KROONVAARDERSKNSM

[Willem Visser]

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

Nog even terug naar de Achilles, foto's genomen van uit een iets andere hoek en met bijschrift uit de Blauwe Wimpel no.1 van 1962, blz. 79




"De KNSM'er BAARN"?


Tijdens de Eerste Wereldoorlog verloor de K.N.S.M. acht schepen, de meeste door zeemijnen maar ook door torpedo's en beschietingen. In die periode maakte de Leidse jurist R.P. Cleveringa kennis met de K.N.S.M., in 1913 als student op een reis met de ss. Bacchus en van ca. 1918 tot 1926 als juridisch adviseur. Zijn ervaringen verwerkte hij in een handboek over 'Het Nieuwe Zeerecht'. Sinds de Tweede Wereldoorlog werd Cleveringa als professor in Leiden wereldberoemd door zijn protestrede op 26 november 1940 tegen de jodenvervolging. Ik ben benieuwd of nog ergens herinneringen bewaard zijn aan de persoon van Cleveringa in zijn K.N.S.M. tijd en aan gevallen van aanvaringen en geschillen waarover hij toen adviseerde.

Marten van Harten

Tegenwoordig wordt er geen koffie uit Colombia gesmokkeld maar een ander genot middel. Het vervloekte spul cocaine waaraan ik diverse mensen naar de klote heb zien gaan, door dat witte poeder. Ik heb vroeger bij de KHL ook veel koffie mee naar huis genomen voor de papa, mama en opa's, oma's en tante's en weet ik veel meer. Die waren er erg blij mee. Kwam toen uit Brazil, ook toen ik voer op de Alkmaar & Amersfoort heb ik nog wel eens koffie mee genomen uit Santa Marta, Barranquilla en Cartagena. Wereld stap havens waren dat.

Hans Robbers

Inderdaad Barranquilla was geweldige plaats om te stappen Hans maar het kostte mij wel 10 dgn gage-straf door onoplettendheid m.b.t het niet goed lezen van het wachtboek aan boord waardoor ik een wacht miste. Laat nou ook nog net 'n inbraak plaatsvinden die nacht tewijl ik danste in nachtclub met (sommige) topless meisjes in hotpants. Heb ik geweten he

Hubertus
_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

HAARLEM


BARNEVELD









_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

TWEE SCHEPEN




NEPTUNUS




KNSM KADE


PARTHENON

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

Stond in de krant van Paramaribo van 28 december 1960


Dat men dit toen ook al deed, stoute knapen werkten daar.
Krant van Paramaribo van 26 augustus 1960


MENTOR





_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

Een kranten artikel uit 1939, met dank aan de kleinzoon Frits Daarnhouwer

Kapitein H.A. Daarnhouwer met pensioen
De gezagvoerder van het ss Stuyvesant van de KNSM, legt na 43 dienstjaren het werk neer. Dertig jaar als kapitein gevaren. Gelukkig gevaren heb ik zeker! zei kapitein H.A. Daarnhouwer, gezagvoerder van het ss Stuyvesant, toen we tegenover hem zaten in zijn villa aan de Graaf Wichmanlaan te Bussum, en hij ons het een en ander vertelde uit zijn zeemansloopbaan. Op 1 november 1939 gaat kapitein Daarnhouwer na 43 dienstjaren bij de KNSM met pensioen. Kapitein Daarnhouwer, geboren op 14 augustus 1879 te Den Helder, stamt uit een zeemansgeslacht Ook zijn vader was gezagvoerder bij de KNSM. Het was dan ook niet verwonderlijk dat de jongeman op een goede dag in de jaren (1890) zijn schrede richtte naar de zeevaartschool in zijn geboorteplaats. Hij voelde zich tot de zee aan aangetrokken en hij was er vertrouwd mee. Als het kon ging hij met de vissers mee naar buiten. En met vrienden en schoolgenoten naar de haven van Nieuwendiep, waar de houtsleepers lagen. Merkwaardige schepen waren dat, afgedankte zeilschepen van de grote vaart, lek als een mandje die nog net goed genoeg waren om hout uit de Oostzee te halen. Voor de jongens van de zeevaartschool vormden deze een prachtig oefenterrein. Ze klommen er graag in, op en neer, en de stuurlui vonden het wel prettig, een beetje hulp. De 17 jarige stuurmansleerling Daarnhouwer was dan ook al met het water en de schepen vertrouwd toen hij op 16 september had gemonsterd op de ss Saturnus van de KNSM

