|
|
Veel vragen roept het op Toqloq.
Veel mensen hebben veel verschillende meningen en inderdaad zijn die vaak groepsgewijs.
Maar laten we daarin bij onszelf blijven.
Dan nog kunnen we ons verbazen over de mening van de ander.
Gelukkig leven wij in een vrij land Toqloq.
Maar ook weer niet zo vrij.
Mijn mening?
Ik maak heel groot verschil in actieve en passieve euthenasie.
Euthenasie of zelfmoord, valt volgens mij toch grotendeels onder dezelfde noemer, echter vaak wordt bij het eerste een ander voor jouw karretje gespannen.
Ingeval van passieve euthenasie zou ik graag behandeling tot verlengen van leven stoppen en zien dat behandeling met het doel zo min mogelijk te lijden ingezet zou worden.
Dat is wat de laatste jaren almaar meer wordt gedaan.
Op die manier valt het nl. niet onder de euthenasie wet.
Daarom zijn de cijfers in Nederland van euthenasie gevallen niet gestegen, maar zelfs gedaald.
Als er nog geen directe levensbedreiging is, maar leven ondraaglijk wordt, zou ik zelf graag, als de tijd daar is, een middel binnen handbereik krijgen, dat ik mezelf zou kunnen toedienen.
Mijn punt is toch.
Waarom proberen wij koste wat kost dan zelfdoding(-moord) te voorkomen en proberen wij koste wat kost euthenasie door te drukken?
Waarom, en dat zijn de feiten, mogen wij geen zelfbeschikkingsrecht hebben over een zelfgekozen dood.
Mensen begeleiden met zelfmoordneigingen, met zwijgplicht, is een constant beroep op een persoonlijke ethiek, maar altijd ingebed in de ethiek van de gemeenschap, waarin je leeft.
En die kan heel verschillend zijn.
Is dat ook vaak.
Mensen, die dit herhaaldelijk zelfmoord pogingen doen en echt dood willen en weer zover zijn te handelen, worden in de dwangbuis gestopt, volgespoten en opgenomen in een gesloten inrichting?
Ik weet van nabij, dat "ontsnappingen" uit een inrichting met een "treinongeluk" tot gevolg, zo niet aan de orde van de dag zijn, dan toch vaak voorkomen.
Ik hoor de verzorgers nog zeggen(meermaals) we hebben hem of haar deze keer laten gaan.
Er hoeft maar 1 familielid te zijn dat zo'n inrichting aanklaagt en het hek is van de dam.
Grote onderzoeken, koppen in de krant, termen als slechte verzorging en malafide praktijken zijn niet van de lucht.
Waarom is de hele omgeving bij een zelfgekozen dood van iemand, die geen reden heeft om verder te leven, zo overstuur en wordt het gezien als een trauma, als je zoiets meemaakt en dat alles niet bij euthenasie?
Bij euthenasie moeten we ineens die keuze wel respecteren en zelfs worden wij vaak als hardvochtig en asociaal betiteld, als wij er tegen zijn.
Waarom? _________________ Groet Mariakat |
|