat deze harmonie in de vele vormen van menselijke relaties telkens weer onbereikbaar, bedreigd of ontkracht wordt door talloze, vaak (half)onbewuste en zelfs vaak in schijnbaar altruïsme verkleed gaande, egocentrische strevingen, die de ander(en) meer als winst- en lustobject doen waarderen en bejegenen dan als subject en vrije persoon. Mede uit deze ervaring is o.a. in de christelijke traditie vooral ook als liefde beschouwd de toewijding aan de mens in nood, aan de maatschappelijk verdrukte en uitgestotene, aan ‘zondaars en tollenaars’ en met name ook zorg en respect voor de vijand, zoals Jezus Christus het bedoelde.
In de parabel van de barmhartige Samaritaan (vgl. Luc. 10:25-37) wil Jezus ons duidelijk maken dat onze barmhartigheid zich moet uitstrekken tot 'iedereen', en niet enkel tot de mensen die tot onze vrienden-, familie- en kennissenkring behoren. Ook al menen wij dat sommigen onze barmhartigheid en mededogen niet nodig hebben, of niet verdienen door hun levenshouding, dan juist kunnen we werkelijke barmhartigheid betonen. Meer nog, het moet niet nodig zijn om onszelf te dwingen tot die naastenliefde - omdat het nu eenmaal zo hoort voor een goed christen - maar het moet zo zijn dat we in een zielentoestand verkeren waardoor we niet anders kunnen dan iedereen te behandelen zoals we zelf zouden willen behandeld worden. Dan pas bezitten we de barmhartigheid die zalig maakt.
Het mysterie der Zaligsprekingen Citaat:
U dient te beseffen dat de goedheid der natuur een vanzelfsprekende eigenschap is van de christen; dat deze goedheid een wetmatige en logische reflex is van een levenshouding die strevende is naar het licht. Zo zijn er vele eigenschappen die normaal voortvloeien uit het leven van een Godzoeker. Doch geen dezer eigenschappen op zichzelf genomen maakt zalig; geen dezer eigenschappen brengt de mens in een toestand van het hoogste geluk en het volstrekte bereiken.
De zaligspreking: «Zalig zijn de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden», bezit dan ook een andere inhoud dan men meent. Als een mens waarlijk christen is en het essentiële christendom beleeft, kunnen zijn in-eigen goedheidreflexen onmogelijk meer experimenteel zijn; zijn goedheid is dan een volstrekte uiting van een volstrekte toestand-van-zijn.
U mag als intelligent mens niet vragen: «Welke vorm van goedheid moet ik toepassen?», doch: «Hoe kom ik tot een toestand-van-zijn waarin de ware goedheid als natuurwetmatig gevolg naar buiten straalt?» U mag niet vragen: «Welk geloof en welke werken moet ik in mijn leven tillen? Ben ik voor de zienswijze van Paulus? Of voor die van Jacobus?» Doch: «Hoe kom ik tot een toestand-van-zijn waarin geloof én werken in bevrijdende zin vanzelfsprekend worden?»
«Zalig zijn de barmhartigen.» Er is een barmhartigheid die niet zalig máákt, doch die het bewijs is van zaligheid. Het spreekwoord: «Wie goed doet, goed ontmoet» is een overblijfsel van een overoude en verloren wetenschap, een wetenschap die de astronomie doorkruist. De astronomen menen namelijk dat de zon, na haar energie gedurende vele miljoenen jaren over het zonnestelsel te hebben uitgegoten, zal uitdoven en als zon zal ophouden te bestaan. Doch het oude weten maakt ons duidelijk dat de zonne-energie, door zich te offeren voor haar planeten, een andere energie, grootser, heerlijker en majesteitelijker, terugontvangt.
bron: spirituele vrienden |
|
|
   |
 |
gjalt
Gouden Roos
Geregistreerd op: 20 Jun 2009
Berichten: 307
Woonplaats: Baambrugge
|
Geplaatst:
12 Aug 2009 10:58:46 |
  |
Barmhartigheid, ik voel dit als warmte, het in trilling brengen van dit stoffelijk bestaan en wat is dit anders dan God in je leven? |
_________________ la ikraha fi-d-dien |
|
   |
 |
|
|
Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum Je mag niet stemmen in polls in dit subforum
|
|
|
|
 |
|
 |
|