Hij was een boffer, en zou dat zijn hele leven blijven. De vooruitzichten waren voor de koopvaardij officieren niet fraai in die dagen, er waren er met het diploma derde en tweede stuurman, die als matroos voeren. Na een goed jaar werd de leerling op regelmatige wijze derde, en de derde werd na vier jaar tweede, na twee onderbrekingen wegens dienstplicht. Weer drie jaar later was de tweede eerste stuurman geworden. De eerste tenslotte voer vijf jaar lang en werd toen gezagvoerder. Dat was in 1909, de heer Daarnhouwer was toen dertig jaar geworden EN kapitein. Hij zou het dertig jaar blijven. De KNSM had zes nieuwe schepen in de vaart gebracht in 1909. Zes eerste stuurlui werden dus tot gezagvoerder bevorderd. En stuurman Daarnhouwer, de boffer, stond als nummer zes op het lijstje. Zo maakte hij zijn eerste gezagvoerders reis van Amsterdam naar Bordeaux op het 750 ton metende ss Flora, een fonkel nieuw scheepje ((volgens de krant)1894-1915 FLORA, Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Maatschappij N.V., Amsterdam-Nederland. 3 april 1915 op reis van Amsterdam naar Swansea, in de Ierse Zee tijdens stormweer bij Hartland Quai, gestrand en wrak geslagen) Later zou hij gaan varen op de Middelandsezee en de Oostzee. Toen de Flora echter tijdens de wereldoorlog in het Bristolkanaal op de rotsen liep, zat kapitein Daarnhouwer er al lang niet meer op. Immers in het najaar van 1914 had hij het bevel over een ander nieuw schip gekregen, een 3000 ton vrachtvaarder. De eerste reis ging naar Cardiff waar kolen geladen werden voor Port Said, de glans van het nieuwe was er meteen vanaf. Het behoorde niet tot de taak, die de KNSM zich gesteld had, kolen te vervoeren van England naar Egypte maar het scheepvaartverkeer was in het begin van de oorlog volkomen ontwricht, zodat er wel meer bijzondere reizen werden gemaakt.

De kapitein bleef voorlopig zwerven met zijn schip, van Port Said naar Sicillie, van Sicillie naar Lissabon, van Lissabon naar New York. Dat begon al aardig op de wilde vaart te lijken. Bij deze reis naar New York stak de kapitein voor het eerst de Atlantic over. Later zou hij dat nog vele malen doen. Tijdens diezelfde wereldoorlog (1) was de ss Orion van de KNSM een van de schepen die graan haalden voor de Nederlandse regering. Zo lag kapitein Daarnhouwer in december 1916 te Baltimore te laden Maar toen hij het anker zou hieuwen om met zijn lading het vaderland op te zoeken, kwam de order: wachten!
Hij bleef wachten.... Vier maanden duurde het. Er waren nog vier andere Nederlandse schepen en verder nog vele Scandinavische schepen. De vloot groeide voortdurend aan. Toen eindelijk de vaart naar de Europesche wateren weer veilig was waren het meer dan honderd schepen die tegelijkertijd de haven verlieten. Het was een machtig gezicht. Maar met een trieste achtergrond, de Nederlandse bemanning was gedrost in Amerika en kapitein Daarnhouwer had Grieken moeten aanmonsteren. En toen het schip de haven Halifax moest aanlopen voor onderzoek koste het moeite het volk aan boord te houden. Het gelukte echter om met de vreemde en niet bepaald toegewijde bemanning de bestemming te bereiken. De moeilijkheden voor de koopvaardij waren in de oorlogsjaren van toen van de zelfde aard als thans (1939). Alleen was er toen op de Noordzee een vrije vaargeul van 10 mijl breed, behoorlijk afgezet en aangegeven met lichtschepen (de Doggersbank-Noord en de Doggersbank-Zuid) en met lichtboeien. Kapitein Daarnhouwer maakte nog vele reizen tijdens de oorlog, maar afgezien van het feit dat hij in de haven van Messina tegen een staaldraadversperring was gevaren, is hem nooit iets overkomen. Mijnen?, ja gezien wel en gehoord ook. Maar geraakt nimmer.

Na de oorlog volgden nog een paar reizen naar de Middellandse Zee. In 1920 echter behoorde kapitein Daanhouwer tot hen die voor de KNSM nieuw gebied gingen verkennen. Hij kreeg namelijk het bevel over het ss Hermes, dat dienst ging doen op de toen geheel nieuwe Zuid-Pacific-lijn, een verbinding van West-Europa met Curacao, Panama, Columbia, Equador, Peru en Chili. Kunstmest, zemelen, koper, katoen en wol werden er gehaald uit die verre landen. De navigatie leverde aanvankelijk moeilijkheden, want geen van de officieren was ooit in deze kustgebieden geweest, waar de inrichtingen in de havens, de baaien, en de reedes soms nog zeer primifief waren. Eens maakte kapitein Daarnhouwer er een overval op zijn schip mee. Het was in Talcanuani in Zuid Chili. Het bleef echter bij een poging. In 1923 kwam kapitein Daarnhouwer op het 11.500 tons vrachtschip Alkmaar, hij bleef er 5 jaar mee naar Chili varen. Vijf jaar later stapte hij over op het ss Stuyvesant van de KNSM. Deze laatste overplaatsing betekende een grote verandering, immers, de Stuyvesant is een passagiersschip, dat de verbinding onderhoud met Madeira, West Indies en New York. Tien jaar bleef kapitein Daarnhouwer op dit schip. Zijn laatste reis, die nu kort geleden beeindigd werd, was weer een oorlogsreis (1939 WO-II) met gedwongen oponthoud te Southampton

Of hij ooit grote moeilijkheden in zijn loopbaan had ontmoet, vroegen wij de kapitein nog. Het bleek slechts eenmaal het geval te zijn, merkwaardig genoeg was dat dicht bij huis, namelijk in de buitenhaven van IJmuiden, toen zijn schip moest wachten om geschut te worden. Er was zwaar weer. De trossen braken, de een na de ander. Ook de reserve trossen begaven het een voor een. Eindelijk bleef er slechts een enkele vijf-duims stalen tros over. Die ene hield het. Was ook die geknapt, dan zou er grote averij aan schip en havenwerken zijn toegebracht. Het gebeurde niet, kapitein Daarnhouwer had voor de zoveelste keer het geluk met zich. Nu gaat deze zestig-jarige gezagvoerder met een prachtige staat van dienst met pensioen. Moge hij nog vele jaren van zijn rust kunnen genieten.
_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

3 april 1915
Het vrachtschip ss 'Flora' (1894) van de KNSM, op weg van Amsterdam naar Swansea, slaat tijdens een zware storm in de Ierse Zee bij Hartland Quay op de rotsen en gaat hierbij verloren. Alle opvarenden weten veilig de vaste wal te bereiken.

ss Stuyvesant - KNSM - 1918 / 1959 4,249 GRT


De aankomst van het passagiersschip ss 'Stuyvesant' van de Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Maatschappij in de haven van Paramaribo

_________________
Old sailors never died

[Willem Visser]

K.N.S.M. S.S. Stuyvesant

Ship cancellation from the S.S. Stuyvesant
on Venezuelan Definitives of 1932 - 1938.


In 1897 the Universal Postal Union adopted the term "Paquebot" for ship
letters cancelled on board ship. The Venezuelan stamps pictured above
were from the Simon Bolivar definitive issue of 1932 on bluish Winchester
security paper. They were cancelled on the S.S. Stuyvesant of the Koninklijke
Nederlandsche Stoomboot Maatschappij (Royal Netherlands Steamship Society).



Een van de zeldzame landbouwproducten waarin geen malaise is. Het stoomschip "Trajanus" van de K.N.S.M. gecharterd door de Z.P.C. te Leeuwarden, laadt deze week in de haven van Harlingen 43.000 balen pootaardappelen voor Italië de aanvoer gebeurt per schip, trein en vrachtauto



Het S.S. "Jason" van de KNSM heeft een zware operatie ondergaanaan de grote scheepswerf Blohm & Voss te Hamburg, waarbij het gehele dekhuis verwijderd moest worden. Na de vernieuwing werd het weer in zijn geheel aan een 250 ton kraan hangende op zijn plaats gezet. Op de achtergrond de "Simon Bolivar.maart 1931
_________________
Old sailors never died